واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سبك شمردن نماز و آثار آن(قسمت دوم) نويسنده: محمد رضا رضوانطلب در روايت ديگري در همين ارتباط چنين ميفرمايد: »من تهاون بصلاته من الرجال و النساء ابتلاه الله بخمس عشرة خصلة...الثانية يضيق عليه قبره و الثالثة تكون الظلمة في قبره... .« يعني: «هر زن و مردي كه به نمازش بياعتناء باشد خداوند او را به پانزده چيز مبتلا مي سازد... قبر بر او تنگ و تاريك مي گردد.»[1] در سخن ديگري از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ چنين روايت گرديده است كه فرمود: مستخّف به نماز با ذلت و گرسنگي و تشنگي جان ميدهد.[2] 6ـ عدم قبول: نمازي كه با سهلانگاري و تحقير خوانده شود مورد قبول خداوند متعال قرار نميگيرد. امام صادق ـ عليه السلام ـ ميفرمايد: »انّ اللّه عزوجل لايقبل الاّ الحسن فكيف يقبل ما يستخف به«[3] يعني: «خداوند جز نيكو را نميپذيرد پس چگونه آن را كه مورد استخفاف واقع گرديده است بپذيرد.« نمازي كه آورنده آن به آن بي مهري و بي توجهي دارد، چگونه مشمول قبول خداوند قرار گيرد؟! 7ـ نفرين و لعنت: برخي از روايات تصوير و تمثيلي را براي نماز ترسيم نمودهاند كه بر حسب آن، نماز بصورت ملكي با انسان به گفتگو مينشيند گاه تشكر ميكند و گاه گلهمند ميشود. در روايتي امام صادق ـ عليه السلام ـ ميفرمايد: وقتي نماز در وقت خود اقامه نگردد و بي دقّت ارائه شود با صورتي سياه و تاريك به سوي انسان باز ميگردد. ميگويد: مرا ضايع كردي خدا تو را ضايع كند. و اگر در وقت خود اقامه شود براي انسان دعا ميكند و ميگويد: همان گونه كه مرا حفظ و احترام نمودي خداوند تو را حفظ كند.[4] آري قرآن كريم راه تاركين را به سقر منتهي ميداند و در مورد آنان ميفرمايد: »ما سلككم في سقر قالوا لم نك من المصلّين»[5] و كساني را كه نماز ميخوانند امّا جماعت را ترك ميكنند به حسرت و پشيماني محكوم مينمايد و ميفرمايد: »يوم يكشف عن ساق و يدعون الي السّجود فلا يستطيعون * خاشعة ابصارهم ترهقهم ذلّة و قد كانوا يدعون الي السجود و هم سالمون»[6] و آناني را كه نماز را به جماعت ميخوانند اما خشوع و مواظبت چنداني در نماز خود ندارند مستحق توبيخ و سرزنش ميشمرد و ميفرمايد: »فويل للمصلّين الذين هم عن صلوتهم ساهون«( ماعون/4ـ 5) ترجمه: پس واي بر نمازگزاراني كه از نمازشان غافلند. و در آيه ديگر اين گروه را به نفاق موسوم ميداند و ميفرمايد: »انّ المنافقين يخادعون اللّه و هو خادعهم و اذا قاموا الي الصّلاة قاموا كسالي يراعون النّاس و لا يذكرون اللّه الاّ قليلاً» (نساء/142). ترجمه: منافقان با خدا نيرنگ ميكنند و حال آنكه او با آنان نيرنگ خواهد كرد و چون به نماز ايستند با كسالت برخيزند. با مردم ريا ميكنند و خدا را جز اندكي ياد نميكنند. تنها آن گروه، مورد ستايش قرآنند كه نماز را با خشوع و مواظبت اقامه نمايند. در اين مورد قرآن كريم ميفرمايد: »قد افلح المؤمنون الّذين هم في صلاتهم خاشعون«[7] مولوي ميگويد: اگر نــه روي دل انـــدر برابرت دارم من اين نـماز، حسـاب نماز، نشمارم ز عشــق روي تو من رو به قبله آوردم و گرنه من ز نـماز و ز قـبله بـيزارم مرا غرض ز نـماز آن بود كه پنهاني حديث درد فـــراق تـو با تو بگذارم و گرنه اين چه نمازي بود كه من با تو نشسته روي به محراب و دل ببازارم؟ در يك روايت جامع، پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در پاسخ به سؤال زهراي اطهر ـ سلام اللّه عليها ـ در مورد عقوبت كسي كه نماز را كوچك ميشمارد به بررسي عوارض ناشي از اين پديده پرداخته و ميفرمايد: اي فاطمه! هر كس از مردان يا زنان به نماز بياعتنايي كند خداوند او را به پانزده عقوبت مبتلا ميگرداند كه 6 عقوبت در آنها در دنياست، 3 عقوبت به هنگام مرگ به سراغ او ميآيد، 3 عقوبت در قبر و 3 خصلت در قيامت و آنگاه كه از قبر بر انگيخته ميشوند دامنگيرشان ميشود. اما آنچه در دنيا متوجه چنين افرادي ميشود عبارت است از: برداشتن بركت از عمر، رفتن بركت از روزي، محو سيماي صالحين از چهره و رخسار، بي اجر ماندن اعمال، عدم قبولي دعا و عدم مشموليت دعاي نيكان و به هنگام مرگ، عليل، تشنه و گرسنه خواهد مرد و اگر از نهرهاي دنيا بياشامد عطش او فرو نخواهد نشست. و در قبر ملكي او را شكنجه مينمايد، قبر بر او تنگ و تاريك ميگردد. و در قيامت او را وارونه بر زمين خواهند كشيد، سخت مورد محاسبه قرار ميگيرد، خدا به او نظر رحمت نخواهد داشت و به عذابي دردناك گرفتار ميگردد.[8] پی نوشت:[1] . بحار الانوار، 80/21. [2] . همان. [3] كافي ج3ص269 [4] . بحارالانوار، 80/9. [5] . مدّثر/42. [6] . قلم/42 و43، در آيهي ديگري ميفرمايد: فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوة و اتبعوا الشهوات فسوف يلقون غيّا (مريم/59). [7] . مؤمنون /1 [8] . بحارالانوار، ج80ص21. منبع: پرستش آگاهانه
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 752]