واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
پرسمان؛
اقسام تحريف چيست و کدام يک از آنها درباره قرآن محل نزاع مي باشد؟
حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی به پرسشی درباره اقسام تحریف قرآن پاسخ دادند.
به گزارش سرویس دینی جام نیوز،حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی به پرسشی درباره اقسام تحریف قرآن پاسخ گفتند.
متن پرسش مطرح شده وپاسخ این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:
اقسام تحريف چيست و کدام يک از آنها درباره قرآن محل نزاع مي باشد؟
جواب:
تحريف دو قسم اساسي دارد: معنوي و لفظي.
در تحريف معنوي، تحريف كننده بدون كمترين دخل و تصرف در ساختار الفاظ و عبارتهاي قرآن، آنها را براساس پيشفرضهاي باطل خود و به منظور تقويت آنها تفسير مينمايد و در حقيقت، نگرش خود را بر قرآن تحميل كند؛ نه نگارش خويش را و معنايي مخالف مراد جدّي خداوند به دست ميدهد. از آنجا كه تحريف كننده، معناي آيه را از بستر صحيح و شايسته آن خارج ساخته، آن را در مفهومي كناره تفسير ميكند، به كارش تحريف اطلاق شده است. تحريف معنوي را اصطلاحاً تفسير به رأي گويند.
تحريف لفظي، دخل و تصرف در ساختار الفاظ و عبارتهاي قرآن است كه دو گونه آن بيشتر مطرح است:
1. تحريف لفظي به فزوني؛ يعني آيه يا سورهاي را از پيش خود ساخته، بر قرآن افزوده باشد و اين فزونيها، بيآنكه قابل تشخيص باشد، در قرآن كنوني راه يافته باشد.
2. تحريف لفظي به كاستي؛ يعني بخشي از كلمات، آيات يا سورههاي قرآن را بي آنكه قابل تشخيص باشد، از آن حذف كرده باشد؛
بنابراين تحريف سه قسم دارد: تحريف معنوي، تحريف لفظي به فزوني و تحريف لفظي به كاستي.
در وقوع تحريف معنوي (تفسير به رأي قرآن) هيچگونه ترديدي نيست؛ شواهد آن بدين شرح است:
1. هشدار مكرّر پيامبر اكرمصلي الله عليه و آله و سلم درباره خطر تفسير به رأي؛ «من فسّر القرآن برأيه فليتبوّأ مقعده من النار»[1]؛ هر كس قرآن را به رأي خود تفسير كند، ميبايست خود را براي آتش مهيّا سازد.
2. وجود شمار فراواني مدعي تفسير كه قرآن را براساس خواستههاي نفساني خود تفسير ميكردند[2] كه گاه همچون قَتاده[3] از سوي ائمّه(عليهمالسلام) ملامت شدهاند.
3. اختلاف مسلمانان به هفتاد و سه فرقه كه بيشتر آنان بنياد عقايد خود را برخاسته از آيات قرآن ميدانند.
4. سفارش حضرت اميرمؤمنان(عليهالسلام) به عبدالله بن عباس كه براي گفتوگو با خوارج به جاي قرآن به سنّت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم استناد كند؛ «لاتخاصمهم بالقرآن؛ فإنّ القرآن حمّال ذو وجوه؛ تقول ويقولون ولكن حاجّهم بالسّنّة؛ فإنّهم لن يجدوا عنها محيصاً»[4]؛ با آنان با قرآن جدال مكن؛ زيرا قرآن وجوهي را برميتابد؛ تو ميگويي و آنان در پاسخ چيزي ديگر ميگويند [ونميتواني نتيجه بگيري]، لكن با آنان با سنت احتجاج كن كه ديگر از سنت [در اثر شفاف و صريح بودن]گريزي نخواهند داشت.
تفسير به رأي، به رغم مذموم بودن و زيانهايش، نميتواند به اعتبار و حجيت قرآن صدمهاي وارد كند؛ زيرا امري بيرون از هويّت قرآن به شمار ميآيد و هماره اساطين نامآور و فنآور قرآن حكيم در پاسداشت معارف برين وَحْياني آن آمادهاند و مرزباني كرده و مينمايند.
درباره عدم وقوع تحريف لفظي به فزوني، عالمان شيعه و سنّي اتفاقنظر دارند. به بيان روشنتر، مسلمانان و انديشوران آنان همگي راهيافت هرگونه گفتار غيرقرآني را در مصحف كنوني مردود ميدانند؛ وانگهي هيچ شاهد تاريخي يا روايي بر وقوع اين نوع تحريف در قرآن وجود ندارد.
تحقق تحريف لفظي به فزوني، تحدّي و اعجاز قرآن را در هم ميشكند و درنتيجه، قرآن را كه اساسيترين و سند منحصر حجيّت اسلام در دوران ماست، از اعتبار مياندازد؛ زيرا قرآن تنها معجزه زنده و جاويد اسلام است كه ميتواند حقانيت و جاودانگي اسلام را حفظ كند و به رغم گذشتن قرنها از رحلت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم همچنان به عنوان سندِ متقن و اعتبار قطعي اسلام نقشآفريني نمايد. چنين تأثيري، بر اعجاز قرآن متكي است و اعجاز قرآن نيز از تحدّي و هماوردطلبي آن مايه ميگيرد؛ اينگونه كه قرآن، جهانيان را به آوردن كتابي مانند همه قرآن يا ده يا يك سوره شبيه آن، به هماوردي دعوت كرده است و چون آنان تاكنون پاسخي جز ناتواني به اين درخواست ندادهاند و هماره نيز چنين خواهد بود، اعجاز قرآن اثبات ميشود.
[1] ـ تفسير صافي، ج1، ص35؛ عوالي اللئالي، ج4، ص104.
[2] ـ علل الشرائع، ج1، ص90؛ وسائل الشيعه، ج27، ص47.
[3] ـ ر.ك: كافي، ج8، ص311.
[4] ـ بحارالأنوار، ج2، ص245؛ ج33، ص376؛ مستدرك سفينةالبحار، ج8، ص200.
۱۰/۰۴/۱۳۹۴ - ۱۳:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]