محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799184728
وهابيت‌شناسي در بيان آيت‌الله سبحاني/12ديدگاه ابن تيميه درباره سفر براي زيارت مزار رسول‌الله(ص) + نقد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: وهابيت‌شناسي در بيان آيت‌الله سبحاني/12ديدگاه ابن تيميه درباره سفر براي زيارت مزار رسول‌الله(ص) + نقد
آيت الله سبحاني گفت: همه مسلمانان زيارت قبر پيغمبر(ص) را مستحب مي‌‌دانند، مگر يك گروه (ابن تيميه و پيروانش) كه گفته‌اند زيارت قبر حضرت مستحب است، امّا سفر براي زيارت ايشان حرام است!
يكي از مشكلات جدي مسلمان (چه شيعه و چه سني)، وهابيت تكفيري است و از طرفي، آشنايي با عقايد و عملكرد وهابيت تكفيري و نقد آنها يكي از نيازهاي جدي جوامع مسلمان است.
از اين رو، گروه آيين و انديشه خبرگزاري فارس، سلسله مباحث وهابيت شناسي را كه توسط حضرت آيت الله جعفر سبحاني تدريس شده است، تقديم مخاطبان گرامي ميكند كه شماره دوازدهم اين مجموعه از نظر مي‌گذرد.
سفر براي زيارت مرقد پيامبر اسلام
بسم الله الرحمن الرحيم
بيانات گذشته ما، اهميت زيارت قبر رسول خدا (ص) را به روشني ثابت كرد. چهارده قرن است كه مسلمانان، چه قبل از حج و چه بعد از حج، به زيارت قبر پيغمبر اكرم (ص) مشرف مي‌‌شوند و اين سيره چهارده قرن، بهترين دليل بر استحباب اين مطلب است حتي كاروانهايي كه از مغرب يا از نقاط ديگر مي‌‌آيند گاهي راه دور را انتخاب ميكنند، تا به زيارت قبر ايشان مشرف بشوند.
زيارت قبر «پيغمبر اكرم» سبب اكمال حج
حديثي را مرحوم صدوق از امير مؤمنان (ع) درباره زيارت قبر پيغمبر نقل ميكند كه واقعا اتقان حديث بهترين جواب بر صدور اين حديث از مولاي بيان است، امير بيان علي عليه‌السلام ميفرمايد:
«أّتموا برسول الله حجّكم إذا خرجتم إلي بيت الله»
هر موقع به زيارت خانه خدا رفتيد، اين عمل را با زيارت قبر پيغمبر تكميل كنيد. در حقيقت حج تمام است، اما ثواب كامل تر بستگي دارد كه انسان قبر پيغمبر اكرم (ص) را نيز زيارت كند.
گاهي افراد ناوارد فكر ميكنند كه اگر مثلا زيارت قبر رسول خدا را نكرد حجش ناقص است و غير مقبول يا صحيح نيست، كه اين گونه نيست، يعني حجش صحيح است، امّا حج اكمل كه در حقيقت ثواب بيشتر و در پيش گاه الهي مقام برتر داشته باشد، در كنار زيارت بيت خدا بيت پيامبر را هم زيارت كند ميفرمايد: «و أتمّوا برسول‌الله حجّكم إذا خرجتم إلي بيت الله فإنّ تركه جفاء و بذلك أمرتم و أتموا بالقبور الّتي الزمكم الله زيارتها و حقّها» خصال صدوق:2/406
واقعاً انسان به زيارت خانه خدا برود، امّا به زيارت رسول الله (كه هم چيز را از او داريم) نرود، اين خودش يكنوع جفا به آن حضرت است و حال آنكه ما ماموريم كه علاوه بر زيارت خانه خدا، به زيارت آن حضرت نيز برويم.
نه تنها به زيارت رسول اكرم (ص) ماموريم، بلكه قبور ديگري هم داريم كه بر مسلمانان لازم است كه آنها نيز زيارت كنند كه آينده تفصيلا در اين باره آنها سخن خواهيم گفت، يعني قبوري كه بر مسلمانان لازم است كه آنها را زيارت كنند، آن هم لزوم استحبابي مؤكد تا حقي را كه پيغمبر بر گردن ما دارد، مقدار كمي از آن را ادا كرده باشيم.
ديدگاه ابن تيميه در باره سفر براي زيارت قبر پيامبر اكرم (ص)
همان گونه كه قبلاً بيان شد، همه مسلمانان زيارت قبر پيغمبر را مستحب مي‌‌دانند، مگر يك گروه (ابن تيميه و پيروانش) كه گفته‌اند زيارت قبر حضرت مستحب است، امّا سفر براي زيارت او حرام است. گويا مي‌‌خواهد بگويد كه اگر كسي در مدينه باشد، مانع ندارد كه به زيارت قبر پيامبر برود و در مسجد به پيامبر سلام كند.
امّا اگر كساني بخواهند از ايران، عراق و افغانستان، شام و غير شام، يمن و غير يمن، براي زيارت قبر پيغمبر، شدّ رحال كنند، اين جايز نيست. چرا؟ چون يك نفر بنام احمد بن تيميه اين حرف را زده است.
اشكلاتي كه بر گفتار ناصواب ابن تيميه شده است
ردودي كه بر اين فتواي ابن تيميه از ناحيه علماي اهل سنت نوشته شده، غير قابل شمارش است، يعني صدها رد بر اين گفته ابن تيميه نوشته شده و آنهم اكثرش از ناحيه علما و دانشمندان اهل سنّت، يعني كمترين آن مال علماي شيعه است، و بهترين رد را جناب سبكي (كه معاصر او است) نوشته است بنام «شفاء السقام» كه كتاب بسيار ارزشمندي است.
دليل ابن تيميه بر حرمت سفر براي زيارت قبر پيغمبر اكرم صلّي الله عليه و آله
احمد ابن تيميه و به دنبال و تبع از او، محمّد بن عبد الوهاب ميگويند كه چون ابو هريره از پيغمبر اكرم نقل روايت كرده است كه آن پيامبر فرمود: «لا تشدّ الرحال الّا الي ثلاثة» در تعبير ديگر دارد كه فرمود:« لا تشدّ الرّحال إلّا إلي ثلاثة مساجد، مسجدي هذا، و مسجد الحرام و مسجد الأقصي»
هرگز بار سفر بستن جايز نيست، مگر به سه مسجد، يكي مسجد من (مسجد النّبي)، ديگري هم مسجد الحرام است و سومي هم مسجد الأقصي، كه ان شاء الله به همين زودي از لوث وجود صهيونيسم پاك بشود و به آغوش مسلمانان برگردد: ميگويند كه پيغمبر گفته است كه: «لا تشدّ الرحال إلّا إلي ثلاثة مساجد»، فقط به سه مسجد انسان مي‌‌تواند شدّ الرحال كند، يعني غير اين سه مسجد نبايد شد رحال كند، و شدّ رحال به زيارت قبر پيغمبر داخل در «مستثني منه» است.
من واقعاً از ابن تيميه تعجب ميكنم و بعد از ايشان از محمّد بن عبد الوهّاب و كساني كه الآن در مدينه هستند و با اين حديث استدلال ميكنند.
متأسفانه در برخي خيابان‌هاي مكه و مدينه همين حديث را تابلو كردهاند، تا مردم به زيارت غار حرا و ثور نروند، «لا تشدّ الرحال إلّا إلي ثلاثة مساجد مسجدي هذا، و مسجد الحرام و مسجد الأقصي»، و حال آنكه اصلاً اين روايت دلالت بر اين مطلب ندارد، و لذا من تعجب ميكنم كه چگونه اين افراد با اين حديث استدلال ميكنند.
كساني كه كم و بيش با ادبيات عرب وارد هستند، هر جمله استثنايي براي خودش يك «مستثني منه» دارد، مثلاً وقتي مي‌‌گوييم: «جاء القوم» اين «مستثني منه» است، «الّا زيداً» اين مستثني هست. بايد ببنيم كه در حديث منقول از ابوهريره «مستثني منه» چيست و استثناء چيست؟
استثنا روشن است، يعني «الّا إلي ثلاثة مساجد، مسجدي هذا، و مسجد الحرام، و مسجد الأقصي، اين سه مسجد استثنا شده‌‌اند، فلذا بايد «مستثني منه» را ببينيم كه چيست؟ مستثني منه در اينجا مذكور نيست و به اصطلاح ادبا استثناء مفرغ است، از اين رو ما بايد «مستثني منه» را در تقدير بگيريم، دو احتمال در اينجا وجود دارد:
1- «لا تشدّ الرحال إلي مكان من الأمكنة الّا إلي ثلاثة مساجد»، يعني به هيچ جا نبايد شد رحال كرد و بار سفر بست، مگر به سه مسجد.
2: احتمال دوم است كه بگوييم: «مستثني منه» مسجد است، يعني «لا تشدّ الرّحال إلي مسجد من المساجد الّا إلي ثلاثة مساجد الخ،».
بطلان احتمال اول
احتمال اولي ضرورتا باطل است، يعني اگر بگوييم به هيچ مكاني نبايد بار سفر ببنديم، معنايش اين است كه تمام سفرهاي مسلمانان براي تجارت، براي تحصيل، براي گردش و براي مسائل ديگر حرام باشد، در نتيجه مسلمانان فقط بايد در خانه‌‌ها، مساجد و منازل خود بنشينند و به هيچ جايي و هيچ كشوري مسافرت نكنند و نروند.
آيا ميشود يك چنين حرفي را زد و يك چنين سخني را به دين نسبت داد و به زبان جاري كرد؟! در حالي كه قرآن دستور مي‌‌دهد كه: «قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كيفَ كانَ عَاقِبَةُ الْمُكذِّبِينَ»
در جاي ديگر ميفرمايد: «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّـهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كيفَ كانَ عَاقِبَةُ الْمُكذِّبِينَ»
يعني در زمين حركت كنيد و ببينيد كه در دنيا چه خبر است، فلذا سفر براي صله ارحام مستحب است و گاهي واجب، سفر براي تحصيل علم، گاهي مستحب و گاهي واجب است، و همچنين سفر براي تجارت گاي واجب، و گاهي مستحب.
پس نمي‌‌توانيم احتمال اولي را بگوييم «لا تشد الرحال الي مكان من الأمكنة إلّا الي ثلاثة» چون معنايش اين است كه هيچ مسلماني از خانه و كاشانه و از شهر خود حركت نكند، و اين غلط است، ما بايد سفر كنيم براي تحصيل علم و ...
حتما بايد سفر كنيم، سفر براي تحصيل علم، سفر براي جهاد، سفر براي تجارت، سفر براي صله ارحام پس معلوم ميشود كه «مستثني منه» مكان نيست، تا معنايش اين باشد كه هيچ جايي نرويد الّا اين سه مسجد.
احتمال دوم متعين است
فلذا بايد گفت كه «مستثني منه» همان دومي است، يعني «لا تشدّ الرحال إلي مسجد من المساجد الّا إلي ثلاثة مساجد» يعني نبايد ما براي زيارت هيچ مسجدي شد رحال كنيم، مگر اين سه مسجد، چرا چون شدّ رحال براي زيارت مساجد لغو است.
مثلاً كسي كه در كنار مسجد جامع شهر مقدس قم است و مي‌‌تواند در آنجا نماز بخواند، معنا ندارد كه براي خواندن نماز در مسجد جامع شهر اراك، سفر كند، چون اين سفر لغو است، زيرا همان ثوابي كه خداوند در مسجد جامع اراك به او مي‌‌دهد، در مسجد جامع شهر قم هم هست.
يا كسي در محله‌‌اش مسجد است و او مي‌‌تواند نمازش را در مسجد محله خودش بخواند، معنا ندارد كه براي خواندن نماز در مسجد محله ديگر، سفر كند، زيرا چنين سفري لغو است، البته حرام نيست، بلكه بي‌‌جا و لغو است. چرا؟ چون همان اثري كه در مسجد محله ديگر است، در مسجد محله خودش نيز هست.
امّا اين سه مسجد، براي خود شان مقام عظيمي دارند، ثواب بيشتري دارند و در هيچ جاي جهان نظير آنها نيست، آن سه مسجد عبارتند از: «مسجد الحرام، مسجد النّبي و مسجد الأقصي».
البته از نظر روايات ما، يكي از آن مساجد، مسجد كوفه است كه مقام عظيمي دارد، سفر براي اين چند مسجد اشكالي ندارد، چون مسجدي، همانند اين چهار مسجد در روي كره زمين پيدا نمي‌‌شود تا به زيارتش برويم.
بنابراين؛ اين حديث اگر حديث صحيحي هم باشد، فقط مي‌‌گويد نبايد براي زيارت مسجدي سفر كنيم، مگر براي زيارت اين سه مسجد، چون آن اثري را كه انسان در سايه سفر به آن مسجد به دست مي‌‌آورد، در مسجد شهر، روستا و منطقه خودش نيز هست. چه ارتباطي دارد كه ما بگوييم كه سفر مطلقا حرام است حتي سفر براي زيارت قبر پيغمبر، اصلاً سفر زيارتي مطرح نيست، سفر به مسجد مطرح است، فقط براي زيارت هيچ مسجدي نرويد، مگر اين سه مسجد و يا چهار مسجد.
به بيان ديگر: اصلاً سفر براي زيارت قبر پيغمبر نه داخل در «مستثني منه» است و نه داخل در «مستثني»، علاوه بر اين، اين حديث به شيوه‌‌هاي ديگر نيز نقل شده كه اصلاً استثنا در آن نيست، بلكه فقط مي‌‌گويد كه شما به اين سه مسجد سفر كنيد، بدون اينكه كلمه «الّا» را داشته باشد.
البته من اگر بخواهم نسخه‌‌هاي مختلف اين مسئله و اين حديث را بيان كنم، به طول مي‌‌انجامد، آنچه كه مي‌‌خواهم بگويم اين است كه ادبا و فضلاء در كنار شما هست، ما در اينجا يك «مستثني» داريم و يك «مستثني منه»، ببينيد كه «مستثني منه» در اين حديث مسجد است يا مكان؟ اگر مكان باشد، غلط است، چون معناش اين است كه اسلام دستور داده اصلاً سفر نكنيد و اين خلاف قرآن است و خلاف تواتر و خلاف ضرورت.
بنابراين، مسجد مطرح است، يعني براي زيارت مسجد سفر نكنيد، مگر اين سه مسجد. اما سفر براي زيارت قبر پيامبر، شهداي احد، شهداي بدر، و يا زيارت قبور ائمه اهل بيت عليهم‌السلام اصلاً در اين حديث مطرح نيست، با اين وجود آيا شايسته نيست عالماني كه در مكه و مدينه هستند و عرب خالص هستند و بايد مردم به تبادر آنان مراجعه كنند، سزاوار است كه اين حديث را در كنار غار ثور بنويسيد يا در كنار غار حرا بنويسيد يا در جاهاي ديگر، در حالي كه اينجا فقط مسجد مطرح است چه برويم چه نرويم، يعني غير مسجد اصلاً مطرح نيست نه نفياً و نه اثباتاً (لانفيا و لا اثباتاً).
البته فعلاً با راوي اين حديث كه جناب ابوهريره باشد بحثي ندارم، البته من در باره ابوهريره و احاديث او، اعم از صحيح و غير صحيحش بحث دارم و خوانندگان را ارجاع مي‌‌دهم به كتاب «الحديث النبوي بين الرواية و الدراية» و من در آنجا با كمال بي طرفي در باره ابوهريره بحث كرده‌‌ام، روايات صحيح ايشان را آروده‌‌ام، رواياتي كه قابل خدشه است را نيز آورده‌‌ام، همين حديث معلوم نيست كه از پيغمبر اكرم صادر شده باشد و تازه اگر ابوهريره راستگو هم باشد، اشتباه در نقل بوده، ممكن است حتي ابوهريره نگفته باشد، بلكه ديگراني كه بعد از او آمده‌‌اند، به ايشان نسبت داده باشند، ولي چون اين حديث در صحاح است، فلذا آقايان حاضر نيستند كه بگويند صحيح خدشه بردار است، يعني ميگويند صحيحه خدشه بردار و چكش بردار نيست.
پس اين حديث مخالف است با آن حديثي كه صحيحين نقل ميكنند كه پيغمبر اكرم (ص) روزهاي شنبه هر هفته از مدينه شدالرحال مي‌‌كرد و به مسجد قبا مي‌‌رفت (كه در دو فرسخي مدينه واقع شده بود و الأن چسبيده به مدينه است، ولي در آن زمان بين مدينه و بين مسجد قبا دوازده كيلومتر فاصله بود) پيغمبر شدالرحال مي‌‌كرد براي مسجد قبا و در آنجا دو ركعت نماز مي‌‌خواند و بر مي‌‌گشت، اگر واقعاً سفر براي هيچ مسجدي جايز نيست، مگر اين سه مسجد، پس اين حديثي كه در صحيحين شما و در صحيحين ما هست چه مي‌‌گويد و صحيحين به همه متعلق است.
آنان ميگويند كه ما اين را استثنا مي‌زنيم.
ما در جواب مي‌‌گوييم اگر شما اين استثناء را زديد، در حقيقت آن جمله هيمنه خودش را از دست مي‌‌دهد. علاقمنداني كه رسول خدا را بشناسند، به زيارت قبر او مي‌‌شتابند و مي‌‌دانند كه اگر به زيارت قبر او نروند به آن حضرت جفا كردهاند، چون رسول گرامي اسلام كراراً فرموده است كه: هر كس حج كند و مرا زيارت نكند، بر من جفا كرده است، اين روايت را يك نفر، دو نفر يا ده نفر نقل نكرده‌‌اند، بلكه مرحوم علامه اميني اين حديث را از چهل دانشمند سني نقل كرده است و اگر دانشمندان شيعي را اضافه كنيم، از تواتر هم بالا مي‌‌زند.
بنابراين؛ بايد مقام نبي و رسول اكرم را شناخت و در كنار قبر او بايد با ادب نشست و با ادب سخن گفت، و خوشبختانه الآن هم اين آيه را در كنار ضريح پيغمبر نوشته‌‌اند كه: يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِي وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كجَهْرِ بَعْضِكمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكمْ وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ.
يعني مبادا بلندتر در محضر پيغمبر سخن بگوييد.
هارون الرشيد در كنار ضريح و قبه پيغمبر اكرم بلند صحبت مي‌‌كرد، مالك - كه فقيه آن زمان است- گفت جناب خليفه! در كنار قبر پيغمبر بلند صحبت نكنيد، هارون الرشيد گفت به چه دليل؟
اين آيه را خواند.
ممكن است بگويند اين مربوط است به زماني كه پيغمبر در قيد حيات بوده است، ولي اكنون آن حضرت زنده نيست، البته ما نيز قبول داريم كه الآن پيغمبر حيات مادي ندارد، اما حيات برزخي دارد، كراراً ميفرمايد: «صلّوا عليّ فإنّ صلواتكم تصل إليّ»
يعني بر من درود بفرستيد كه درود شما به بر من مي‌‌رسد.
ما در آينده يك بحثي خواهيم داشت به نام: «حيات برزخي» تا كسي فكر نكند كه مرگ پايان زندگي انسان است، فقط افراد مادي هستند كه فكر ميكنند مرگ پايان زندگي انسان است و حال آنكه اين گونه نيست، بلكه مرگ خروج از يك دهليز است به دهليز ديگر است، يا خروج از يك خانه است به خانه ديگر، خروج از يك مقامي است به مقام ديگر، شهدا «احياء عند الله»، آيا پيغمبر شهدا احيا نيست؟! و حال آنكه همه ما مي‌‌گوييم: «السلام عليك أيها النبي و رحمت الله و بركاته»
نه تنها شهداء زنده‌اند، بلكه مسلمانان نيز بعد از مرگ شان احياء و زنده‌اند، زيرا پيغمبر ميفرمايد: «السلام عليكم دار قوم المؤمنين»
بنابراين، ما بايد به زيارت قبر پيغمبر اكرم (ص) و جگر گوشه‌هاي آن حضرت برويم و عرض ادب كنيم و اين آثار را حفظ كنيم و اين آثار براي ما بهتر است، حتي هارون الرشيد از مالك سوال كرد و گفت مي‌‌خواهم دعا كنم، آيا رو به قبله بايستم يا رو به قبر پيغمبر اكرم (ص)؟
مالك گفت: رو به قبر پيغمبر بايست، زيرا او شفيع توست و شفيع جدت آدم است، آدم به وسيله توسل به پيغمبر نجات يافت، اينها مقامات انبيا و اولياء است، شما اگر واقعاً آياتي كه در باره شأن پيامبر اكرم نازل شده است را در يكجا جمع كنيد، عظمت پيغمبر اكرم تجلي ميكند، علم پيغمبر اكرم علم زيادي است: «وَعَلَّمَك مَا لَمْ تَكن تَعْلَمُ وَكانَ فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيك عَظِيماً»
علم انبياء و اوليا و بالاخص علم پيامبر را عظيم مي‌‌شمارد، جايي كه خدا علم يك انساني را علم عظيم بشمارد، تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل.
قرآن مجيد ميفرمايد: «وَمَا كانَ اللَّـهُ لِيعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كانَ اللَّـهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يسْتَغْفِرُونَ»
اي مردم آگاه باشيد تا پيامبر در ميان شما هست، عذاب فرود نمي‌‌آيد، كانّه وجود پيغمبر اكرم يك نوع سپري است ميان ما و عذاب الهي.
بنابراين، با اين عظمت و با اين شأني كه آن حضرت دارند، نبايد زيارت قبر او، و سفر براي زيارت قبر او را ترك كنيم، و نبايد آن حضرت را به دست فراموشي بسپاريم.
البته شما بايد زيارت قبر اميرالمؤمنين و زيارت قبر سيد الشهداء و ساير ائمه عليهم‌السلام را بر زيارت رسول اكرم (ص) عطف كنيد، رواياتي كه ما از امير مؤمنان ، از امام صادق و از امام باقر عليهم السلام داريم، همه اينها در يكجا براي ما مطرح است، ولي چون بحث من، يك بحث عمومي است و مي‌‌خواهم همه طوائف اسلامي را روشن كنم كه اين مكتب وهابيت، يك مكتب علمي و فكري نيست، يعني نه قرآني است و نه سنتي و لذا جامع‌تر بحث ميكنم و الا اگر مي‌‌خواستم فقط براي شيعيان سخن بگويم، رواياتي كه در فضيلت زيارت سيد الشهداء است عرض مي‌‌كردم، تا معلوم مي‌‌شد كه چه آثار و بركاتي دارد.
بزرگداشت قبور پاكان
بحث ديگري كه باز امروزه مطرح است، مسئله بزرگداشت قبور پاكان است، البته بزرگذاشت قبور، غير از زيارت قبور است. بزرگداشت قبور پاكان، يعني اينكه انسان‌‌هاي والايي در ميان مردم بوده‌‌اند و خدماتي را هم براي آنان كردهاند، ولي فعلاً از ميان آنها رفته‌‌اند، بايد قبر چنين كساني را حفظ كنيم، به اين معنا كه يا آن را به صورت گنبدي در بياوريم، يا به صورت خانه‌‌اي و يا به شكل ديگري.
آيا حفظ اين قبور (مانند قبر پيغمبر اكرم (ص) و ساير ائمه عليهم‌السلام يا حفظ قبر انبياء ديگر) توحيد است يا شرك؟ آيا اين مسئله بدعت است يا سنت؟
عرض كردم اگر آن دو مسئله را به دقت حفظ كنيم، همه مسائل آينده ما حل خواهد شد و ما خواهيم گفت كه حفظ اين قبور يكي از وظائف اسلامي ما است، يعني وظائف اسلامي ايجاب ميكند كه قبور گذشتگان را حفظ كنيم، عرض كردم كه بحث ما درباره «زيارت» تمام شد، فعلاً بحث اين است فقط قبور را حفظ كنيم، اصالتها را حفظ كنيم، اگر اين اصالتها را حفظ نكنيم، در آينده خسارتي متوجه ما خواهد شد كه هرگز قابل جبران نيست، ما بايد آنچه را كه از گذشته‌‌گان، حتي انبياء سلف و حتي ابراهيم خليل، همچنين انبياء بني اسرائيل و هم چنين شهداء و پيغمبر اكرم (ص) داريم، بايد قبور اينها را حفظ كنيم و اين اصالتها را نشان بدهيم، تا كسي خيال نكند كه اسلام همانند يك بوته‌‌اي است كه الآن از دل زمين در آمده است، بلكه بايد به گونه‌‌اي اين آثار را حفظ كنيم كه ببينند اين اسلام ريشه‌‌هاي عميقي در اعماق تاريخ اسلام و بشريت دارد و اين «آثار» آثار اصالتها است، يعني اگر بخواهيم آيندگان را نسبت به اسلام مرتبط كنيم و آنان خيال نكنند كه اسلام فقط افسانه است، حتما بايد اين آثار حفظ شود.
ولي متأسفانه برخي از اين آثار محو و نابود شده، و برخي ديگر هم كه الآن موجود است در آستانه محو شدن است. از اين رو، ما در بحث آينده حفظ اصالتها را مطرح خواهيم كرد.
انتهاي پيام/
پنجشنبه 7 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها