محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798570635
بهترین بازی سال 2017 از دید پردیس‌گیم
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم: سال گیمی (واحد تقویم گیمرها) امسال، به یقین نقطه اوج نسل هشتم بود، سالی که در هر ژانر شاهد تجربیات فوق‌العاده متنوع و ارزشمندی بودیم و شدتِ این کیفیت در حدی بود که حتی انتخاب نامزدها هم ساعت‌ها زمان را از تحریریه پردیس‌گیم گرفت. اکنون به خانِ هفتم می‌رسیم، بهترین بازی سالِ 2017، بخشی که بیشترین بحث و حاشیه هم مربوط به آن است. اما پیش از هر چیز، بهتر است که سیستم انتخاب بهترین‌های پردیس‌گیم را برای شما پردیسی‌ها شرح دهیم. در طول فرآیند انتخاب نامزدها و بهترین‌های سالِ پردیس‌گیم، بیش از 20 نویسنده نقش داشتند، نویسندگانی که هر یک در یک ژانر تخصص داشته و همین باعث شد که بتوانیم تمامی ژانرهای بازی و پلتفرم‌ها را تحت پوشش قرار دهیم. انتخاب‌ها به هیچ عنوان صرفا از طریق رای‌گیری انجام نشد، بلکه انتخاب‌های نهایی با بحث مستقیم و گفتگوی چندساعته‌ی بین نویسندگان صورت گرفت و چیزی که شما در ادامه مشاهده می‌کنید، حاصل این تلاش‌های چندین ساعته‌ی تیم تحریریه پردیس‌گیم است. این شما و این بهترین بازی و موردانتظارترین بازیِ سالِ پردیس‌گیم: پردیس‌کست - ویژه‌برنامه بهترین‌های 2017
کسرا کریمی اصل: مشکلی که در هنگام نوشتن نقد "پرسونا 5" با خود داشتم، دوباره در این موقعیت خطیر یعنی نوشتن برای بهترین بازی سال گریبانم را گرفته، اینکه چهطور و چگونه در مدح و شیفتگی از اثری صحبت کنیم که از نظر سطح استاندارد بالاتر از سواد و تفکراتمان است، درست نقطه‌ای که میدانی صرفا صفت افضل استفاده کردن کافی نیست و شاید حتی در بدترین حالتش تمسخرآمیز جلوه کند. توفیق اجباری دیگر اینکه در یکی از بهترین سال‌های تاریخ تولیدات گیمینگ چه از نظر کمی و کیفی قرار داریم و همین امر هم به نوعی ما را وادار می‌کند که بر چهارچوب استدلالی خود بر چرایی بهترین بودن پرسونا بیش از پیش کار کنیم، پس من صرفا نکتهای که برایم "پرسونا 5" را بسی ارزشمندتر از آثار دیگر امسال می‌کند در اینجا بازگو میکنم. هنر صرفا برونریزی نیست، هنر قرار نیست که صرفا ما را مدهوش کند، به وجود بیاورد یا که به تحسین وادارد، هنر هیچگاه در طول تاریخش بیخاصیت نبوده و نباید باشد. بیان دغدغهها به یک زبان زیباییشناسانه و انتقادی در عین حال با ذکر یک بدیل، یک رویکرد که چه کنیم و چه نکنیم. "پرسونا 5" به مانند تمامی نسخههای قبلی یک ستینگ دبیرستانی دارد، از طردشدگان در حصار یک سیستم، دقیقا خود ما در 12 سال اسارت مدرسه، و بعد دنیای بیرون با تمام کثافات و ناملایماتش، و چقدر نزدیک به زندگی عادی، چقدر از این آدمهای بد و نجس کم ندیدیم و کم برخورد نداشتیم. پرسونا اینجاست و در این برخورد است که شکوفا می‌شود، فارغ از تمامی عالی بودنها، فارغ از گرافیک هنری خارق العاده، مهندسی داستان شگرف و گیمپلی نوآورانه و بینقص، درست در نقطه‌ای که بازی بعد از ساخت یک جهان خارقالعاده، به مبارزه و اصلاح با آن میپردازد. داستان افرادی که سکوت نکردند، نسبت به جهان اطراف خود بیتفاوت باقی نماندند و برای ساختن و اصلاح آن جنگیدند، داستان افرادی میتوانیم که از الان به بعد به مانندشان باشیم و عمل کنیم، با رخنه کردن به قلبها و شکستن سایه‌های شومی که موجبات پدیداری این پلیدیها را فراهم آوردهاند. پرسونا بازی امروز است، در موقعیتی که هر لحظه چون سیکلی تکراری مدام با ضرب آهنگ رعب آورش تکرار می‌شود و شاید یک حرکت و همت از ما، به مانند نوجوانان طرد شده دبیرستان شوجن برای تغییرش کفایت کند.
%20-%20Co%20-%20Co%20-%20Co.jpg)
محمد تقوی: به نظرم آن نقطه‌ای که پرسونا 5 را این قدر متفاوت و قدرتمند می‌کند، در به تصویر کشیدن صحیح یک جامعه‌ی مدرن و در عین حال بحران زده است. از بانکداران ریاکار و سران قدرت طمعکار تا نقاشان متقلب و معلمان ظالم، پرسونا 5 با ظرافت هر چه تمام‌تر جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که ملموس و واقعی است و به زیبایی شما را در وسط این جامعه قرار می‌دهد، بی‌آنکه دستتان را بگیرد و یا راهنمایی بکند. دنیای پرسونا بدون نیاز به گرافیک فوتورئالیستی و با همان سبک بصری همیشه چشم نواز سری، از صدها عنوان پرادعا و بزرگ عمیق‌تر و واقعی‌تر است، هر چند که جبر ذاتی سری مخاطبش را در مسیری کنترل شده هدایت کند. بخشی از این جریان زندگی در پرسونا 5 به مدد شخصیت‌های فوق العاده و چند لایه زنده می‌شود. بازی‌های انگشت شماری هستند که بتوانند هر شخصیت را به خوبی در داستان جا بدهند و آنها را جذاب کنند. اما پرسونا این کار را به راحتی انجام می‌دهد؛ آن هم نه با یکی دو تا بلکه با سی و یا حتی چهل شخصیت متفاوت! و معجزه اینکه تک تکشان شخصیت پردازی عمیق و بی‌مانندی دارند و احساسات مخاطب را برمی‌انگیزند. از دوستان باوفا و اغتشاش‌گری که شخصیت اصلی در کنار خود جمع می‌کند، تا دشمنان خبیث و بدفطرتی که این گروه بر ضدشان انقلاب می‌کند، مغازه‌دارانی که به فکر منافع شخصی‌اند، آدم‌هایی که در گوشه و کنار خیابان با آنها مواجه می‌شوید و داستان زندگی‌شان را به مرور افشا می‌کنند و خب همه‌ی این‌ها "انسان"اند: می‌خندند، رنج می‌برند، گاهی دنیا به کامشان است و گاهی نه و در واقع در این دنیا زندگی می‌کنند. سوال اصلی که برای بسیاری پیش آمده اینکه آیا با وجود عدم علاقه به بازی‌های نقش آفرینی ژاپنی، تجربه‌ی پرسونا 5 ناامیدکننده خواهد بود؟ در پاسخ به این صحبت، به نظرم یک نکته کافی است. بازی‌های امثال پرسونا 5، مثل الماس در میان جواهرهای دیگر هستند؛ بازی‌هایی که شاید هر چند سال یک بار چشممان به جمالشان روشن شود. برای همین محروم کردن خودمان از چنین تجربه‌هایی تا حدی غیرمنطقی است، به خصوص برای اثری که سعی در شکستن موانع موجود دارد. در نهایت پرسونا 5 بهترین نقش آفرینی ژاپنی است که در این چند سال آمده و به لطف تجربه‌ی به یاد ماندنی‌اش، در میان بهترین‌های نسل و یا حتی تاریخ هم قرار دارد.
علی قربانی: اصلا از همان معرفی اولیه‌اش تکلیف طرفداران دوآتیشه مشخص شد. کریتوس دیگر قرار نیست شمشیر دوقلویش را در هوا تاب بدهد و دانه دانه خدایان الیمپوس را رشته رشته کند! نمایش اولیه خون داشت، خونریزی داشت، اما خبری از آن کریتوس بی و سر کله‌ای که که بدون ذره‌ای فکر نسبت به عواقب اعمالش دست به هرکاری میزد نبود! اما با تمام تازگی‌اش، همان نمایش اولیه میخ را در دل طرفداران کوبید. پرواز اژدهای بزرگ برفراز سرزمین سرد شمالی در کنار موسیقی کوبنده، نوید ماجراجویی دیگری را می‌داد. کریتوس اینبار درگیر ماجرایی شخصی‌تر شده، کریتوس اینبار می‌خواهد زنده بماند، زنده بماند و به فرزندش زنده ماندن در سرزمین ناشناخته را یاد دهد. چه کسی فکرش را می‌کرد روزی برسد که کریتوس، کابوس الیمپوس‌نشینان، به فکر پسر خردسالش بیوفتد، با مار غول‌پیکر عامل راگناروک ملاقات کند و به بهانه مبارزه با دشمن مشترک، با وی متحد شود. تازگی و جذابیت عنوانی حماسی همچون GoW در گروی نو و تازه بودن است. سانتامونیکا آگاهانه نسبت به این موضوع، تصمیم گرفته تا بازیکنان را با جهانی غریبه اما هرچند آشنا روبرو کند. تصور گشت و گذار در سرزمین نورث و رویارویی با حماسه و قهرمانان کوچک و بزرگ این تمدن، آن هم در نقش کریتوسی که سالها با او خاطره سازی کرده‌ایم و روزگاری با صدای له شدن گردن هرکول زیرپایش به آرامش روحی می‌رسیدیم، لذتی وصف ناشدنیست. تصور اینکه شاید حتی برای لحظه‌ای، چشممان به جمال یکی از اَزگاردیها روشن شود، لحظه لحظه این انتظار را سخت‌تر می‌کند. ملاقات دوباره پس از سالها با کریتوسی که خسته شده و شاید بزرگترین چالشش آموزش شکار به فرزندش شده، ریش بلند گذاشته و واضحا غبار خستگی و خشونت گذشته بر چهره‌اش نشسته، هیجان‌انگیز است. اما حقیقتا دلیل این شور و شوق شدید نسبت به بازی چیست؟ قطعا هنجارشکنی و تازگی که سالها پیش بازی به ما ارائه داده بود، با رنگ و بویی جدید قرار است که دوباره به منصه ظهور برسد. داستان‌پردازی منطقی در کنار خشونت توجیه پذیر همان چیزیست که موجب موفقیت بی‌‌اندازه عنوانی چون The Last of Us شد و اکنون در GoW نیز بدرستی ارائه گشته است. تصور اینکه کریتوس بتواند شاید پس از سالها به شخصیت‌پردازی که لایقش بود برسد و بتواند این خشونت بی‌حد و حصرش را در بر سر خدایان ازگارد خالی کند هم هوش از سر می‌پراند؛ خدایانی که شاید اینبار به واسطه داستان پردازی منطقی‌تر، فرصت خودنمایی بیشتری نسبت به زئوسی داشته باشند که سهمش از سه نسخه یک نمایش حماسی در پایان نسخه سوم و چند رجزخوانی بزرگ و کوچک دیگر در دو نسخه اولیه بود. حال که مشغول نوشتن هستم، دوباره متوجه می‌شوم که حقیقتا انتظار برای قدم زدن در برف و سرمای نورث و تجربه مبارزه و رویایی با اساطیر آن، در نقش کریتوسی که روزگاری یک تنه یونان را به خاک سیاه نشاند، سخت‌تر از چیزیست که شاید فکرش را می‌کردیم...
آرشیو مطالب بهترین‌های 2017 از دید پردیس‌گیم نامزد‌های برترین بازی‌های سال 2017 از دید پردیس‌گیم بهترین‌های سال 2017 از دید پردیس‌گیم - بخش اول بهترین‌های سال 2017 از دید پردیس‌گیم - بخش دوم
11 دي 1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها