تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819621677
پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) امروز كه جمهوري اسلامي ايران به قدرت موشكي اول منطقه تبديل شده است، جزئيات اولين عمليات موشكي ايران در سال هاي دفاع مقدس كه حيرت جهانيان را بر انگيخت از زبان يكي از شاهدان عيني خواندني خواهد بود. اين شاهد امروز يكي ار اعضاي برجسته هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي است. اول وقت، جلسه مديران دانشگاه بهشتي بود.ساعت هفت صبح جلسه شروع شد. كارها مورد مشورت قرار گرفت. دستورهاى لازم داده شد. طبق برنامه بايد يك هفته در تهران مىماندم و بعد دو هفته به منطقه مىرفتم، ولى منشى چند پيام از خلبان رستمى به من داد. مىخواستم به منزل بروم. ناگهان شنيدم يك ماشين از نيروى هوايى اجازه ورود به دانشگاه را دارد و با من كار دارند. فهميدم خلبان رستمى است. خبر داد: دشمن تصميم دارد تمام شهرها را بمباران كند. حتى هواپيماى دشمن به شهر مشهد رسيده است. ما هم ديگر هواپيماى مناسب براى جنگندههاى جديد دشمن نداريم. ضدهوايىها هم برد مناسب را نداشتند. بچههاى جبهه به هواپيماى دشمن مىگفتند "ايرانپيما " و به هواپيماهاى خودى مىگفتند "ميهنتور " به اين ترتيب تقريبا آسمان ايران بىدفاع بود. از همه بدتر، پديده جديد موشك باران تهران بود. مردم، خودجوش، شعار مىدادند: "موشك جواب موشك ". اين خواست فطرى مردم بود. خلبان رستمى آمده بود كه گروهى آماده كند كه من هم جزو آن بودم تا به يك سايت موشكى برويم كه براى نمونه از قبل از انقلاب چند موشك خودكشش، "اسكاد B " در آن بود. اين موشكها براى نمونه از طرف روسها به ايران داده شده بود. و براى اينكه آمريكا از بىخطر بودن آن براى اسرائيل باخبر شود، چند نمونه هم به ايران دادند، آن هم از طريق معاهده نظامى "سنتو " تا آمريكا تحريك نشود. روسها و آمريكايىها به كشورهاى اقمارى خود، متعادل اسلحه مىفروختند و براى اينكه تعادل پيمان "ورشو " و "سنتو " به هم نخورد نمونهاى از سلاحهاى راهبردى را كه به كشورهاى اقمارى مىدادند به طرف مقابل هم مىدادند كه اربابان از وضع يكديگر و نوكرانشان آگاه باشند. حالا چند فروند موشك در يك سايت بود كه علىالقاعده قابل استفاده نبود خلبان رستمى آمده بود كه امشب مرا با خود برد. دو روز از خلبان رستمى فرصت خواستم كه كارهاى خود را در تهران رفع و رجوع كنم و خود را آماده كردم كه به مأموريت نامعلومى بروم و آن اولين پرتاب موشك به طرف دشمن (عراق) بود. يك نقشه از "سايت " يا محوطه نظامى مورد نظر به من دادند. ديگر چيزى از مأموريت خود نمىدانستم. آن روز غروب بايد با يك گروه به طرف "سايت " موشكى حركت مىكرديم. تنها توانستم از پدرم در كوچه خداحافظى كنم و زودتر از وقت مقرر، قبل از افطار به قرارگاه مورد نظر برسم. تقريبا تمام افراد گروه آمدند. افطارى خورديم و نماز خوانديم. يك معارفه كلى شد خلبان رستمى مسؤول گروه بود. خيلى منظم و مرتب همه سوار اتوبوس شديم. بيست نفر بوديم، و بايد در اتوبوس توجيه مىشديم. تقريبا نيمههاى شب به همان قرارگاه خودمان رسيديم. يك ضرب به اتاق جنگ رفتيم. در اتاق جنگ ماكت منطقه جنگى قرار داشت و همه دور آن جمع شديم تا بفهميم چه كار بايد كرد. منطقه مأموريت ما خطوط شمالى جبهه بود، ولى نمىدانم چرا به محور ميانه آمديم. شايد بعضى از مهندسان در محور بودند كه بايد با هم آشنا مىشديم. نيمه شب به طرف "سايت " حركت كرديم. گروه ما خيلى كوچك شده بود. گروههاى ديگر مأموريت ديگر داشتند. اكثر گروه ما مهندسى محاسبات پرتاب، الكترونيك و مكانيك بودند. چهار نفر ديگر كارگر فنى بودند، ولى ده تا مهندس را در كار عملى در جيب خود جا مىدادند. من هم نخودى بودم. چون رشته معمارى به درد پرتاب نمىخورد. خلبان رستمى هم مسوول گروه بود. همه نيروى داوطلب بوديم. تنها لباس او درجه نظامى داشت. بقيه ما لباس ساده بسيجى داشتيم. يكى از كارگران فنى به نام حاجآقا آلعلى خيلى شوخ و "آچار فرانسه " بود و در هيچ كار فنى، نمىماند. لودر، جيپ، تانك، همه چيز تعمير مىكرد. بعضى از چيزها را سر هم كرده بود و ماشين مينكوب ساخته بود و لندرور "شنىدار " درست كرده بود. خيلى چيزهاى عجيب و غريب ديگر او در "مينىبوس " از طرحهاى خود صحبت مىكرد. ماجراى ساخت بولدزر او كه زير آب كار مىكرد جالب بود. يكى ديگر از بچهها كه او هم كارگر فنى بود از ساخت هدايت امواج راديويى صحبت كرد. هواپيماى كوچك هدايت شونده، هدايت از دور جهتگراى توپخانه كه ديدهبان، مستقيم لوله توپ را در جهت مناسب با امواج راديويى مستقر كند. بين راه يك ايستگاه صلواتى بود. تصميم داشتيم در آنجا استراحت كنيم و شام بخوريم كه همين كار را كرديم. بعد از اذان صبح، به طرف پايگاه راه افتاديم. هوا كمكم روشن مىشد. منطقه جالبى بود. پر از گوسفند. چند چوپان جوان دنبال ماشين مىدويدند. از پايگاه خبرى نبود. فقط چند آغل غار مانند ديدم كه احساس كردم بايد با تكنيك جديد، حفارى شده باشد، ولى پر از بز و گوسفند بود. اين منطقه در كنترل ارتش بود. از جبهه فاصله زيادى داشت. چون قبلاً ماكت منطقه را ديده بودم، تجسمى از وضع پايگاه داشتم. احتمالاً پس از پيچ تندى بايد به يك در بزرگى كه در دهانه يك دره بود وارد مىشديم. تقريبا حدسم درست بود. مردم بومى اينجا، لر و شيعه بودند. از لحاظ جغرافياى انسانى، منطقه امنى بود. مردم خيلى همكارى مىكردم. هيچ نفوذى و ستون پنجمى، اين دور و برها نمىتوانست نفوذ كند. مردم عشاير اين منطقه خيلى هوشيار بودند. ناگهان يك در ورودى نظامى را كه استتار بود، مشاهده كرديم. خلبان رستمى با لباس رسمى به دژبانى رفت، ناگهان در كشويى باز شد و ما با مينىبوس وارد شديم. چند سرباز با تفنگ، پيشفنگ كردند. جورى سر و صدا راه انداختند كه ما همه ميخ شديم. مينىبوس درب و داغون ما وارد يك محوطه عظيم طبيعى شده بود كه كوههاى اطراف آن، مانند محوطه قرارگاه توپخانه اصفهان بود. مكانى مثل يك كاسه كه دور و اطراف آن را كوه فرا گرفته و شيارهاى خوبى در هر قسمت از كوهها به وجود آمده بود. داخل هر شيار تونلى زده بودند و تأسيساتى داير بود. هيچ ساختمان مصنوع بشر، در محوطه ديده نمىشد، مگر ورودى تونلها. جلوى يكى از تونلها ايستاديم. يك ستوان جلو آمد. خيلى رسمى و با جديت به خلبان رستمى سلام نظامى داد و با داد و بيداد گزارشى از وضع قرارگاه داد و خود را در خدمت اعلام كرد. ما هم با ساكهاى خود از مينىبوس پياده شديم. از لحاظ مكانيابى انگار طبيعت، اينجا را طراحى كرده بود كه يك كاسه تمام عيار باشد و خيلى از تأسيسات را در خود جا دهد. در اصفهان هم براى توپخانه از طريق پيمان "سنتو " چنين جايى پيدا شده بود. شايد از طريق ماهواره پيدا كردن يك چنين جاهايى آسانتر باشد، ولى از روى عكس هوايى هم مىتوان چنين جواهرهايى را كشف كرد. چون دستور مستقيم از فرماندهى كل قوا بود ما را تحويل رفتند. معلوم بود هيچ آثارى از انقلاب و جنگ در اينجا وجود نداشت. همه افراد با وسواس اين منطقه را تميز نگه داشته بودند. همه سربازها و درجهداران منظم در جاى خود منتظر دستور بودند. خلبان رستمى از ستوان خواست كه به همه دستور آزاد بدهد. دستور داده شد. فقط يك خرده، پاها باز شد. هيچ فرق چندانى از نظر ما نكرد. ما نمىدانستيم چه كار كنيم. جو نظامى ما را گرفته بود. ما هم سيخ مقابل پرچم ايران كه جلوى دفتر كار قرار داشت، ايستاده بوديم، ولى در صف نبوديم. بالاخره وارد دفتر شديم و روى صندلى نشستيم. سريع به يك تونل عظيم رفتيم كه در آن يك "لانچر " خودكشش بود. مثل يك تريلر چندين چرخ كه روى آن يك موشك عظيم بود يا حداقل براى من كه اولين بار يك هيولا مىديدم عظيم جلوه مىكرد. همه وسايل پرتاب داخل تريلر قرار داشت. سكو پرتاب روى تريلر قابل بالا و پايين كردن و تمام وسايل و محوطه تميز بود. جناب ستوان، يك دفترچه از تعميرات به عمل آمده روى موشك را به خلبان رستمى داد. معلوم شد چندين كارشناس از كشورهاى دوست عربى آمده و روى آن كار كردهاند، ولى نتوانستهاند كارى انجام دهند. اكثر كشورهاى عربى از بلوك شرق محسوب مىشدند و افراد متخصص آنان در شوروى آموزش ديده بودند. حالا نوبت ما بود كه وسايل مختلف را بازرسى و تعمير كنيم. هركس شروع كرد به "آزمايش " قسمتهاى مختلف هدايت و پرتاب موشك. كمترين خطايى باعث انفجار موشك در تونل مىشد. همه با سكوت و دقت شروع به كار كردند. محور كار، بيشتر در زمينه ابزار الكترونيكى بود. بعد از چند ساعت كار، قسمتهايى از "لانچر " جدا شد و در كف تونل قرار گرفت. من هم با چند سرباز مشغول نقشهبردارى از داخل تونل شدم تا نقشه كامل محوطه را تهيه كنم. همه كار مىكردند، محوطه بر خلاف قبل شلوغ پلوغ شد. همه چيز "آزمايش " و وسايلى كه بايد از عقبه مىآمد فهرست شد. داخل تونل اصلاً نفهميديم كه شب شد. اذان مغرب، ما را هوشيار كرد. اكثر بچهها دست از كار كشيدند. بعد از نماز ما هم افطارى خورديم. در ماه رمضان هم شام مىخورديم، هم افطار و هم سحرى. چون مسافر بوديم بقيه صبحانه و ناهار هم جاى خود برقرار بود. بعضى اوقات عصرانه هم مىخورديم! پس از دو ساعت استراحت هم مشغول به كار شدند. در همين وقت خلبان رستمى وارد تونل شد و مرا صدا كرد. گفت: بىسيم تو را مىخواهد. بايد به ماموريت ديگرى مىرفتم. رفتم و بعد از چند روز با لباس خاكى و بدن عرق كرده و خاك گرفته دوباره به دروازه پايگاه وارد شدم. دژبان در را باز كرد و سلام نظامى داد. در تونل را يك سرباز باز كرد و ما هم وارد تونل شديم. وضع عجيب و غريبى بود. بچهها به حدى شبانهروزى كار كرده بودند كه وضع آنها هم از من بهتر نبود: خاكى، عرق كرده و خسته. با كمال تعجب، جناب سروان هم همرنگ جماعت شده بود؛ كلاه نداشت و با دمپايى اين ور و آنور مىرفت. خلاصه بچههاى بسيج اين جماعت ارتشى را خراب كرده و آنها را از ريخت و قيافه انداخته بودند. اما در عوض آنها همه دست به آچار بودند. قيافه همه خسته نشان مىداد، ولى همه خوشحال بودند. براى اينكه اولين بار بود كه تمام دستگاههاى الكترونيك را تعمير كرده بودند. قبلاً چند ماه، كارشناسان خارجى روى آن كار كرده بودند، ولى نتوانسته بودند آن را راه بيندازند. دو نفر از بچههاى الكترونيك بر سر محاسبه پرتاب و برد موشك بر سر "تانژانت " و "كتانژانت " دعوا داشتند. يكى مىگفت بايد با "tg " پرتاب شود و ديگرى مىگفت بايد با "cotg " پرتاب شود. ما كه چيزى نمىفهميديم. كلى محاسبات جلوى آنها بود. كنار "لانچر " سفره انداخته بودند و بساط چاى هم برقرار بود. من هم بىنصيب نماندم. اگر وضع "تانژانت و كتانژانت " مشخص مىشد، سكوى پرتاب "لانچر " را بيرون مىبرديم. طبق محاسبات اين موشك به پايتخت دشمن نمىرسيد. تمام محاسبات را با آخرين برد موشك به يك محوطه صنايع "ش.م.ه " دشمن كه نزديك پايتخت بود، متمركز كردند. به سختى سيصد كيلومتر را در حافظه كامپيوتر موشك ثبت كردند. اين مجموعه را كشورهاى غربى در اختيار دشمن قرار داده بودند و تقريبا در كشورهاى جهان سومى استثنايى بود. حال همه چشمها به ما دوخته شده بود. مخصوصا اينكه اين مجمع صنايع نظامى در سى كيلومترى پايتخت عراق مستقر بود. همه در رويا خود را موفق مىديديم، ولى دعوا روى محاسبات پرتاب و همچنين تغييرات اين چند روزه چندان قابل اطمينان نبود. شايد هم موشك در همين جا منفجر مىشد و همه پودر مىشديم. در هر صورت همه فعاليت خود را كردند. بالاخره حاج آل على پشت "لانچر " خودكششى نشست. مثل يك تريلر بزرگ بود و موشك پشت آن سوار بود. بايد آن را به محوطه مىرسانديم. غار، بيش از يك در كشويى آهنى ضدانفجار نداشت. آل على پشت فرمان نشست. استارت زد. دود غليظى فضا را فرا گرفت و موتور با هيبت غولآسايى، نعره مىكشيد. در كشويى باز شد. على آقا، متخصص در ماشينآلات سنگين بود. ديپلم داشت، ولى در كار عملى حرف نداشت. ماشين را در دنده يك گذاشت ولى صداى عجيب و غريبى از گيربكس به گوش مىرسيد. زود ماشين را خاموش كرد. گفت گيربكس دستكارى شده است. جناب سروان با تعجب گفت يقينا كار كارشناسان كشورهاى دوست عربى است كه نه تنها وسايل الكترونيك را دستكارى مىكردند بلكه به گيربكس آسيب زدهاند. بچهها تصميم گرفتند اين غول را هول بدهند و يك تراكتور هم آن را بكشد تا بتوانيم به محوطه برسيم. همه دست به كار شدند. سيم بكسل، تراكتور، همه سربازها و افسرها براى كشيدن "لانچر " به محوطه بسيج شدند، حتى نگهبانها. موج شعار "موشك جواب موشك " همه را فرا گرفته بود. سعى عجيبى بود. اين غول بىشاخ و دم راه افتاد. على آقا يا همان آل على، پشت فرمان بود. غول به نزديكى در غار رسيد. هر چه به در نزديكتر مىشد، تعجب همه بيشتر مىشد. با كمال تعجب "لانچر " به درگير كرد. لانچر حدود ده سانتىمتر بزرگتر از در غار بود. هيچكس نمىدانست اين غول از چه درى وارد غار شده كه حالا بيرون نمىرود. همه چشمها به طرف من دوخته شد. من هم هر چه نقشه سايت، عكس هوايى و برداشت خود را از اين مجموعه نگاه مىكردم، چيزى غير از در غار به نظرم نمىرسيد. همه در ناباورى و يأس قرار گرفتند، ولى نمىدانستيم راز اين كار چيست. از جناب سروان كه قبل از انقلاب در اينجا گروهبان بود، خواستم چيزى بگويد. چيزى نداشت، فقط گفت ايرانىها حق داخل شدن به اينجا را نداشتند، مگر چند نفر محدود كه آنها هم بعد از انقلاب فرار كردهاند. از او خواهش كردم هر چيزى كه يادش مىآيد بگويد. رفتيم قسمتهاى ديگر غار را سر زديم، ولى هر راهرويى كوچكتر بود. اولين كارى كه كردم، فرض كردم از همين در كه تنها در غار بود اگر موشك شليك شود چه مىشود. ديدم هيچ، اگر از اين محوطه كوچك موشك پرتاب شود، يقينا محوطه آسيب سختى مىبيند. حداقل فضايى كه ما براى پرتاب نياز داشتيم، دو برابر محوطهاى بو دكه تمام درهاى غار به آن باز مىشد. پس اين در براى پرتاب موشك و احتمالاً ورود موشك به كار نرفته است. پس اين غول چگونه وارد غار شده است؟ همه شروع كردند به گشتن تا اينكه كليدى، چيزى، ابزارى، يا اتاق فرمانى پيدا شود تا قسمتى از ديواره غار از جاى خود حركت كند. هر چه مىگشتيم، مأيوستر مىشديم. ديگر نيمههاى شب شده بود. "لانچر " جلو آمده بود و جاى خواب بچهها را كه چند شب آنجا خوابيده بودند گرفته بود. خواستند جاى تميز ديگرى پيدا كنند اما همه جا پر از روغن، ابزار و خلاصه كثيف بود و كسى هم حال تميز كردن نداشت. حتى سربازها هم "دمغ " بودند. لباس همه كثيف شده بود. هنوز دود كاميون يا لانچر از محوطه غار كاملا خارج نشده بود. بعيد بود كه آمريكايىها اين قدر بىسليقه باشند كه كاميون را داخل غار روشن كنند. پس كليد كار كجاست؟ حاج آل على، ناگهان بلند به همه گفت: مردم مىگويند "موشك جواب موشك " شما كارى نكنيد كه اين شعار تبديل شود به "پوشك جواب موشك ". همه بىاختيار خنديدند. تصميم گرفتيم شب استراحت كنيم و در روز از بالاى كوه و محوطه و از داخل جستجو را ادامه دهيم. يك قسمتى از غار كه شبكه فلزى داشت، قابل تميز كردن بود. بچهها مشغول تميز كردن شدند تا حداقل كمى استراحت كنند.حالت "خوف و رجا " بود. بچه با شلنگ آب قسمت فلزى را شستند و سريع آنجا را تميز كردند. همه كار مىكردند. سربازها رفتند و در آسايشگاه خود و افراد اعزامى خلبان رستمى در سايت كنار موشك خوابيدند. كيسه خواب، پتو، همه چيز آماده شد. همه دراز كشيدند ولى كسى خوابش نمىبرد. بوى خاصى پس از شستشو در محوطه پيچيد. مثل بوى پشم گوسفند بود. تصميم گرفتيم آن شب تمام چراغها را خاموش كنيم تا شايد بتوانيم بخوابيم. در آهنى غار هم باز بود و سر موشك خارج از غار. اين بدترين حالت بود، چون اگر يك بمباران انجام ميشد، موشك منفجر مىشد. از همه بدتر اينكه تراكتور بيرون بود و نمىتوانستيم كاميون حامل موشك را به داخل بكشيم. تاكنون اين منطقه مورد تهاجم قرار نگرفته بود؛ ولى معلوم نبود امشب "بز نياوريم. " تجسم انفجار اين مشك داخل غار باعث شد دوباره همه بلند شوند. هر چه زور زديم كاميون تكان نخورد. دنبال جايى مىگشيم كه طناب را به آن ببنديم و با قرقره آن را بكشم. هيچ جاى مناسبى در غار پيدا نشد كه قرقره را به آن نصب كنيم. ناگهان يكى از بچهها كه پتوى خود را روى يك دسته فلزى انداخت بود آن را به همه نشان داد، شايد فرجى باشد. پتو را كنار زديم. دوباره بچهها كيسه خواب و ديگر وسايل خواب خود را از كف فلزى برداشتند و آماده شدند كه طناب را به كمك چند قرقره بكشند. خوشبختانه قسمت فلزى كف غار حالت شيار و شبكهاى داشت و انسان روى آن سر نمىخورد؛ ولى قسمتهاى ديگر همه صاف و صيقلى بود. طناب به آرامى محكم شد و حالت كشش پيدا كرد. كاميون با موشك آرام، آرام راه افتاد. طناب از سيم بكسل بهتر بود؛ چون اگر پاره مىشد، حداقل جرقه يا ضربهاى به موشك اصابت نمىكرد؛ چون با هر ضربه، فاجعهاى رخ مىداد. فكر انفجار موشك ذهن همه را مشغول مىكرد. كاميون چند سانتىمتر راه نيفتاده بود كه ناگهان صداى مهيبى همه جا را فرا گرفت. صداى يا الله، يا على، يا ابوالفضل بلند بود و خلاصه هر كس به كسى متوسل مىشد. صدا همه غار را فرا گرفت. نفهميدمچى شد. در يك لحظه همه خود را در زمين و هوا ديديم. نفهميديم كه انفجار بود يا چيز ديگر. موشك منفجر شده بود؟ طناب هم اگر پاره مىشد، اين قدر سر و صدا نداشت. خلاصه بعد از چند ثانيه كه براى ما چند ساعت طول كشيد - و شايد در همان چند لحظه تمام خاطرات زندگى براى هركس دوره شد - ما به زمين افتاديم و روى هم در غلتيديم. همه جا تاريك شد. تنها، نورى از محوطه به داخل غار مىتابيد. سكوت و سكون همه جا را فرا گرفت. فقط ناله بعضى از دوستان به گوش مىرسيد. نمىدانستيم چه اتفاقى افتاده است. ادامه دارد ....... /س
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 261]
صفحات پیشنهادی
پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1)
پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1)-پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) امروز كه جمهوري اسلامي ايران به قدرت موشكي اول منطقه تبديل شده است، ...
پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1)-پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) امروز كه جمهوري اسلامي ايران به قدرت موشكي اول منطقه تبديل شده است، ...
بیچاره سربازان ایرانی
2- اسامی کشورهایی که سربازی اجباری یک سال و یا کمتر دارند:1. .... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (2)-پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس .
2- اسامی کشورهایی که سربازی اجباری یک سال و یا کمتر دارند:1. .... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (2)-پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس .
ساده زيستي
برخي ارزش ها و ثمرات جنگ تحميلي (1) · پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (2) · پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) · پيامكهاي مهدوي ...
برخي ارزش ها و ثمرات جنگ تحميلي (1) · پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (2) · پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) · پيامكهاي مهدوي ...
چيزي بين هلو و آناناس
بيش از چهار هزار سال قبل مردم در اين سرزمين ها انبه را براي اولين بار کاشته و وارد سفره غذايي شان کرده اند. .... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) ...
بيش از چهار هزار سال قبل مردم در اين سرزمين ها انبه را براي اولين بار کاشته و وارد سفره غذايي شان کرده اند. .... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) ...
به بركت انقلاب اسلامي به صراط مستقيم هدايت شديم
پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) طبق برنامه بايد يك هفته در تهران مىماندم و بعد دو هفته به منطقه مىرفتم، ولى ... كه من هم جزو آن بودم تا به يك سايت ...
پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) طبق برنامه بايد يك هفته در تهران مىماندم و بعد دو هفته به منطقه مىرفتم، ولى ... كه من هم جزو آن بودم تا به يك سايت ...
تاریخ مختصر بهره برداری ایران از موشک های شهاب
سال 1988- ایران بر اساس موشک های "اسکاد-بی" تولید موشک های داخلی "شهاب-1" را آغاز می ... سال 1988- ایران اولین پرتاب آزمایش موشک های بالستیکی "اسکاد-بی" با برد 320 ... 31 مه سال 2005-"علی شمخانی" وزیر دفاع وقت ایران اعلام کرد که ایران با موفقیت ..... و تاسیسات خدمات رسانی فنی به موشکهای بالستیکی دور برد ثبت شده اند.
سال 1988- ایران بر اساس موشک های "اسکاد-بی" تولید موشک های داخلی "شهاب-1" را آغاز می ... سال 1988- ایران اولین پرتاب آزمایش موشک های بالستیکی "اسکاد-بی" با برد 320 ... 31 مه سال 2005-"علی شمخانی" وزیر دفاع وقت ایران اعلام کرد که ایران با موفقیت ..... و تاسیسات خدمات رسانی فنی به موشکهای بالستیکی دور برد ثبت شده اند.
رجائي فرزند ملّت
در انتخابات اولين دوره مجلس شوراي اسلامي به نمايندگي از مردم تهران به مجلس راه يافت.سپس علي رغم .... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) · پيامكهاي مهدوي ...
در انتخابات اولين دوره مجلس شوراي اسلامي به نمايندگي از مردم تهران به مجلس راه يافت.سپس علي رغم .... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) · پيامكهاي مهدوي ...
- دو دستاورد و يك نوآوري مهم در رزمايش موشكي پيامبر اعظم(ص) 6
دو دستاورد و يك نوآوري مهم در رزمايش موشكي پيامبر اعظم(ص) 6-راسخون : در رزمايش موشكي ... براي اولين بار از سيلوهاي پرتاب موشكهاي بالستيك دوربرد از زير زمين رونمايي شد. ... عمل آمادهسازي موشك در آنها ميتواند يكي از ابزارهاي مهم ايران براي يك ضربه متقابل و قاطع ... پيكر دو گلگونكفن دفاع مقدس در دانشگاه علامه طباطبايي آرام گرفت.
دو دستاورد و يك نوآوري مهم در رزمايش موشكي پيامبر اعظم(ص) 6-راسخون : در رزمايش موشكي ... براي اولين بار از سيلوهاي پرتاب موشكهاي بالستيك دوربرد از زير زمين رونمايي شد. ... عمل آمادهسازي موشك در آنها ميتواند يكي از ابزارهاي مهم ايران براي يك ضربه متقابل و قاطع ... پيكر دو گلگونكفن دفاع مقدس در دانشگاه علامه طباطبايي آرام گرفت.
تسلیحات نظامی ایران (13) : سجیل 2
سجيل 2 دوربرد ترين موشک ايران با سوخت جامد است که تاکنون مورد آزمايش قرار گرفته است. ... موشک زمین به زمین سجیل2 با رمز مقدس یافاطمهالزهراء با موفقیت کامل پرتاب و ... وزیر دفاع در تشریح ویژگیهای موشک سجیل 2 گفت: این موشک دو مرحله ای از دو ... استفاده از سوخت جامد حجم سوخت را به یک هشتم، 1/0 و حتی یک دوازدهم کاهش میدهد.
سجيل 2 دوربرد ترين موشک ايران با سوخت جامد است که تاکنون مورد آزمايش قرار گرفته است. ... موشک زمین به زمین سجیل2 با رمز مقدس یافاطمهالزهراء با موفقیت کامل پرتاب و ... وزیر دفاع در تشریح ویژگیهای موشک سجیل 2 گفت: این موشک دو مرحله ای از دو ... استفاده از سوخت جامد حجم سوخت را به یک هشتم، 1/0 و حتی یک دوازدهم کاهش میدهد.
دولت اخلاقي از منظر امام علي(ع) – (1)
از اين ديدگاه دولتها را به سه گروه مي توان تقسيم كرد : 1. دولت مقيد .... دوركيم منشا اين وابستگي را «امر مقدس» مي نامد. ... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) ...
از اين ديدگاه دولتها را به سه گروه مي توان تقسيم كرد : 1. دولت مقيد .... دوركيم منشا اين وابستگي را «امر مقدس» مي نامد. ... پرتاب اولين موشك دوربرد ايران در دفاع مقدس (1) ...
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها