تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 14 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1804515708




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

چه جای ترس كه ما بر حقیم و حق با ماست! -


واضح آرشیو وب فارسی:مهر: شعری از یحیی یثربی در مورد اربعین؛
چه جای ترس كه ما بر حقیم و حق با ماست!

دکتر سید یحیی یثربی


شناسهٔ خبر: 2439183 سه‌شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۳ - ۱۱:۱۰
دین و اندیشه > اندیشمندان

دکتر سید یحیی یثربی مفسر و قرآن پژوه به مناسبت اربعین حسینی شعری سروده که در متن می آید. به گزارش خبرگزاری مهر متن شعر دکتر سید یحیی یثربی، استاد بازنشسته فلسفه دانشگاه تهران و مفسر قرآن از این قرار است.بسمه تعالیبه مناسبت اربعین تقدیم به شیعیانی که عاشورا را درست می­ فهمندتو در كدام صفی!؟به واپسین بدرود،             چه بی­قرار و چه بی­تاب،             گفتمت كه:                              - كجا!؟جواب دادی:- خواهر! چه جای این سخن است!؟                 من و تو، هر دو به یك سنگریم و در یك راه!                            تو دخت فاطمه­ ای! باز همتی! زینب!                                     كه خصم سخت دلیر است و بی­امان با ما!                                            چون من فتادم، برخیز و بی­امان برخیز!                                                مباد آن­كه ز پیكار خصم خسته شوی!***به ناله گفتمت:- آخر چسان!؟   چگونه!؟   كجا!؟   شرار صاعقه بر خرمنم، چنان بی­رحم   كه ذره ­ذره­ی من، آتش است و خاكستر!   كجا توانم من!؟   نه! نه!   نمی­ توانم من!***تو دست بر دل خواهر نهادی و گفتی:صبور باش! كه این راه، بس گران راهی است!عنان مگیر!مزن دم كه:             وقت می­ گذرد!مرا به صبر جمیل خدا سپردی و ...                                            رفتی...***چو رفتی از بر من،من ز پای افتادم!                  ولی تپید دلم:                                 «هان! مباد خسته شوی!                                              تو با امام به یك سنگری و در یك راه!»همه كشاكش دل بود و خستگی... ناگه! خبر رسید، بیایید:                            ذوالجناح آمد!!چه گویمت كه:                   چه شد! من دگر نمی­ دانم!***چو ذوالجناح تو برگشت،من بلند شدم، كه:                     كار باید كرد!***در آن زمانه­ ی بی­رحم و بی­ پناهی­ ها                       هراس غارت و آتش گرفته راه نفس!                       چنان نهیب زدم من كه آسمان لرزید:                                                               - كجاست سجادم!؟                                                                 هلا گروه یتیمان و جمع بیوه­ زنان!                                                                      چه جای بیم و هراس است!؟                                                                                  هان خدا با ماست!                                                       از این سیاهی و جهل و ستم، چرا ترسیم؟                                                      هنوز شعله­ ای از خیمه­ ی حسین برجاست!***من ایستاده، كه این­جا، نه جای تسلیم است!         مگر نه در رگ ما، خون مصطفی جاری است!؟                مگر معلم صبرم علی و زهرا نیست!؟من ایستاده كه این­جا، نه جای تسلیم است!***همیشه هر دل پاكی كه می­ تپد، با ماست!               چه جای ترس كه ما بر حقیم و حق با ماست!خدا و آیت قرآن،                     ورق،                          ورق، با ماست!***چه جای گریه!؟ نمی­گریم و شكیبایم!                                              فرات، اگر همه اشك است،                                                                       اشك زینب نیست!                                                                               .........                                                                               .........                                              من و رباب صبوریم!                                                             و آب،                                                                    می­ گرید!***تو را به دشت و بیابان سپردم و رفتم...!                                               كجا!؟                                                     به كوفه!                                                               به شام!چگونه رفتم و باز آمدم!؟                      نمی ­گویم!                            تو خود حدیث مفصل بخوان!                                                           از این مجمل!                                                                       گذشت،                                                                              آن­چه                                                                                گذشت...!***به بزم وحشت ابن زیاد!                         و بزم یزید!                                      نه خسته از زنجیر!                                                    نه بیمی از تحقیر!من ایستاده­ كه این­جا، نه جای تسلیم است!             نهیب من، همه بگسست تار و پود حریف!                                                      فتاد تیشه ز دستی كه:                                                                        زد به ریشه­ ی ما!                                       ز ایستادن من، رنگ باخت زنجیرم!                                       فتاد روبهك از پا، چو دید من شیرم!                                                      سپر فكند به پیش زبان شمشیرم!                                       عصا به دست شده دشمنت ز هیبت من!                                                              گرفت از لب تو،                                                                        انتقام، جرأت من!ز دست می­ شدم از درد و تو،                                   دلم دادی:                                                «صبور باش! بگو! جان من! فدای لبت!                                               بگو! ای منادی توحید!                                               بگو! ای صدای آزادی!»***مباد آن­كه نشینم ز پای، تا هستم                      چه جای ذلت و تسلیم!؟                               هنوز بر سر پیمانم و نمی­ گریم!                                            فرات اگر همه اشك است،                                                       اشك زینب نیست!                                       من و رباب صبوریم و                                                                  آب می­ گرید.اگرچه ناله و شیون به آسمان رفته                                        صدای ناله­ ی من نیست!                                                         من نمی­نالم!                                       صدای خون شهید است و قبر می­ گرید!                                              نوای سنگ صبور است و صبر می­ گرید!***جدال كفر و ستیز ستمگران، با خلق                                           همیشه بوده و                                                            هست و                                                                      همیشه خواهد بود!مباد آن­كه:           به عذری ز كار وامانیم!مباد آن­كه:          عزاداری شهیدان را، جهاد پنداریم!چه جای گریه!؟                    كه جای قیام با شمشیر!چه جای ناله!؟                 كه جای نهیب و نعره­ ی شیر!*** تو را به دشت و بیابان سپردم و رفتم:                                            نه دفن نعش عزیزان و                                                                        نه عزاداری!به خویش گفتم:- آری! جهاد باید كرد!                               جهاد!جهاد با زر و تزویر و زور!جهاد با همه دد سیرتان ضدّ بشر!*** جهاد با زر و زور نهفته در تزویر!نبرد شرك و نفاق نهفته در توحید!نبرد با همه طاغوتیان پر نیرنگ!                        به نیزه­ شان، قرآن!                                        شعارشان، تكبیر! نبرد با فرعون!                   در ردای پیغمبر!                                      به سنگر محراب!                                                          به مسند منبر!در این مبارزه­ ی بی­امان و جاویدان،                         هر آن كجا كه تو هستی،                                            زمین كرب و بلاست!                                                 همه زمانه ­ی تاریخ، روز عاشوراست!هلا مسلمانان! به هوش باید بود!               كه در همیشه­ ی تاریخ زندگانی­مان،                      همیشه جبهه­ ی تزویر و زور و زر برپاست!                                          همیشه آل علی در نبرد با اینهاست!                                               همیشه و همه جا كربلا و عاشوراست!به یاد دار كه گفتم: حسین!                                حسین من!                                                       حسین تو!                                                                   حسین ما تنهاست!تو خویش را دریاب!در این نبرد، نبرد یزیدیان و حسین!از این دو صف: صف سفیانیان و آل علی (ع)                                   تو در كدام صفی!؟                               جایگاه تو، به كجاست!؟                                   در این مبارزه­ی بی­امان و جاویدان                                      من ایستاده و توحیدیان، صف اندر صف!                                       چه جای ترس كه ما بر حقیم و حق با ماست!                                              خدا و آیت قرآن،                                                                  ورق،                                                                         ورق                                                                              با ماست!                                                                                                                                    عاشورای حسینی ۱۴۲۹                                       ۲۹/۱۰/۱۳۸۶                                  با التماس دعا: سید یحیی یثربی









این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن