تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 10 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):دانش پيشواى عمل و عمل پيرو آن است. به خوشبختان دانش الهام مى‏شود و بدبختان از آ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1819497505




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

اقسام تحريف چيست و کدام يک از آنها درباره قرآن محل نزاع مي باشد؟


واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
قران اقسام تحريف چيست و کدام يک از آنها درباره قرآن محل نزاع مي باشد؟

پرسمان؛
اقسام تحريف چيست و کدام يک از آنها درباره قرآن محل نزاع مي باشد؟
حضرت آیت‌الله العظمی جوادی آملی به پرسشی درباره اقسام تحریف قرآن پاسخ دادند.



به گزارش سرویس دینی جام نیوز،حضرت آیت‌الله العظمی جوادی آملی به پرسشی درباره اقسام تحریف قرآن پاسخ گفتند.

متن پرسش مطرح شده وپاسخ این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:

اقسام تحريف چيست و کدام يک از آنها درباره قرآن محل نزاع مي باشد؟

جواب:

تحريف دو قسم اساسي دارد: معنوي و لفظي.

در تحريف معنوي، تحريف كننده بدون كمترين دخل و تصرف در ساختار الفاظ و عبارتهاي قرآن، آنها را براساس پيش‏فرضهاي باطل خود و به منظور تقويت آنها تفسير مي‏نمايد و در حقيقت، نگرش خود را بر قرآن تحميل كند؛ نه نگارش خويش را و معنايي مخالف مراد جدّي خداوند به دست مي‏دهد. از آنجا كه تحريف كننده، معناي آيه را از بستر صحيح و شايسته آن خارج ساخته، آن را در مفهومي كناره تفسير مي‏كند، به كارش تحريف اطلاق شده است. تحريف معنوي را اصطلاحاً تفسير به رأي گويند.

تحريف لفظي، دخل و تصرف در ساختار الفاظ و عبارتهاي قرآن است كه دو گونه آن بيشتر مطرح است:

1. تحريف لفظي به فزوني؛ يعني آيه يا سوره‏اي را از پيش خود ساخته، بر قرآن افزوده باشد و اين فزونيها، بي‏آنكه قابل تشخيص باشد، در قرآن كنوني راه يافته باشد.

2. تحريف لفظي به كاستي؛ يعني بخشي از كلمات، آيات يا سوره‏هاي قرآن را بي آنكه قابل تشخيص باشد، از آن حذف كرده باشد؛

بنابراين تحريف سه قسم دارد: تحريف معنوي، تحريف لفظي به فزوني و تحريف لفظي به كاستي.

در وقوع تحريف معنوي (تفسير به رأي قرآن) هيچ‏گونه ترديدي نيست؛ شواهد آن بدين شرح است:

1. هشدار مكرّر پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم درباره خطر تفسير به رأي؛ «من فسّر القرآن برأيه فليتبوّأ مقعده من النار»[1]؛ هر كس قرآن را به رأي خود تفسير كند، مي‏بايست خود را براي آتش مهيّا سازد.

2. وجود شمار فراواني مدعي تفسير كه قرآن را براساس خواسته‏هاي نفساني خود تفسير مي‏كردند[2] كه گاه همچون قَتاده[3] از سوي ائمّه(عليهم‌السلام) ملامت شده‏اند.

3. اختلاف مسلمانان به هفتاد و سه فرقه كه بيشتر آنان بنياد عقايد خود را برخاسته از آيات قرآن مي‏دانند.

4. سفارش حضرت اميرمؤمنان(عليه‌السلام) به عبدالله بن عباس كه براي گفت‏وگو با خوارج به جاي قرآن به سنّت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم استناد كند؛ «لاتخاصمهم بالقرآن؛ فإنّ القرآن حمّال ذو وجوه؛ تقول ويقولون ولكن حاجّهم بالسّنّة؛ فإنّهم لن يجدوا عنها محيصاً»[4]؛ با آنان با قرآن جدال مكن؛ زيرا قرآن وجوهي را برمي‏تابد؛ تو مي‏گويي و آنان در پاسخ چيزي ديگر مي‏گويند [ونمي‏تواني نتيجه بگيري]، لكن با آنان با سنت احتجاج كن كه ديگر از سنت [در اثر شفاف و صريح بودن]گريزي نخواهند داشت.

تفسير به رأي، به رغم مذموم بودن و زيانهايش، نمي‏تواند به اعتبار و حجيت قرآن صدمه‏اي وارد كند؛ زيرا امري بيرون از هويّت قرآن به شمار مي‏آيد و هماره اساطين نام‏آور و فن‏آور قرآن حكيم در پاسداشت معارف برين وَحْياني آن آماده‏اند و مرزباني كرده و مي‏نمايند.

درباره عدم وقوع تحريف لفظي به فزوني، عالمان شيعه و سنّي اتفاق‏نظر دارند. به بيان روشن‏تر، مسلمانان و انديشوران آنان همگي راهيافت هرگونه گفتار غيرقرآني را در مصحف كنوني مردود مي‏دانند؛ وانگهي هيچ شاهد تاريخي يا روايي بر وقوع اين نوع تحريف در قرآن وجود ندارد.

تحقق تحريف لفظي به فزوني، تحدّي و اعجاز قرآن را در هم مي‏شكند و درنتيجه، قرآن را كه اساسي‏ترين و سند منحصر حجيّت اسلام در دوران ماست، از اعتبار مي‏اندازد؛ زيرا قرآن تنها معجزه زنده و جاويد اسلام است كه مي‏تواند حقانيت و جاودانگي اسلام را حفظ كند و به رغم گذشتن قرنها از رحلت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم همچنان به عنوان سندِ متقن و اعتبار قطعي اسلام نقش‏آفريني نمايد. چنين تأثيري، بر اعجاز قرآن متكي است و اعجاز قرآن نيز از تحدّي و هماوردطلبي آن مايه مي‏گيرد؛ اين‏گونه كه قرآن، جهانيان را به آوردن كتابي مانند همه قرآن يا ده يا يك سوره شبيه آن، به هماوردي دعوت كرده است و چون آنان تاكنون پاسخي جز ناتواني به اين درخواست نداده‏اند و هماره نيز چنين خواهد بود، اعجاز قرآن اثبات مي‏شود.

 

[1] ـ تفسير صافي، ج1، ص35؛ عوالي اللئالي، ج4، ص104.

[2] ـ علل الشرائع، ج1، ص90؛ وسائل الشيعه، ج27، ص47.

[3] ـ ر.ك: كافي، ج8، ص311.

[4] ـ بحارالأنوار، ج2، ص245؛ ج33، ص376؛ مستدرك سفينةالبحار، ج8، ص200.
 



۱۰/۰۴/۱۳۹۴ - ۱۳:۰۰




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن