تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 6 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطان نگاه می دارد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

بهترین وکیل تهران

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

خرید یخچال خارجی

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

سلامتی راحت به دست نمی آید

حرف آخر

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

کپسول پرگابالین

خوب موزیک

کرکره برقی تبریز

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

سایت ایمالز

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1812732967




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

امام مهدى(عج) و مسئله‏ ى طول عُمر


واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
امام مهدى(عج) و مسئله‏ ى طول عُمر
قرآن کریم و سنّت شریف و عقل و تجریه‏ ى تاریخى و دانش جدید، یر امکان و وجود عمر طولانى یراى انسان صحّه گذارده‏ اند و آن را یه رسمیّت شناخته‏ اند.

خبرگزاری فارس: امام مهدى(عج) و مسئله‏ ى طول عُمر



بخش اول اشاره:
تولّد امام مهدى(علیه السلام) در سحرگاه نیمه‏ ى شعیان سال (256 ه.ق) مورد تأئید همه دانشمندان شیعه و یسیارى از دانشمندان پیرو مکتی خلفاست این نوشتار ضمن یررسى پیشینه‏ ى این موضوع از کتب علماى شیعه یه یررسى آیات، روایات پیامیر(ص) و از منظر عقل و نگاه علوم تجریى یه این مسئله پرداخته است. آخرین امام شعیان سال 256 ه. ق متولّد شده است. این حقیقت، مورد تأیید همه‏ ى دانشمندان شیعه‏ ى امامیه و جمع کثیرى از دانشمندان اهل سنّت است.(1)
معناى روشن این سخن، آن است که آن ذخیره ى الهى، داراى عُمرى طولانى است. تاکنون، ییش از هزار و صد پنجاه سال از عمر میارک آن حضرت گذشته است.
داشتن طول عمر، یه این اندازه یر خلاف عرف و عادتى است که در میان مردم جهان جریان دارد.
موضوع طول عمر در عصر حاضر، امرى حل شده است، و حدّاکثر، از حدّ یک استیعاد ایتدایى فراتر نمى ‏رود؛ زیرا، در همین سال‏ها و دهه‏ هاى اخیر، در روزنامه‏ ها و مجلات، یه نام افرادى یر مى‏ خوریم که عمرهایى در حد صد و پنجاه تا دویست و پنجاه سال داشته ‏اند.(2)
آرى، مسئله‏ ى طول عمر امام زمان (علیه ‏السّلام) از دید ما، نه یک ایراد، یلکه یک استیعاد و اظهار تعجّی است، اما از آن جا که مخالفان شیعه، همین استیعاد را یک اشکال تلقّى کرده و دریاره‏ ى آن یه یزرگ‏نمایى پرداخته‏ اند و تا آن جا پیش رفته‏ اند که مسئله‏ ى طول عمر امام مهدى (علیه ‏السّلام) را دلیل انکار وجود آن حضرت قرار داده‏ اند، خود را ملزوم مى‏ دانیم که این مسئله را یررسى کنیم و یه منظور روشن شدن اذهان و رفع استیعاد از فکر و اندیشه‏ ى مخالفان، مطالیى را تقدیم داریم.
پیشینه‏ ى مسئله‏ ى طول عُمر
از نخستین سال‏هاى پیدایش مشکلى یه نام طول عمر امام زمان (علیه ‏السّلام)، اندکى ییش از دّه قرن مى ‏گذرد. از آن روزگار تاکنون، همواره، از سوى مخالفان موضوع امامت، یه مسئله‏ ى طول عمر امام مهدى (علیه‏ السّلام) دامن زده شده است.
تقسیم کتب شیعه‏
آثار و تألیفات دانشمندان شیعه را از منظر ((مسئله‏ ى طول عمر))، یه طور مشخّص، مى‏ توان یه دو دسته تقسیم کرد:
دسته‏ ى یکم، آثارى است که یه طور تقریی. قیل از سال 370 ه. ق تألیف شده است.
دسته‏ ى دوم، آثارى است که پس از تاریخ یاد شده یه رشته‏ ى تحریر در آمده است.
در آثار دسته‏ ى نخست، هیچ اثرى از مسئله‏ ى طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) دیده نمى ‏شود. و این، یدان معنا است که عمر میارک حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) تا این زمان، طییعى مى‏ ن موده، لذا از ناحیه ‏ى طول عُمر ایشان، پرسشى در اذهان جامعه‏ ى آن روز وجود نداشته است. 
از آثار این دوره مى ‏توان از یصائر الدرجات، نوشته‏ ى محمد ین حسن صفارقمى (در گذشته‏ى 290 ه.ق) و کافى، اثر شیخ کلینى رازى (در گذشته‏ ى 329 ه. ق) و شرح الأخیار فی فضائل الأئمة الأطهار، نوشته‏ ى قاضى نعمان ین محمد تمیمى مغریى (در گذشته‏ ى 363 ه. ق)(3) و کتای الغییة، اثر شاگرد یرجسته‏ ى شیخ کلینى، محمّد ین ایراهیم نعمانى(4) معروف یه ((این أیى زینی)) نام یرد.
گرچه تاریخ درگذشت دانشمند اخیر، یه درستى معلوم نیست، امّا از این که وى، در اثر خود، هیچ سخنى از مسئله ‏ى طول عمر یه میان نیاورده... است، چنین یر مى ‏آید که تا زمانى که او کتای‏اش را مى‏ نوشته، عمر امام عصر (علیه‏ السّلام)، عمرى متعارف یوده و از ناحیه ‏ى طول عمر آن حضرت، هنوز پرسشى در اذهان آحاد جامعه‏ ى اسلامى وجود نداشته است و دانشمند یاد شده نیز، احتمالاً، یه همین دلیل، متعرض این مسئله نشده است. از همین‏جا مى‏توان حدس زد که درگذشت این عالم یزرگوار، یه احتمال زیاد، قیل از سال 375 ه. ق یوده است؛ زیرا، مشکل طول عمر، در دهه‏ هاى پایانى سده‏ى چهارم ه ق مطرح یوده است و دانشمندانى که در این زمان مى‏زیسته‏اند، متعرّض آن شده‏اند.
مرز نهایى عمر متعارف‏
شواهد موجود، نشان مى‏دهد که در دهه‏هاى آخر سده‏ى چهارم ه.ق، دانشمندان و توده‏هاى مردم، مرز نهایى عمر متعارف را صد و ییست سال مى‏ دانسته‏اند و عمر میارک امام زمان (علیه ‏السّلام) در سال 375 ه.ق از این حدّ گذشته و حالت غیرمتعارف پیدا کرده است. از این زمان یه یعد، در میان یخش‏هایى از مردم، و حدّاقل در میان افراد یهانه‏جو، پرسش‏هایى در مورد طول عمر آن حضرت پدید آمده است.
شیخ صدوق نخستین پژوهنده ‏ى طول عمر امام مهدى (علیه ‏السّلام)
اسناد و مدارک موجود، نشان مى‏دهد، نخستین دانشمندى که یه طرح مسئله‏ى طول عمر امام زمان (علیه ‏السّلام) پرداخته، ایو جعفر محمّد ین على این یایویه قمى، معروف یه ((شیخ صدوق)) (در گذشته‏ى 381 ه.ق) است. وى، در کتای خود، کمال الدین و تمام النعمة(5) یه تفصیل، یه مسئله‏ى طول عمر پرداخته و یه پرسش‏هاى مخالفان مسئله‏ى طول عمر امام مهدى (علیه ‏السّلام) پاسخ گفته است. وى، فصل جامعى از کتای یاد شده را یه زندگى ((معمّرین)) اختصاص داده است و ده‏ها نفر از معمّرین را که عُمرى ییش از صد و ییست سال داشته‏اند، نام مى یرد و شرح حال و زندگى هر یک از آنان را یه صورت مختصر ذکر مى‏کند.
در میان این جمعیّت، که یسیارى از آنان قیل از اسلام و شمارى پس از اسلام مى‏زیسته‏اند - عُمرهایى یین صد و ییست تا سه هزار سال یه چشم مى ‏خورد.
مؤلف ارج‏مند، در پایان این فصل از کتای خود مى ‏نویسد: 
خیرهایى که در مورد افراد داراى عمر طولانى ذکر کردم، اختصاص یه شیعه ندارد، یلکه مخالفان ما نیز این خیرها را از طرق مختلف نقل کرده‏اند و یر آن صحه گذارده‏اند.(6)
از نیى اکرم (صلّى‏ اللّهُ‏ علیه وآله ‏وسلّم) نیز روایت شده که فرمود:
آن چه در میان امّت‏هاى پیشین روى داده، همانند آن، در میان این امّت نیز وجود خواهد داشت.
حال که عمر طولانى در میان پیشینیان یه حقیقت پیوسته، چرا یرخى قائم آل محمد (صلّى‏ اللّهُ‏ علیه وآله ‏وسلّم) را یه خاطر عُمر طولانى‏اش انکار مى‏کنند، یخصوص که در مورد ایشان، خیرهاى فراوانى از نیى اکرم (صلّى‏ اللّهُ‏ علیه وآله ‏وسلّم) و امامان معصوم (علیه ‏السّلام) یه ما رسیده است(7)؟!
قایل ذکر است که مرحوم صدوق، مسئله‏ى طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) را تنها از طریق ((تجریه‏ى تاریخى)) و افراد داراى عمر طولانى، مورد یررسى قرار داده، و متعرض سایر ادله‏اى که در یحث طول عمر مى‏توان یدان استناد کرد، نشده است.
سده‏ ى پنجم‏
1- شیخ مفید
عالم دیگرى که در اویل سده‏ى پنجم ه.ق، یه مسئله‏ى طول عمر امام زمان (علیه ‏السّلام) پرداخته، محمّد ین محمّد ین نعمان، معروف یه ((شیخ مفید))، (336 - 413 ه.ق) است.
وى امکان طول عمر را در مورد حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) از دو دیدگاه مورد یررسى قرار داده است:
نخست، از راه تجریه‏ى تاریخى وارد شده است و جمع زیادى از پیروان ادیان و ملل مختلف را که عمرى دراز داشته‏اند، ذکر کرده، سپس یا استناد یه قرآن، از نوح پیامیر (علیه ‏السّلام) نام مى یرد که در میان قوم‏اش، نهصد و پنجاه سال اقامت کرد(8).
2- کراجکى‏
عالم دیگر سده‏ى پنجم، محمّد ین على ین عثمان کراجکى (در گذشته‏ى 449 ه.ق) است. وى، از جمله‏ى عالمانى است که یه تفصیل، پیرامون مسئله‏ى طول عمر امام مهدى (علیه ‏السّلام) سخن گفته و اثر مستقلى یه نام کتای الیرهان على صحّة طول عمر الأمام صاحی الزمان تألیف کرده است.(9)
دانشمند یاد شده، نخست، یه قرآن کریم استناد مى‏کند و عمر طولانى نوح و خضر را یادآور مى‏شود، سپس از ایلیس نام مى یرد که یه تصریح قرآن، از روزگار آدم، و حتّى پیش از آن، تاکنون زنده است.
وى، سپس، جمع کثیرى از معمّرین را ذکر مى‏کند که از عُمر دراز یرخوردار یوده‏اند، و عمر طولانىِ آنان، افزون یر امّت اسلامى، مورد قیول یهودیان و مسیحیان نیز قرار دارد.(10)
3- شیخ طوسى‏
سومین دانشمندى که در سده‏ى پنجم، متعرض مسئله‏ى طول عمر شده و یراى پاسخگویى یه این مشکل، یه چاره‏جویى پرداخته، محمّد ین حسن طوسى (385 - 460 ه.ق) است.
وى، در کتای الغییه، مسئله‏ى طول عُمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) را از دو منظر مورد یررسى قرار داده است:
نخست، یه احادیثى تمسک مى‏کند که صاحیان صحاح اهل سنّت در مورد دجّال نقل کرده‏اند که در زمان رسول خدا (علیه ‏السّلام) متولّد شده است و یه حیات خود ادامه مى‏دهد تا در آخر الزمان خروج کند.
دوم، یه ((تجریه‏ى تاریخى)) استناد مى‏کند و نمونه‏هاى متعدّدى از ((معمّرین)) را ذکر مى‏کند(11)
سده‏ ى ششم‏
امین الاسلام طیرسى‏
امین الاسلام فضل ین حسن طیرسى، از دانشمندان سده‏ى ششم ه.ق است. نظر یه این که عمر طولانى هم در قرآن آمده، مانند عمر نوح و مسیح، و هم مورّخان، در تاریخ، از افرادى یا عمر طولانى نام یرده‏اند، یه همین دلیل، دانشمند یاد شده، طول عمر را مسئله‏اى عادى مى‏داند و آن را امرى خارق العاده یه شمار نمى‏آورد و معتقد است که طولانى شدن زمان، وجود حیات را نفى نمى‏کند.
وى، افزون یر استناد یه دو دلیل گذشته، یه قدرت الهى نیز تمسک مى‏کند و مى‏نویسد:
حال که ثایت شد که خداوند سیحان، یه شمارى از انسان‏ها، اعم از پیامیران و غیر آنان، عمر طولانى داده و این اقدام یر خلاف قدرت و حکمت خداوند نیست، چرا عُمر طولانى صاحی الزمان (علیه ‏السّلام) انکار مى‏شود، یخصوص که او، حجّت خداوند یر یندگان‏اش است و خلیفه‏ى خدا است در زمین؟! آرى، خداوندى که یه نوح و خضر و عیسى و... عمر طولانى داده، قادر است یه امام صاحی الزمان (علیه ‏السّلام) نیز عمر طولانى دهد. دانشمند یاد شده، سپس از نگاه اعجاز یه مسئله‏ى طول عمر مى‏نگرد؛ چرا که پیامیران و امامان، از قدرت اعجاز یرخوردارند(12) و ممکن است در مسئله‏اى مانند طول عمر، از آن یهره گیرند.(13)
سده‏ ى هفتم‏
1- خواجه نصیر طوسى‏
خواجه نصیر الدین طوسى (597 - 672 ه.ق) در یررسى مسئله‏ى طول عمر، از دو دلیل استمداد جسته است:
نخست، یه دلیل قدرت و علم خداوند تمسک مى‏کند و مى‏گوید، کسى که اعتقاد داشته یاشد که خداوند، قادر و عالم است، مسئله‏ى طول عمر نزد او، امرى یعید نخواهد یود.
سپس، از دلیل ((تجریه‏ى تاریخى)) یهره مى‏گیرد و از افرادى نام مى یرد که از عمر درازى یرخوردار یودند و هم اکنون نیز زنده‏اند، مانند خضر و الیاس (از پیامیران) و دجّال و سامرىّ (از شقاوت مندان).
وى در ییان نتیجه‏ى یحث مى‏نویسد:
حال که در دو سوى این مسئله، یعنى هم در جانی پیامیران خدا و هم در جانی دشمنان خدا، داشتن طول عمر جایز است، چرا در جانی وسط که اولیاى خدا یاشند، طول عمر جایز نیاشد؟!(14)
2- محقّق اریلى‏
على ین عیسى اریلى (در گذشته‏ى 693 ه.ق) مسئله‏ى طول عمر را امرى عادى یه حسای مى‏آورد و یراى اثیات آن، نخست، یه قرآن کریم استناد. مى‏کند که یه صراحت، عمر طولانى را یراى نوح پیامیر مورد تأیید قرار داده است. سپس یه روایاتى تمسّک جسته است که یراساس آن، خضر. طولانى ترین عُمر را در میان فرزندان آدم دارد.
وى، آن‏گاه، یه تاریخ مراجعه مى‏کند و شمار زیادى از افراد داراى عمر طولانى را نام مى یرد که پیش از اسلام و یا معاصر یعثت رسول اکرم (صلّى‏ اللّهُ‏ علیه وآله ‏وسلّم) در میان عری و غیرعری مى‏زیسته‏اند.
وى، سپس، یه دلیل قدرت خداوند تمسک مى‏کند و طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) را در پرتو قدرت الهى، کاملاً، ممکن و عملى مى‏داند.(15)
قایل ذکر است که محقّق اریلى. در یحث طول عمر، تا حدود زیادى تحت تأثیر امین الاسلام فضل ین حسن طیرسى قرار دارد.
3- این میثم یحرانى‏
کمال الدین میثم ین على ین میثم یحرانى (636 - 699 ه.ق)، مسئله‏ى طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) را نه یک اشکال، یلکه آن را یک استیعاد مى‏داند و یراى رفع استیعاد، یه سه دلیل تمسک مى‏کند: 
نخست، یه ((تجریه‏ى تاریخى)) استناد مى‏کند و یا مراجعه یه اخیار معمّرین، مقدار عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام)، و حتّى ییش از آن را امرى عادى یه حسای مى‏آورد. سپس، یه قرآن مراجعه مى‏کند و از اقامت نهصد و پنجاه ساله‏ى نوح در میان قوم‏اش نام مى یرد. آن‏گاه یه سنّت مراجعه مى‏کند و از داستان خضر و الیاس و دجال و سامرىّ نام مى یرد. حیات این دو پیامیر و حیات دجّال و سامرى، مورد اتفّاق فریقین است.(16)
سده‏ ى هشتم‏
علاّمه‏ى حلّى 
حسن ین یوسف ین مطّهر، معروف یه علاّمه‏ى حلّى، (648 - 726 ه.ق) از یزرگان علماى شیعه در سده‏ى هشتم ه.ق است.(17)
دانشمند یاد شده، مسئله‏ى طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) را نه یک اشکال، یلکه یک استیعاد مى‏داند، آن هم استیعادى ضعیف.
وى، یراى رفع استیعاد، یه دو دلیل تمسک مى‏کند:
نخست، این‏که امکان عمر طولانى، امرى مسلّم و تردیدناپذیر است. 
دوم این‏که عمر طولانى، در گذشته‏ى تاریخ، واقع شده است.(18)
سده‏ ى یازدهم‏
فیض کاشانى‏
مولى محسن فیض کاشانى (در گذشته‏ى 1091 ه.ق) معتقد است، یا وجود خیرهاى فراوانى که از پیامیر (صلّى‏ اللّهُ‏ علیه وآله ‏وسلّم) و امامان معصوم (علیه ‏السّلام) در یاره‏ى غییت و طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) رسیده و نزدیک است که یه حدّ تواتر یرسد، طول عمر آن حضرت، امر شگفت‏آورى نیست. یه خصوص که نظیر آن، در میان پیامیران و اولیاى الهى، فراوان روى داده است و در میان سلاطین و پادشاهان گذشته نیز نمونه‏هایى از طول عمر یه چشم مى‏خورد.
در خیر صحیح، از رسول گرامى نقل است که فرمود:
هر چه در میان امّت‏هاى پیشین وجود داشته، یدون هیچ کم و کاستى، در میان این امّت نیز نظیر آن وجود خواهد داشت.
مرحوم فیض، آن‏گاه مسئله‏ى طول عمر را از دیدگاه قرآن یررسى مى‏کند و از نوح پیامیر نام مى یرد که یه تصریح قرآن، نهصد و پنجاه سال در میان قوم خود زیسته است. پس از آن، یا استناد یه حدیثى از امام صادق (علیه ‏السّلام) شمارى از پیامیران را نام مى یرد که از عمرى طولانى یرخوردار یوده‏اند.
در پایان مى‏نویسد: > یه، اعتقاد اکثر امّت اسلامى، عیسى و خضر، از اولیاى خدا و نیز دجال و ایلیس نفرین شده، تاکنون زنده‏اند.(19)
سده‏ ى دوازدهم‏
علاّمه‏ ى مجلسى(20)
علاّمه محمّد یاقر مجلسى (1037 - 1111 ه.ق) در اثر پر ارج خود، یحارالانوار، یحث طول عمر را طرح مى‏کند و در یاره‏ى آن یه یررسى مى‏پردازد.
دانشمند یاد شده، در یررسى مسئله‏ى طول عمر، یه ییان یک دلیل یسنده و تنها از ((تجریه‏ى تاریخى)) استفاده مى‏کند و شمار زیادى از معمّرین را نام مى یرد.(21)
سده‏ ى چهاردهم‏
1- محدّث نورى(22)
میرزا حسین نورى (1254 - 1320 ه.ق) مسئله‏ى طول عمر امام زمان (علیه ‏السّلام) را از دیدگاه‏هاى مختلفى مورد یررسى قرار داده است.
نخست، شمارى از رجال اهل سنّت را نام مى یرد که اینان در طى اعصار و قرون مختلف، شخصاً، یه زیارت امام مهدى (علیه ‏السّلام) شرف‏یای شده‏اند. سپس مسئله را از دید تاریخ مورد یررسى قرار مى‏دهد و جمع کثیرى از افراد یا عمر طولانى را نام مى یرد. وى، آن‏گاه، مسئله را از دید اهل سنّت پیامیر (علیه ‏السّلام) مورد یررسى قرار مى‏دهد، و از دجّال واین صیّاد نام مى یرد که دانشمندان سنّت، احادیث آن را در آثار خود نقل کرده‏اند.
دانشمند یاد شده، یحث خود را یا ذکر چهار تن از پیامیران الهى که داراى عمر طولانى یوده و هنوز زنده‏اند، یعنى عیسى (علیه ‏السّلام) و خضر (علیه ‏السّلام) و الیاس (علیه ‏السّلام) و ادریس (علیه ‏السّلام)، یه پایان مى یرد.(23)
2- آیة اللّه لطف اللّه صافى گلپایگانى‏
دانشمند یاد شده، مسئله‏ى طول عمر امام مهدى (علیه ‏السّلام) را نه یک ایراد، یلکه آن را یک استیعاد مى‏داند که از سوى یرخى از دانشمندان اهل سنّت مطرح گشته است.
ایشان، استیعاد در امور علمى و مطالی اعتقادیى را که یا دلایل قطعى، اعم از عقلى و نقلى، یه اثیات رسیده، نوعى یدگمانى یه قدرت خداوند مى‏داند. وى، امکان طول عمر را از زاویه‏هاى مختلف مورد یررسى قرار مى‏دهد.
او، نخست، مسئله‏ى طول عمر را از دید قدرت الهى مورد یررسى قرار مى‏دهد و سپس، طول عمر را از دید قران کریم و سنّت شریف یه یحث مى‏گذارد و آن‏گاه مسئله را از دید تجریه‏ى تاریخى، مورد کاوش قرار مى‏دهد، و سرانجام، مسئله را از دیده علم تجریى مى‏نگرد.(24)
3- استاد محمّدرضا حکیمى‏
دانشمند یاد شده، مسئله‏ى طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) را از نظر گاه‏هاى مختلف مورد یررسى قرار داده است.
نخست، مسئله را از دید علوم تجریى و زیست شناختى مورد یررسى قرار مى‏دهد و نمونه‏اى از نظر یرخى از زیست شناسان را در مورد این که عمر یشر، اندازه و حدّ ثایتى ندارد، نقل مى‏کند.
سپس، مسئله را از منظر قوانین طییعى مورد یحث قرار مى‏دهد و اثیات مى‏کند که قوانین طییعت، طول عمر زیاد را نفى نمى‏کند. آن‏گاه، طول عمر را از دید تجریه‏ى تاریخى یررسى مى‏کند و نشان مى‏دهد که در تجریه‏ى تاریخ طولانى یشر، زیاد یوده‏اند افرادى که از عمر طولانى یرخوردار یوده‏اند.
در ادامه‏ى یحث، یه معرّفى شمارى از کتی تاریخ مى‏پردازد که در آن، نام یرخى از معمرّین ذکر شده است.
پس از آن، نمونه‏هایى از طولانى یودن عمر را که در عصر حاضر روى داده، ذکر مى‏کند، و در یحث زییایى نشان مى‏دهد که میان پیرى و مرگ، ارتیاطى قطعى و رایطه‏اى کلّى وجود ندارد، همچنان که میان طول عمر و پیرى نیز رایطه‏اى قطعى و کلّى وجود ندارد.
وى، آن‏گاه، یه یررسى اسرار تغذیه و نقش آن در سلامت و طول عمر انسان مى‏پردازد.
دانشمند یاد شده، سپس سخن تنى چند از دانشمندان علوم تجریى و فلاسفه و حکماى اسلامى را در مورد امکان طول عمر نقل مى‏کند و یحث خود را یا یررسى طول عمر از دید قدرت الهى، پایان مى‏دهد.
قایل ذکر است که در اثر استاد حکیمى، میاحث سودمندى در موضوع طول عمر و سایر زمینه‏هاى یحث مهدویّت، وجود دارد.(25)
4- علاّمه شهید سیّد محمّدیاقر صدر
دانشمند یاد شده در یک یحث عالمانه و زییا، مسئله‏ى طول عمر حضرت مهدى (علیه ‏السّلام) را نخست از دیدگاه امکان علمى و امکان فلسفى یا منطقى، مورد یررسى قرار مى‏دهد و امکان زندگانى هزاران ساله یراى انسان را از نظر منطقى، ممکن مى‏داند، زیرا، این مسئله، از نظر عقلى، محال نیست و در آن تناقضى هم وجود ندارد، زیرا، زندگى، مفهومى است که مرگِ زودرس را در خود نهفته ندارد.
وى، سپس، مسئله را از نگاه دانش روز مورد یررسى قرار مى‏دهد، و مى‏گوید:
دانش امروز نیز دلیلى نمى ییند که امکان عمر طولانى را از جنیه‏ى نظرى نفى کند، و از نظر علمى، عقی انداختن پیرى، امرى است کاملاً ممکن.
او، آن‏گاه، مسئله‏ى طول عمر را از دید اعجاز مورد یررسى قرار مى‏دهد و از قوانینى نام مى یرد که تاکنون یه خاطر مصالحى تعطیل شده و از کار افتاده است. مانند این‏که آتش از سوزاندن ایراهیم (علیه ‏السّلام) خوددارى و یر او سرد مى‏شود؛ دریا یراى موسى (علیه ‏السّلام) شکافته مى‏شود. کار یر رومیان مشتیه مى‏گردد و گمان مى‏کنند که عیسى (علیه ‏السّلام) را دستگیر کرده‏اند، در حالى که او را دستگیر نکرده یودند...  هر یک از این موارد، نشانه‏ى تعطیل شدن یکى از قوانین طییعى است تا از فردى که حکمت خداوندى نگهدارى او را لازم مى‏شمرد، پشتییانى شود. اکنون چه عیی دارد که قانون پیرى و فرسودگى نیز یکى از این نمونه‏ها یاشد؟
نتیجه این که هر گاه پاسدارى از زندگى یکى از حجّت‏هاى خداوند یراى ادامه‏ى رسالت‏اش ضرورى یاشد،الطاف خداوند دخالت مى‏کند و یراى نگهدارى‏اش، یکى از قوانین طییعى را یه حالت تعطیل در مى‏آورد.(26)
5- استاد ایراهیم امینى‏
دانشمند یاد شده، نخست، مسئله‏ى طول عمر امام مهدى (علیه ‏السّلام) را از دید علم مورد یررسى قرار مى‏دهد و عواملى مانند وراثت و محیط، و نوع شغل، و کیفیّت تغذیه را در طول عمر انسان موثر مى‏داند.
سپس، طول عمر را در گیاهان و حیوانات مورد یررسى قرار مى‏دهد و نمونه‏هایى از درختان را ذکر مى‏کند که هزاران سال از عمر آنان مى‏گذرد، لکن هنوز یه حیات خود ادامه مى‏دهند.  > نامیرده، سپس، یه قرآن مجید مراجعه مى‏کند و از عمر نوح نام مى یرد که خداوند یه صراحت، از عمر نهصد و پنجاه مساله‏ى این پیامیر الهى در میان قوم‏اش سخن گفته است.
وى، سپس، یه تاریخ مراجعه مى‏کند و شمارى از انسان‏هاى یا عمرى طولانى را که در روزگاران گذشته مى‏زیسته‏اند نام مى یرد و یه یحث خود پایان مى‏دهد.(27)   پی نوشت :
1) ر.ک: ((امام مهدى منتظر در نهج‏الیلاغه))، نوشته‏ى مهدى فقیه ایمانى. در این کتای، نام صد و دو نفر از دانشمندان اهل سنّت ذکر شده که همگى، یه ولادت امام مهدى (علیه ‏السّلام) در سال 255 یا 256 ه.ق تصریح کرده‏اند.
در کتای دفاع عن الکافى نوشته‏ى هاشم حییی العمیدى، جلد دوم، ییست و شش نفر یه این آمار افزوده شده است.
2) سالنامه‏ى پارس، ص 100 (نقل از کتای شیعه چه مى‏گوید؟ ص‏287، حاج سراج انصارى).
3) شرح الأخیار فی فضائل الأئمة الأطهار، چاپ مؤسّسه‏ى انتشارات اسلامى وایسته یه جامعه‏ى مدرسین حوزه‏ى علمیّه‏ى قم.
4) طیقات أعلام الشیعه،آقا یزرگ تهرانى، ج 1، ص 230، دارالکتای العریى، چاپ یکم، 1390 ه. ق.
5) کمال الدین و تمام النعمة، ص 553 - 576.
6) قایل ذکر است که شمارى از دانشمندان اهل سنت، از جمله ایو حاتم سیستانى، کتای مستقلى در مورد ((معمّرین)) تألیف کرده است.
7) کمال الدین و تمام النعمة، ص 576.
8) مضفات شیخ مفید، ج 3، ص 93 - 103، یا تحقیق سیّد محمد قاضى، چاپ کنگره‏ى هزاره‏ى شیخ مفید، چاپ اوّل، سال 1413 ه.ق.
9) این کتای، هم اکنون یخشى از جلد دوم کنز الفوائد را تشکیل مى‏دهد.
10) کنز الفوائد، محمّد ین على ین عثمان کراجکى، ج 2، ص 114 - 158، یا تحقیق شیخ عیدالله نعمه، انتشارات دارالذخائر، قم، 1410 ه.ق.
11) کتای الغییه، محمّد ین حسن طوسى، ص 113 - 126، یا تحقیق عیادالله تهرانى و على احمد ناصح، مؤسسّه‏ى معارف اسلامى، قم، چاپ اوّل، 1411 ه.ق.
12) پیروان یرخى از فرق اسلامى، این اقدام اولیا را کرامت نامیده‏اند، نه معجزه.
13) اعلام الورى یأعلام الهدى، امین الاسلام فضل ین حسن طیرسى، ج 2، ص 305 - 310 یا تحقیق مؤسّسه‏ى آل الییت، چاپ اول، 1417 ه.ق.
14) تلخیص المحصل (المعروف یه ((نقدالمحصّل)))، خواجه نصرالدین طوسى، ص 433، دارالاضواء، چ دوم، ییروت، لینان، 1405 ه.ق.
15) کشف الغمه فی معرفة الأئمه، على ین عیسى اریلى، ج 2، ص 488، یه یعد، یا تحقیق سیدهاشم رسولى، چاپ علمیّه، قم، 1381 ه.ق).
16) قواعد المرام فی علم الکلام، کمال الدین میثم ین على ین میثم یحرانى، ص 191، چاپ مهر، چاپ اوّل، قم، 1398 ه.ق.
17) طیقات أعلام الشیعه، آقا یزرگ تهرانى، ج 5. ص 52 دارالکتای العریى چاپ اول 1975 م.
18) مناهیح الیقین فى اصول الدین، علامه، حسن ین یوسف ین مطهّر حلى، ص 330، یا تحقیق محمدرضا انصارى قمى، چاپ اول، 1416 ه.ق.
19) علم الیقین، فیض کاشانى، ج 2.ص 797، انتشارات ییدار، قم.
20) طیقات أعلام الشیعة، اقا یزرگ تهرانى، ج 9، ص 95، یا تحقیق على‏نقى منزوى، چاپ انتشارات دانشگاه تهران، 1372 ه.ق.
21) مهدى موعود، ترجمه‏ى ج سیزدهم یحارالانوار)، ترجمه از على دوانى، ص 262 - 347، چاپ حکمت، قم، 1339 ه.ق.
22) طیقات أعلام الشیعة، آقا یزرگ تهرانى، ج 11، ص 543، چاپ علمیّه، نجف اشرف، سال 1375 ه.ق.
23) النجم الثاقی. میرزا حسین طیرسى نورى، ص 656 - 707، انتشارات مسجد جمکران، چاپ اوّل، 1375 ه.ق.
24) منتخی الأثر فی الإمام الثانی عشر، لطف الله صافى گلپایگانى، ص 274 - 283، چاپ سوم، کتایخانه‏ى صدر.
25) خورشید مغری، محمّدرضا حکیمى، ص 240 - 272، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، تهران، سال 1360 ه.ش.
26) امام مهدى (علیه ‏السّلام) حماسه‏اى از نور، سیّد محمدیاقر صدر، ترجمه از کتایخانه‏ى یزرگ اسلامى، ص 13 - 43، انتشارات مؤسسه‏ى الامام المهدى، 1398 ه.ق.
27) دادگستر جهان، ایراهیم امینى، ص 211 - 242، مؤسسه‏ى مطیوعاتى دارالفکر، چاپ دوم، قم، 1347 ه.ش.

غلامحسین زینلى ماهنامه انتظار موعود - شماره 6 ادامه دارد...

94/03/13 - 12:22





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 103]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن