محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798573459
نجفی کار خانلری در عروض را تمام کرد
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۵۲
در مراسم بزرگداشت ابوالحسن نجفی، با اشاره به بخشی از کوشش‌های این زبان‌شناس و مترجم در حوزه فرهنگ و نقد برخی از آثار او، گفته شد، نجفی کار ناقص پرویز ناتل خانلری را در عروض فارسی تمام کرد. به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر ایسنا، عصر روز چهارشنبه، 5 خرداد مراسم بزرگداشت ابوالحسن نجفی، زبان‌شناس و مترجم در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. در این مراسم ابتدا احمد سمیعی با اشاره به گونه‌های مختلف ادبی و پژوهشی که ابوالحسن نجفی در آن حوزه‌ها آثاری پدید آورده است، به گستره این حوزه‌ها از جمله ترجمه آثار ادبی، ترجمه خلاق داستان‌ها، تشکیل محفل ادبی و موضوع مهم عروض فارسی اشاره کرد و گفت: ابوالحسن نجفی علاوه بر این‌ها به دو حوزه رمان‌های پلیسی و فیلم‌های پلیسی و همچنین موسیقی علاقه داشت. او همچنین گفت: اظهارنظرهای نجفی همواره بر پایه یافته‌های تازه بود و هیچ چیز تکراری مستعملی در سخنان او نبود. هدف مشترک تمام آثار او تعلیم و ترویج فرهنگ سالم بود. او در بخش دیگری از سخنانش به کوشش‌های ابوالحسن نجفی در حوزه فرهنگ اشاره کرد و گفت: اختلافی که امروز داریم، اختلافی است که بین طبقه متوسط حتی عامه مردم با کسانی است که فرهیخته و فرهنگ‌مدار هستند. این فاصله خیلی زیاد است و ما در این حوزه یک شکاف عمیق داریم که باید آن را کمتر کرد. دغدغه ابوالحسن نجفی هم کم کردن این شکاف عمیق بین طبقه عامه و فرهیختگان بود و این موضوع در همه کارهایش بازتاب دارد. در ادامه این مراسم حسین معصومی همدانی به رویکرد زبانی ابوالحسن نجفی پرداخت و گفت: در بین آثاری که مرحوم نجفی تالیف کرده، شاید هیچ یک از آنها به اندازه کتاب غلط نامه نویسی حاشیه نداشته است. علت آن هم شاید به این خاطر است که او در دیگر کارهایش به خاطر وسواسی که داشت گزک به دست کسی نمی‌داد و به همین خاطر هر اثری که می‌نوشت تحسین می‌شد ولی کتاب «غلط ننویسیم» موجی از نقدهای شفاهی و کتبی را به جا گذاشت. بخشی از دلایل آن به ورود سیاست به حوزه فرهنگ در زمان انتشار این اثر، منتشر شدن از سوی ناشر دولتی و محافظه‌کاری تعبیر به ارتجاع ارتباط داشت. در ادامه مراسم، علی‌اشرف صادقی به رابطه شخصیت نجفی و آثار برجامانده از او اشاره کرد و با گفتن چگونگی و مدت زمان آشنایی خود با او، اظهار کرد: نجفی آدم گوشه‌گیری بود و با دوستان و نزدیکانش همیشه فاصله را رعایت می کرد. او از یک خانواده اهل علم بیرون آمده بود و تصور می کنم شخصیت پدر بزرگش بر روی او تاثیر گذاشته بود. او آدم مهذب و محافظه کاری بود و این تهذیب و محافظه کاری در آثارش نیز مشخص است که پاکیزگی نوشتار از نمونه‌های آن است. این پژوهشگر و نویسنده اظهار کرد: به دلیل آموزش‌هایی که دیده بودم، اساسا با دیدگاه های زبانی نجفی در تقابل بودم چون خیلی زود فهمیدم که زبان فرهیختگان تحصیل‌کرده‌ی یک جامعه باید زبان معیار باشد. در کشورهای پیشرفته زبان معیار، زبان روزنامه‌ها و صدا و سیماهاست. ما معتقد نیستیم که زبان عامه باید زبان معیار شود. زبان عامه زبان عوام است و هیچ کس نگفته است که این زبان باید زبان معیار شود. اگر هم مثلا در زمان قاجار این اتفاق رخ داد، به این دلیل بود که زبان فارسی را از قید مغلق‌گویی منشیان و دربار خارج کنند. صادقی سپس به تاثیرپذیری ابوالحسن نجفی از پرویز ناتل خانلری اشاره کرد و تاکید کرد: جوانان باید آثار شخصیت‌هایی مثل خانلری را که پاکیزه می نوشتند بخوانند. همچنان که پاکیزه‌گرایی نجفی در نوشتار تاثیری است که او از خانلری گرفت. او در بخش دیگری از سخنانش گفت: معتقدم زبان پویاست و نویسنده باید واژه بسازد. زبان فارسی علاوه بر نگرانی‌هایی که خیلی درباره آن مطرح می کنند الان در یک دوره خوب به سر می‌برد. در دوره قاجار نثر فارسی بسیار افت کرده و منحط شده بود. جنبشی که در آن زمان به وجود آمد زبان فارسی را نجات داد و الان جوانان که کمی درس بخوانند، می‌دانند چطور بنویسند. این نویسنده با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی و تربیتی ابوالحسن نجفی که باعث شده بود ویژگی‌هایی چون پاکیزه نویسی در آثارش مشخص باشد، گفت: یک چیز برای من قابل حل نیست و آن اینکه کسی که خودش آ‌ن‌قدر شسته و رفته است و در زبان پاکی‌گرا بوده است چطور به فرهنگ لغات عامیانه می پردازد. این زبان مال عامه مردم است در حالی که ابوالحسن نجفی باید به زبان خواص بپردازد. صادقی سپس به بیان برخی از تناقض‌های کتاب فرهنگ لغات عامیانه ابوالحسن نجفی پرداخت و گفت: کاش استاد نجفی نام این کتاب را فرهنگ لغات عامیانه نمی‌گذاشت. سپس ضیاء موحد درباره ابوالحسن نجفی گفت: یک تعارض در نجفی وجود داشت. این تعارض در برخورد او با مقوله داستان و شعر و مباحث مربوط به تحقیق و پژوهش و مقاله بود. نجفی وقتی به شعر و داستان می‌رسید هرگونه پیچ و تاب زبانی را تاب می آورد و دست هنرمند را باز می‌گذاشت. او سپس به بیان خاطره‌ای از برخورد ابوالحسن نجفی با یکی از داستان‌های هوشنگ گلشیری پرداخت و گفت: در سال 44 گلشیری آمد و با یک ذوق‌زدگی زیادی خبر آمدن نجفی را به اصفهان داد و گفت در جلسه‌ای شرکت کرده و از حضور پربار متانت ایشان استفاده کرده و حضور نجفی باعث نظم جلسه شده است. من در اینجا می خواهم به حضور ابوالحسن نجفی اشاره کنم. او سبک روح بود و این خاصیت را تا آخر زندگی حفظ کرد. ایشان نه تنها ویراستار ادبی بلکه ویراستار رفتاری و اخلاقی ما بود و من چیزهای بسیاری از او یاد گرفتم. این شاعر و منطق‌دان ادامه داد: یک بار گلشیری داستانی نوشته بود که آن را برای نجفی خواند. پس از پایان داستان، نجفی عصبانی شد و به گلشیری گفت که وقتم را تلف کرده‌ای. من در آنجا اولین بار اشک را در چشم گلشیری دیدم و دیدم که گلشیری آن شب تعادلش را از دست داد اما بعدها وقتی که این داستان می خواست در مجله جنگ اصفهان منتشر شود خودش او را غلط‌گیری می کرد و وقتی من از او پرسیدم که نظرتان درباره این داستان چیست، جواب داد این داستان یا هیچ ارزشی ندارد یا شاهکار است. غرضم از گفتن این خاطره این بود که نشان دهم ابوالحسن نجفی چقدر انصاف داشت و در قضاوت کردن شک می کرد. موحد با اشاره به بعضی از خصوصیت‌های اخلاقی و رفتاری ابوالحسن نجفی گفت: او خیلی کم راجع به افراد قضاوت می کرد. می گفت اگر کسی لاف زد به آخر خط رسیده است. خیلی هم به این مساله حساس بود و وقتی کسی چنین حرفی می زد از چشم نجفی می‌افتاد. پختگی، دقت و تعادل از دیگر ویژگی‌های نجفی بود. همچنین امید طبیب‌زاده، مدرس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه با بیان اینکه ابوالحسن نجفی ادامه دهنده راه پرویز ناتل خانلری بود، گفت: خانلری وزن شعر فارسی را از اضافات پاک کرد اما مطلبی که خانلری در موضوع وزن عروض فارسی ارائه داد هم در تقطیع و هم در طبقه‌بندی ناقص بود و نجفی آن را تمام کرد. در پایان این مراسم بخش‌هایی از فیلم زندگی نامه‌ای ابوالحسن نجفی ساخته شبلی نجفی برای حاضران پخش شد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها