تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 15 مهر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):آنچه دوست ندارى درباره‏ات گفته شود، درباره ديگران مگوى. 
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1821043314




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

عز ربوبيت و ذل عبوديت


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
 عز ربوبيت و ذل عبوديت
عز ربوبيت و ذل عبوديت در ادبستان دل و شرح تکاليف باطنيه، انقاطع از خود اتصال به حضرت حق، جل و علا، و توجه کامل به «عز ربوبيت» و «ذل عبوديت» شرط اساسي «تأديب» و عمل به «تکليف» است. اين است که امام خميني رحمت الله عليه عارف بلند مرتبه ي ما سخت بر اين تأديب و تکليف، تأکيد ورزيده، سالک را به آن فرا خوانده و آن را «باب الابواب» و دروازه ي اصلي همه ي کمالات روحاني شمرده اند:«يکي از آداب قلبيه در عبادات و وظايف باطنيه ي سالک طريق آخرت، توجه به عز ربوبيت و ذل عبوديت است؛ و آن يکي از منازل مهمه ي سالک است؛ که قوت سلوک هر کس به مقدار قوت اين نظر است، بلکه کمال و نقص انسانيت تابع کمال و نقص اين امر است. و هر چه نظر «انيت» و «أنانيت» و خودبيني و خودخواهي در انسان غالب باشد، از کمال انسانيت دور و از مقام قرب ربوبيت مهجور است. و حجاب خودبيني و خودپرستي از جميع حجب ضخيم تر و ظلماني تر است، و خرق اين حجاب از تمام حجب مشکل تر و خرق همه ي حجب را مقدمه است، بلکه مفتاح مفاتيح غيب و شهادت و باب الابواب عروج به کمال روحانيت، خرق اين حجاب است.»دليل روشن است؛ آفتاب آمد دليل آفتاب. مگر نه اين است که نگاه به «خود» و کمال و جمالي که بافته ي توهم و ناشي از حب نفس و خودبيني است، آدمي را از جمال مطلق يار و کمال محض حق باز مي دارد. پس تا به خود مشغول است از توجه به جمال يار خبري نيست و تا در پس پرده ي نفس خود گرفتار آمده، سلوک الي الله ندارد؛ سلوک به جانب نفس دارد و در مذهب معرفت و مکتب سلوک، چه بتي بالاتر و با هيمنه تر از بت نفس مي توان يافت:«تا انسان را نظر به خويشتن و کمال و جمال متوهم خود است، از جمال مطلق و کمال صرف، محجوب و مهجور است؛ و اول شرط سلوک الي الله، خروج از اين منزل است، بلکه ميزان در رياضت حق و باطل همين است. پس هر سالک که با قدم «انانيت» و خودبيني و «حجاب انيت» و خودخواهي طي منزل سلوک کند، رياضتش باطل و سلوکش الي الله نيست، بلکه الي النفس است: مادر بت ها بت نفس شما است».و اين چنين است که هجرت را مرتبتي ظاهري و مقامي باطني است و آن کس که در خانه ي تاريک تن و خودبيني اسير است هنوز مهاجر نيست. تا در نگاه سالک ديوارهاي شهر خودي و صداي اذان اعلان خودخواهي پنهان نشده، هنوز «حاضر» است و نه «مسافر». او هنوز از حضور بت نفس غايب نگشته و به خدمت حاضر است. اين است که او را به محضر حق، راهي و در پيشگاه او جايي نيست:«قال تعالي: و من يخرج من بيته مهاجرا الي الله و رسوله ثم يدرکه الموت فقد وقع اجره علي الله» [کسي که از خانه اش بيرون شود در حالي که هجرت کننده به سوي خدا و پيامبرش است، آنگاه مرگ او را دريابد، پاداش او بر (عهده ي) خداوند شده است. نساء، آيه 100] هجرت صوري و صورت هجرت عبارت است از هجرت به تن از منزل صوري به سوي کعبه يا مشاهده اولياء(ع)؛ و هجرت معنوي خروج از بيت نفس و منزل دنيا است الي الله و رسوله؛ و هجرت به سوي رسول و ولي نيز هجرت الي الله است. و مادام که نفس را تعلقي به خويش و توجهي به انيت است، مسافر نشده، و تا بقاياي انانيت در نظر سالک است و جدران [ديوارها] شهر خودي و اذان اعلام خودخواهي مختفي نشده، در حکم حاضر است نه مسافر و مهاجر.»عز ربوبيت در ذلت بندگي است و راه وصول به حقايق ربوبيت، طي مراتب عبوديت است و هر آنچه را سالک در اين مسير از خوديت خود، از دست دهد، در سايه ي عنايت ربوبي، آن را خواهد يافت:«کسي که با قدم عبوديت سير کند و داغ ذلت بندگي را در ناحيه ي خود گذارد، وصول به عز ربوبيت پيدا کند. طريق وصول به حقايق ربوبيت سير در مدارج عبوديت است؛ و آنچه در عبوديت از انيت و انانيت مفقود شود در ظل حمايت ربوبيت آن را مي يابد، تا به مقامي رسد که حق تعالي سمع و بصر و دست و پاي او شود... پس سالک الي الله را ضرور است که به مقام ذل خود پي برد و نصب العين او ذلت عبوديت و عزت ربوبيت باشد.»مستند سخن امام همان گونه که خود بازگو کرده اند، سخن منسوب به امام صادق (ع) در «مصباح الشريعه» است که آن بزرگوار بندگي را گوهري معرفي فرموده است که باطن و در ژرفاي حقيقت آن «ربوبيت» است و هر آنچه از سر عبوديت و بندگي از دست رود در ربوبيت که ژرفا و باطن بندگي است به چنگ آيد، و آنچه از ربوبيت، پنهان باشد (و ظاهري دست نيافتني داشته باشد) در بندگي و عبوديت يافت مي شود:«العبوديه جوهر کنهها الربوبيه، فما فقد من العبوديه وجد في الربوبيه، و ما خفي من الربوبيه أصيب في العبوديه.» [مصباح الشريعه، باب 100].و اين چنين است که «قدم عبوديت و جذبه ي ربوبيت» پيامبر اکرم (ص) را به معراج قرب و وصول سير داد و «رسالت» را نيز به ارمغان آورد: «سبحان الذي أسري بعبده ليلا من المسجد الحرام الي المسجد الاقصي الذي بارکنا حوله لنريه منن آياتنا انه هو السميع البصير».«منبع : آداب الصلاه، ص 10 - 7»منبع: ماهنامه ي پيام زن /خ
#دین و اندیشه#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 631]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن