محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798579123
نقد و بررسی Echo
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
نقد و بررسی بازی Echo "به قلم احسان عباسی نسب" بیایید و جمع شوید که امروز می‌خواهم برایتان حکایتی عجیب تعریف کنم. حکایتِ یک بازی مخفی‌کاریِ همه‌چیز تمام که به احدی اجازه مخفیانه پیش‌رفتن نمی‌داد .... Echo یک بازی اکشن سوم‌شخص با عناصر مخفی‌کاری، اولین اثر استدیو دانمارکی تازه تاسیس به نام Ultra Ultra است؛ استدیویی متشکل از هشت نفر از کارکنان سابق استدیو IO interactive که آنها را با توسعه مجموعه پرطرفدار Hitman می‌شناسیم و همین امر باعث شده تا انتظار بالایی از عنوان جدید این افراد داشته باشیم. حقیقت این است که این بازی نیز در تمامی حوزه‌ها عملکرد بسیار خوبی دارد اما در حوزه گیم‌پلی که از قضا باید در تخصص سازندگانش باشد، ناقص عمل می‌کند.
مختصاتِ جاودانگی Echo داستان علمی تخیلی جذاب و پرکششی دارد که از دید من می‌تواند دست‌مایه ساخت یک فیلم دیدنی و پرفروش هالیوودی در آینده‌ای نزدیک شود. "اِن" زن جوانی است که پس از 100 سال قرار داشتن در وضعیت خواب مصنوعی، توسط هوش‌مصنوعی به نام "لندن" بیدار می‌شود. طی این مدت، سفینه اِن به سمت سیاره‌ای رفته که ظاهرا در آن قصری قرار دارد؛ قصری استثنایی که یکی از ویژگی‌هایش، زنده‌کردن مردگان است. اِن با قبول ریسک به خطر انداختن جان خودش به آن‌جا می‌رود تا خلبان پیشین سفینه‌اش به نام "فاستر" را که سالهای سال پیش بنابه دلایلی مرده بوده و حالا روحش در مکعب قرمز رنگی محبوس شده دوباره به زندگی بازگرداند. اِن به محض ورودش به قصر درمیابد که این مکان در واقع یک هزارتوی بی‌انتها و –فعلا- عاری از هرگونه حیات است و در حقیقت مکانی برای خوش‌گذرانی خدایان بوده. در حال حاضر نیز با وجود اینکه مانند روز اولش تمیز و مجلل باقی مانده اما از نظر فنی مشکل پیدا کرده و برق‌هایش رفته است. شما در نقش اِن با کمی پیش‌روی موفق می‌شوید برق‌ها را برگردانید اما طی این فرآیند، قصر وارد یک چرخه پیوسته رفت و بازگشت برق می‌شود که طی این فرآیند هر دفعه کلون‌هایی –بخوانید پژواک- با فرم و ظاهر دقیقا مشابه خودتان ساخته و برای از پا درآوردنتان به صف می‌کند. علی‌رغم اینکه Echo فاقد پیچش داستانی خاصی است اما ایده و محتوای اوریجینالی دارد و یک نکته عالی آن این است که در روایتش دچار شتاب‌زدگی نمی‌شود و سعی می‌کند پله به پله با یک ریتم معقول، گره‌های داستانی را برای مخاطب باز کند.
دشمنِ درون نقطه تمایز Echo با دیگر بازی‌ها در نحوه رفتار هوش‌مصنوعی دشمنان (یا همان پژواک‌ها) است. در واقع این شما هستید که به دشمنان یاد می‌دهید در هر بار رفت و برگشت روشنایی، چه واکنش‌هایی از خود به نمایش بگذارند. این بدان معناست که با یک هوش‌مصنوعی پویا طرف هستید که همراه با شما مدام تکامل پیدا می‌کند و سرسخت‌تر از گذشته می‌شود. روند یادگیری هم این‌گونه است که تا زمانی که چراغ‌ها روشن هستند، هر عملی که از شما سر بزند توسط قصری که در آن قرار دهید مشاهده و ضبط می‌شود، پس از مدتی برق موقتا قطع می‌شود و شما اجازه دارید به راحتی همه‌کاری انجام دهید؛ اما به محض اینکه دوباره چراغ‌ها روشن شد، هوش‌مصنوعی تلاش می‌کند همه آن اعمالی که در مدت زمان روشنایی قبلی انجام دادید، علیه خودتان انجام دهد. به طور مثال اگر خیلی فاز اکشن بازی را بالا ببرید، به پژواکی شلیک کنید و کمی هم بدویید، دور بعد آنها (حتی سریع‌تر از شما!) می‌دوند و صدالبته تفنگ‌هایشان را به سمت‌تان نشانه می‌گیرند تا دخلتان را بیاورند. به طور کلی، این نوع بازی کردن شما است که به بازی شکل و فرم می‌بخشد. ایده کلیدی و خلاقانه بازی که درهم‌تنیدگی عجیبی با داستان دارد و تحسین‌برانگیز از آب درآمده است. اما Echo یک ایراد خیلی بزرگ دارد و آن هم به طراحی مراحل‌اش برمی‌گردد. به نظر می‌رسد از یک جایی به بعد تیم سازنده، هیچ استراتژی خاصی برای جا دادن دشمنان نداشته و صرفا تعداد کثیری از آنها را در محیط ول کرده است. بسیار پیش می‌آید که تا در را باز می‌کنید و وارد یک محیط دیگر می‌شوید، پژواکی شما را پیدا می‌کند و آن وقت باید بگویم وای به‌حالتان اگر تا قبل از این لو رفتن، اسین بولت‌وار یا اکشن، بازی کرده باشید.... این نکته منفی آسیب بزرگی به بخش مخفی‌کاری وارد کرده است؛ به طوری که اگر نخواهم بگویم به کلی آن را نابود کرده، اما خیلی زود مخفی‌کاری را در بازی بی‌خاصیت و کسل‌کننده جلوه می‌دهد و حتی قابلیت‌هایی که در اختیارتان هست نمی‌تواند جلوی این موضوع را بگیرد. علاوه بر این، بخش‌هایی هم در بازی وجود دارند که شما غیر از پیمودن مسیر‌های تنگ و تاریک (تاریک صرفا به خاطر اینکه کم‌کاری سازنده برای بالا بردن کیفیت بافت‌ها به چشم نیاید) و همینطور گوش‌دادن به دیالوگ رد و بدل شده بین اِن و لندن هیچ کار دیگری ندارید. البته دیالوگ‌ها هم به سبب نویسندگی قدرتمند بازی، به شدت خفن از آب درآمده‌اند، اما این پیاده‌روی‌های بیهوده ممکن است آن هیجان و انگیزه‌ای که در درون‌تان ایجاد شده را خاموش کند.
درخشش اتاق‌های تکراری از نظر بصری، Echo حقیقتا عالی است. سازندگان تا حد ممکن از قابلیت‌های موتور پرآوازه Unreal Engine 4 بهره برده‌اند و نتیجه آن هم به یک گرافیک چشم‌نواز و درجه یک ختم شده است. نورپردازی بازی واقعا خیره‌کننده است. قصری که به همراه اِن در آن به اکتشاف می‌پردازیم با وجود قدمتی که دارد هنوز هم مانند روز اولش لوکس و مجلل باقی مانده و زمانی که چراغ‌ها روشن هستند، با منظره‌‌ی اعجاب‌آوری روبه‌رو می‌شوید که فرصت دیدنش در حال حاضر فقط و فقط در همین بازی ممکن است. محیط‌ها هم واقعا وسیع هستند، گاهی اوقات به راهروهایی برمی‌خورید که تا چشم کار می‌کند ادامه دار است و ساختار پرزرق و برق طلایی‌شان، جسم و روح‌تان را به معراج می‌برد. اما این زیبایی خالی از ایراد نیست.... متاسفانه محیط‌های بازی با گذشت زمان، یک حس عذاب‌آور "تکرار" را به مخاطب القا می‌کند. اتاق‌ها اکثرا شباهت انکارناپذیری به هم دارند و حتی در رنگ‌بندی محیط‌ها هم تنوع چشم‌گیری نمی‌بینیم. این تکرار فقط به همین‌جا ختم نمی‌شود بلکه دشمنان نیز که صرفا کپی-پیستی از خودمان هستند از ابتدا تا انتهای بازی تغییری نمی‌کنند و به همان فرم باقی می‌مانند. انیمیشن‌های چهره شخصیت اِن بیش از حد مصنوعی و غیرقابل باور است و معمولا نمی‌توانیم آن حسی که از صدای شخصیت می‌شنویم در چهره او هم دریافت کنیم. حرف از صداگذاری شد، نباید عملکرد فوق‌العاده دو صداپیشه اصلی بازی را نادیده بگیریم. رُز لِزلی که همه ما وی را با حضورش در سریال Game of Thrones می‌شناسیم، در قامت اِن به خوبی از پس نقش‌اش برآمده است و توانسته تعادل خوبی را بین حس ماجراجویی اِن و هیجانش برای دانستن حقیقت نهفته شده در این ماموریت مهم ایجاد کند. شیمی رابطه اِن با لندن که با صدای جادویی نیک بولتون (یادتان باشد اخیرا در هل‌بلید به جای شخصیت Druth صحبت می‌کرد) مخلوط شده، واقعا بی‌نقص است و دیالوگ‌های بین این دو به لطف اجرای ظریف‌شان، شنیدنی است. چیزی که واقعا دوست داشتم این بود که در بازی از همه‌چیز سخن به میان می‌آید. فرهنگ، مذهب، تاریخ و انسانیت از مهم‌ترین مفاهیمی هستند که نویسندگان زیرک بازی سعی در به چالش کشیدن آنها دارند و حداقل منِ نوعی را به شدت با چنین تعریفی درگیر خود کردند. موسیقی و افکت‌های صوتی هم به خوبی حق مطلب را برای این بازی علمی تخیلی ادا کرده‌‌اند و ایرادی خاصی در آنها قابل مشاهده نیست. بازبینی تصویری
"نبود تنوع در معماها هم قابل مشاهده است. همیشه یا باید دنبال گوی‌های آبی باشید یا کلید(هایی) برای باز کردن در"
" اگر از پشت‌سر به دشمن نزدیک شوید می‌توانید او را مخفیانه از پای دربیاورید. گرچه با خاموش و روشن شدن برق، دوباره زنده می‌شوند."
"روح فاستر در مکعب قرمز رنگی که در دستان اِن می‌بینید محبوس شده است."
.jpg)
"چیزی که در نقد به آن اشاره نکردم، همین رفتارهای بعضا احمقانه هوش‌مصنوعی است که نیمه خالی لیوانِ ایده بزرگ بازی است."
" وقتی می‌گوییم هیچ استراتژی درست و درمانی در جاگیری دشمنان نیست دقیقا از چه چیزی حرف می‌زنیم..."
" Unreal Engine 4 در این بازی طوفانی به راه انداخته است."
"اسلحه اِن به‌قدری قدرتمند است که می‌تواند تمام دشمنانی را که در خط شلیکش قرار دارند از پا درآورد." نکات مثبت: هوش‌مصنوعی پویا و برگرفته از کارهای پیشین خودتان داستان اوریجینال، دیالوگ‌های عالی محیط خیره‌کننده و درخشان صداگذاری بی‌نقص نکات منفی: مخفی‌کاری به هدر رفته به لطف حضور بیش از اندازه دشمنان در هر محیط محیط و دشمنان تکراری طراحی نه‌چندان خوب مراحل انیمیشن‌های مصنوعی لحظات خسته‌کننده پیاده‌روی محض سخن آخر: Echo با داستانی علمی تخیلی و هیجان‌انگیز پا به میدان گذاشته است، گرافیک خیره‌کننده‌ای دارد، رُز لسلی و نیک بولتون در نقش‌هایشان عملکرد فوق‌العاده‌ای نشان می‌دهند و از همه مهم‌تر، ایده‌ی متفاوت "خودتان علیه خودتان" علی‌رغم کامل نبودن، همچنان هیجان‌انگیز است. اما وقتی حرف از گیم‌پلی و به‌خصوص بخش مخفی‌کاری بازی می‌شود چیزی غیر از پوچی و ناامیدی نمی‌بینیم؛ Echo درست به اندازه خواننده‌ای که چهره و سیمای ویژه‌ای دارد اما نمی‌تواند بخواند و یا پیتزای لوکسی که مزه ندارد، پتانسیل‌اش تلف می‌شود. Verdict To begin with, ECHO comes with an exciting sci-fi story, it has stunning visuals, clearly Rose Leslie & Nick Boulton have done a fantastic work in regard to their roles, and the "You versus yourself" idea, though may not be so complete, is intriguing. But in terms of gameplay, specially the stealth part, theres nothing other than emptiness and frustration, like a beautiful, expectional singer without a voice, or a luxurious pizza with a horrible taste. Score: 6.5 - PC Version
7 مهر 1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها