تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 7 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):مهدى طاووس بهشتيان است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر کاتالیزور

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798127483




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

یادداشت محمد صالح‌علا برای درگذشت کیارستمی: پنجره‌ی کیارستمی


واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: یادداشت محمد صالح‌علا برای درگذشت کیارستمی: پنجره‌ی کیارستمی
«من یاد او را نگه می‌دارم، خیابان یا میدان‌گاهی ندارم، که به اسمش کنم، اما در اتاقم پنجره‌ای‌ست، رو به آسمان، آن پنجره را به اسم او صدا می‌زنم، در هوای دم‌کرده‌ی این روزها، گاهی به خودم می‌گویم، خوب است، پنجره‌ی کیارستمی را باز کنم، تا که هوایی به اتاقم پاشیده شود.»


محمد صالح‌علا در یادداشتی به مناسبت درگذشت عباس کیارستمی برای ماهنامه تبار با عنوان «پنجره‌ی کیارستمی» نوشت:


«خاک سرد نیست، مهر رفته را کم کند، و اندوه ماتمیان را بپوشاند، که دل‌تنگی روزبه‌روز قد می‌کشد، هنوز یک‌ ماه نگذشته به سرشانه‌هایم رسیده است، چند روز پیش از آن که عازم پاریس شود، برای زادروز هفتادوشش سالگی‌اش در روزنامه‌ای که زیباترین اسم‌ها را دارد یادداشتی نوشتم، یادداشتی که می‌خواستم برای او یک‌جور درمان حروفی باشد، زیرا می‌دانستم راز بزرگ او، دوست داشتن زندگی است، می‌دانستم، که می‌داند، تا امروز هیچ‌کس هیچ نفعی از مردنش نبرده است، بنابراین بیشتر یادداشت را برای خود او نوشتم، می‌خواستم خود او بخواند، و بداند، دوست‌دارانش منتظر سوم تیر سال‌های آینده باقی عمر او هستند، می‌خواستم بداند، آن‌ها که مایلند او زنده باشد، بسیارند، یادداشتی با عنوان «کیارستمی، جان درخت است».


البته در ویراستاری، اشتباه بامزه‌ای رخ داده بود، ویراستار نازنین بعد از جان، ویرگول بامزه‌ای گذاشته بودند، که خوانده شود، کیارستمی جان، درخت است من از آن ویرگول ناقلای نابه‌جا دل‌خور نشدم، به خودم گفتم، خود او آن را می‌خواند و می‌خندد، به خودم گفتم، با عبارت «کیارستمی‌جان، درخت است» 


چه شوخی‌ها راه‌ می‌افتد، و چه خنده‌ها در پیش است، چه می‌دانستم، باد می‌وزد و ناگهان رسیده‌ترین میوه‌ی ما می‌افتد، حالا هم که دیگر با حوصله‌ی دل‌تنگ، حوصله‌ی افسرده، نمی‌توان چیز نوشت، نمی‌خواستم بنویسم، اما... حتی به مراسم تشییع و ترحیمش نرفتم، چون از روزی که رفته، پاهایم را گم کرده‌ام، بدون پا هم که نمی‌توان به گورستان رفت، آن هم در روزگاری که مردن مد شده است، هر روز یکی می‌میرد، و خورشید در گورستان‌ها طلوع می‌کند، به مراسم او نرفتم، اما چکه‌ای از مراسم تشییع او را در تلویزیون تماشا کردم، دیدم که امضای او را روی پارچه‌ی سفیدی چاپ کرده‌اند، روی تابوتش کشیده‌اند، اما در امضای او دست برده شده، اسم او را پر از نقطه کرده بودند، اگر خود او در مراسم خاکسپاری‌اش شرکت داشت، نمی‌پسندید، می‌گفت آن پارچه را از روی تابوتش جمع کنند، می‌گفت، این نقطه‌ها این‌جا چه می‌کنند. که برای او جزئیات اهمیت بیشتری داشتند، به‌ویژه که امضای او چلانده‌ای از زیباشناسی گرافیکی‌اش بود، برای آن کسان که شغل‌شان زیبایی است، و راه حل نجات جهان را در زیبایی یافته‌اند، حتی یک نقطه‌ی بی‌جا، حادثه‌ی غیر قابل جبرانی است، اعصاب‌شان را داغان و پاغان می‌کند، ولی حالا دیگر او رفته است، به گردن هنرمندان جوان سرزمین ماست که مراقب نقطه‌های ناقلای بی‌جا باشند، من یاد او را نگه می‌دارم، خیابان یا میدان‌گاهی ندارم، که به اسمش کنم، اما در اتاقم پنجره‌ای‌ست، رو به آسمان، آن پنجره را به اسم او صدا می‌زنم، در هوای دم‌کرده‌ی این روزها، گاهی به خودم می‌گویم، خوب است، پنجره‌ی کیارستمی را باز کنم، تا که هوایی به اتاقم پاشیده شود.»




تاریخ انتشار: ۱۷:۲۱ - ۰۹ شهريور ۱۳۹۵ - 30 August 2016





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن