محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798435102
بهترین‌های سال 2017 از دید پردیس‌گیم - بخش دوم
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
با نزدیک شدن به پایان هر سال به رسم سنت نوبت به جمع‌بندی رویدادها و وقایع مهمِ آن سال می‌رسد و چه چیزی واجب تر از انتخاب بهترین تجربیات گیمینگ سال!؛ خوشبختانه امسال به لطف عوامل مختلفی همچون جا افتادن کنسولهای هشتم و اقبال روز افزون تولیدات مستقل یکی از پربارترین سالهای گیمینگ دهه اخیر به حساب میآمد و میزان تنوع و کیفیت تجربیات تا اندازهای بالا بود که صرف انتخاب نامزدهای هر بخش ساعات زیادی را از تیم تحریریه به خود اختصاص داد. نامزدهای برترین بازی‌های سال 2017 از دید پردیس‌گیم بهترین‌های سال 2017 از دید پردیس‌گیم - بخش اول
هفته‌ی گذشته با نامزدهای برترین بازی‌های سال 2017 از دید پردیس‌گیم آشنا شدید و شب گذشته نیز بخش اول از بهترین‌های سال را تقدیم شما کردیم. حال از شما دعوت می‌کنیم که با بخش دوم از انتخاب بهترین‌ها همراه باشید. سخن را کوتاه کرده و از شما دعوت می‌کنیم که به مرور بخشِ دوم از برترین‌های سال از دید پردیس‌گیم بپردازید:
علیرضا رزمجویی: Horizon: Zero Dawn با تمام عظمت و افتخارات خود، می‌تواند جوانه‌ای برای شکل‌گیری یکی از بزرگترین فرنچایز‌های آینده باشد. Horizon: Zero Dawn به ما دنیا و شخصیتی را معرفی کرد که مطمئنا تا سالها مرکز توجه بسیاری از گیمرها خواهد بود. دنیایی که حتی پس از صرف صدها ساعت از آن خسته نشده‌ایم و نمی‌توانیم برای ماجراجویی‌های دیگری که در آینده انتظارمان را می‌کشد، صبر کنیم. "گوریلا گیمز" با "هورایزن" به تمام استدیوها نشان داد که تغییر در سبک و به جان خریدن ریسک‌های بزرگ، می‌تواند نتیجه‌ای خیره‌کننده داشته باشد. در پایان باید بگوییم: "هورایزن" فوق‌العاده بود، اما این تازه شروع ماجراست!
احسان عباسی نسب: شاید مهم‌ترین عاملی که باعث شده "Hellblade" را بالاتر هر عنوان مستقل دیگری در سال 2017 قرار بدهیم، تاثیری است که توسعه این عنوان خوش‌ساخت بر روی آینده بازی‌های مستقل خواهد گذاشت. Hellblade تماما ساخته استدیو "نینجا تئوری" است. بازی روی پای خودش ایستاده و از دام همه محدودیت‌هایی که ناشرهای بزرگ برای بازی‌هایشان پهن می‌کنند رها شده است. نه خبری از مولتی‌پلیری هست، نه محتویات سیزن‌پس و نه حتی درخواست چشم‌بسته‌ای برای گرفتن 60 دلار علف خرس. با این وجود، کمبود‌هایی مانند تیم کوچک و بودجه اندک نتوانستند از میزان درخشش کاسته و آن را به زیر بکشانند. شهامتی که سازندگان برای ساخت Hellblade به خرج داده‌اند حقیقتا قابل‌تحسین است. در نهایت باید گفت که دنیای گیمینگ به امثال Hellblade بی‌نهایت مدیون است. بازی‌هایی که با دستان به‌ظاهر خالی، مرز‌های بین بازی‌های مستقل و AAA را میشکافند و تاریخ‌سازی می‌کنند.
علی رجبی: شاید در نگاه اول، با خود بگویید "آری، NieR: Automata هم یک بازی ژاپنی دیگر است، تعدادی شخصیت اعمال قهرمانانه انجام داده و داستان به خوبی و خوشی به پایان می‌رسد."، اما نه، اینطور نیست، درواقع قبل از انتشار رسمی آن، هیچکس انتظار نداشت که آخرین ساخته "یوکو تارو"، عنوانی سرتاسر غافل‌گیری، حیرت و حماسه باشد، اما محصول نهایی چیزی فرای پیش‌بینی‌هایمان بود. بازی‌ای که لحظه به لحظه‌اش شمارا به صندلی‌تان میخ‌کوب می‌کند. در نیمه ابتدایی، شایدی شما با کمتر صحنه‌هایی روبهرو شوید که "ذهن‌تان" را منفجر کند، اما با ورود به وادی دوم، متوجه خواهید شد که Automata، قرار است یکی از بی‌رحمانه‌ترین تجربیات پادآرمان‌شهری را برایتان رقم بزند. بازی از حساب‌رسی به هیچکس دریغ نمی‌کند و شما دائما حس دل‌شوره خاصی را تجربه می‌کنید که گویا قرار است ثانیه‌ای دیگر، اتفاقی رخ دهد که سقف فکرتان را روی سرتان خراب کند! در مجموع، Automata نه تنها یکی از بهترین تجربیات نسل فعلی بوده بلکه به لطف داستان زیبا و احساسی‌اش، به یکی از غیرمنتظره‌ترین تجربه‌های نسل نیز تبدیل شده است. اگر دنبال نسخه ویدیوگیمی سریال Game of Thrones هستید، Automata آغوش گرم شما را با خواهد پذیرفت!
سید مهدی میرشاهدهی: Prey به دلیل انتظارات نابجا و دید اشتباه موجود نسبت به آن، به شدت مظلوم واقع شده است. بسیاری در حالی که انتظار یک شوتر اول شخص یا یک بازی در سبک مخفی‌کاری داشتند، سراغ بازی رفته و از آن ناامید گشتند. اما این عنوان قرار نبوده و نیست که یک شوتر اول شخص یا یک عنوان مخفی‌کاری باشد. Prey همانند ساخته‌ی قبلی استودیو یعنی Dishonored، یک Immersive Sim است. طراحی مراحل Prey مثال زدنی‌ست و بازیکن آزادی عمل زیادی برای از بین بردن دشمنان و به طور کلی پیش‌روی در بازی دارد. Prey به خوبی حق به یدک کشیدن نام این سبک را ادا می‌کند.
محمد تقوی: اصطلاح "گل کاشتید" شایسته‌ی بخش سازندگی نینتندو است! بخش بازیسازی نینتندو خوشبختانه حتی در بدترین لحظات این شرکت، خودش را به عنوان یکی از غول‌های دنیای بازی مطرح کرده اما موفقیت و فروش بالای سوئیچ در یک سال اولش بیشتر از هر چیزی مدیون انحصاری‌های فوق العاده‌اش است. در کنار دو فراشاهکار Breath of the Wild و Super Mario Odyssey، نینتندو نسخه‌ی هشتم ماریو کارت را به بهترین شکل ممکن به سوئیچ انتقال داد، Splatoon 2 را با کلی محتوای جدید عرضه کرد و در همکاری غیرمنتظره‌ای با یوبی‌سافت، یکی از خلاقانه‌ترین و احمقانه‌ترین بازی‌های امسال را عرضه کرد! برای همه‌ی اینها، نینتندو یکی از بهترین سال‌هایش را پس از چندین شکست و سقوطی غیر قابل باور پشت سر گذاشت و حالا به راحتی آن بالاها جولان می‌دهد، جایی که برحق بر آن ایستاده و ما را حسابی به آینده‌ی این شرکت دوست داشتنی امیدوار می‌کند.
سینا ربیعی: سال 2017، صحنه رقابت تنگاتنگ و دیدنی سونی و نینتندو بود، از یک سو سونی با پدیده امسالش یعنی Horizon همگان را شگفت‌زده کرد و با انحصاری‌های متنوعش در ادامه سال و البته ارتقای کیفیت پشتیبانی‌اش از کاربران Plus، کاملا رضایت طرفدارانش را بدست آورد و از سوی دیگر، امسال سالِ شاهکارهای بزرگ نینتندو بود و همینکه در یک سال شاهد نسخه‌ی جدید زلدا و ماریو هستیم خود گواهی بر این ماجراست. اما در مسیر انتخاب بهترین ناشر، ناگهان بحث بتسدا وسط آمد و با در نظر گرفتن این موضوع که با شرکتی طرف هستیم که مولد کنسول نیست، حجم بازی‌های عرضه از بتسدا و البته کیفیت قابل قبول آن‌ها ما را شگفت‌زده کرد. از Wolfenstein II: The New Colossus و The Evil Within 2 و Prey بگیرید تا نسخه‌های واقعیت مجازی DOOM و Fallout و Skyrim، نسخه ابتدایی Quake Champions، بازی موفق و البته آندرریت Dishonored: Death of the Outsider، بازی کارتی Elder Scrolls: Legends و در آخر گسترش‌دهنده‌های ارزشمند Elder Scrolls Online. وقتی این لیست بلندبالا را نگاه می‌کنیم، آنگاه باید کلاه را به نشانه‌ی احترام از سر برداریم. البته باید اعتراف کنیم که انتخاب اول ما در این بخش نینتندو بود، اما وظیفه یک ناشر صرفا عرضه بازی نیست، بلکه پشتیبانی از بازی هم محسوب میشود. کسانی که Switch دارند بخوبی مشکلات اجرایی برخی از بازی‌ها در حالت داک و البته محدودیت‌های بعضا عجیب و غریب بخش آنلاین Splatoon که به طور مستقیم به ضعف ناشر ارتباط دارد را تجربه کرده‌اند و تنها بخاطر این ضعف‌ها، ما بتسدا را بالاتر از نینتندو قرار می‌دهیم و در بخش بهترین استودیو، از شاهکارهای خلق شده بدست "استودیوهای نینتندو" تقدیر کردیم.
صدرا شریعتی: شاید شما هم از طرفداران این بازی باشید. شاید شما هم بالای ۱۰۰ ساعت XCOM 2 را بازی کردید و با خود گفتید که دیگر کار من تمام است اما وقتی با این DLC آشنا شدید حسی به شما دست داد که انگار دوباره باید ۱۰۰ ساعت دیگر به تجربه بازی بنشینید. همه‌چیز این بسته الحاقی حس یک بازی تازه را می‌دهد؛ War of the Chosen همه چیز را بهبود داده و ویژگی‌های بازی را به گونه‌ای دست‌کاری کرده که نهایت پیشرفت در تجربه بازیکن را رقم زده است. آن‌قدر تغییرات تحسین‌برانگیز است که اگر این بسته الحاقی داستان جدیدی از خودش داشت، می‌شد آن را به عنوان نسخه سوم XCOM قبول کرد و این چیزی است که در هر DLC معمولی نمی‌بینید و البته عامل تمایز War of the Chosen در مقایسه با سایر نامزدهای ما در این بخش است.
کسرا کریمی اصل: فارغ از ابعاد فنی و کیفی بی‌نهایت بالایی که دست به خلق یکی از مسحور کنندهترین تجربیات شنیداری سال در Hellblade زده، و همچین ستایش رسیدن به چنین کیفیتی با بودجه و تیمی محدود، رویکرد سازندگان و تبیین و بازتعریف نقش صداها و اصوات و کارکردشان در تمامی بخش‌های بازی و بلاخص دخول کردن آن در مبحث روایت و گیم‌پلی هیچ جای سوالی را برای برنده این بخش برای ما در تیم تحریریه پردیس‌گیم باقی نگذاشت، هلبلید یکی از شنیدنیترین بازی‌های چند سال اخیر است.
محمد تقوی: از میان عناصر پرزنتیشن، شاید موسیقی موثرترین است و این را هم باید در نظر گرفت که مدیوم تعاملی چون بازی‌ها، جایی است که می‌توان دست به کارهای به یادماندنی زد. موسیقی NieR: Automata دقیقا جایی است که به اثری در مورد ربات‌ها، موجودیت عواطف و زندگی می‌بخشد! مسئله حتی کیفیت کاری موسیقی نیست چون تک تک نامزدهای دیگر کیفیت بالایی را ارائه می‌دهند. اما Automata با موسیقی بازی می‌کند، تنها را بالا و پایین می‌دهد، بر حسب نیاز یک ساز را حذف و یا اضافه می‌کند، از حس نوستالژی به خوبی بهره می‌برد و در نهایت حسی که به ما می‌دهد، انگار که موسیقی هم موجودی زنده در بازی است و تلاش می‌کند با ما حرف بزند! این نکته که سازندگان موسیقی، Keiichi Okabe و Keigo Hoashi از موسیقی ژاپنی که در بازی‌های دیگر می‌بینیم دوری نمی‌کنند بلکه آن را ارتقا داده‌اند در کنار این میکس تحسین برانگیز، موسیقی Automata را به یکی از دلنشین‌ترین و به یاد ماندنی‌ترین بخش‌های سال 2017 تبدیل می‌کند و انتظارات را برای آینده بالا می‌برد، بسیار بالا!
احسان عباسی نسب: بگذارید همین ابتدای کلام تعارف‌ها را کنار گذاشته و با استفاده از صفات تفضیلی به تعریف از برنده این بخش بپردازم. Playerunknown’s Battlegrounds یا به اختصار PUBG بدون هیچ‌شک و شبهه‌ای و با اختلاف لذت‌بخش‌ترین، هیجان‌انگیز‌ترین و دیوانه‌وار‌ترین تجربه‌ای را به شما ارائه می‌دهد که از یک عنوان تماما آنلاین انتظار دارید. بازی در محدوده‌ای که برایتان مهیا کرده، آزادی بی‌‌حد و حصری را تقدیمتان می‌کند تا به هر سبک و استراتژی دلخواهی برای بقا تلاش کنید و همین باعث شده که حتی پس از 100ها ساعت تجربه (چه تنها و چه با دوستانتان) به هیچ وجه یکنواختی و تکرار در فرمولش جای نداشته باشد و هنوز هم تازگی را احساس کنید. PUBG اثری است که بالاتر از تمام موفقیت‌های هاریکین استایلش، حالا یک شاخص در سبک خود به شمار می‌رود. دیگر همه بتل رویال را با نام PUBG می‌شناسند و برندان گرین، خالق این اثر نیز بر روی دست‌نیافتنی‌ترین قله‌های محبوبیت ایستاده. گرچه جاده بتل‌رویال هنوز پتانسیل‌های بسیاری برای تسخیر پول و زمان بازیکنان دارد اما همین‌حالا هم خیلی از سازنده‌ها می‌خواهند شانس خود را در چنین شاخه‌ای امتحان کنند پس دیدن آثاری خلاقانه‌تر و سرگرم‌کننده‌تر دور از انتظار نیست ولی در حال حاضر این PUBG است که مقتدرانه می‌تازد و جادو می‌کند.
کسرا کریمی اصل: شاید تا همین سال قبل حتی تصور کاری که Ninja Teory در ساخت Hellblade انجام داد برای جامعه گیمرها و همه بازیسازان مستقل یک رویای دور از واقعیت و امری محال بود، اما این رویا خوشبختانه در نهایت به واقعیت بدل شد و این موضوع به احتمال قریب به یقین نه تنها یکی از مهم‌ترین رخدادهای سال 2017 بلکه چند سال اخیر صنعت گیم یعنی از زمانی که کنسولها به عنوان بخشی از چرخه این صنعت سیستم تجاری بازیسازی را تحت شعاع خود و سیاستهایشان قرار دادند به حساب می‌آید. در زمانی که اصولا نوآوریها در یک رویکرد و یا ایده جزئی فوقش در جزئیات کم اهمیت گیم‌پلی جلوهگری کنند، "نینجا تئوری" با ابداع یک سیستم جدید تولید گویی که بنای نظام پوسیده گذشته را از نو کوبیده و دوباره ساخته، و نکته حائز اهمیت اینجاست که حتی برای عوامل اجرایی محدود بازی هم گویی این شیوه ساخت بسیار مهمتر از اثر درخشان نهایی بود، طوری که مدتها قبل از معرفی کامل بازی از جزئیات کاری شگقتی که در ساخت اثر انجام میدادند و شیوهها اقتصادی خود به طور مکرر صحبت کرده و حتی میثاق خود برای ساخت این جریان را با انتشار ریزترین جزئیات اقتصادی پس از تولیدی بازی به نمایش گذاشتند. از Hellblade به بعد، بازیسازی مستقل، وارد یک فاز کاملا جدید شد، که تاثیرش مثبتش کم کم بر روح بخشی به هویت کشته شده بازی‌ها (توسط ناشران) هویدا میشود.
ایرج لطیفی: نبرد با سای، قمار بر سر مرگ و زندگی‌ست! رویارویی با او، مانند دیگر باس فایت‌های بازی خارق‌العاده است، هم در گیم‌پلی و هم در طراحی برازنده باس که با آن چشم‌ها و لب‌های تاریکش شمایلی‌ست از رشک و حسَد. اما چیزی در این مبارزه نهفته است که او را از دیگر باس‌های بازی متمایز می‌کند، آوردن تِم اصلی پَلِس به گیم‌پلی مبارزه، آن هم به کامل‌ترین فُرم ممکن. فضای غریب کازینو و موسیقیِ خیال انگیزش با هذیان‌های ناخودآگاه سای در هم می‌آمیزند و در مبارزه با او نمود عینی پیدا می‌کنند. همه چیز در اوج است. طراحی محیط باس‌فایت که در حقیقت میز قمارخانه است و ما و او همه درون آن قرار گرفته‌ایم، "سودای سرنوشت" را که نام ساوندترک فوق العاده پلس ششم نیز هست، به استادانه‌ترین شکل نمایان می‌کند. ما در بند جبر سای گرفتار شده‌ایم و برای پیروزی بر او باید با قوانینِ خودش بازی کنیم و این، قماری‌ست شورانگیز بر سر مرگ و زندگی.
علیرضا رزمجویی: لحظه‌ی برتر سال می‌تواند یک شوک سوپرایزکننده، یک جرقه‌ی احساسی، یک صحنه‌ی حماسی یا یک رویکرد جاه‌طلبانه و ریسک‌پذیر باشد اما در اواسط Wolfenstein II: The New Colossus افتخار تجربه‌ی مرحله‌ای را خواهید داشت که تمام این عناصر را با هم در خود جای داده است و مطمئنا پس از این لحظات نفس‌گیر، بازی را متوقف خواهید کرد و چند دقیقه‌ای را برای تنفس، پردازش اتفاقات و البته تحسین آن، اختصاص خواهید داد! خطر اسپویل: پس از دستگیری BJ توسط Frau Engel، یک امید واهی به سراغ او می‌آید. در دادگاه فرصتی مناسب برای گریز بدست می‌آید که به مرحله‌ای بشدت چالش‌برانگیز منتهی میشود. پس از چیره شدن بر آن، در حالی که پر از حس پیروزی و غرور هستید، همه چیز نقش بر آب میشود. BJ پس از ملاقاتی پراحساس با مادرش، باید به "واقعیت" بازگردد. واقعیتی که در آن شوکه‌کننده‌ترین اتفاق ممکن، انتظارش را می‌کشد. در کمال ناباوری، پروتاگونیست محبوب و قدرتمند ما در ملاعام به صورت ناگواری با مرگ روبهرو میشود. همانطور که در حال کشمکش با شوک و ناامیدی هستید، به عجیب‌ترین شکل ممکن دوباره امید به سراغ‌تان می‌آید. پس از این لحظات، یک BJ جدید، یک حس و حال جدید و البته یک گیم‌پلی جدید انتظارتان را می‌کشد که تجربه‌ی بازی را تماما دگرگون می‌کند. دومینویی از اتفاقات فراموش نشدنی که فقط در چند دقیقه، انواع احساسات ممکن را درونتان فعال می‌کند.
سیدمحمدرضا مجاب: سه گانه‌ی مس افکت از برترین IPهای جدید نسل قبل و شاید یکی از بهترین نقش آفرینی‌های با تم فضایی‌ست که صنعت گیم به چشم خود دیده. پس از اتمام سه گانه‌ی مس افکت، تیم سازنده به خلق یک عنوان کاملا جدید (که حالا به اسم Anthem خطابش می‌کنیم) پرداخت و قرار شد یک نسخه‌ی فرعی از سری مس افکت ساخته شود؛ آن هم به دست یک تیم کم تجربه که تنها سابقه‌ی آنان بخش‌های آنلاین نسخه‌ی سوم بود. باوجود تردیدهایی که در تکرار موفقیت نسخه‌های قبل توسط این تیم جدید وجود داشت، نمایش‌های اولیه‌ی بازی (که تمرکز جالبی بر اکتشاف در کهکشانی جدید داشت) و این حقیقت که «آندرومدا» قرار است یک نسخه‌ی فرعی باشد، امیدها برای تجربه‌ی یک مس افکت ماندگار دیگر را زنده نگه داشت. اما نتیجه‌ی نهایی، چیزی فراتر از فاجعه بود، آندرومدا نه تنها یک «مس افکت» با داستان‌پردازی بی‌رقیب و شخصیت‌های به‌یادماندنی‌اش نبود، بلکه در ایجاد همان حس گشت‌و‌گذار و کشف یک کهکشان جدید نیز شکست خورده بود. آندرومدا نه یک نقش آفرینی عمیق و چالش‌برانگیز بایووری، بلکه یک اکشن/ادونچر سطحی و با رگه‌هایی کمرنگ از المان‌های RPG و روندی تکراری و کند را به گیمر تحویل می‌داد. از همه‌ی اینها گذشته، مشکلات فنی بازی رسما آندرومدا را به یک تجربه‌ی عذاب آور تبدیل کرد و باعث تعجب و تمسخر گیمرهایی شد که به مقایسه‌ی انیمیشن‌های بازی با نسخه‌ی اول مس افکت که در سال 2007 عرضه شد می‌پرداختند! شکست آندرومدا نه تنها برای گیمرها، بلکه برای این سری نیز ناامید کننده بود، زیرا استودیوی Montreal بایوور چندماه پس از عرضه‌ی آندرومدا تعطیل شد و شاید تا سالها ادامه‌ای بر اپرای فضایی بایوور نخواهیم دید.
پایان مرحله دوم مرحله سوم: انتخاب بهترین بازی سال 2017 و موردانتظارترین بازی سال 2018 - جمعه، ۸ دی ۱۳۹۶ (29 دسامبر) با پردیس‌گیم همراه باشید ... ;)
8 دي 1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها