واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس/استقبال مسئولین دولتی از کنسرت «ارمیا» در روز بد ارکستر سمفونیک تهران/ وقتی رهبر بلغاری «سمفونی اقوام ایرانی» را رهبری میکند!
ارکستر سمفونیک سال گذشته با اجراهای خود موفق شد استاندارد های گروه نوازی و صدادهی را در بین گروهها و ارکسترهای ایرانی به طور قابل ملاحظهای ارتقا دهد اما در اجرای شب گذشته ارکستر سمفونیک تهران خبری از کیفیت نبود.
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، تالار وحدت عصر روز گذشته میزبان کنسرت ارکستر سمفونیک تهران بود. کنسرت «ارمیا» (سمفونی وحدت و هم زیستی اقوام ایرانی پیرامون دریاچه ارومیه) به رهبری ایوان الیو رهبر مهمان ارکستر سمفونیک تهران و محمدسعید شریفیان آهنگساز در تالار وحدت اجرا شد.
روز گذشته در حالی مسولان دولتی چون علی جنتی، معصومه ابتکار، حجتالسلام علی یونسی به تماشای کنسرت ارمیا نشستند که ارکستر سمفونیک تهران یکی از ضعیفترین اجراهای خود را به نمایش گذاشت. خلا استانداردهایی که در یک کنسرت کلاسیک باید لحاظ شود مثل همزمانی در اجرا، سونوریته، بالانس یا انسجام اصوات، رعایت دینامیکها، پایبندی به اصول سبک شناسانه، کوک و ... در کنسرت «ارمیا» کاملا مشهود بود. ارکستر سمفونیک تهران وقتی همزمان با روی کارآمدن دولت جدید فعالیتش را از سر گرفت، با اجراهای خود موفق شد استاندارد های گروه نوازی و صدادهی را در بین گروه ها و ارکستر های ایرانی به طور قابل ملاحظهای ارتقا دهد اما در اجرای شب گذشته ارکستر سمفونیک خبری از کیفیت نبود مخاطبان حاضر در سالن شامل یک اجرای سردستی مناسبتی صرف بودند.
عدم توانایی تکنوازان در اجرای آثار نوشته شده برای گروه واقعیت تلخ اجرای شب گذشته بود و عدم توانایی نوازندگان ارکستر به ویژه نوازندگان ویلن در برقراری توازن صوتی قطعات کاملا مشهود بود. ناتمام رها شدن انتهای جملات، عدم توجه به شدت و ضعفها، بی دقتی در بیان صحیح سوال و جوابهای ملودیک و نیز بی توجهی به اجرای اولویت های جملات موسیقی از نقاط ضعف عمده اجرای مزبور بود. در اجرای چنین آثاری یکی از موارد مهم، صدا دهی مبتنی بر روند شکل گیری قطعه است. به نحوی که باید توجه داشت آهنگساز چه اهداف صوتی را در نظر داشته و در اجرا باید به آن اهداف نزدیک شد. اما متاسفانه به نظر میرسید، فضای ذهنی رهبر ارکستر مهمان این اجرا با قطعهای که محمد سعید شریفیان نوشته بود، تناسب چندانی نداشت.
عدم آشناییاش ایوان الیو رهبر مهمان این اجرا با سازهای ایرانی نقطه ضعف دیگر این اجرا بود، شاید استفاده از یک رهبر خارجی برای اجرای سمفونی وحدت و هم زیستی «اقوام ایرانی» پیرامون دریاچه ارومیه کجسلیقگی مسولین ارکستر را بیش از پیش نمایان کند. اصولا از این گونه کنسرتهای مناسبتی توقع چندانی نمیتوان داشت. همه چیز تصنعی و تشریفاتی و نمایشی خواهد بود این گونه کنسرتها برای مدیران و وزیران و رئیسان طراحی شده تا برای مخاطبان عمومی. البته این ایرادی نیست و در همه جای دنیا شاید از این دست برنامهها رایج باشد اما در ایران این اتفاق به نازلترین وضع ممکن رخ میدهد. انتهای پیام/
95/04/27 :: 12:37
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]