واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: قال الله تعالى فى کتابه : قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلأَخِی وَأَدْخِلْنَا فِی رَحْمَتِكَ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ (1) ؛ گفت : ای پروردگار من ، مرا و برادرم را بیامرز و ما را در رحمت ، خویش داخل کن که تو مهربان ترین مهربانانی. افضل اعمال ، محبت به کوچولوها ارزش رحم و دلسوزى : یکى از اوصاف حمیده و خصال جمیله رحم و دلسوزى به مخلوقات و موجودات جاندار پروردگار عالم است . اگر انسان موجود ذى روحى را خواه انسان و یا حیوان دیگر در چنگال و پنجه قوى و نیرومند مصائب و گرفتاری هاى مختلف دنیا مشاهده کرد و دید در دست حوادث گوناگون گیتى اسیر و مبتلاست و در اثر و نتیجه تراکم سختى ها و انباشته شدن ناراحتى ها نزدیک است که رشته زندگى او از هم گسیخته و از حیات خود به کلى ساقط گردد، دلش باید به حال او سوخته و او را مورد تفقد و احسان و نیکوکارى قرار دهد و با زبان و مال و جان به او کمک کرده و در حل گرفتارى و ناراحتى هاى او تشریک مساعى نماید. خداوند مهربان در آیات متعدد در سوره هاى قرآن خویشتن را با صفت رحم و شفقت و مهربانى یاد کرده و خود را به بندگانش با این اوصاف جمیله معرفى نموده است (2). و باز حضرت احدیت در ضمن آیات دیگر قرآن کریم رهبر عظیم الشأن و قائد بزرگ اسلام را نیز با این خصلت زیبا و خوى نیکو ستوده و غلظت و درشت خوئى را از آن بزرگوار سلب نموده است (3). و باز هنگامى که مسلمانان حقیقى و پیروان واقعى آئین مقدس اسلام را در کتاب آسمانى خود توصیف و تمجید مى کند، درباره آن مى فرماید: مؤمنین به همدیگر رئوف (4) و مهربان و به یکدیگر دلسوز و غمخوار هستند . و رهبران اسلامى و پیشوایان دینى در کلمات و سخنان گهربارشان صریحا و کنایتا ابتداء و یا در پاسخ پرسش و سؤ ال سائل با تشبیهات مختلف جامعه بشریت را به این خوى نیکو و پسندیده فرا خوانده و دعوت نموده اند، و از بى رحمى و سنگدلى با شدت هر چه تمام تر ترسانده و بر حذر داشته اند و آثار و خواص و نتایج هر کدام از آنها را به طور کامل بسط و توضیح داده اند. مرحوم علامه مجلسى (ره ) در کتاب بحارالانوار بابى راجع به این موضوع و مطلب به نام "التراحم و التعاطف و التودد" منعقد نموده است (5). موفقیت در پرتو دلسوزى : ما اگر صفحات تاریخ پیشینیان و گذشتگان را ورق بزنیم و حالات آنان را تجزیه و تحلیل نموده و کاملا بررسى کنیم ، خواهیم دید که اکثریت موفقیت و کامیابى آنان در پیشرفت اهداف مقدسه و عامل نفوذ افکار پاک تربیتى آن بزرگواران در روحیه مردم جهان از همین راه بوده است و به وسیله شفقت و مهربانى پله هاى تعالى و ترقى را پیموده اند و به درجه نهائى رسیده اند. چنانچه از فضیل بن عثمان منقول است که گفت : از حضرت صادق (علیه السلام ) شنیدم فرمود: هر که واجد نرم خوئى و ملایمت بوده و با مردم خوش رفتارى نماید، هر هدفى که داشته باشد، مى تواند فراهم کرده و به دست آورد(6). انبیا و رهبران دینى روى مسئولیت هاى بزرگ رهبرى و تربیتى که به عهده داشتند همیشه با اخلاق نیک ، شفقت و مهر و بخشایش خودشان مردم نادان و نابخرد جامعه بشریت را از نکبت و بدبختى بیرون نموده و به شاهراه هدایت در مى آورده اند. به آنکه نرم خوئى و خوش رفتارى با بندگان خدا داده شده است ، خیر و سعادت و خوشبختى هر دو جهان به او عطا شده است و هر که از این خوى نیکو و خصلت پسندیده محروم شده از خیر نیکبختى هر دو گیتى بى نصیب و بى بهره گردیده است . چنانچه خداوند متعال درباره خاتم پیامبران مى فرماید: اگر تندخوى و بى رحم و سنگدل بودى ، از اطراف و پیرامونت متفرق و پراکنده مى شدند(7). رسول گرامى اسلام مردمان وحشى و بربرى آن زمان را با نرمى و مهربانى و عاطفه بى نظیر و بى مانندى به دور خویش جمع کرده و آئین مقدس اسلام را به آنان تلقین و تعلیم نمود و در همه کارهاى مسلمانان ، خود آن حضرت مستقیما شرکت جسته و غمخوار امت و پیروان خویش مى گردید. مهر و محبت آن بزرگوار مخصوص مسلمین نبود، بلکه همه مردم و سکنه روى زمین از دلسوزى هاى او برخوردار بودند. زیرا حضرت احدیت ، آن سرور کائنات و پیامبر رحمت و انسانیت را براى هدایت و دستگیرى همه جهانیان فرستاده بود(8). علامت تقوى : صفت مزبور را رهبران دینى نشانه تقوى و پرهیزگارى معرفى نموده اند چنانچه حضرت باقر (علیه السلام ) از پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین على (علیه السلام ) نقل کرده است که : آن حضرت فرمود: براى متقین و پرهیزگاران و دین داران علائم و آثارى است که به وسیله آنها معلوم و شناخته مى شوند. و حضرت پس از شمردن چند نشانه یکى را هم دلسوزى و غمخوارى ضعفا و ناتوانان و بیچارگان نام برد(9). کسانى که دلشان رقیق و نازک نیست و همانند سنگ سفت و سخت است و به هیچ وجه ناراحتى و گرفتارى هاى مردم و جامعه بشرى در قلبشان تأثیر نکرده و اثرى در ایشان نمى گذارد و به احوال بینوایان ترحم نمى نمایند، امیرالمؤمنین (علیه السلام ) آنان را از متقین و مسلمانان واقعى ندانسته و به حساب و شمار نیاورده است . محبت نه افراط ،نه تفریط کسانی که از نظر مال دارای توانمندی هستند نباید در ناز و نعمت خود غرق شوند و ضعفا را فراموش کنند بلکه باید به بینوایان و مستمندان را نیز از نظر دور نسازند تا خداوند نیز روزى را که همه خلایق فقیر و بى چیز و گدایند و هیچ نوع امکانات مادى نمى تواند در آن روز به کمک دارنده آن بشتابد، به شما رحم کرده و دستگیرى نماید. چنانچه امیرالمؤمنین على (علیه السلام ) به نوف بکالى فرمود: اى نوف ! به مخلوقات خدا رحم و دلسوزى کن تا مورد رحم واقع شوى و مورد شفقت و مهربانى دیگران قرار گیرى (10). و در بعضى از روایات حضرت على (علیه السلام ) از پیامبر خدا نقل کرده که آن بزرگوار فرمود: خداوند به مخلوقات و بندگان خویش شفیق و مهربان است و کسانى که دلشان براى آنان مى سوزد مورد توجه خدا قرار گرفته و ایشان را دوست مى دارد(11). نرم خویى و خوش رفتارى را بهترین و با فضیلت ترین اعمال و کردار بشر معرفى نموده اند و سخت گیرى و درشتى و تندخویى را معادل شرک و کفر ذکر کرده اند و لذا منقول است روز قیامت و رستاخیز (که روز ناراحتى و گرفتارى عمومى است ) هر کس که سر از قبر و لحد خود براى حساب و جزاى اعمال و سزاى کردار خود برمى دارد، رو به جانب خداوند آورده ، طلب و درخواست استمداد نموده و مکررا عرض مى کند خدایا به من ترحم کن . به او از طرف پروردگار خطاب مى شود: آیا در دنیا و دار فانى به دیگران ترحم کردى و به داد فقرا و مساکین رسیدى تا امروز ما نیز به فریادت برسیم و از عذاب هاى گوناگون نجاتت دهیم ؟!(12). اعمال سنگدلان توقیف مى شود: از بعضى اخبار معلوم مى شود کسانى که با مخلوقات و بندگان خدا رئوف و مهربان نیستند و در مواقع گرفتارى و مصائب از وضع رقت بار و اسف انگیز آنان ناراحت نمى شوند و به داد و فریادشان نمى رسند، حضرت احدیت عبادات و اعمالشان را قبول ننموده و نمى پذیرد و به فرشتگان و حافظین اعمال دستور مى دهد که اعمالشان را به طرف خودشان برگردانید. چنانچه در خبر معاذ از پیامبر خدا به این مطلب تصریح شده است و در آخر آن خبر است که : فرشتگان و حافظین اعمال کارهاى نیک و شایسته انسان را با طمطراق و شأن و شوکت مخصوص به آسمان ششم مى رسانند و دربان و نگهبان آسمان مزبور دستور مى دهد توقف کنید زیرا من مأمور رحمت و شفقتم . پس از رسیدگى و ارزیابى ، امر مى کند آن را به صورت صاحبش بزنید تا چشمانش کور و نابینا گردد زیرا صاحب آن رحم ندارد و اگر بنده و عبد پروردگار به چیز دنیوى و یا اخروى دچار و گرفتار مى گشت دلش براى او نسوخته بلکه او را سرزنش و مسخره مى کرد و من موظف و مکلفم که نگذارم عمل او از من بالاتر برود(13). و از این جهت است که نرم خویى و خوش رفتارى را بهترین و با فضیلت ترین اعمال و کردار بشر معرفى نموده اند و سخت گیرى و درشتى و تندخویى را معادل شرک و کفر ذکر کرده اند. چنانچه از حضرت خیرالبشر و راهنماى سعادت و سیادت منقول است که فرمود: نیکوترین و زیباترین اعمال انسان نزد خدا و پیامبرش دو چیز است : یکى ایمان و اعتقاد به خداى خالق و آفریننده موجودات و دیگرى ملایمت و مهربانى و خوش رفتارى با خلق خدا و بندگان پروردگار است و بدترین و زشت ترین کردار پیش حضرت احدیت دو امر است یکى شرک و همتا قائل شدن براى خداى بزرگ و دیگرى بدرفتارى و خشونت و سرزنش به دیگران مى باشد(14). و از این لحاظ است که در اخبار و روایات وارد شده است : به آنکه نرم خوئى و خوش رفتارى با بندگان خدا داده شده است ، خیر و سعادت و خوشبختى هر دو جهان به او عطا شده است و هر که از این خوى نیکو و خصلت پسندیده محروم شده از خیر نیکبختى هر دو گیتى بى نصیب و بى بهره گردیده است (15). منبع : گفتار علوى ، مجموعه سخنرانى هاى سید مهدى علوى گروه دین و اندیشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 349]