پژوهشگران در یک مطالعه نشان دادند که هوش مصنوعی میتواند از طریق تحلیل تصاویر چهرههای بی احساس و بدون حالت، جهتگیری سیاسی افراد را پیشبینی کند، اما این امر به مسائل حریم خصوصی هم پرداخته شده است.
این پژوهش اظهار داشته که فناوریهای تشخیص چهره میتوانند به اندازه بیشتری از قبل تهدیدکننده باشند و چالشهای جدی برای حفظ حریم خصوصی ایجاد کنند.
به تازگی، یک مطالعه در مجله American Psychologist منتشر شده که نشان میدهد الگوریتمهای هوش مصنوعی میتوانند با دقت بالا، دیدگاههای سیاسی فرد را حدس بزنند.
در این مطالعه، ۵۹۱ نفر پرسشنامهای درباره گرایشات سیاسی خود را پر کرده و سپس هوش مصنوعی از پایگاه داده حاصل از این پرسشنامهها برای پیشبینی گرایش سیاسی آن افراد استفاده کرده است.
مایکل کوزینسکی، که دانشیار رفتار سازمانی در دانشکده تحصیلات تکمیلی بازرگانی دانشگاه استنفورد است، میگوید: "من فکر میکنم که مردم متوجه نمیشوند که صرفاً با در اختیار قرار دادن یک عکس، چقدر خود را در معرض شناخت قرار میدهند."
او اظهار داشته است که گرایش جنسی، سیاسی و دیدگاههای مذهبی مردم باید محافظت شود، که قبلاً متفاوت بود. او بیان کرده که در گذشته، میتوانستید به حساب فیسبوک هر کسی وارد شوید و مثلاً دیدگاههای سیاسی و صفحاتی که دنبال میکند را ببینید. اما سالها پیش فیسبوک این قابلیت را مسدود کرد، زیرا برای سیاستگذاران و روزنامهنگاران واضح بود که از نظر حریم خصوصی قابل قبول نیست و خیلی خطرناک است.
به همین ترتیب، هنوز هم میتوان به فیسبوک رفت و عکس هر کسی را دید. شخصی که عکسش را میبینید احتمالا هرگز شما را ندیده است و هرگز گرایش سیاسی خود را با شما به اشتراک نگذاشته است. با این حال، این مطالعه جدید نشان میدهد که تنها با توجه به عکس یک فرد، حتی بدون احساس و حالت، میتوان گرایش سیاسی او را حدس زد.
پژوهشگران برای این مطالعه تصاویر شرکتکنندگان را به شیوهای بسیار کنترل شده جمعآوری کردند. آنها میگویند شرکتکنندگان یک تیشرت مشکی ساده پوشیده بودند و زیورآلات خود را درآورده بودند و در صورت لزوم ریش خود را اصلاح کرده بودند. سپس از دستمال مرطوب صورت برای از بین بردن لوازم آرایشی استفاده شد تا زمانی که هیچ چیز روی پوست آنها باقی نماند. موهای بلند آنها با استفاده از کش مو، سنجاق مو و هدبند به عقب کشیده شد و در عین حال مراقب بودند که موهایشان بیرون نیاید.
پس از آن، الگوریتم تشخیص چهره VGGFace2 تصاویر چهرههای آنها را بررسی کرد.
نویسندگان اظهار میکنند که یافتههای آنها تأکید میکند بر ضرورت تشخیص و رسیدگی به خطرات احتمالی فناوری تشخیص چهره برای حریم خصوصی افراد.
آنها افزودهاند: ممکن است مهمتر از همه این باشد که یافتههای ما نشان میدهد که فناوریهای نظارت بیومتریک گستردهتر از آنچه قبلاً تصور میشد، تهدیدکننده هستند. در هر صورت، نتایج ما نشان میدهد که ویژگیهای صورت حتی در حالت خنثی و بدون ابراز احساسات نیز مقدار قابل توجهی از نشانهها را منتقل میکند که استفاده از فناوری تشخیص چهره میتواند نشان دهنده کنترل کمتر افراد بر حریم خصوصی خود باشد.
کوزینسکی میگوید: "الگوریتمها را میتوان به راحتی برای میلیونها نفر به شکل بسیار سریع و ارزان اعمال کرد و مطالعه ما بیشتر یک داستان هشداردهنده در مورد این فناوری است که در تلفن همه وجود دارد و در همه جا به وفور استفاده میشود."
پژوهشگران در پایان به این نتیجه رسیدند که حتی تخمینهای خام از ویژگیهای شخصیتی افراد میتواند کارایی کمپینهای متقاعدسازی انبوه آنلاین را به طور قابل توجهی بهبود بخشد و پژوهشگران، مردم و سیاستگذاران باید توجه داشته باشند و سیاستهای سختگیرانهای را برای تنظیم ضبط و پردازش تصاویر چهره در نظر بگیرند.