تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819666915
شیوه‌های نوین تبلیغی در بستر اخلاق حرفه‌ای - بخش دوم و پایانی چگونگی رهیافت به عرصه‌های نوین تبلیغی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: شیوه‌های نوین تبلیغی در بستر اخلاق حرفه‌ای - بخش دوم و پایانی
چگونگی رهیافت به عرصه‌های نوین تبلیغی
اخلاق حرفه‌ای، وظایفی را متوجهِ سازمان تبلیغ دین می‌کند که رهیافت به عرصه‌های نوین، ازجمله آنهاست.
رهیافت به عرصه‌های نوین، مقتضای اخلاق حرفه‌ای با توجه به پیشرفت جهان و استفاده از ابزار و تکنولوژی در مدیریت و اثرگذاری بر مخاطبان، باید به تبلیغ دین، نگاهی حرفه‌ای و علمی داشت. این امر در گذشته، به صـورت فعالیت‌های پراکنده‌ای بود که از سوی سازمان واحدی مدیریت نمی‌یافت. امام خمینی(رحمه الله علیه) با نگاهی به گذشته، وضعیت تشکیلات حوزوی و به‌ویژه تبلیغ دین را نقد می‌کند: در قدیم‌ها، حوزه‌ها محصور شده بود؛ چهاردیواری که کسی نمی‌توانست از آن بیرون بیاید. تبلیغات سوء به صورتی بود که اگر طلبه‌ای می‌خواست حرفش را بزند، در فکر تشکیلات باشد، مورد طعن قرار می‌گرفت. همیشه صحبت «نظم در بی‌نظمی است» مورد تأیید بود. (امام خمینی، 1377: 18 / 79) در گذشته اقامه نماز جماعت، منبر و سخنرانی و اشتغال به امور دینی مثل قضاوت ـ اگر سامانی داشت ـ با هدایت و رهبری مراجع بود و از حوزه علمیه نشئت می‌گرفت. برای نمونه، می‌توان به اعطای مقام شیخ‌الاسلامی که در اعصار پیشین انجام می‌یافت، اشاره کرد. (مهریزی، 1378: 3 / 330 ـ 329) امروزه با وجود غول‌های عظیم تبلیغاتی که با شگردهای اغواگر خویش افکار، رفتار و سبک زندگی مردم دنیا را جهت می‌دهند، مدیریت تبلیغ دین حقیقتاً سخت می‌نماید. آنان از تمامی امکانات خود برای اهدافشان استفاده می‌کنند؛ امکاناتی از قبیل: قلم، عکس، پوستر، اقلام مطبوعاتی، روزنامه، مجله، رادیو، تلویزیون، سی‌دی، سریال، تئاتر، مکاتبات پستی، سایتهای اینترنتی، ایمیل، پیامک، تولیدات رایانه‌ای، توریسم و جهانگردی، مأموریت‌های سیاسی و روابط دیپلماتیک، اعزام کارشناسان و مشاوران در زمینه‌های مختلف، مد لباس، آرایش، ارائه خدمات بهداشتی و درمانی رایگان، برگزاری مسابقات گوناگون علمی و ورزشی، انتقال فرهنگ و آداب و رسوم با محصولات صنعتی و اعزام دانشجویان و استادان و هیئت‌های سیاسی، علمی و پژوهشی. (نجفی، 1391: 144 ـ 143) توجه به مسئولیت سنگین سازمان تبلیغ از سویی و بالا رفتن انتظار مخاطبان به دلیل تغییرات در اقتضائات و شرایط از سوی دیگر، ضرورت تغییر و اصلاح شیوه‌های سنتی و ساده تبلیغی را دوچندان می‌نماید. غالب این شیوه‌ها امروزه بایستی جای خود را به شیوه‌های نوین مدیریتی و روان‌شناختی بدهد. ضروری است که سازمان تبلیغ دین به امر تبلیغ، نگاهی حرفه‌ای و کلان داشته و ضمن برنامه‌ریزی کـوتاه‌مدت، برنامه‌های درازمدتی را برای پاسخ‌گویی به اقتضائات زمانه تنظیم کند. صدور جهانی دانش دینی بدون ورود به عرصه مدیریت جدید و بهره‌برداری از ابزارهای نو، امری ناشدنی است. حوزه‌های علمیه ما اگر از محدودیت‌های مصنوعی ـ که خود برای خود به وجود آورده‌اند ـ خارج گردند و با استفاده از پیشرفت علوم انسانی جدید به احیای فرهنگ کهن خود و آراستن و پیراستن آن بپردازند و آن را تکمیل نمایند و به پیش سوق دهند ـ که آمادگی تکامل و پیشروی دارد ـ می‌توانند از این انزوای حقارت‌آمیز علمی خارج شوند و کالاهای فرهنگی خود را در زمینه‌های مختلف معنوی، فلسفی، اخلاقی، حقوقی، روانی، اجتماعی و تاریخی با کمال افتخار و سربلندی به جهان دانش عرضه نمایند. (مطهری، 1367: 34) چرایی رهیافت به عرصه‌های نوین تبلیغی برای پی بردن به ضرورت رهیافت سازمان تبلیغ دین به عرصه‌های جدید تبلیغی و ضرورت استفاده از ابزارهای نو، دو نکته را باید مورد توجه قرار داد: 1. وضعیت انسان در دنیای معاصر تغییرات به‌وجودآمده در دنیای معاصر از ادله ضرورت رهیافت جدید به عرصه‌های نوین است. افکار، اندیشه‌ها و آرمان‌های مخاطبان امروزی در اثر ابزار‌ها و شیوه‌های نوین و پیشرفت علوم و فنون، انفجار اطلاعـات و ... از سـادگی بـه خـبرگی، از کـم‌اطلاعی به پُراطلاعی و از آرامش به اضطراب رسیده است. مخاطب دیروزی تبلیغ دین به افسردگی و اضطراب ناشی از شهرنشینی مبتلا نبود. دیروز مبلغ دین با جوانانی که تحت هجوم همه‌جانبه فرهنگی فیلم و موسیقی مبتذل واقع شده‌اند، مواجه نبود. اگر دیروز مبلغ دین با اندک‌زحمتی می‌توانست میوه شیرین اقناع را بچیند، امروز تغییرات به‌وجودآمده در زندگی انسان‌ها ـ چه مثبت و چه منفی ـ دستیابی به آن میوه شیرین را با سختی همراه کرده است. جایگاه دین در اندیشه انسان معاصر، خداشناسی او، توجه ویژه‌اش به حس و تجربه، رفاه و سطح زندگانی انسان معاصر، اطلاعات و ارتباطات در زندگی او، بحران‌های فراروی و ... از اموری است که دست‌خوش تغییرات اسـاسی قـرار گرفته و ضـرورت راهیابی به عرصه‌های نوین را در تبلیغ دین مدلل و موجّه می‌سازد. 2. نبود مدیریت واحد سازمانی نبود مدیریت سازمانی منسجم در مقوله تبلیغ دین، دو پیامد منفی درپی دارد: یکی موازی‌کاری فراوانی که باعث تکرار و کیفیت پایین فعالیت‌ها می‌گردد. و دیگری متروک ماندن کارهای مهم و اولویت‌دار و پرهزینه. نگاه حرفه‌ای به تبلیغ دین، ضرورت کار تشکیلاتی و سازمانی در عرصه تبلیغ دین را نمایان‌تر می‌سازد؛ چراکه ناکارآمدی تلاش‌های فردی، ضرورت رهیافت به عرصه‌های نوین را آشکار می‌کند. بنابراین وجود تشکیلاتی سازمان‌یافته، منسجم، پویا، کارآمد و نوآور از نیازهای جامعه تبلیغی است. چگونگی رهیافت به عرصه‌های نوین تبلیغی ورود به عرصه‌های نوین، مستلزم تعریفی جامع از «مدیریت تبلیغ دین» می‌باشد. این امر به‌معنای هنر و دانش به‌کارگیری و بهره بردن درست منابع انسانی و غیرانسانی در جهت رسیدن به اهداف سازمانی تبلیغ دین است؛ به‌گونه‌ای‌که با آموزه‌های دینی در روش، فن و ابزار مغایرتی نداشته باشد. (اقلیدی‌نژاد، 1381: 89) آنچه باید اکنون بررسی شود، شیوه‌هایی است که سازمان تبلیغ دین می‌بایست با به‌کارگیری آنها، خود را وارد عرصه جدیدی از تبلیغ بنماید. مهم‌تر از تبیین ضرورت اتخاذ روش‌های نوین در تبلیغ دین، ارائه راهکارهای مناسب برای این عرصه است. پژوهش حاضر در همین راستا پیشنهادهایی را ارائه می‌کند که باید از زاویه اخلاق حرفه‌ای و سازمانی بررسی شود. نقش روش، آن‌چنان اثر تعیین‌کننده‌ای بر عملیات تبلیغاتی دارد که در بسیاری موارد معادل برنامه عملیاتی یا فرآیند تبلیغاتی محسوب می‌شود. (اثباتی، 1389: 48) استفاده از شیوه‌های نوین و متناسب با زمان و مکان در افزایش اعتقادات دینی و دین‌داری انسان‌ها زمینه فراوانی را می‌آفریند. قرآن کریم از تنوع شیوه‌های تبلیغی سخن گفته، به کاربست آنها در تبلیغ دین دستور می‌دهد: ادْعُ الی سَبیل‌ِ رَبِّکَ بالحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بالَّتی هِی احْسَنُ. (نحل / 125) با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما و با آنها به روشی که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن! نباید همه مخاطبان را با یک شیوه به‌سوی دین دعوت کرد؛ بلکه باید با هر کسی به میزان درک و فهمش و به زبان خود او سخن گفت؛ برای نمونه، شیوه تبلیغ برای فرهیختگان، شیوه حکمت و استدلال است و برای بسیاری از مردم که قدرت دریافت استدلال‌های سنگین را ندارند، باید از دیگر شیوه‌ها استفاده کرد. ابداع روش‌های نوین در عرصه تبلیغ از وظایف اصلی سازمان تبلیغ می‌باشد. باید کارآمدی شیوه‌های تبلیغ دین هرچند وقت یک بار بررسی شود. سازمان تبلیغ دین نباید وقفه‌ای در مدیریت خود ایجاد کند؛ اگر راه و روشی نتیجه نداد، باید راه دیگری را بیازماید. ارزشیابی مکرر از شیوه‌ها، توجه به نکات قوت و ضعف، توجه به مقتضای حال مخاطب، توجه به بازخوردها (1) و ... می‌تواند به نوآوری در شیوه تبلیغ دین بینجامد. این نوآوری‌ها هرگز به معنای تجددطلبی و سنت‌زدگی نیست؛ بلکه معنای آن استفاده بهینه و درست از امکانات جدید است. این نوآوری‌ها را می‌توان در دو بخش «نوآوری‌های کیفیتی» و «نوآوری‌های کمیتی» بررسی کرد. 1. نوآوری‌های کمیتی تنگ‌نظری ازجمله آسیب‌های پیشرفت در هر سازمان شمرده می‌شود. برای رفع این آسیب باید توسعه کمیتی را جزء برنامه‌های مهم سازمان دانست. توسعه کمّی را می‌توان در سه محور: 1. توسعه سخت‌افزاری، 2. توسعه مخاطب و 3. توسعه نرم‌افزاری مورد بررسی قرار داد: یک. توسعه سخت‌افزاری ازجمله لوازم پیشرفت سازمان تبلیغ دین، توسعه سخت‌افزاری است و سازمان باید امکانات خود را متناسب با زمان و مکان توسعه دهد. برای نمونه، باید بررسی کند که برای مراسم‌های مذهبی چقدر فضا و امکانات رفاهی در اختیار دارد؟ آیا کمبود امکانات رفاهی و فضای مناسب برای نشستن یا حتی ایستادن، مانعی برای حضور بسیاری از مشتاقان در برنامه‌های دینی قلمداد نمی‌شود؟ کدام نهاد باید این معضل را حل کند؟ آیا غیر از سازمان تبلیغ دین، جایی برای مدیریت این مقوله یافت می‌شود؟ باید نیازسنجی، ظرفیت‌شناسی و امکانات‌شناسی کرد تا معلوم گردد که هر سال به چند مبلغ دین، چند فیلم و سریال دینی، چند آهنگ دینی، چقدر فضای دینی و ... نیازمندیم؟ برای تولید امور پیش‌گفته چه کرده‌ایم؟ چه می‌کنیم؟ چه می‌توانیم انجام دهیم؟ به نظر می‌رسد تهیه امکانات سخت‌افزاری مانند فضای فیزیکی ازجمله مساجد، سالن‌ها و مجموعه‌های فرهنگی با امکانات رفاهی نوین، به‌عنوان یکی از بسترهای تبلیغی دین، بر عهده سازمان تبلیغ دین است و بر این واجب اخلاقی در قرآن و روایات نیز تأکید شده است. (2) رسول خدا به وسعت دادن مساجد امر کرده است: أ‌َنَّ رَسُولَ اللهِ أ‌َتَی عَلَی قَوْم‌ٍ مِنَ الْأَنْصَار‌ِ وَهُمْ یبْنُونَ مَسْجدًا لَهُمْ، فَقَالَ: أ‌َوْسِعُوهُ تُمْلَئُوهُ. (بیهقی، 1424: 2 / 616) پیامبر خدا به نزد گروهی از انصار که برای خود مسجدی می‌ساختند، آمد و فرمود: «وسیع و جادار بنایش کنید که [در آینده] آن را پُر خواهید کرد». تغییر و بازسازی مسجد جهت رعایت مقتضیات زمان و ازجمله افزایش نمازگزاران مسجد در سیره پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) دیده می‌شود. پیامبر با پیشنهاد اصحاب مبنی بر توسعه چند‌باره مسجد موافقت فرمود. (کلینی، 1365: 3 / 296 ـ 295) دو. توسعه مخاطب مخاطب تبلیغ دینی کیست؟ تا چه شعاعی ما باید تبلیغات خود را گسترش دهیم؟ آیا باید برنامه‌ریزی محلی داشته باشیم یا اینکه باید ملی و منطقه‌ای یا بین‌المللی فکر کنیم؟ سازمان تبلیغ دین موظف است هم در قبال آن روستایی مرزنشین برنامه متناسب ارائه دهد و هم آن پایتخت‌نشین را مدیریت و رهبری کند. در عین حال، توجه به آن سوی مرزها به حکم جهانی بودن اسلام ضروری است. سازمان باید تبلیغ را در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی مدیریت کند. هر زمان ما سطح‌های مختلف مدیریتی را در نظر نمی‌گیریم، دچار افراط‌ها و تفریط‌ها می‌شویم. نگرش کلان و مدیریت بین‌المللی در عرصه تبلیغ امری ضروری است. اسلام دین منطقه‌ای نیست و فرامنطقه‌ای بودن جزء اصول اساسی اسلام می‌باشد. آموزه‌های اسلامی و ادله‌ای که خاتمیت پیامبر را مدلل می‌سازد، همه‌‌جایی، همه‌زمانی و همه‌مکانی بودن اسلام و به عبارت دیگر، جهانی بودن آن را اثبات می‌کند. (طباطبایی، 1389: 41 ـ 37) مخاطب دین اسلام خصوص مسلمانان نیست؛ بلکه عموم انسان‌ها، چه مسلمان و چه کافر مخاطب دین اسلام است. تعابیری چون «قُلْ یا أ‌َیُّهَا النَّاس» (اعراف / 158) و «قُلْ یا أ‌َهْلَ‌الْکِتاب» (آل‌عمران / 64) که به صورت مکرر در قرآن ذکر شده و اوصافی که برای پیامبر از قبیل «رَحْمَةً لِلْعالَمینَ» (انبیاء / 107) و «لِلْعالَمینَ نَذیراً» (فرقان / 1) بیان شده است، به‌خوبی بر این مدعا دلالت دارد. مدیریت تبلیغ در عرصه بین‌المللی نباید ما را از مدیریت عرصه منطقه‌ای و ملی غافل کند. اگر سازمان تبلیغ دین برای آن‌سوی مرزها برنامه تبلیغ دین ارائه کند، به بخشی از وظیفه خود عمل نموده است. بخش دیگرِ وظیفه، مدیریت عرصه‌های منطقه‌ای و ملی است. سه. توسعه نرم افزاری تنوع محصول در عرصه‌های ضددینی آن‌قدر زیاد است که آنها برای هر سلیقه، ذوق، سن، زبان و هر نژادی برنامه می‌سازند. امروزه رسانه‌ها از ارکان جهت‌دهی جامعه‌ها می‌باشند. (واسعی و دیانی، 1386: 269) حال تنوع محصولات دینی ما چقدر است و چـه کسی در این زمینه پاسخ‌گو است؟ طلبه و دانشجویی که با عشق به علم و دانش و معنویات و از روی احساس وظیفه، راهی حوزه یا دانشگاه می‌شود، در قبال این معضل چه می‌تواند انجام دهد؟ اگر در سطح کلان و سطح سازمانی به تبلیغ دین نگرشی نداشته باشیم، یقیناً پاسخ‌گویی برای این معضلات نخواهیم یافت. همه دشمنان ما با استفاده از ثروت بی‌پایان، تجربه‌های فراوان و مغزهای قوی، علاوه بر آنچه تا حالا نوشته‌اند، برای القای شبهه در فکر اسلامی و ایمان اسلامی مردم، هزاران کتاب خواهند نوشت و هزاران مقاله تنظیم خواهند کرد تا در ذهن و مغز و دل مردم بنشیند و جاگیر بشود. در مقابل این تهاجم فرهنگی، چه کسی باید ایمان مردم را حفظ و مسلح کند و ذهنشان را مجهز نماید؟ (خامنه‌ای، 1375: 1 / 142) بدون شک این رسالت سنگین نه از عهده شخص خاصی برمی‌آید و نه از جمعی پراکنده. بدون مدیریت و فعالیت تشکیلاتی و سازمانی نمی‌توان به این مهم دست یافت. نتیجه آنکه، ازجمله وظایف سازمان تبلیغ دین، گسترش کمیتی عرصه فعالیت خویش است. که این گسترش، نوعی نوآوری در عرصه تبلیغ دین قلمداد می‌شود. 2. نوآوری‌های کیفیتی ازجمله نوآوری‌هایی که سازمان تبلیغ دین می‌تواند از آن در راستای بهبود وضعیت تبلیغ دین استفاده نماید، توجه به کیفیت روش‌های تبلیغی است. توجه به مقتضای حال مخاطب ما را به این واقعیت رهنمون می‌سازد که نباید برای همه انسان‌ها، احکام واحد صادر کنیم. برای نمونه، چون ما در تبلیغ دین از منبر و سخنرانی بسیار استفاده کرده ایم، در نتیجه باید تبلیغ منحصر شود در منبر و سخنرانی! آیا تنگ‌نظری در کیفیت روش تبلیغ دین به زیان دین و دین‌داری نمی‌انجامد؟ از همین‌جا ضرورت توجه به مسائل روان‌شناختی در تبلیغ دین روشن می‌شود. مبلغ موفق کسی است که روان‌شناس موفقی باشد و مقتضای مخاطب را به‌خوبی درک کند. سازمان نیز باید در تـولیـد بـرنامه‌های تبلیغی، مسائل روان‌شناختی مخاطبان را با دقت و حساسیت تمام رعایت کند. استفاده از ظرفیت وسیع هنر برای نوآوری مناسب به نظر می‌رسد. به‌کارگیری عنصر هنر در تبلیغ دین ضرورتی آشکار است. هنر ضامن پایداری و اثربخشی تبلیغ دین است. در آموزه‌های دینی هرچند اهمیت هنر در تبلیغ دین به صورت صریح ذکر نشده است، نشانه‌هایی از آن را می‌توان یافت. تأکید قرآن به پاکیزگی و آراستگی محل عبادت، (بقره / 125) دستور به روشنایی مساجد (شعیری، 1363: 71) و حتی آراستگی کسی که در مسجد حاضر می‌شود (اعراف / 31) و تلاوت قرآن با صوت نیکو (نوری، 1408: 4 / 275 ـ 272) همگی پاسخی به حس زیبایی‌دوستی و هنرگرایی انسان است. حال جای این پرسش است که متصدی هنر دینی کیست؟ هنر دینی مقوله وسیعی است که می‌تواند در قالب‌های گوناگونی نمود پیدا کند. ساخت آهنگ مذهبی، فیلم و سریال دینی، معماری دینی و ... از نمونه‌های قالب هنر دینی است. سازمان تبلیغ دین باید از ظرفیت هنر کمال استفاده را بنماید. استفاده از مقوله هنر در قالب‌هایی همچون موسیقی، ادبیات، فیلم، کارتون، بازی و فضای مجازی از اولویت‌های مهم سازمان تبلیغ دین به‌شمار می‌رود. زندگی تقریباً بدون استفاده از فضای مجازی ممکن نیست. نقش سازمان تبلیغ دین در فضای مجازی چقدر است؟ رهبری و مدیریت سایتهای مذهبی و دینی برعهده کیست؟ نبود مدیریت واحد در ساخت و نظارت هنر دینی به کپی‌برداری از روش‌های غربی در هنرهایی مثل آهنگ‌سازی منجر می‌شود. امرزوه تقلید از سبک‌های غربی یکی از امور ناشایستی است که متأسفانه به عرصه اشعار مذهبی و مداحی ورود پیدا کرده است. (بیانات مقام معظم رهبری 13/3/1389) نتیجه جمع‌بندی و نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش به قرار ذیل است: ـ نام پیشنهادی نهادی که تبلیغ دین وظیفه اصلی آن است، عبارت است از «سازمان تبلیغ دین». ـ سازمان تبلیغ دین در قبال مخاطبان خود وظایف و مسئولیت‌های دارد که به مجموعه آنها «اخلاق حرفه‌ای تبلیغ دین» اطلاق می‌کنیم. ـ مسئولیت تبلیغ دین فراتر از پیام‌رسانی صرف است؛ بلکه زمینه‌سازی برای پذیرش همه‌جانبه مفاد تبلیغی نیز ازجمله مسئولیت‌ها است. سازمان باید پیام تبلیغی را نه به گوش و چشم که به دل و قلب مخاطبان برساند. ـ سازمان براساس مسئولیت اخلاقی پیش‌گفته نمی‌تواند در قبال دین‌گریزی مخاطبان مسئولیت را از خود سلب کند. از وظایف اصلی سازمان تبلیغ دین، بررسی و ریشه‌یابی دین‌گریزی مخاطبان است. سازمان باید بعد از ریشه‌یابی، راهکارهای عملی حل این معضل را نیز به دست آورد. ـ سازمان باید برنامه‌های خود را براساس نیازسنجی و مخاطب‌شناسی تولید و مدیریت کند. ـ سازمان باید در سطوح مختلفِ ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی برای مخاطبان برنامه تبلیغی داشته باشد. ـ سازمان باید امکانات سخت‌افزاری موجود و مورد نیاز را بررسی نماید و در راستای گسترش و استفاده بهینه از آن تلاش کند. ـ سازمان باید از شیوه‌های متنوعِ موجود در راستای تبلیغ دین استفاده کند. ـ سازمان باید شیوه‌های متنوعی را برای تبلیغ دین ابداع نماید. ـ ارزشیابی مکرر شیوه‌ها و توجه به بازخوردها به ابداع شیوه‌های نو در تبلیغ دین می‌انجامد. ـ سازمان باید در زمینه ساخت هنر دینی و بهره‌گیری از فضای مجازی تلاش نماید. ـ سازمان بایستی روش‌های نوین تبلیغی را آسیب‌شناسی کند و از «توجه افراطی به روش‌های جدید» و غفلت از «روش‌های نتیجه‌بخش سنتی» پرهیز نماید. پی نوشت: [1]. Feedback 2. برای نمونه درباره ساخت و آبادانی مسجد ر. ک: محمدی ری‌شهری، 1416: 2 / 1258 ـ 1259. منابع و مآخذ قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
ابن‌ماجه، بی‌تا، سنن ابن‌ماجه، تصحیح و تعلیق محمدفؤاد عبد الباقی، بیروت، دار الفکر.
اثباتی، بهروز، 1389، آشنایی با روش‌های تبلیغی، تهران، نشر ساقی.
اقلیدی نژاد، علی، 1381، «گذری بر مفهوم‌شناسی مدیریت و برنامه‌ریزی در تبلیغ دینی»، معرفت، شماره 62.
امام خمینی، سید روح‌الله، 1377، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
بیهقی، احمد بن حسین، 1424 ق، السنن الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیة.
حاجی‌ابراهیم، رضا، 1385، انسان مدرن و تبلیغ دین، قم، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
خامنه‌ای، سید علی، 1375، حوزه و روحانیت در آینه رهنمودهای مقام معظم رهبری، سازمان تبلیغات اسلامی و دفتر مقام معظم رهبری.
خامنه‌ای، سید علی، بیانات مقام معظم رهبری، در دیدار مداحان اهل بیت، 13/3/1389.
رهبر، محمدتقی، 1391، پژوهشی درباره تبلیغ، قم، بوستان کتاب.
شعیری، تاج الدین، 1363، جامع الاخبار، قم، رضی.
صدوق، محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، 1362، الأمالی، انتشارات کتابخانه اسلامیه.
صدوق، محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، 1386، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری.
طباطبایی، سید محمدحسین، 1389، قرآن در اسلام، به‌کوشش سید هادی خسروشاهی، قم، بوستان کتاب.
طباطبایی، سید محمد حسین، 1417 ق، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
فرامرز قراملکی، احد، 1382، اخلاق حرفه‌ای، تهران، ناشر مؤلف.
فضل‌الله، سید محمدحسین، 1384، گام‌هایی در راه تبلیغ، ترجمه احمد بهشتی، تهران، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.
کلینی، یعقوب، 1365، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه.
مازندرانی، ابن‌شهرآشوب، 1379، مناقب آل ابی‌طالب، قم، مؤسسه انتشارات علامه.
متقی هندی، 1409 ق، کنز العمال، تحقیق ضبط و تفسیر الشیخ بکری حیانی، بیروت، مؤسسه الرسالة.
محمدی ری‌شهری، محمد، 1416 ق، میزان الحکمة، قم، دار الحدیث.
مطهری، مرتضی، 1367، پیرامون جمهوری اسلامی، تهران، صدرا.
مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، 1374، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیة.
مهریزی، مهدی و محمد ربانی، 1378، یادنامه علامه مجلسی، انتشارات وزارت ارشاد.
نجفی، حافظ، 1391، اخلاق و آداب در تبلیغ، تهران، چاپ و نشر بین‌الملل.
نصر بن مزاحم، 1382، وقعة صفین، تحقیق عبدالسلام محمد هارون، قاهره، المؤسسة العربیة الحدیثة.
نوری، حسین، 1408 ق، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث.
واسعی، سیدعلیرضا و محمد شمس‌الدین دیانی، 1386، درآمدی بر روش‌های تبلیغی ائمه، قم، پژوهشکده علوم و فرهنگ اسلامی.
ورام بن ابی‌فراس، 1376، مجموعه ورام، بیروت، دار التعارف. اکبر ساجدی: استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی تبریز. سید ضیاءالدین علیانسب: استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی تبریز. فصلنامه علمی ـ پژوهشی پژوهش‌نامه اخلاق 22 پایان متن/
94/05/19 - 03:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 477]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها