تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816410269
دانشجوي شهيد سيد حسين علم الهدي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
دانشجوي شهيد سيد حسين علم الهدي سيد و ياران شهيدش در 15-16 دي ماه سال 1359 در نهايت غربت و مظلوميت برگي ديگر از حماسه خونين کربلا را در هويزه با خون خود رقم زدند. سيد حسين و حماسه سازان هويزه به همراه تعدادي از دانشجويان پيرو خط امام در مرحله اول عمليات موفق شدند ضربات سختي بر پيکر ارتش عراق بزنند، اما در مراحل بعدي بخاطر نرسيدن مهمات و... سيد و يارانش به محاصره تانک هاي دشمن درآمدند و در نهايت غربت و مظلوميت به شهادت رسيدند.بعد ازشهادت آنها ارتش عراق شهر هويزه را با خاک يکسان نمود و با تانک از روي اجساد مطهر شهداء گذشت و پس از آن اقدام به ايجاد ميدان مين و سنگرهاي بتوني محکم در تمامي بيابان هويزه نمود.اما پس از هيجده ماه تمام اين استحکامات با يورش سپاه اسلام به هم ريخت و بتدريج بناي مزار شهواي هويزه ساخته شد و اجساد مطهري که از اطراف پيدا مي شد به محل فعلي منتقل گشت.سيد حسين دست نوشته هاي زيادي داشته که اغلب آنها در هنگامه ي آخرين بعمليات در سپاه هويزه جا مانده است و در طول مدتي که اين منطقه در تصرف بعثيان کافر بوده از اين آثار گرانبها چيزي باقي نمانده است. با هم مروري داريم به يک دست نوشته از ايشان.سنگر:من در سنگر هستم. در اين خانه مخقر.در اين خانه فرياد فرياد و سکوت؛ فرياد عشق و سکوت تنهايي.در اين خانه سرد و گرم؛ سردي زمستان و گرماي خون. در اين خانه ساکن و پرخروش؛ سگون در کنار رودخانه و هيجان قلب و شور شهادت.خانه نمناک و شيرين؛ نم آب باران و طعم شيريني و لذت شهادت.خانه بي شکل و زيبا؛ بي شکلي ساختمان و زيبايي ايمان.خانه کوچک و با عظمت؛ کوچکي قبر و عظمت آسمان.امشب پاس دارم، ساعت 1تا؛ 3 چه شب با شکوهي، چه شب با شکوه است. من به ياد انس علي بن ابي طالب با تاريکي شب و تنهايي او مي افتم. او با اين آسمان پرستاره سخن مي گفت.سر در چاه نخلستان مي کرد، مي گريست.راستي فاصله اش با من زياد نيست از دشت آزادگان تا کوفه و کربلا 20کيلومتر است.خدايا اين سرزمين پاک در دست اين ناپاکان است. در همين 20کيلومتري من در همين تاريکي شب علي بر مي خاست به نخلستان مي رفت. فاطمه وضو مي گرفت، پيامبر به مسجد مي رفت. حسن و حسين به عبادت مي پرداختند. در اين دل شب ابوذر بر مي خيزد نماز شب مي خواند، سلمان بر مي خيزد قرآن مي خواند، صداي او را مي شنوي؟و اين ياران در درگاه هيچ سخني ندارند جز آنکه مي گويند.و ما کان قولهم الا ان قالوا1- ربنا اغفرلنا ذنوبنا2- و اسرافنا في امرنا3- و ثّبت اقدامنا4- و انصرنا علي القوم الکافرينبلال- ابوذر- صهيب- کميل- مالک اشتر- مصعب و...اينان ياران پيامبر بودند. دوشادوش او جهاد کردند تا پيروز شدند.خدايا مرا به آنان نزديک کن.علي (عليه السلام) در نهج البلاغه در وصف آنان سخن مي گويد.خدايا مرا متصف به اوصاف آنان گردان.با همسنگران شهداء:امانت الهي:حسين علم الهدي رسيد، در حالي که شهر در تاريکي مطلق بود- به خاطر حمله هوايي دشمن- مقام معظم رهبري جهت تسليت گفتن به منزل شهيد آمدند. در اين ديدار داستاني از مادر مکرمه شهيد خدمت ايشان گفته شد، که وقتي خبر شهادت رضا پيرزاده رسيد نمي دانستند چگونه به مادرش اطلاع دهند. مادر سيد حسين به منزل آنها رفتند و پس از گفتگو، يک جلد کلام الله به دست مادر پير زاده دادند و گفتند که اين امانت را بگيريد. پس از چند لحظه به مادر رضا گفتند اطفاً امانتم را بدهيد.ايشان قرآن را پس داند. بعد مادر شهيد سيد حسين گفتند، همينطور که من امانتي به شما دادم و آنها را پس گرفتم خداوند رضا را به شما امانت داده بود و حالا او را پس گرفت. مقام معظم رهبري با شنيدن اين ماجرا، مادر شهيد سيد حسين را بسيار تحسين نمودند.دوستت دارم:به محض اينکه به خانه رسيد، داشت مي خنديد. گفتم چيه؟ گفت آقاي مظاهري يک چيزي گفته به ما که نبايد به زن ها لو بدهيم، ولي من نمي توانم نگويم. گفتم چرا؟ گفت: آخر تو با زن هاي ديگر فرق مي کني. کنجکاو شده بودم، گفتم: يعني چه؟گفت: اينقدر خانه نبودم که بيشتر احساس مي کنم دو تا دوست هستيم تا زن و شوهر. گفتم آخرش مي گويي چي بهتون گفتند؟ گفت: آيت الله مظاهري توصيه کردند که محبتتان را به همسرتان حتماً ابراز کنيد. توي سپاه شرط بندي کرده بودند که چه کسي رويش مي شود يا جرئت دارد امروز به زنش بگويد دوستت دارم! گفتم: خدا را شکر، يکي از اين چيزها را به شما ياد داد.همسر شهيد مهدي زين الدينهمراهي:زماني که آقا مهدي شهردار اروميه بودند، روزي باران خيلي تندي مي آمد بهم گفت: من ميرم بيرون، گفتم: توي اين هوا کجا مي خواهي بري؟ جواب نداد. اصرار کردم، بالاخره گفت مي خواهي بدوني؟ پاشو تو هم بيا. با لندور راه افتادم تو شهر، نزديکي هاي فرودگاه يک حلبي آباد بود. رفتم آنجا. توي کوچه پس کوچه هايش پر از آب و گل و شل بود. آب وسط کوچه صاف مي رفت توي يکي از خانه ها، در خانه را که زد پير مردي آمد دم در، ما را که ديد، شروع کرد به بد و بيراه گفتن به شهردار مي گفت: آخه اين چه شهرداريه که ما داريم؟ نمياد يه سري بهمون بزنه، ببينيد چه مي کشم، آقا مهدي بهش گفت، خيلي خوب پدر جان، اشکال نداره شما بيل به ما بده درستش مي کنيم؟ پيرمرد گفت: بريد بابا بيلم کجا بود! از يکي از همسايه ها بيل گرفتيم تا نزديکي هاي اذان صبح توي کوچه آبراه مي کنديم!همسر شهيد مهدي باکريهر موقع که مي آمد اصفهان حتماً مي رفت گلستان شهداء بعد از آن به اولين نفري که سر مي زد مادرش بود. حتماً اگر خانه نبود، خانه ي خواهرش بود يا جايي ديگر، مي رفت آن جا، مي گفت " اين طوري حاج خانوم خوش حال مي شه" بعد هم به خواهرهايش سر مي زد.خانه ي هيچ کس هم دست خالي نمي رفت. هر چيزي که مي توانست مي خريد مي برد.همسر شهيد حجت الاسلام عبدالله ميثميجلوه هاي ويژهنامه اي از بهشتبه دخترم دروغ نگوئيد. نگوئيد من سفر رفته ام، از سفر باز خواهم گشت، نگوئيد زيباترين هديه را برايش به ارمغان خواهم آورد. به دخترم واقعيت را بگوئيد. بگوئيد بخاطر آزادي تو هزاران خمپاره دشمن سينه پدرت را نشانه گرفت. بگوئيد خون پدرت بر تمام مرزهاي غرب و شرق و جنوب کشورش آذين شده است. بگوئيد انگشتانم در سومار، دستهايم در ميمک، پاهايم در موسيان، سينه ام در شلمچه، چشمانم در هويزه، حنجره ام در اتفاعات الله اکبر، خونم در رودخانه فرات و قلبم در جزيره مجنون تکه تکه شد. به دخترم واقعيت را بگوئيد. بگذاريد قلب کوچک دخترم در سينه بتپد و شريانهاي خون او تا ابد نفرت هميشگي را از استعمار در جريان داشته باشد و جوشش در خون او تا ابد دوران پيدا کند. بگذاريد مريم بداند که چرا عکس پدرش را بر در و ديوارهاي شهرمان زده اند و در مسجد محله مان بزرگ کرده اند. که چرا مادر هرگز بر دشمن نمي خندد و چرا گونه هاي مادر در سياهي چادر هميشه مي درخشد و دشمن را نابود مي کند و بداند چرا پدرش به خانه باز نمي گردد. اسلحه پدرش را در دستش دهيد تا بداند که بجاي عروسکش با چه چيزي سر و کار داشته باشد و بجاي رقصيدن درچمنزارهاي سبز طبيعت، گلوله را بطلبد و با او دمساز گردد و بجاي جغرافياي زمين، تاريخ جهانخواران را بياموزد. به دخترم دروغ نگوئيد. مي خواهم مريم؛ تنها يادگارم، تنها اميد مادرش و تنها کبوتر زندگيمان مريم دشمنش را بشناسد و چون شير بر او يورش برد و استعمار را بشناسد و استثمار نشود. به دخترم بگوئيد که من شهيد شدم و من گواه و شاهد زمان هستم و ايستاده ام تا تشنگان را به قيام دعوت کنم. بگذاريد دخترم در درياي خون شنا کند و از کربلا بگذرد و همچون زينب (سلام الله عليها) فداکاري و شجاعت و نبرد بياموزد و بداند که مکر دشمن هميشه بر خودش باز مي گردد و دشمن خدا هميشه نابود است:و مکروا و مکر الله و الله خير الماکرينوصيت نامه شهيد محمود گودرزي از تهران- محل شهادت جزيره مجنونمنبع: ماهنامه راه راستان
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 171]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها