تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836013274
کلید مقابله با خشکسالی در دست شهروندان نیست
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
کلید مقابله با خشکسالی در دست شهروندان نیست تا چشم کار می‌کند آفتاب است و اشعه گرمش، هوا دم دارد، از آسمان حرارت می‌بارد و زیر این تابش گرم خوب است به جایگاه لرزان آب فکر کنیم. ایران کشوری است ایستاده روی کمربند خشک زمین؛ سرزمینی که نیاکانش همواره برای دور ماندن از خشکسالی دعا کرده‌اند. امسال بیست و چهارمین سالی است که خشکسالی گریبان سرزمین مان را گرفته (به اذعان سازمان هواشناسی) و کم‌آبی و بحران آب پیش چشم‌مان رژه می‌رود.
سال 93 برای ایران سال کم بارشی بود و آسمان در این سال بخیل تر از سال های قبل. آمار وزارت نیرو از کاهش 18 درصدی بارندگی های سال 93 نسبت به متوسطه سال های قبل حکایت می کند و از نزول 50 درصدی روان آب ها و افت 40 درصدی پوشش برفی. این را اضافه می کنیم به آمار دیگری از این وزارتخانه که بارش قطره چکانی در ایران را نشان می دهد یعنی کاهش متوسط بارندگی از 250 میلی متر به 203 میلی متر ظرف 7 سال اخیر. این خست آسمان، ایران را روی لبه تیغ نشانده و مهارت یک بندباز ماهر را می خواهد عبور از این بحران کم آبی. دلخوش به رگبارهای بهاری هم نباشیم که اینها فقط گل نمی است که آسمان به روی طبیعت می زند و دوایی برای درد خشکسالی های زنجیره ای سال های اخیر نمی شود. پس باید چه کار کرد، دست روی دست گذاشت و شاهد مرگ سرزمین خشکی زده مان بود یا این که آستین بالا زد و نقشی ایفا کرد؟ سال 93 به روزهای پایانی اش رسیده بود که معاون اول رئیس جمهور دستور تشکیل ستادهای بحران آب را صادر کرد و به این ترتیب افکار عمومی را به این نکته توجه داد که دولت به فکر بحران آب است. اما با تشکیل هیچ ستادی، درد کم آبی دوا نمی شود مگر این که از این ستادها تصمیمی، برنامه ای و شگردی برای علاج بحران آب بیرون بیاید و این بحران مدیریت شود نه تماشا. وقتی صحبت از کم آبی می شود دولتی ها اغلب انگشت به سمت مردم می گیرند و می گویند اگر مردم در مصرف آب صرفه جویی کنند کشور از بحران خشکسالی سر به سلامت بیرون می آورد. اما حالا ما می خواهیم روی این خواسته چند اما و اگر بگذاریم و بررسی کنیم که آیا اگر مردم در مصرف آب صرفه جویی کنند دیگر هیچ شهری دچار قطعی آب نمی شود یا جیره بندی گریبان کلانشهری مثل تهران را نمی گیرد و این که آیا تب بحران کم آبی فقط با درست مصرف شدن آب در شهرها آرام می گیرد و آیا رگ خواب خشکسالی دست مشترکان آب شرب است؟ صرفه جویی کارساز است اما ... از صرفه جوها و مقیدان به حفظ حرمت آب که بگذریم بقیه ایرانی ها بیش از استاندارد آب مصرف می کنند، سندش هم آمارهای وزارت نیرو که سرانه مصرف هر ایرانی را 270 لیتر می داند و سرانه مصرف در اروپا را 130 لیتر. پس ما دو برابر بیشتر از پرآب ترین کشورهای جهان آب مصرف می کنیم در حالی که چندبرابر بیشتر از آنها در معرض کم آبی قرار داریم. حالا این را می چینیم کنار گفته های زمستان پارسال قائم مقام آبفای استان تهران که در مصاحبه با مهر گفته بود حداکثر آبی که هر ایرانی در طول روز می نوشد 8 لیتر است که یعنی ما بخش عمده آب در اختیارمان را به مصارفی غیر از خوردن اختصاص می دهیم که حتما شستن و سابیدن و هدر دادن است. اما با وجود همه این ها دو کارشناسی که با ما صحبت کردند صرفه جویی خانگی را بخش اندکی از موضوع مدیریت منابع آب دانستند و برایش نقشی کوچک در کنترل بحران کم آبی قائل شدند. انوش نوری اسفندیاری، عضو اندیشکده تدبیر آب می گوید مشکل بحران آب ریشه دارتر از آن است که با صرفه جویی های شهری حل شود. او سرچشمه مشکلات را درساختارهای غلط اجتماعی و اقتصادی می داند که باعث شده کشاورزی ما به جای این که با شرایط اقلیمی هرمنطقه پیش برود در نقطه ای بحرانی همچون اصفهان برنج و هندوانه کاشته شود و در استان های کم آب، صنایع آب بر مثل ذوب آهن و فولاد علم شود. عباسقلی جهانی، مدیر سابق بخش برنامه ریزی آب و کارشناس فعلی منابع آب نیز همین نظر را دارد و گرچه صرفه جویی در مصرف آب را کاری لازم و پسندیده می داند، اما نقش صرفه جویی های خانگی در بهبود وضع بحران زده منابع آب کشور را ناچیز تلقی می کند. به گفته او، از کل منابع آب در اختیار فقط 6 درصد به مصرف خانگی و شرب می رسد و 2 درصد آن نیز به بخش صنعت که جمع این دو عدد، سهم سیرنشدنی بخش کشاورزی را نشان می دهد؛ 92 درصد. سهم 6 درصدی بخش خانگی در مقابل سهم 92 درصدی بخش کشاورزی به واقع عدد کوچکی است، اما عباسقلی جهانی و انوش نوری اسفندیاری برای این 6 درصد نیز سهم قائل اند و می گویند هرچه در این بخش، مصارف بهینه تر شود به صلاح این سرزمین است. استدلال عباسقلی جهانی این است که با مصرف بی رویه آب شرب مجموعه ای از اثرات زنجیره ای به وجود می آید که یکی از آنها هدررفت هزینه هایی است که صرف تصفیه آب می شود و دیگری فاضلاب هایی که تولید می شود و اگر تصفیه نشود (که اغلب نمی شود) به آب های زیرزمینی و منابع آب سطحی نفوذ می کند و چالش آلودگی را کلید می زند. با این حال این کارشناس تاکید می کند اگر قرار است با خشکسالی و بحران کم آبی مقابله شود باید بر نقطه ای متمرکز شد که بیشترین مصرف را دارد، یعنی بخش کشاورزی و نه بخش خانگی یا صنعت البته او یک تبصره هم به حرف هایش اضافه می کند و آن معنی واقعی مردم است. مردم از نگاه این کارشناس، همه آحاد جامعه اند که کشاورزان را نیز دربرمی گیرد، اما می گوید اغلب تاکیدها بر صرفه جویی آب از سوی مردم، خطاب به مردم شهرها و کلانشهرهاست که گفته شد صرفه جویی اینها دردی است از درد فراگیر خشکسالی دوا نمی کند. اما مردم لطفا از این تحلیل ها خوشحال نشوند و با خیال آسوده شیر آب را باز نگذارند و این آب شیرین تصفیه شده را هدر ندهند. آب سرمایه زندگی است و حیف است تبدیل به فاضلاب شود، آن هم در کشور ما که حداکثر آبی که از طریق بارش ها به دست می آورد کمی بیش از هزار میلیارد مترمکعب است (هر متر مکعب معادل هزار لیتر است) و وقتی به سال های خشک برمی خورد این رقم تا 400 میلیارد مترمکعب کاهش می یابد؛ اینها آمارهای رسمی سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور است. کسی قدر آب ارزان را نمی داند این که چرا بسیاری از مردم به صرفه جویی در مصرف آب پایبند نیستند و بدون دلهره از آسیب های ناشی از کم آبی از آب تصفیه شده فاضلاب می سازند ریشه در چند مساله دارد. اول نگاه ما به آب است که انوش نوری اسفندیاری، عضو اندیشکده تدبیر آب می گوید اغلب مردم برای آب ارزش شرب یا شست وشو قائل اند و به ارزش زیستی آب و منزلت آن در طبیعت توجه نمی کنند. سیدهادی میرکیایی، کارشناس توسعه مشارکت به ما می گوید که اعتماد مردم نسبت به دولت باید افزایش یابد تا اگر دولت از خطر بحران آب می گوید مردم حرفش را باور کنند و مشکل کم آبی را نه مشکل دولت که چالش زندگی خودشان بدانند. اما محمدجهانی، کارشناس منابع آب معتقد است تا زمانی که دولت درصدد تامین آب از تاجیکستان و انتقال آب از دریای خزر و عمان است و مردم این تقلاها را می بینند، کم آبی را مشکل دولت تلقی می کنند که خودش نیز بالاخره برای حلش راهی پیدا خواهد کرد. همین است که انوش نوری اسفندیاری می گوید باید مردم را در مدیریت آب دخیل کرد و با بالابردن سطح آگاهی آنها نسبت به آب، احساس مسئولیت در مردم ایجاد کرد . این حرف ها درست، اما یک نقص در این میان وجود دارد که مانع پیشبرد این برنامه ها می شود و آن ارزان فروشی آب به مردم است. خودتان به اطلاعاتی که ما از مشاور معاون آب وزارت نیرو دریافت کرده ایم نگاه کنید و البته قضاوت. هزینه تولید هر مترمکعب آب شرب (هزار لیتر) در ایران هزار تومان است، اما دولت آن را 300 تومان به مشترکان می فروشد که قیمت یک نان لواش است و یک بسته آدامس کوچک وطنی. راه دور هم نمی رویم و به همین آب های بطری شده که نیم لیترش 500 تومان است و مردم تا قطره آخرش را می نوشند. آیا دیده اید کسی با آب معدنی کوچه را بشوید یا بطری بطری بر سر ماشین اش بریزد؟ علتش همین گرانی آب بسته بندی شده است. در مورد آب بخش کشاورزی هم همین طور است. همین تازگی ها وزیر نیرو اعلام کرد از مشترکان این بخش فقط 17 درصد از هزینه تمام شده را دریافت می کنند که تقریبا نصف پولی است که مشترکان خانگی بابت آب تصفیه شده می پردازند (مشترکان شهری کمی بیش از 30 درصد از قیمت واقعی آب را می پردازند). طبیعی است این ارزانی و وفور که البته با نبود آگاهی و دانش نسبت به ارزش آب همراه است به اسراف ختم می شود، در حالی که طبیعت تشنه ایران شکننده تر از آنی است که حتی قطره ای آب در آن بی محابا مصرف شود. مریم خباز - گروه جامعه
شنبه 19 اردیبهشت 1394 ساعت 09:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها