محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830500930
امام حسن(ع) در دستگیرى از بیچارگان و درماندگان زبانزد خاص و عام بود/ سبط اکبر نبوی
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
دین و اندیشه
امام حسن(ع) در دستگیرى از بیچارگان و درماندگان زبانزد خاص و عام بود/ سبط اکبر نبوی
خبرگزاری مهر ـ گروه دین و اندیشه: حضرت مجتبى(ع) در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایى خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را براى خود نگهداشت و نصف دیگر را در راه خدا بخشید. به خاطر این خصوصیات است که به کریم اهل بیت(ع) مشهور شدند.
نیمه رمضان سوم ه.ق(به روايتي سال دوم) مدينه منوره به قدوم مولودی جشن گرفت که سبط اکبر نبوی بود. گویند نوه ها مغز بادام و برای پدربزرگها و مادربزرگها بسیار شیرین هستند. نخستین مولود مبارک و پرمیمنت از خاندان ولایت و اولین معصوم از والدینی معصوم، چشم به جهان گشوده بود. وقتی رسول گرامی اسلام (ص) این خبر را شنیدند، به خانه علی(ع) و زهرا(س) رفتند، نوزاد را با تمام مهربانی و خوشحالی به آغوش گرفتند. به گوش راست او اذان و به گوش چپش اقامه گفتند و بعد از انجام سایر سنتهای اسلامی برای این نوزاد مبارک او را «حسن» نامیدند که پیغامی الهی بود، چنین نامی در طوایف عرب تا به آن روز سابقه نداشت نخستین بار بود که نام «حسن» را بر نوزادی می گذاشتند. پیامبر(ص) علاقه و محبت خاصی به حسن و حسین(علیهما السلام) داشت. امام حسن(ع) مدت هفت سال در دامن پرفیض رسول خدا(ص) از چشمه هاى زلال نبوت بهره برد. وحى الهى فکر و اندیشه او را شکل داد و اعماق جانش را جهت بهره دهى به اسلام و مسلمانان آماده ساخت. مردم بارها شاهد ابراز محبت و علاقه ای رفتاری و گفتاری پیامبر(ص) به حسن و حسین(علیهما السلام) بود. پیامبر همواره می فرمود: «حسن و حسین فرزندان من هستند» این فرموده پیامبر (ص) سخن عادی و معمولی نبود، بلکه اصرار و تأکید بر امامت و ولایت آنها بعد از خودش و جلو گیری از برخی تبلیغات ناروا بود. در سیره عملی و رفتاری پیامبر(ص) نیز تکریم و محبت به حسن و حسین(علیهما السلام) مشاهده می شود حضور حسن و حسین(علیهما السلام) در مباهله و تعبیر به «ابنائنا» در آیه مباهله از طرف پیامبر(ص) گواه دیگری بر توجه خاص آن حضرت به آن دو امام بزرگوار است. در جای دیگر رسول خدا(ص) فرمود: «الحسن والحسین امامان قاما او قعدا: حسن و حسین امام هستند خواه برخیزند و خواه بنشینند:»(شیخ مفید، ارشاد، ص220) كنيه آن حضرت، ابومحمد و القاب ايشان، تقي، زكي و السبط است.
امام حسن(ع) سی سال در کنار پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین(ع) حضور داشت و از ولایت دفاع کرد. از جمله در جنگ جمل در رکاب پدر در خط مقدم نبرد و مبارزه قرار داشت و بر قلب سپاه دشمن حمله می کرد. در جنگ صفین نیز نقش ممتازی در جمع آوری سپاه و... داشت. بعد از شهادت امام علی(ع)، ولایت و امامت مسلمین به عهده آن حضرت گذاشته شد، مردم کوفه، عراق، حجاز، مدائن، و یمن همگی، جز معاویه با او بیعت نمودند. بعد از عهده دار شدن مقام امامت و ولایت بر مسلمین، همچون پدر بزرگوارش امیر مؤمنان در اجرای عدالت ذره ای کوتاهی نمی کرد. کسانی که در اطراف او بودند از یک طرف اجرای عدالت بر آنان بسیار سنگین بود از طرف دیگر حیله ها و فریب کاری های خائنانه ای معاویه و تبلیغات دستگاه او، روز به روز عرصه را بر امام تنگ می کرد کار به جای رسید که امام حسن مجتبی(ع) مجبور شد با معاویه پیمان صلح امضاء کند. پس از صلح با معاویه امام حسن مجتبي(ع) از كوفه به مدينه بازگشتند و به ارشاد، هدايت و امامت جامعه اسلامي پرداختند. آن حضرت درباره صلح به معاویه فرموده اند: «سوگند به خدا، من حکومت و خلافت را تسلیم معاویه نکردم، مگر بدان سبب که یارانى براى نبرد با او نیافتم. چنانچه همراهانى مىداشتم، شب و روز با وى(معاویه) جنگ مىکردم و (آنقدر) به نبرد علیه او ادامه مىدادم تا خداوند بین ما حکم کند.(علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 44، ص147) امام حسن(ع) نه تنها از نظر علم، تقوى، زهد و عبادت، مقامى برگزیده و ممتاز داشت، بلکه از لحاظ بذل و بخشش و دستگیرى از بیچارگان و درماندگان نیز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود. وجود گرامى آن حضرت آرام بخش دلهاى دردمند، پناهگاه مستمندان و تهیدستان و نقطه امید درماندگان بود. هیچ فقیرى از در خانه آن حضرت دست خالى بر نمى‌گشت. هیچ آزرده دلى شرح پریشانى خود را نزد آن بزرگوار بازگو نمىکرد، جز آنکه مرهمى بر دل آزرده او نهاده مىشد. گاه پیش از آنکه مستمندى اظهار احتیاج کند و عرق شرم بریزد، احتیاج او را برطرف مى ساخت و اجازه نمىداد رنج و مذلت سؤال را بر خود هموار سازد! سیوطى در تاریخ خود مىنویسد: حسن بن على، داراى امتیازات اخلاقى و فضائل انسانى فراوان بود، او شخصیتى بزرگوار، بردبار، باوقار، متین، سخى و بخشنده، و مورد ستایش مردم بود. مورخان و دانشمندان در شرح زندگانى پرافتخار آن حضرت، بخشش بى سابقه و انفاق بسیار بزرگ و بى نظیر ثبت کردهاند که در تاریخچه زندگانى هیچ کدام از بزرگان به چشم نمىخورد و نشانه دیگرى از عظمت نفس و بى اعتنایى آن حضرت به مظاهر فریبنده دنیاست. نوشتهاند: حضرت مجتبى(ع) در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایى خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را براى خود نگهداشت و نصف دیگر را در راه خدا بخشید. به خاطر این خصوصیات است که به کریم اهل بیت(ع) مشهور شدند. امام حسن(ع) بعد از 10 سال امامت با نقشه شوم و خائنانه ای معاویه به وسیله همسرش «جعده» دختر اشعث در سن 48 سالگی با زهر به شهادت رسید و امت اسلامی از فیض او محروم گردید در اوج مظلومیت در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.* *نویسنده: سیدعظیم اسماعیل زاده
۱۳۹۳/۴/۲۲ - ۱۱:۴۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها