واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: رزق بدون اندازه گیری نه بی حساب و کتاب!
ما گمان نکنیم اگر خدا به کسی نعمتی داد ممکن است به ما نرسد! اینقدر دست خدا در دادن رزق و روزی و نعمت ها به بندگان باز است که هرچقدر بدهد نیازی به محاسبه ندارد چون کم نمی شود!
هنگامى كه پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) مكه را فتح نمود، به مسلمانان نويد داد كه به زودى كشور ايران و روم نيز زير پرچم اسلام قرار خواهد گرفت. منافقان كه دلهايشان به نور ايمان روشن نشده بود و روح اسلام را درك نكرده بودند، اين مطلب را اغراق آميز تلقى كرده و با تعجب گفتند: محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) به مدينه و مكه قانع نيست و طمع در فتح ايران و روم دارد در اين هنگام آیه ۲۷ سوره آل عمران نازل شد:«تُولِجُ اللَّيْلَ فِي الْنَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ.»«شب را در روز در مى آورى و روز را در شب در مى آورى (مقدارى از شب را از اول زمستان تا اول تابستان به تدريج وارد روز، و همان مقدار را از اول تابستان تا اول زمستان وارد شب مىكنى) و زنده را از مرده بيرون مى آورى، و مرده را از زنده بيرون مى آورى، (نبات را از جماد، حيوان را از نطفه و مؤمن را از كافر، و بالعكس در مى آورى) و هر كه را خواهى بى حساب (بى شمار و بدون استحقاق و بدون عوض) روزى مى دهى.»سه نکته کوتاه و شنیدنی:* اما منظور از اين جمله چیست: "خداوند، شب را در روز و روز را در شب داخل مى كند"؟
همان تغيير تدريجى محسوسى است كه در شب و روز، در طول سال مشاهده مى كنيم. اين تغيير بر اثر انحراف محور كره زمين نسبت به مدار آن كه كمى بيش از ۲۳ درجه است و تفاوت زاويه تابش خورشيد است لذا مى بينيم در سرزمینهای شمالى (نقاط بالاى خط استوا) در ابتداى زمستان روزها كم كم بلند و شبها، كوتاه مى شود تا اول تابستان ، سپس به عكس. اما در سرزمینهای جنوبى (نقاط پايين خط استوا) درست به عكس است .بنابراين، خداوند دائما، شب و روز را در يكديگر داخل مى كند، يعنى از يكى كاسته به ديگرى مى افزايد.** جمله "بغير حساب" (بدون حساب) اشاره به اين است كه درياى مواهب الهى آن قدر وسيع و پهناور است كه هر قدر به هر كس ببخشد كمترين تاثيرى براى او نمى كند و نياز به نگاه داشتن حساب ندارد، زيرا حساب را آنها نگه مى دارند كه سرمايه محدودى دارند، و بيم تمام شدن يا كمبود سرمايه درباره آنها مي رود، چنين اشخاصى هستند كه دائما در عطاياى خود حسابگرند. مبادا سرمايه آنها از دست برود، اما خداوندى كه درياى بى پايان هستى و كمالات است، نه بيم كمبود دارد، و نه كسى از او حساب مى گيرد، و نه نيازى به حساب دارد.*** از آنچه گفته شد، روشن مى شود كه اين جمله ، منافات با آياتى كه بيان تقدير الهى و اندازه گيرى و لياقت و شايستگى افراد و حكمت و تدبير آفرينش را بيان مى كند، ندارد. یعنیا وقتی خدا می گوید ما رزق می دهیم بدون حساب به معنی این نیست که بدون در نظر گرفتن اعمال بندگان به صورت اتفاقی و قرعه ای به هرکس خواستند می دهند! نه، بلکه به این معنی است که ما گمان نکنیم اگر خدا به کسی نعمتی داد ممکن است به ما نرسد! اینقدر دست خدا در دادن رزق و روزی و نعمت ها به بندگان باز است که هرچقدر بدهد نیازی به محاسبه ندارد چون کم نمی شود!
تراز
چهارشنبه 16 اردیبهشت 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]