تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837853004
ميعادگاه عاشقان - 1
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ميعادگاه عاشقان - 1 ( آشنايي با مناطق عملياتي) استان خوزستان (1)الف.دو كوهه، فكّه، دهلران: پادگان دوکوههپادگان سردار سپاه اسلام، حاج احمد متوسليان، پس از خرم آباد، در پنج كيلومتري انديمشك، در كنار دهستان دوكوهه واقع است. لشكر 27 حضرت رسول(صلّی الله علیه و آله و سلّم ) كه در اوايل جنگ، تيپ‌بود و به فرماندهي حاج احمد متوسليان كه بعداً در لبنان به دست‌عوامل رژيم صهيونيستي و اشغال‌گر قدس اسير شد اداره مي‌شد ولشگر ده سيدالشهدا، كه از نيروهاي مردمي بسيج تهران و كرج تشكيل‌مي‌شدند، در اين پادگان سازمان‌دهي و پشتيباني مي‌شدند. پادگان در واقع دو قسمت بود: پادگان جنوبي كه محل نگه‌داري وانبار خودروها و ادوات آسيب ديده‌ي مستعمل ارتش بود و پادگان‌شمالي كه اصل پادگان دو كوهه بود. يكي از بزرگ‌ترين پادگان‌هاي‌ارتش جمهوري اسلامي كه با شروع جنگ تحميلي در اختيار سپاه‌پاسداران انقلاب اسلامي قرار گرفت، دو كوهه بود كه داراي دو نوع‌ساختمان بود: ساختمانهاي يك طبقه كه در قسمت شمال و غرب‌پادگان قرار داشتند و نوعاً واحدهاي اداري بودند كه كارهاي ستادي وخدماتي مي‌كردند و ديگر، ساختمانهاي پنج طبقه‌اي كه آسايشگاه‌نيروهاي رزمنده بود. قبل از اين كه كارهاي تأسيساتي پادگان تمام‌شود، جنگ تحميلي شروع شده بود. در نتيجه، ساختمان‌ها فاقدسيستم تهويه و دست شويي و لوله‌كشي آب مناسب بودند. درها وپنجره‌ها شيشه نداشت و خيابان‌هاي پادگان، شني بود. ميدان‌صبح‌گاه، حمام و بعضي واحدها مثل مخابرات، حسينيه‌ي شهيدهمت، آرايش‌گاه و ساير سرويس‌هاي خدماتي بعدها به وجود آمد. بااين همه به عنوان بزرگ‌ترين پاتوق و منزل‌گاه سر راه جبهه‌ي جنوب‌بود و باب الجنّه‌اي براي تدارك و تجهيز و سازمان دهي نيروها. مثل‌يك شهر و يك كشور، از جمعيّت، تحرك، نشاط و زندگي مملو بود.حسينيه‌اش مثل مساجد جامع و خيابان‌هايش مثل محله‌هاي جنوب‌شهر، سرشار از حضور و حركت و عشق و آمادگي. دژباني دو كوهه به عنوان مدخل شهر عشق، هميشه‌ي خدا شلوغ‌بود. گروه گروه و كرور كرور بچه‌هاي بسيجي وارد و خارج مي‌شدند يابه مرخصي مي‌رفتند يا از مرخصي باز مي‌گشتند يا با صلوات و هلهله‌در حالتي كاملاً مجهز، مغرور و سر بلند و با دلي آكنده از غم‌ِ از دست‌رفتن دوستان شهيد و لذت درك محضر دوست به پادگان بازمي‌گشتند و به استراحت مي‌پرداختند. اين چنين، كندوي خلوت‌ِ باخدا، همواره پر مي‌شد از بچه‌هاي بسيج و پرستوهاي مهاجري كه بين‌صفاي منطقه و مروه‌ي پادگان، سعي مي‌كردند تا به زمزم لايزال حق‌برسند. دوكوهه السلام اي خانه عشقسلام ما به تو مي‌خانه‌ي عشق! دوكوهه منزل و مأواي عشاقدگر خالي شده از جاي عشاق دوكوهه با صفا بودي و زيباچرا حالا شدي تنهاي تنها دوكوهه از چه چون ويرانه هستي‌تو خالي از گل و پروانه هستي دوكوهه صبحگاهت با صفا بودكلاس درس ايثار و وفا بود دوكوهه گو كه گردان‌ها كجايندمگر نزد شهيد كربلايند دوكوهه آن حسينيه‌ي همت‌دگر پرگشته است از خاك غربت دوكوهه گو يگان ذوالفقارت‌كجايند عاشقان بي‌قرارت.شهر انديمشك: اين شهر در دوران دفاع مقدس ميزباني رزمندگان‌اسلام را به عهده داشت. در مقرها و ايستگاه‌هاي صلواتي انديمشك ازفرزندان دلير ايران اسلامي پذيرايي مي‌شد. در طول هشت سال دفاع‌مقدس اين شهر بارها مورد حمله‌ي هوايي دشمن متجاوز قرار گرفت. انديمشك به دليل آن كه گلوگاه خوزستان محسوب مي‌شود، ازنظر نظامي نيز براي ايران و عراق اهميت خاصي داشت. عراق پس ازپيروزي انقلاب كوشيد تا در اين منطقه، سلاح پخش كند و عشايرمنطقه را تحت اختيار خود درآورد؛ ولي هرگز موفق نشد. دزفول: بچه‌هاي جبهه، دزفول را با نام شهر بي در و پيكرمي‌شناختند كه اين كنايه بود از موشك باران مكرّر آن توسط دشمن‌بعثي؛ خصوصاً در اوايل جنگ كه هيچ حساب و كتاب خاصي‌نداشت، همه‌ي شهر را مي‌زدند. مدخل و مخرج و ابتدا و انتها نداشت؛همه‌ي شهر مثل هم آسيب ديده بود. «شهر موشك‌ها»، «شهر پاتك‌ها»و «شهر مقاومت» اسامي ديگري بود كه بچه‌ها روي اين شهر گذاشته‌بودند. شهري كه تا آن زمان زخم دويست موشك و بيست هزارگلوله‌ي توپ دشمن را به جان خريده بود و هم چنان بر پا و استواربود. در سال‌هاي دفاع مقدس، نمازجمعه‌ي باشكوه دزفول با حضوررزمندگان اسلام و پذيرايي مردم مقاوم آن ديار بعد از نمازجمعه درايستگاه‌هاي صلواتي، فراموش‌نشدني است. كه به عنوان شهر نمونه‌مقاومت شناخته شده است. سه راهي دهلران: تقاطع منطقه‌ي عملياتي فتح المبين، محرم،والفجر مقدماتي و والفجر يك. کرخه ی نور: اسم اصلي‌اش در شناسنامه‌ي طبيعي و جغرافياي‌نظامي، كرخه‌ي كور بود. رودخانه‌اي در جنوب كشور كه نزديك‌ترين‌شهر به آن انديمشك است. اين رودخانه در اوايل جنگ تحميلي بسترشهيدان‌ِ بي شماري گشت. بال و پرهاي شكسته و لاله‌هاي نشكفته‌پرپر فراواني را به دوش خود تشييع كرد و به آغوش دريا سپرد. آن قدركه وقتي با چلچراغ وجود اين جواهر بي بديل، يك پارچه نور و نورباران شد، اسمش را عوض كرد و ديگر كسي نتوانست او را كرخه‌ي‌كور صدا كند. كرخه اي معبد ياران خداكرخه‌اي شاهد اعجاز خدا كرخه اي ياد همه خاطره‌هابوي خاك تو شفاي غم ما كرخه اي سينه‌ي غم‌دار زميناز چه خاموش شدي باز چنين كرخه اي هم دم عشاق حسين‌ياوران پدر پير خمين كرخه آيا خبرت هست ز ماما كه مانديم ز خوبان تو جا پل كرخه: معروف به جسر نادري؛ حد نهايي تجاوز عراق ونقطه‌ي مقاومت رزمندگان اسلام كه با حضور قدرت‌مندانه در شرق رود كرخه، مانع از عبور دشمن از اين رودخانه و رسيدن به هدف‌نهايي‌اش (اشغال شمال خوزستان) شدند. پل نادري در يازدهم مهرماه 1359 توسط ارتش جمهوري اسلامي آزاد شد و به عنوان پل‌پيروزي در عمليات فتح‌المبين به كار آمد.كانال هندلي: در ضلع شرقي كرخه است كه توسط رزمندگان اسلام‌احداث گرديد. سه راهي قهوه‌خانه: واقع در منطقه‌ي چنانه به دهلران و ابتداي‌منطقه‌ي عملياتي فتح‌المبين كه تا انتهاي دشت عباس و عين‌خوش‌ادامه دارد. اين مناطق در عمليات فتح‌المبين در تاريخ دوم مهر ماه1361 به دست رزمندگان اسلام آزاد گرديد. سايت‌هاي 4 و 5: اين سايت‌ها متعلق به نيروي هوايي ارتش‌جمهوري اسلامي ايران است و در ضلع غربي شوش قرار دارد كه درروزهاي اول جنگ تحميلي به اشغال عراق درآمد. با توجه به‌بهره‌برداري‌هاي نظامي ارتش متجاوز عراق از اين سايت‌ها (مقرفرماندهي عراق در منطقه‌ي غرب رود كرخه) رزمندگان اسلام براي‌آزادسازي اين منطقه در عمليات فتح‌المبين با مقاومت سرسختانه‌مواجه شدند؛ امّا پس از يك نبرد سنگين، موفق به آزاد سازي‌سايت‌هاي مذكور شدند و اين آزادسازي باعث تضعيف شديدروحيه‌ي ارتش متجاوز عراق شد. دشمن كه موقعيت خود را بسيارمستحكم مي‌ديد، مغرورانه ادعا كرده بود: در صورت تسخير سايت‌توسط ايرانيان، كليد بصره به آن‌ها داده خواهد شد. در اين حال لشگرتوانمند 27 حضرت رسول(صلّی الله علیه و آله و سلم)كه در آن زمان تيپ بود و به‌فرماندهي حاج احمد متوسليان اداره مي‌شد، پس از آزادسازي دشت‌عباس به سايت هجوم آورد و آن را فتح كرد. ايستگاه صلواتي كرخه: واقع در سه راهي قهوه‌خانه و پنج‌كيلومتري‌ضلع غربي كرخه. دشت عباس و امامزاده عباس: دشت نسبتاً وسيعي است كه از غرب‌رود كرخه آغاز شده، تا نزديكي‌هاي سه راهي ابوغريب ادامه مي‌يابد وبه لحاظ وجود امامزاده عباس در اين منطقه، معروف به دشت عباس‌شده است. اين دشت در عمليات فتح المبين كه به قصد تصرف‌ارتفاعات منطقه و آزادسازي بخش وسيعي از جنوب غربي ميهن‌اسلامي انجام شد، چيزي حدود سيصد و شصت و دو تانك و نفربرزرهي سوخته را كه گويي مثل قارچ سر از خاك بيرون آورده بودند به‌خود ديد و دشت تانك‌هاي سوخته لقب يافت. سرزميني كه پانزده‌هزار اسير عراقي را در اين عمليات شاهد بود و به عملياتش نسبت‌فتح الفتوح و فتح المبين دادند. قرارگاه مشترك خاتم الانبيا(صلّی الله علیه و آله و سلّم ) :واقع در نزديكي پل چمسري درعمليات محرم.فكه: يكي از محورهاي اصلي تجاوز و حمله‌ي ارتش عراق به‌شمال خوزستان محور فكه بود كه با عبور از اين محور توانست خودرا تا كنار رودخانه‌ي كرخه نزديك جاده‌ي اهواز ـ انديمشك برساند. منطقه‌ي عمومي فكه، رملي و سرزمين شن‌هاي روان است. وقتي‌فكه سقوط كرد، نيروهاي پاسگاه‌هاي جنوب فكه محاصره شدند و بازدن به بيابان عقب نشيني كردند؛ اما عده‌اي در هنگام عقب نشيني راه‌را گم كرده و در اثر تشنگي شهيد شدند. در سه عمليات فتح‌المبين، طريق القدس و والفجر مقدماتي، باعبور از رمل‌ها به دشمن حمله شد كه در دو عمليات اول اين مسئله‌رمز موفقيت بود. اما عمليات والفجر مقدماتي، خاطره‌ي تلخي را درپي داشت. اين زمين علاوه بر آن كه مشهد تعداد قابل توجهي ازرزمندگان اسلام است، شاهد شهادت فرماندهي بزرگ جنگ، حاج‌حسن باقري و مجيد بقايي بوده است. پس از آتش‌بس و پايان جنگ تحميلي كميته‌ي تفحص شهداء دراين منطقه مستقر گرديد و پيكر شهداي زيادي را كشف نمود. در اين‌منطقه كليه‌ي موانع، ميادين مين و استحكاماتي كه توسط دشمن‌احداث گرديده بود باقي است و هم اكنون مورد بازديد كاروان‌هاي‌راهيان نور قرار مي‌گيرد. سيدشهيدان اهل قلم، سيدمرتضي آويني هنگام ضبط برنامه‌ي‌روايت فتح از محل شهادت يكصدو سي شهيد عمليات والفجرمقدماتي، در اين منطقه با مين برخورد نمود و به همراه مهندس يزدان‌پرست به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گرديد. همچنين فرمانده تفحص‌شهداي لشكر 27 محمد رسول اللّه(صلّی الله علیه و آله و سلم)سردار شهيد محمودوند،پس از هفت سال تلاش شبانه‌روزي در منطقه‌ي فكه و به دست آوردن‌صدها شهيد مفقود، عاقبت بر اثر برخورد با مين در بيست و دوم‌فروردين 1379 به خيل كاروان شهدا پيوست. محل شهادت اين سه‌شهيد در يازده كيلومتري فكه و نزديكي پاسگاه طاووسيه است. منطقه‌ي عملياتي فكه از دو مسير قابل دسترسي مي‌باشد: الف. از جاده‌ي دهلران به فكه؛ ب. از بستان و چزابه به فكه. ايستگاه صلواتي رزمندگان اسلام: واقع در سه راهي ابوغريب ـدهلران. پادگان عين خوش: متعلق به نيروي زميني ارتش كه در عمليات‌فتح‌المبين آزاد گرديد. خاكريزهاي كنار جاده‌ي عين خوش ـ دشت عباس: اين خاكريزها درزمان جنگ تحميلي براي استتار احداث گرديده است. شهر موسيان: در زمان جنگ تحميلي به اشغال كامل عراق درآمدو پس از عقب‌نشيني به طور كامل ويران گرديد. اين شهر در دوران‌سازندگي، كاملاً بازسازي شد. (متأسفانه به غير از يك تپه كه در ضلع‌شمال غربي شهر قرار دارد، هيچ گونه اثري از تخريب و جنايات‌دشمن، باقي نمانده است). ساختمان بانك كشاورزي دهلران: تنها اثر باقي مانده از دوران دفاع‌مقدس است كه در مركز اين شهر قرار دارد. (دشمن در روزهاي اول‌تجاوز، وارد دهلران گرديد؛ ولي پس از توقف كوتاه به دلايل نظامي ومقاومت مردمي خارج شد. با اين حال، بيش‌تر اماكن شهر، به دليل‌بمب‌باران و آتش توپ‌خانه‌ي دشمن تخريب گرديده بود) ب . انديمشك، شوش، اهواز:جاده‌ي انديمشك به سه راهي هفت تپه: كه در ديد و تير مستقيم‌متجاوزين عراق قرار داشت و به غير از خودروهاي نظامي، ترددديگري در اين جاده تا عمليات فتح‌المبين صورت نمي‌گرفت. اين‌جاده در عمليات فتح‌المبين از ديد و تير دشمن آزاد شد. شوش دانيال: از شهرهاي مرزي استان خوزستان است كه درساحل شرقي رود كرخه قرار دارد. اين منطقه به علت وجود آستان‌مقدس حضرت دانيال، يكي از محل‌هاي زيارتي و برگزاري دعاهاي‌كميل و ندبه، راز و نياز رزمندگان اسلام در طول جنگ بود. دانيال نبي‌يكي از پيامبران الهي است كه حضرت علي(علیه السّلام) درباره‌ي زيارت ايشان‌فرموده‌اند: «مَن‌ْ زار اَخي دانيال كَمَن زارني»؛ هركس قبر برادرم دانيال رازيارت كند مثل اين است كه مرا زيارت كرده است. با توجه به استقرار ارتش عراق در پنج كيلومتري غرب شوش ووجود خطوط مقدم جبهه، شهر شوش خالي از سكنه بوده و پيوسته‌مورد حملات هوايي و توپ‌خانه‌اي قرار داشت. رزمندگان اسلام ازمنازل اين شهر به عنوان عقبه‌ي جبهه استفاده مي‌كردند. شوش به دليل‌بمباران و زير آتش قرار گرفتن در طول هجده ماه خسارات فراواني‌ديده است و بيش‌تر منازل و اماكن اين شهر و از جمله مقبره‌ي دانيال‌نبي(علیه السّلام) تخريب شده است. اين شهر، با عمليات فتح‌المبين از ديد وتير مستقيم متجاوزان خارج گرديد. قرارگاه مشترك سپاه و ارتش: به نام خاتم الانبيا در عمليات‌فتح‌المبين واقع در ده كيلومتري شرق شوش. جاده‌ي رقابيه: واقع در نزديكي عبدالخان محل تردد رزمندگان‌اسلام به سمت منطقه‌ي عملياتي فتح‌المبين (جنوب) و والفجرمقدماتي تا ارتفاعات رقابيه، ميشداغ و جنگل امغر. در حال حاضراين جاده آسفالت بوده، به سمت بستان ادامه دارد. كانال سلمان: در نزديكي مقر پليس راه اهواز واقع است و كليه‌ي‌خودروها براي رسيدن به اهواز از روي اين كانال عبور مي‌كنند. اين‌كانال در ماه‌هاي اول جنگ تحميلي براي حفاظت از شهر اهوازاحداث گرديد و براي انجام آموزش‌هاي نظامي و رزم شبانه نيز مورداستفاده‌ي رزمندگان اسلام قرار مي‌گرفت. شهر اهواز: مركز تردد رزمندگان اسلام در كربلاي خوزستان و محل‌استقرار قرارگاه‌هاي مختلف. شهر اهواز از روزهاي اول جنگ تحميلي‌زير آتش مستقيم توپ‌خانه‌هاي ارتش عراق قرار گرفت و خسارات‌جاني و مالي فراواني بر اين شهر وارد آمد. ارتش عراق كه براي اشغال‌سه روزه‌ي خوزستان، هدف اصلي خود را تصرف اهواز قرار داده بود،از دو محور براي اشغال و تصرف اهواز پيشروي كرد: الف. محورطلاييه، جفير، اهواز كه تا بيست كيلومتري اهواز پيشروي نمود؛ ب.محوز چزابه، بستان، سوسنگرد، حميديه، اهواز كه تا حميديه‌پيش‌روي نمود. احساس نگراني شديد از سقوط اهواز و سخن تكان دهنده‌ي امام‌كه «مگر جوانان اهواز مرده‌اند؟!» موجب شبيخون پاسداران اهواز به‌قواي دشمن و انهدام آن‌ها شد. سپس با همكاري نيروهاي ارتش،سوسنگرد و بستان آزاد گرديد. مهم‌ترين عملياتي كه در منطقه‌ي اهوازبه اجرا در آمد، عمليات بيت‌المقدس بود كه در دهم ارديبهشت 1361آغاز شد كه با اجراي آن، دشمن تا مرز عقب رانده شد و اهواز ازمحاصره‌ي دشمن در جنوب غرب آزاد شد. در روزهاي پاياني جنگ‌نيز نبرد بزرگي در اين منطقه درگرفت و در حالي كه دشمن با انبوهي ازلشگرهاي خود به منطقه‌ي اهواز ـ خرمشهر هجوم كرد و اين منطقه رادر معرض سقوط قرار داد، پيام هشداردهنده‌ي امام، همت سپاه ونيروهاي مردمي را برانگيخت و دشمن تا مرز تعقيب شد. رزمندگان اسلام و نيروهاي مردمي از سراسر كشور براي شركت درعمليات‌هاي مختلف و دفاع از ميهن اسلامي به شهر اهواز عزيمت‌مي‌نمودند و از اين شهر عازم خطوط مقدم جبهه مي‌شدند. بيمارستان‌شهيد بقايي واقع در انتهاي منطقه‌ي گلستان و معراج شهدا واقع درمنطقه‌ي نورد ساختمان سپنتا دو نقطه‌ي مهم و فراموش ناشدني درطول هشت سال دفاع مقدس است.ج. اهواز، سوسنگرد، هويزه:تپه‌هاي فولي آباد: اين تپه‌ها در سمت راست ابتداي جاده‌ي اهواز ـسوسنگرد و در نزديكي پادگان شهيد غلامي قرار دارد. روز هفتم‌مهرماه 1359 ارتش متجاوز عراق، خود را به حميديه رسانيده بود واحتمال خطر ورود عراق به اهواز و سقوط مركز استان خوزستان‌پيش‌بيني مي‌شد؛ بنابراين رزمندگان اسلام براي دفاع از اهواز وجلوگيري از پيشروي ارتش عراق در بالاي اين تپه‌ها مستقر شدند وبا ايجاد انواع موانع به ويژه ميله‌هاي آهني به صورت ضربدري شكل‌در جاده و اطراف تپه‌ها، خود را آماده‌ي دفاع جانانه كردند؛ اما ارتش‌عراق هرگز نتوانست به اين منطقه برسد. پادگان شهيد غلامي: مقر تيپ 15 امام حسن مجتبي(علیه السّلام) در پايين‌ارتفاعات فولي‌آباد؛ مقر رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس. تپه‌ي عرفان: در يكي از موقعيت‌هاي تيپ 15 امام حسن‌مجتبي(علیه السّلام)، روبه روي حسينيه‌ي تيپ، تپه‌ي بزرگي بود، معروف به‌تپه‌ي عرفان كه بچه‌ها معمولاً بعد از ظهر، حدود يك ساعت قبل ازداخل شدن وقت نماز مغرب وضو مي‌ساختند و به بالاي آن مي‌رفتندو مشغول خواندن قرآن و تأمل در آيات الهي مي شدند. بسياري ازافراد براي اين كه به اصطلاح لو نروند، براي خواندن نماز شب به‌پشت همين تپه كه ماسه‌زار بود مي‌رفتند. مي‌گويند در گردان امام حسين(علیه السلام) اين تيپ، نماز شب براي همه‌مثل نماز يوميه بود به گونه‌اي كه اگر كسي نماز شبش فوت‌مي‌شد، روز به عنوان تنبيه و تنبه خود صبحانه و ناهار و شام‌نمي‌خورد. دشت آزادگان: منطقه‌ي نسبتاً وسيعي است در جاده‌ي اهواز ـخرمشهر، به سوي سوسنگرد كه نيروهاي شهيد والامقام، دكتر چمران‌در اوايل جنگ تحميلي با عنوان جنگ‌هاي نامنظم در آن فعاليت‌داشتند. نام سابق آن دشت ميشان بود. بچه‌ها در آن منطقه رشادت‌هاي‌بسياري از خود نشان دادند تا از لوث وجود بعثيان آزاد شود و شد وپس از آن، دشت آزادگان نام گرفت. حد نهايي تجاوز عراق و منطقه‌ي عملياتي غيور اصلي: در كيلومتر بيست وهفت سوسنگرد به حميديه و واقع در روستاي شبيشه. دشمن با عبوراز محور چزابه ـ بستان و سوسنگرد در هفتم مهر ماه 1359 خود را به‌روستاي كوت سيدنعيم در دو كيلومتري حميديه رسانيد. با نزديك‌شدن نيروهاي نظامي عراق به حميديه، يك گروه از رزمندگان جان‌بركف سپاه به فرماندهي شهيد غيور اصلي، از پايگاه منتظران شهادت‌اهواز براي جلوگيري از پيشروي يگان‌هاي زرهي و پياده‌ي عراق به‌اين منطقه اعزام شدند و در شب هشتم مهر ماه 1359 با پشتيباني‌آتش توپ‌خانه‌ي ارتش، حمله‌ي غافل‌گيرانه‌اي به يگان‌هاي زرهي وپياده‌ي عراق آغاز نمودند؛ به گونه‌اي كه ارتش مجهز عراق با دادن‌تلفات سنگين و به جا گذاشتن تعدادي از تانك‌هاي خود تا غرب‌سوسنگرد عقب‌نشيني كرد و اين اولين عمليات رزمندگان اسلام درمنطقه‌ي دشت آزادگان بود كه دشمن را از حركت به سمت اهوازمتوقف كرد. در اين منطقه هم‌اكنون يكي از تانك‌هاي به جا مانده ازعراق، در كنار جاده مشاهده مي‌شود و يك يادمان در ضلع شمالي‌جاده توسط بنياد حفظ آثار و ارزش‌هاي دفاع مقدس احداث گرديده‌كه تاريخ تجاوز عراق و حماسه‌ي دفاع مقدس رزمندگان اسلام در آن‌به نمايش در آمده است. كانال پمپاژ دغاغله: در حوالي سوسنگرد كه توسط شهيد چمران وديگر رزمندگان اسلام براي جلوگيري از پيشروي دشمن طراحي شده‌بود. شهر مقاوم سوسنگرد: از شهرهاي خوزستان است كه در شصت‌كيلومتري شمال غربي اهواز و در مسير جاده‌ي اصلي اهواز به بستان‌در تنگه‌ي چزابه واقع است. ارتش متجاوز عراق در روزهاي اول‌جنگ، سوسنگرد را به اشغال خود درآورد و با عبور از آن تا دوكيلومتري حميديه پيشروي نمود. رزمندگان جان بر كف ميهن‌اسلامي عمليات‌هاي مختلفي براي آزادسازي سوسنگرد انجام دادند وپس از چندين نبرد توانستند شهر سوسنگرد را از لوث متجاوزين پاك‌سازي نمايند. در يكي از درگيري‌هاي داخل شهر سوسنگرد كه ارتش متجاوزعراق در قسمت جنوبي اين شهر و رزمندگان اسلام در قسمت شمالي‌شهر مستقر بودند، يكي از تانك‌هاي عراق از مسير جنوب به شمال‌خيابان در حال پيشروي به سمت مواضع رزمندگان بود كه توسط‌چندتن از برادران سپاهي و بسيجي مورد حمله قرار گرفت و از حركت‌بازايستاد. اين تانك به عنوان تجاوز ارتش عراق و دفاع مردانه‌ي‌رزمندگان ميهن اسلامي در اين خيابان باقي مانده و سند جنايت‌متجاوزان است. شهر سوسنگرد به دليل دوبار اشغال و آتش توپ‌خانه و بمباران‌هوايي توسط ارتش متجاوز عراق، خسارات سنگيني ديده است وعشاير غيور عرب زبان و مسلمان اين منطقه در طول هشت سال دفاع‌مقدس صدها شهيد و مجروح تقديم اسلام كرده‌اند. اين شهر دراراي نقاط ديدني بسيار است: ـ تانك منهدم شده‌ي عراق توسط دو نفر از برادران پاسدار واقع درخيابان طالقاني جنوبي؛ ـ مقر گردان شهيد علم الهدي كه عمليات نصر هويزه از اين محل‌هدايت گرديد؛ ـ مسجد جامع سوسنگرد محل تجمع و اعزام رزمندگان اسلام وامداد مجروحين؛ ـ بانك ملي سوسنگرد در نزديكي پل اصلي سوسنگرد، مقرفرماندهي رزمندگان اسلام در درگيرهاي شهري با متجاوزين عراقي؛ ـ يادبود مقاومت زنان قهرمان سوسنگرد در جوار يك خانه‌ي‌مسكوني كه تعدادي از متجاوزين عراقي توسط زنان قهرمان اين شهركشته شدند؛ ـ محل نصب پل فنيخي بر روي رودخانه سوسنگرد و صالح‌حسن كه توسط شهيد چمران طراحي و اجرا گرديد؛ ـ بيمارستان شهيد چمران سوسنگرد، محل نگه‌داري مجروحين‌منطقه‌ي عملياتي دشت آزادگان؛ ـ محل اولين خاكريز و سد خاكي در جريان محاصره‌ي سوسنگرددر غرب اين شهر.هويزه: شهري كه در همان ابتداي جنگ تحميلي، مثل خرمشهرصد در صد ويران شد. دانشجويان رزمنده‌اي كه آن روز در هويزه‌مي‌جنگيدند وقتي در محاصره‌ي كامل قرار گرفتند، تا آخرين نفر وقطره‌ي خون ايستادگي كردند و به شهادت رسيدند؛ اما تا بازپس‌گيري‌اين نقطه، بدن مطهرشان مثل آقا و مولايشان امام حسين(علیه السلام ) روي‌زمين ماند. پيكر شصت‌و هفت تن از اين شهدا شناسايي گشته و دراين منطقه به خاك سپرده شد. به كربلاي هويزه؛ شهر شهيدان بي‌كفن وشهر مظلوم نيز مي‌گفتند. تنها آثار باقي مانده از شهر، قدم‌گاه حضرت عباس(علیه السلام )، يك‌ساختمان در مقابل و مقداري از خرابي‌هاي چند ساختمان است كه‌اين قدم‌گاه اخيراً بازسازي شده، محل زيارت رزمندگان و مردم گرديده‌است. منبع سوراخ شده در نزديكي قدم‌گاه و همچنين چند دستگاه‌تانك منهدم شده‌ي دشمن، كنار رودخانه روي سكو مستقر شده است‌كه آثار ديگري از جنايات عراق است. امام خميني(ره): همين تربت پاك شهيدان است كه تا قيامت مزارعاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفاي آزادگان خواهد بود. ارتفاعات اللّه اكبر: اين ارتفاعات در شمال سوسنگرد و رود كرخه وحدفاصل سوسنگرد تا نزديكي‌هاي بستان قرار دارد (سمت راست‌جاده‌ي سوسنگرد به بستان) ارتش عراق پس از عبور از محور چزابه واشغال بستان و سوسنگرد، اين ارتفاعات را هم به اشغال خود در آوردو پس از آزادسازي سوسنگرد توسط رزمندگان اسلام، دشمن مواضع‌و نيروهاي خود را در اين ارتفاعات افزايش داد. ارتفاعات الله اكبر درعمليات امام علي(علیه السلام) در تاريخ سي و يكم ارديبهشت 1360 توسط‌رزمندگان اسلام آزاد گرديد. منطقه‌ي عملياتي طريق القدس: عمليات طريق القدس در بامدادهشتم آذر 1360 با رمز مقدس يا حسين(علیه السلام) توسط يگان‌هاي ارتش،سپاه، بسيج و جهاد سازندگي از غرب سوسنگرد و حوالي روستاي‌دهلاويه آغاز شد و تا تنگه‌ي چزابه ادامه يافت. در اين عمليات‌ششصدو پنجاه كيلومتر مربع از خاك مقدس جمهوري اسلامي ايران‌به همراه هفتاد روستا، پنج پاسگاه و تنگه‌ي مهم چزابه، رودخانه‌ي‌كرخه، پل سابله و شهر بستان آزاد گرديد. روستاي ابوحميزه:واقع در جاده‌ي سوسنگرد ـ بستان، نرسيده به‌دهلاويه، محل مقاومت رزمندگان ستاد جنگ‌هاي نامنظم و محل‌اولين مجروحيت شهيد چمران. روستاي برديه: بعد از ابوحميزه، محل قرارگاه مشترك سپاه وارتش در عمليات طريق القدس. روستاي رفيه: اين روستا در زمان تجاوز عراق با خاك يك‌سان‌گرديد. و نمونه‌اي از منش و خوي تخريب و منهدم سازي دشمن‌است. دهلاويه: روستايي است در غرب سوسنگرد؛ خط مقدم‌رزمندگان ستاد جنگ‌هاي نامنظم و محل مجروحيت دكتر مصطفي‌چمران كه منجر به شهادت اين سردار سرافراز اسلام گرديد. مدافعان‌دهلاويه ده روز سرسختانه در برابر دشمن مقاومت كردند تا اينكه دربيست و چهارم آبان ماه 1359 توان مقاومت باقي نماند و دشمن بااشغال دهلاويه خود را به سوسنگرد رساند. پس از آزادي سوسنگردچندبار براي آزادي دهلاويه اقدام شد و سرانجام در تاريخ بيست وهفتم شهريور ماه 1360 در عملياتي به نام آيت‌اللّه مدني (اولين شهيدمحراب) دهلاويه آزاد شد. بنياد حفظ آثار و ارزش‌هاي دفاع مقدس، براي زنده نگه‌داشتن يادو خاطره‌ي شهيد چمران و سرداران و رزمندگان ستاد جنگ‌هاي‌نامنظم و شهداي دشت آزادگان يادماني را در اين منطقه طراحي واحداث نموده است. پل سابله: پلي است روي رودخانه‌ي سابله كه سوسنگرد را به‌بستان وصل مي‌كند. دشمن يك هفته پس از تصرف بستان در بيست‌و هشتم مهر ماه 1359 اين پل را اشغال كرد؛ اما در عمليات‌طريق‌القدس آزاد شد. پل سابله نقطه‌ي مقاومت زرهي دشمن در عمليات طريق القدس‌و جنگ تانك به تانك رزمندگان اسلام است كه منجر به انهدام چندين‌دستگاه تانك دشمن گرديد. آثار زرهي دشمن در كنار پل سابله هنوزباقي است. گلستان زينب: نام دشتي است بين راه سوسنگرد ـ بستان، بعد ازپل سابله. آرامگاه بيش از بيست تن از خواهران شهيدي كه، حسب‌نقل، در هجوم دشمن بعثي به شهر مظلوم بستان در استان خوزستان به‌طرزي فجيع و ناجوان مردانه به شهادت رسيده‌اند و به طور پراكنده دراين محل دفن شده‌اند. بيمارستان صحرايي امام حسن(علیه السلام ): واقع در شمال شرقي پل سابله وبين پل و شهر بستان قرار دارد. اين بيمارستان در سال‌هاي پاياني‌جنگ تحميلي توسط سپاه طراحي و احداث گرديد و مجروحين‌مناطق فكه، چزابه و جزاير مجنون به اين بيمارستان منتقل مي‌شدند. شهر بستان: از شهرهاي استان خوزستان است كه در ابتداي‌جنگ به اشغال عراق درآمد. دشمن با عبور از تنگه‌ي چزابه به قصدرسيدن به اهواز، در چهارم مهر ماه 1359 شهر بستان را به اشغال خوددرآورد كه در عمليات شهيد غيور اصلي در هشتم مهر ماه 1359 آزادگرديد؛ ولي مجدداً در بيست‌و يكم مهر 1359 به اشغال عراق درآمد وتا عمليات طريق‌القدس در اختيار دشمن قرار داشت در عمليات‌طريق‌القدس در دهم آذر ماه 1360 بستان براي هميشه به دست‌رزمندگان اسلام آزاد شد و به آغوش ميهن اسلامي بازگشت. مسجد جامع بستان محل تجمع رزمندگان اسلام و محل برگزاري‌مراسم‌هاي عرفاني بود. اولين نانوايي صلواتي جنب مسجد جامع ازنقاط مهم و به يادماندني اين شهر محسوب مي‌شود. تنگه‌ي چزابه: اين تنگه در شمال غربي بستان و در مسير جاده‌اي‌كه از مرز به طرف بستان كشيده شده قرار دارد. با انجام عمليات‌طريق‌القدس و تصرف و آزادسازي مناطق بستان و چزابه ارتباط‌شمال به جنوب عراق از داخل ايران به طور كامل قطع گرديد. دشمن‌براي باز پس‌گيري منطقه‌ي مهم و استراتژيك تنگه‌ي چزابه اقدام به‌عمليات سنگيني كرد كه رزمندگان اسلام بزرگ‌ترين حماسه را به نام‌عمليات مولاي متقيان در اول اسفند 1360 در اين منطقه به وجودآوردند و به يگان‌هاي زرهي و مكانيزه و پياده‌ي عراق كه از پشتيباني‌آتش سنگين و حملات هوايي برخوردار بودند، اجازه‌ي هيچ‌گونه‌پيش‌روي ندادند و با دادن ده‌ها شهيد و مجروح حملات متعدد دشمن‌را خنثي كردند. تنگه‌ي چزابه يكي از محورهاي اصلي تهاجم عراق در روزهاي‌اول جنگ تحميلي بود. اين تنگه به دليل قرارگرفتن در بين تپه‌هاي‌رملي و ميشداغ و هورالعظيم كه غيرقابل عبور براي يگان‌هاي نظامي‌است، به تنگه‌ي چزابه معروف شده است.نقشه عملیاتی استان خوزستان :
منبع: http://www.rahianenoor.ir
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 453]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها