پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851291602
ماجرای درس اخلاق علامه شعرانی(ره)
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
به روایت آیت الله قرهی؛
ماجرای درس اخلاق علامه شعرانی(ره)
من اصلاً آن روز مأمور بودم بیایم تو را ببرم.
اجرای درس اخلاق علامه شعرانی(ره) را به روایت آیت الله قرهی می خوانید.
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، آیت الله قرهی از سلسله دروس روایات حکیم از سلوک عرفا مطلبی بیان کرده که متن آن را در پی آمده است؛
یكی از اعاظم دین می فرمودند، زمانی كه علامه شعرانی اعلی الله مقامه الشریف در تهران درس اخلاق داشتند، یك بار برف سنگینی آمده بود و من هم فقط یك ریال بیشتر نداشتم كه برای ارتزاق یك هفته من بود از طرفی در آن برف سنگین و آن هم در تهران سابق كه وسیله نقلیه محدود بود من در شمیرانات مانده بودم و هیچ وسیله ای هم نبود بعد از مدتی یك تاكسی قدیمی نگه داشت و گفت: شیخ من تو را می برم اما ۲ ریال می گیرم، گفتم بی انصاف ۲ ریال خیلی زیاد است من هم یك ریال بیشتر ندارم اما حاضرم همین یك ریال را بدهم من را ببر گفت: نمی شود، پیش خودم گفتم می روم آنجا از خود علامه شعرانی یك ریال قرض می گیرم و به او می دهم، قبول كردم و سوار شدم، وقتی رسیدیم به او گفتم منتظر باش تا من یك ریال دیگر برایت بیاورم، گفت : باید عبایت را گرو بگذاری، گذاشتم و رفتم، حضرت علامه وقتی من را دید تعجب كرد گفت: امروز هیچكس برای درس نیامده با این برف سنگین شما چطور آمدی؟! گفتم آقا من به عشق درس اخلاق آمدم حالا چه كار كنیم؟ فرمود اشكال ندارد من برای تو درس را می گویم.
بعد ماجرا را تعریف كردم و یك ریال از ایشان قرض گرفتم و رفتم به راننده تاكسی بدهم دیدم هنوز معطل من است وقتی من را دید نه تنها یك ریال را از من نگرفت ۵ ریال هم به من داد و گفت: آفرین! من فقط یك خواهش از تو دارم برو از این آقا بخواه كه من هم در درس اخلاق ایشان شركت كنم، رفتم ماجرا را گفتم، ایشان گفت، بگو بیاید و آن روز چنان مطالب عرفانی خاصی بیان كرد كه ما هر دو فریاد می زدیم.
بعدها فهمیدم كه آن راننده خودش یك عارف عجیبی است و بعدها به من گفت: من اصلاً آن روز مأمور بودم بیایم تو را ببرم، ایشان می گفت: من رزاقیت پروردگار عالم را آنجا به عینه دیدم. آن كسانیكه تصور می كنند مثلاً علم مركز رزق است، گاهی وحشت دارند از اینكه به علوم حوزوی وارد شوند چون می گویند در آمدی در آن نیست، حتی دخترانشان را به طلبه نمی دهند اینها باری تعالی را رزاق نمی دانند و كسی كه اینطور است مسلماً دین ندارد.
مهر
۲۹/۰۴/۱۳۹۴ - ۱۹:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-