محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832343822
فلسفه در عمل/ تمرین فلسفه ورزی با دانشجویان مقطع کارشناسی -
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: چگونه فلسفه ورزی کنیم؛
فلسفه در عمل/ تمرین فلسفه ورزی با دانشجویان مقطع کارشناسی
شناسهٔ خبر: 2432456 دوشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۳ - ۰۹:۳۸
دین و اندیشه > اندیشکده ها
ایجاد فرصتهایی برای تأمل دانشجویان درباره جنبه های مهم زندگی شان و ترغیب آنها به پرسیدن سؤالات و پاسخ دادن بدان می تواند سطح آگاهی های آنها را درباره حیات شان وسیع تر و عمیق تر نماید. به گزارش خبرگزاری مهر، براساس دیدگاه بسیاری از فلاسفه بزرگ جهان، غایت آموزش و پرورش کمک به افراد در رسیدن به خودآگاهی، فرهیختگی، آزادگی ورهایی از سلطه دیگران است. در این خصوص، هایدگر رهاسازی فراگیر را رسالت اصلی آموزش و پرورش می داند و بر این باور است که به واسطه فرایند رهاسازی امکان تحقق دازاین اصیل فراهم می شود. به زعم وی دازاین اصیل خودی است که به واسطه آزادی از سلطه کسان به هستیِ خودینه‌اش نایل شده و خودی است که خودش را فهم کرده است.دازاین اصیل درباره امکانها و چرایی افکار و اعمال خویش و به طور کلی نسبت به هستی خود و رابطه اش با این هستی آکاهی عمیق دارد و به درک چگونگی هستی و دریافت آن قادر است. دازاین اصیل با فهم خودینه‌اش، قادر است بار دیگر خود را و جهان خویش را با آگاهی برگزیند و خویشتن اصیل خود را با نظر به این جهان طرح افکند. فرد در طرح‌افکنی خودینه خویش، پذیرای مسئولیت زندگی خود است و این به نوبه خود موجب تعهد در همه امور زندگی وی نیز میشود. بنابراین از این منظر ایجاد ارتباطی خودینه با هستیِ خود بسیار بااهمیت تلقی میشود. حال سؤال این است که چگونه می توان به عنوان یک استاد به گونه عام و به مثابه یک متخصص رشته فلسفه آموزش و پرورش به گونه خاص؛ در محیط دانشگاه، در تحقق دازاین اصیل دانشجویان نقش موثری ایفا نمود؟ به بیانی دیگر چگونه اساتید و متخصصین فلسفه آموزش و پرورش دانشجویان را نسبت به هستیِ خویش و رابطه‌ای که با این هستی دارند، و چگونگی درک و دریافت آن آگاه کنند تا آنها قادر شوند برنامه زندگی خویش را آگاهانه انتخاب کنند؟ در پاسخ به این سؤال می توان اذعان نمود در این مسیر اساتید و متخصصین فلسفه آموزش و پرورش می توانند نقش بس عظیمی را بر عهده گیرند. این گروه می توانند با ایجاد فرصتهایی در کلاس درس و با استفاده از روش گفتگوی سقراطی، دانشجویان را به تفکر نقادانه در باره مسائل مهم زندگی شان ترغیب کنند و بدین ترتیب توانایی آنها را برای فکر کردن و پرسیدن سؤالات اساسی؛ در درجه اول در باره خودشان و آنگاه در باره جهانی که آنرا تجربه می کنند، افزایش دهند. از سوی دیگر با نظر به اینکه،یکی از تعابیر مهم فلسفه ورزی به معنای پرسیدن سؤالات اساسی در باره زندگی است، با اختصاص دادن بخشی از زمان کلاس درسی برای انجام این فعالیت، می توان امکان ژرف اندیشی را برای پرداختن به جنبه های مهم زندگی برای دانشجویان همه مقاطع تحصیلی؛ به ویژه مقطع کارشناسی فراهم نمود. به این دلیل که دانشجویان مقطع کارشناسی؛ که مجموعه وسیعی را در بر می گیرد، معمولا در سنینی هستند که در معرض اتخاذ تصمیمات مهمی (از قبیل تشکیل خانواده، ادامه تحصیل و انتخاب شغل) قرار دارند، از این رو کسب توانایی لازم برای پرسیدن سؤالات اساسی درباره ابعاد مهم زندگی و دستیابی به خودینه خویش می تواند عامل مهمی در اخذ تدابیر منطقی و عقلانی آنها محسوب شود. بر این اساس آموزش فلسفیدن و تمرین فلسفه ورزی برای این گروه بسیار ضروری به نظر می رسد. در دو دهه تجربه مدرسی خویش، در طی گفتگوهای بسیاری که با دانشجویان دوره های مختلف؛ به ویژه مقطع کارشناسی داشتم بکرات دریافتم که ایجاد فرصتهایی برای تأمل دانشجویان درباره جنبه های مهم زندگی شان و ترغیب آنها به پرسیدن سؤالات و پاسخ دادن بدان می تواند سطح آگاهی های آنها را درباره حیات شان وسیع تر و عمیق تر نماید و بسیاری از ابهامات آنها را برطرف کند. به عنوان نمونه سؤالاتی از این سنخ از دانشجویان پرسیده می شد که هدف و یا اهداف اصلی زندگی شان چیست؟ آیا اهدافی که مطرح می کنند واقعا مهم و اساسی هستند؟ به عبارت دیگر آیا آن اهداف اینقدر اهمیت دارند که عمرشان را برای نیل به آن صرف نمایند؟ برخی از نقشهایی که پرسیدن این سؤالات ایفا می نمود این بود که به آنها کمک می کرد که به صورت جدی درباره ماهیت زندگی و اهداف شان و اینکه آیا آنها مهمترین ها را انتخاب نموده اند یا خیر، بیاندیشند. همچنین در اوقات فلسفه ورزی در کلاس درس سؤال دیگر از دانشجویان این بود که در خصوص برنامه روزانه، هفتگی، ماهانه، ترمی و سالانه زندگی خویش تفکر کنند و اینکه اولا تصویر روشنی از حداقل برنامه یک هفته زندگی خویش ارائه کنند و دوما روی این موضوع تأمل کنند که به چه نسبت برنامه های زندگی شان در تناسب با اهداف مهم زندگی شان قرار دارد؟ بسیاری از دانشجویان در طی فلسفیدن و تأملات خویش در باره سؤالات اخیر، در می یافتند که امور بسیار مهمی وجود دارد که می تواند آنها را در نیل به اهداف شانیاری نماید، در حالی که جای آن امور در برنامه زندگی آنها خالی است و از سوی دیگر در برنامه زندگی شان کارهایی صورت می گیرد که لحظه به لحظه آنها را از اهداف مهم حیات شان دورتر و دورتر می کند.همچنین در گفتگوی صمیمانه از دانشجویان کارشناسی خواسته می شد تا درباره همه چیزهایی که به آنها خیلی علاقه مند هستند و همه مواردی که نسبت به آنها احساس خوبی ندارند تأمل کنند، ضمن اینکه آنها را شناسایی کرده و کاملا به آنها صراحت می بخشند، درباره مبنای عقلانی و منطقی علائق و عدم علائق خویش تأمل کنند. در فرایند فلسفه ورزی درباره این سؤالات، بسیاری از دانشجوبان اذعان می کردند که خیلی از اموری که سخت به آن علاقه مند هستند و حتی حساسیت زیادی هم نسبت به آن نشان می دهند، و بسیاری از اموری که مورد علاقه آنها نیست و یا حتی نسبت به آنها نفرت دارند، هیچ دلیل منطقی برای آن ندارند و صرفا بر حسب عادت و اهمیتی که دیگران برای آن قائل هستند و بالعکس، آنها را مهم و یا نامهم تلقی می کنند و بیشتر به صورت هیجانی نسبت به آنها واکنش انجام می دهند. این نمونه ها تنها بخش اندکی از سؤالات بسیار است که می توان در اوقات فلسفه ورزی در باره آن، با دانشجویان به مناظره نشست که به برخی از اثرات آن به صورت مختصر اشاره شد. موضوعات معتدد دیگری از قبیل ازدواج، شغل، ادامه تحصیل و... وجود دارد که از طریق فلسفه ورزی با دانشجویان می توان به آنها کمک نمود تا ادراک بهتری نسبت به خود پیدا کنند و در مسیر تعالی و دستیابی به خودینه شان و جهانیت شان قرار گیرند تا بتوانند تصمیمات و برنامه های آگاهانه و منطقی برای خویش تدارک بینند.**نویسنده: دکتر طاهره جاویدی کلاته جعفرآبادی، دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها