واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱ تیر ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۷
یک مدرس دانشگاه گفت: لازمه بالندگی، بهرهمندی از ادبیات عامه است و بیتوجهی یا کمتوجهی نسبت به سنتها آداب، امثال و حکم و باورها به منزله خاموشی و ایستایی یک جامعه بهحساب میآید. دکتر علیرضا غلامی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا - منطقه لرستان، اظهار کرد: از پیوند درونمایههای زبان و ادبیات بومی هر سرزمین پیکره عظیم فرهنگ و ادبیات ملی آن سرزمین شکل میگیرد. مثلها، باورها، داستانها و افسانهها که در گوشه کنار این مرز و بوم کهن در بین افراد عامی و بیسواد تا تحصیلکرده و مترقی رواج داشته در سینه پاک نیاکان ریشه دارد؛ این افسانهها چنان در تار و پود زندگی روزانه مردم تنیده شده که نمیتوان به آسانی آنها را نادیده گرفت چرا که امروز در دیروز ریشه دارد. وی گفت: زبان و ادبیات فارسی که امروز بر تارک آسمان علم و ادب جهان میدرخشد در زبان و ادبیات بومی مناطق جغرافیایی کشور کهن ایران ریشه دارد؛ این خرده جویهای فرهنگی در جای جای ایران آریایی اسلامی با غنا و عظمت دیرین جاری بوده، از اتصال با همدیگر رودخانههای ادبی را تشکیل دادهاند و سپس با جزایری از سنن، رسوم، افکار، عقاید، امثال، حکم، داستانها و باورهای عامیانه، اقیانوس بیکران زبان و ادبیات فارسی را بهوجود آوردهاند. غلامی بیان کرد: پس میتوان با حفظ، نگهداری، ثبت و ضبط هر یک از فرهنگها، باورها، سنتها، مثلها و داستانها بر غنای ادبیات ملی افزود و تبلوری از ادبیات عامه را در ادبیات ملی به نمایش گذاشت و این کار امکانپذیر نیست مگر آنکه ادبیات عامه را از چهار گوشه مملکت جمعآوری و آنها را تدوین کرد. این مدرس دانشگاه اضافه کرد: مشاغل و حرفهها در مناطق مختلف ایران در ادبیات بومی آنان تاثیر بسزایی داشته است؛ یکی از این شغلها کشاورزی است که در گذشتههای دور مردان بدون هیچ ابزاری بر طبیعت خشن و ناهموار فائق آمده لذا هنگام برداشت محصول با شادی مضاعف و برپایی جشنها از خداوند و خالق این آب و زمین سپاسگزاری میکردند و به مرور زمان این جشنها بهصورت نمادین و در قالب ترانهها و بهصورت حرکات نمایشی در مراسم عروسیها و مهمانیها اجرا میشد. او خاطرنشان کرد: یکی ار درونمایههای ادبیات انقلاب اسلامی مبارزه با ظلم و ستم است که در ادبیات بومی و شفاهی مناطق جغرافیایی ایران این اندیشه تبلور یافته و در حقیقت بنمایه ادبیات ملی در مبارزه با ظلم نیز بر این اساس شکل گرفته است. غلامی گفت: در حقیقت ادبیات عامه نشانگر بنمایه و میراث حیاتی اقوام بهجا مانده از روزگاران قدیم است؛ آنانی که سرد و گرم روزگار چشیده و در روند پرفراز و نشیب تاریخ، ماترک خود را علیرغم تحمل همه رنجها و سختیها، سینه به سینه به آیندگان انتقال دادهاند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]