محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853301776
برائت از مشرکین از دیدگاه امام خمینی (ره)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
برائت از مشرکین از دیدگاه امام خمینی (ره) نويسنده: علیرضا اسماعیل آبادی همهساله با فریاد وَأَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالاً...(1) میهمانانی گرانقدر از گوشه گوشه دنیا و از هر فجٍّ عمیق، در کنگرهای که به دعوت ابراهیم و محمد برپا میشود اجتماع میکنند؛ اینان کسانی هستند که از همه هستی و مال خویش برائت جسته، قدم در راهی گذاشتهاند که انتها و عاقبتش رسیدن به توحید ناب است.درواقع اینان آنگونه که پروردگارشان فرموده؛ مال و فرزندان (المال و البنون) را زینت زندگی دنیوی یافتهاند(2) و از آن برائت جسته، با پشتکردن به همه مظاهر دنیوی، با دستی تهی به وعدهگاه یار میروند.آری! زائر بیتاللّه الحرام پس از طی راهها، با پا و سرِ برهنه، میرود تا ابراهیم را خوشحال کند. میرود تا در میهمانی خدا شرکت جوید، تا با آب زمزم گرد و غبار سفر از چهره بزداید و عطش خویش را در زلال مناسک حج برطرف نماید و با توانی بیشتر مسؤولیتپذیر گردد و در سیر و صیرورت ابدیِ خود نه تنها در میقات حج، که در میقات عمل نیز لباس و حجاب پیوستگی و دلبستگی به دنیا را از تن بهدرآورد.(3)زائر بیتاللّه میرود تا دلش را که خانه خدا و امانت اوست؛ به او بسپرد و از شرک و زَیْغ و زنگار تطهیر کند.(4)او میرود تا به ندای ابراهیم و محمد پاسخ دهد و از هرچه شیطان و شرک و کفر است برائت جوید و شعار ابراهیم را تکرار نماید که: اِنّی بَریءٌ مِمّا تُشْرِکُون(5)زائر بیت عتیق میرود تا بر گرد محور توحید و با برائت از مشرکین و نفی و طرد همه بتها، ابراهیمی شود تا به خیل امت محمد بپیوندد و ید واحده گردد.کوتاه سخن آنکه حاجی باید برگرد محور توحید بگردد و از تمام مشرکین و بتها و استکبار برائت جوید و زیر بار هیچکس جز خدا نرود و نشان دهد که از مبارزه خسته نشده است.حج عرصه نمایش و آیینه سنجش استعدادها و توان مادی و معنوی مسلمانان است.(6)حاجی همچنین باید بداند که ابوجهل و ابولهب و ابوسفیان در کمین نشستهاند و با خود میگویند: مگر هنوز لات و هبل در کعبهاند؟ آری، خطرناکتر از آن بتها، اما در چهره و فریبی نو.(7)بت هرآن چیزی است که بهجای خدا قرار گیرد و ولایت الهی را به ولایت خود تبدیل کند و نیرو و اراده افراد بشر را در اختیار بگیرد. حال چه سنگ و چوب و چه قدرتهای شیطانی سلطهگر و جبار و چه عصبیتهای جاهلی ناحق که: فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلاَّ الضَّلاَلُ...(8)پس بدین ترتیب حج باید دارای روح و تحرّک باشد و در حج باید حاجی برائت خویش را از مشرکین و بتهای نوین اعلام نماید که: «حج بیروح و بیتحرّک و قیام، حج بیبرائت، حج بیوحدت و حجی که از آن هدم کفر و شرک برنیاید، حج نیست.»(9)حال که دانسته شد حج بیبرائت حج نیست، این پرسش وجود دارد که: «فلسفه حج چیست و آیا سیاست نیز در این فلسفه میگنجد؟حج گرچه عبادت است و ذکر و دعا و استغفار؛ اما عبادت و ذکر و استغفاری است درجهت ایجاد حیات طیّبه امت اسلامی و نجات آن از زنجیرها و غلهای استعباد و استبداد و خداوندان زر و زور، و تزریق روح عزّت و عظمت به آن و زدودن کسالت و ملالت از آن.(10)درواقع حج، کانون معارف الهی است که از آن، محتوای سیاست اسلام، در تمامی زوایای زندگی را باید جستجو کرد.(11) به دیگر سخن، حج کانون معارف اسلام و بیانکننده سیاست کلّی آن برای اداره زندگی انسان است.(12)بنابراین، باید گفت: «یکی از فلسفههای بزرگ حج ـ قضیه ـ بُعد سیاسی اوست که دستهای جنایتکار از همه اطراف برای کوبیدن این بعد در کار هستند و تبلیغات دامنهدار آنها معالأسف در مسلمین هم تأثیر کرده است که مسلمین سفر حج را بسیاریشان یک عبادت خشک، بدون توجه به مصالح مسلمین میدانند. حج از آن روزی که تولد پیدا کرده است، اهمیت بعد سیاسیاش کمتر از بعد عبادیاش نیست، بعد سیاسی علاوه بر سیاستش، خودش عبادت است.(13) پس به راستی، اگر این کنگره عظیم دارای چنین فلسفهای نبود یا اصلاً فلسفهای نداشت، دیگر لازم نبود که مردم از هرگوشه دنیا و از هر فجّ عمیق در آن اجتماع کنند که همانگونه که این کنگره سراپا سیاست به دعوت ابراهیم و محمد برپا میشود پس در ادامه بتشکنیهای ابراهیم و محمد است و دارای فلسفهای سیاسی است.(14)و بالأخره ما که بر حج ابراهیمی و محمدی تأکید نموده، برای احیای آن تلاش میکنیم باید بدانیم که حج ابراهیمی و محمدی و حج علوی و حسینی، آن است که در آن توجه به خدا و پناه بردن به حکومت و قدرت او با پشت کردن به قدرت طواغیت و جباران همراه باشد.(15)پس حاجی باید همانگونه که برای رسیدن به توحید ناب از زینت حیات دنیا گذشته و برائت جسته است، باید از هر شرک و کفری هم برائت جوید و آن را هم اعلام نماید.برائت در قرآنبرائت تعبیری قرآنی است به مفهوم بیزاری و اجتناب از مشرکین و دشمنان مسلمانان و قطع پیوند با آنها. در قرآن گذشته از نکوهش و مذمّت شرک و مشرکان، بر ضرورت گسستن پیوند از مشرکان و توصیه جدّی به مقابله با آنان در آیات مختلف(16) تصریح شده و آیاتی در برائت انبیا از مشرکان و اعلام بیزاری آنها از شرک در سورههای(17) متعدد آمده است.برائت در لغتراغب در «مفردات» گوید:اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرّی» به معنای کنارهگیری و بیزاری از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت باشد. لذا گفته میشود «بَرئْتُ مِنْ المَرض»؛ «از بیماری بهبودی یافتم» و «بَرئْتُ مِنْ فُلان»؛ «از دست فلانی نجات یافتم» و «تَبَرّأتُ أو أَبْرَأتُه مِنْ کذا و برِئْتُهُ»؛ «از فلان عمل بیزاری جستم و یا فلانی را از آن عمل بریء ساختم». و در مفرد گفته میشود: «رجل بَریءٌ» و در جمع گفته میشود: «قومٌ بُرآءٌ» و یا «قوم بریئون».و خداوند متعال در قرآن میفرماید: أَنَّ اللّهَ بریءٌ مِنْ المُشرِکینَ و رسولُهُ(18) در ترجمههای فارسی «برائت» به واژه «بیزاری» تعبیر شده است و شاید این واژه بهخاطر بُعد احساسی و عاطفی آن، برای بیان معنا و مفهوم اصل برائت رسا و کافی نباشد.برائت به معنای دوری جستن و کنارهگیری کردن و منزوی ساختنِ دشمن استوایندرزمان صلح،بهمنظور بازداشتن دشمن از سوء استفاده از روابط صلحآمیز، برضد اسلام و امّت اسلامی، به شیوهای مناسبوبا مقتضای زمان، انجام میگیرد.(19)و بالأخره برائت از مشرکین، تعبیری است قرآنی به مفهوم بیزاری و اجتناب از مشرکین و دشمنان مسلمانان و قطع پیوند با آنها. این تعریف، توسعا، به فعالیتهایی که در بُعد سیاسی حج به صورت اجتماعی انجام میگیرد نیز اطلاق میشود.(20)برائت در اصطلاحبرائت به این معنا، با معنای لغوی آن بیتناسب نیست و در واقع، مفهوم برائت، از بیزاری که یک امر قلبی و عاطفی باشد، فراتر رفته و مستلزم کنارهگیری، منزوی ساختن و طرد عمل مشرکان و توطئهگران است و همانگونه که مفسران گفتهاند: به معنای رفع امان و سلب مصونیت و عدم تعهد در برابر مشرکان و حتی جنگ با آنان میباشد، چه، آنان آغازگر توطئه بوده و نقض عهد کرده و مهلت و مدت پیمانشان بهپایان رسیده است.(21)مفهوم برائت از نظر امامبرائت از نظر امام یعنی: توطئههای جهانخوارانراستوچپ،بهویژه آمریکای چپاولگر و متجاوز و اسرائیل جنایتکار را به گوش جهانیان رساندن و یا با برشماریِ جنایات این جانیان، از جهانیان استمداد جستن و برای قطع ایادی آنان و اصلاح حال مسلمانان به خدا ملتجی شدن.(22)پیشینه تاریخی برائتالف) در امتهای پیشینبهگواهی قرآن، برائت از مشرکان در امتهای پیشین نیز بوده و پیامبران آن امتها اعلام برائت نمودهاند، که نمونه بارز اعلام برائت از مشرکان در امتهای پیشین، طبق فرموده قرآن، آنجا است که میفرماید: قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْکُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ کَفَرْنَا بِکُمْ...(23)حضرت ابراهیم علیهالسلام و یارانش بودند که قاطعانه برائت خود را از مشرکان و بتهای آنها اعلام داشتند.(24)ب) در دوره اسلامیگرچه اعلام برائت از مشرکان، در امتهای پیشین بوده است ولی با ظهور اسلام و بعثت پیامبر، این امر در دین اسلام به اوج خود رسید؛ به طوری که اعلان عمومی «برائت از مشرکین» و احکام الحاقی آن، در تاریخ اسلام برای نخستین بار، پس از نقض عهد مشرکینی بود که پس از فتح مکه (8 ه .ق.) با پیامبر اسلام پیمان عدم تهاجم و دشمنی بسته بودند. در ابلاغ «برائت از مشرکین»، حضرت علی علیهالسلام ، در بعد از ظهر دهم ذیحجه در منا، با شمشیر برهنه، به خطبه ایستاد و پس از تلاوت آیات نخست سوره برائت، چهار حکم الحاقی رسولخدا را ابلاغ کرد.(25)در هر حال، اعلام برائت یکی از وقایع مهم تاریخ عصر رسالت، در اواخر عمر پیامبر بود که بدین وسیله دولت اسلامی تثبیت شد و دعوت جهانی اسلام نیز آغاز گردید و پیامها و پیکهای آن حضرت به سران دول و ملل گسیل شدند.پس، بدین ترتیب در دوره پس از اسلام، بنیانگذار اعلام برائت از مشرکین شخص رسول خداست.(26)آری! پیامبر صلیاللهعلیهوآله با این عمل خود، راهی را به مسلمانان نشان دادند تا روی پای خود بایستند و سلطه کافران را بر خود نفی کنند، همانگونه که قرآن نفی کرده است: لَنْ یَجْعَلَ اللّهَ لِلْکافِرِین عَلَی الْمُؤْمِنِین سَبِیلاً(27)زمان اعلان برائت از مشرکیناز آنجایی که نخستین اعلام برائت توسط پیامبر نسبت به مشرکان، در ایام حج انجام گرفت و از آنجایی که سنت و سیره نبوی جاوید است؛ لذا این سنت نبوی در ایام حج به اجرا در میآید. گرچه اعلام برائت از مشرکین مقطعی و موسمی نبوده که هر مسلمانی باید همواره در سراسر حیات خویش از مشرکان برائت جوید و تنفر خویش را نسبت به آنان اظهار کند. با اینهمه، لازم است به این پرسش پاسخ داد: چرا برائت در زمان حج مورد تأکید بوده و هست؟به گفته نویسنده کتاب «در راه برپایی حج ابراهیمی» اولاً:مناسبترین موقعیت از نظر وضعیت زمانی و مکانی، برای رسیدن به اهداف و نتایج پربار اعلام برائت، سرزمین مقدس حرم و ایام نورانی حج است و اولویت سرزمین حرم بدان جهت است که نخستین اعلام برائت توسط پیامبر نسبت به مشرکان، به منظور پاکسازی دو حرم شریف از لوث مشرکان، در حرم انجام گرفت و مناسبت برائت با ایام حج نیز بدان جهت از اولویت زمانی برخوردار است که حج مظهر تجلّی وحدت و حضور اقشار زبده و کارآمد مسلمانان از اقصا نقاط جهان و بالأخره ایام نمایش باشکوه اسلام میباشد.(28)و ثانیا: تأکید آیه 3 از سوره توبه؛ برائت را بهخصوص در ایام حج و سرزمین حرم مورد تأکید قرار داده است.در دانشنامه جهان اسلام نیز آمده است:«مضمون «اذان برائت» ـ با توجه به تعبیر أنَّ اللّهَ بَریء مِنَ الْمُشْرِکینَ وَ رَسُولُهُ و مفاد آیات تفصیلی بعدی سوره توبه درباره مشرکان (11ـ28)، ذمّیان مشرک و کافر (29ـ32)، زراندوزان (34ـ35) و منافقان (50ـ57) ـ اشاره به آن دارد که این اعلامیه را نباید مقابله مقطعیِ رسولاللّه صلیاللهعلیهوآله با رفتار مشرکان پیمانشکن دانست، بلکه این مضمون و نحوه ابلاغ، بیانکننده یک اصل همیشگی و جاودانه است که خداوند آن را مقرّر کرده تا روش سیاسی اسلام و مسلمانان را در مقابل مخالفانِ توحید و ناقضان حقوق انسانی و مشروع مسلمانان، روشن سازد.»(29)از نظر امامخمینی قدسسره فریاد برائت از مشرکان، مخصوص به زمانی خاص نیست و در هر سال باید تکرار شود. امام اعلام برائت را خاطره مهمترین و بزرگترین حرکت سیاسی پیامبر میدانند که «کهنه شدنی» نیست و حتی آن را منحصر به ایام حج و مراسم حج نمیدانند:«... سنت پیامبر و اعلام برائت، کهنهشدنی نیست و نهتنها اعلام برائت به ایام و مراسم حج منحصر نمیشود که باید مسلمانان، فضای سراسر عالم را از محبت و عشق نسبت به ذات حق و نفرت و بغضهای عملی نسبت به دشمنان خدا لبریز کنند و به وسوسه خناسان و شبهات تردید آفرینان و متحجّرین و منحرفین گوش فراندهند و لحظهای از این آهنگ مقدس توحیدی و جهانشمولی اسلام غفلت نکنند...»(30)و باز میفرمایند: «فریاد برائت از مشرکان مخصوص به زمان خاص نیست. این دستوری است جاوید، درصورتی که مشرکان حجاز منقرض شدهاند. و «قیام ناس» مختص به زمانی نیست و دستور هر زمان و مکان است و در هر سال در این مجمع عمومی بشری از جمله عبادات مهم است الی الأبد.»(31)آری! اگرچه مشرکان حجاز منقرض شدهاند و بتهایشان هم شکسته شد ولی بتهای بزرگی پیدا شدهاند که باید برای شکستن آنها مجهّز شد؛ «مجهز شوید از مرکز بتشکنی برای شکستن بتهای بزرگ که بهصورت قدرت های شیطانی و چپاولگران آدمخوار درآمدهاند.»(32)خاستگاه اصلی برائتبرخی از مفسّران هدف از اعلام برائت را «رسیدن به توحید ناب» میدانند و از نظر آنان خاستگاه اصلی برائت همان اصل «تولّی و تبرّی» است:«هدف نهایی ساختن بیتاللّه، رسیدن به توحید است و نیل به توحید ناب، بدون تبرّیِ تام از هر مشرک و ملحد میسر نخواهد بود، لذا اعلام این هدف نهایی بهصورت اعلام تبری خدا و رسول اکرم از مشرکان متبلور شده است و تا انسان در روی زمین زندگی میکند وظیفه حج و زیارت به عهده اوست و تا مشرک در جهان هست اعلام تبری از او نیز جزو مهمترین وظیفه حج بهشمار میرود و هیچجایی برای تبرّی از ملحدان مناسبتر از حرم خدا نخواهد بود.»(33)یکی دیگر از محققان در این زمینه مینویسد: «برائت از ملحدان و مشرکان، یکی از دو رکن اساسی توحید است. نظری به اصول بنیادین ادیان توحیدی نشان میدهد که «اعلام برائت از مشرکان» جزء لاینفک توحید است. توحید، به عنوان اولین اصل و پایه در مکتب انبیای الهی، مرکب از دو جزء، «نفی غیر خدا» و «اثبات خدای سبحان» میباشد. (مفاد کریمه لا اله الاّ اللّه)... حقیقت آن است که این جوهره یکسانی در مکتب همه پیامبران داشته است، چیزی جز «ابراز محبت و ارادت» به حق تعالی و جبهه حق و «اعلان بغض و انزجار و برائت» از باطل و دشمنان حق نیست. کلمات پیشوایان دینی ما مملو از این واقعیت است که سنت اعلان برائت از مشرکان همچنان که تاریخچهای به درازای عمر ادیان توحیدی دارد، یکی از ارکان «توحید و یکتاپرستی» است.»(34)خاستگاه اصلی دیدگاه امام خمینی قدسسره در برائت از مشرکان، همان «اصل تولّی و تبرّی» است و ایشان هم اعلام برائت از مشرکان را از «ارکان توحیدی» میدانند و میفرمایند: «مگر تحقّق دیانت، جز اعلام محبت و وفاداری نسبت به حق و اظهار خشم و برائت نسبت به باطل است؟ حاشا که خلوص عشق موحدین جز به ظهور کامل نفرت از مشرکین و منافقین میسّر شود و کدام خانهای سزاوارتر از کعبه و خانه امن و طهارت و ناس که در آن هرچه تجاوز و ستم و استثمار و بردگی و یا دونصفتی و نامردمی است عملاً و قولاً پشت شود و در تجدید میثاق «اَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ» بت الههها و اربابان متفرقون شکسته شود و خاطره مهمترین و بزرگترین حرکت سیاسی پیامبر در وَأَذَانٌ مِنْ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَی النَّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الاْءَکْبَرِزنده بماند و تکرار شود؛ چرا که سنت پیامبر و اعلان برائت کهنه شدنی نیست»(35)شیوههای اعلام برائت از مشرکینامام خمینی قدسسره در مورد شیوههای اعلان برائت از مشرکین معتقدند که هر عصر و زمانی شیوههای خاص خود را میطلبد و درواقع چنین نیست که یک شیوه در هر عصری کاربرد داشته باشد بلکه با توجه به شرایط و اوضاع و احوال زمانی، باید شیوه خاص آن شرایط را بهکار برد.«اعلان برائت در هر عصر و زمانی جلوهها و شیوهها و برنامههای متناسب خود را میطلبد وباید دید که در هر عصری، همانند امروز که سران کفر و شرک همه موجودیت توحید را به خطر انداختهاند و تمامی مظاهر ملّی و فرهنگی، دینی و سیاسی ملّتها را بازیچه هوسها و شهوتهای خود نمودهاند، چه باید کرد؟آیا باید در خانهها نشست و با تحلیلهای غلط و اهانت به مقام و منزلت انسانها و القاء و عجز در مسلمانان، عملاً شیطان و شیطانزادگان را تحمل کرد و جامعه را از وصول به خلوص که غایت کمال و نهایت آمال است، منع کرد و تصور نمود که مبارزه ابراهیم در شکستن بتها پیشقدم و اما در مصاف با ستمگران، صحنه مبارزه را ترک کردهاند.»(36)امام با نفی این پرسش و اعلان برائت در حج به عنوان «مرحله اول مبارزه» بیان میدارند:«اعلام برائت، به شعار خلاصه نمیشود بلکه همانطور که حاجی باید در حج هم دستورالعمل جهاد با نفس را بگیرد و هم برنامه مبارزه با کفر و شرک را و همانطور که امتها باید از احرام حج به احرام حرب و از طواف کعبه و حرم به طواف صاحب بیت و از توضُّؤ زمزم به غسل شهادت و خون روآورند و به امتی شکستناپذیر و بنیانی مرصوص مبدل گردند، همانگونه هم «اعلان برائت در حج، میثاق مبارزه و تمرین تشکل مجاهدان برای ادامه نبرد با کفر و شرک و بتپرستهاست و به شعار خلاصه نمیشود که سرآغاز علنی ساختن منشور مبارزه و سازماندهی جنود خدای تعالی در برابر جنود ابلیس و ابلیسصفتان است و از اصول اولیه توحید به شمار میرود... خلاصه، اعلام برائت مرحله اول مبارزه و ارائه آن، مراحل دیگر وظایف ماست.»(37)بیان شیوهها1ـ برپایی تظاهرات و راهپیماییامام راحل قدسسره بر برپایی مراسم اعلام برائت از مشرکین به صورت تظاهرات و راهپیمایی تأکید نموده و در اینباره فرمودهاند: «اعلان برائت از مشرکان که از ارکان توحیدی و واجبات سیاسی حج است، باید در ایام حج بهصورت «تظاهرات و راهپیمایی» باصلابت و شکوه هرچه بیشتر و بهتر برگزار شود.»(38)و در ادامه، خطر جهانخواران و دشمنان ملتها را متذکر میشوند که برای خلع سلاح مسلمانان؛ از جمله سلاحهای کار آمد برائت از مشرکین و ضربهزدن به صلابت و ابهت و اقتدار امت محمد صلیاللهعلیهوآله به هر کاری دست میزنند و از جمله اقدامات آنان این است که این تفکر را القاکنند که حج جای عبادت و ذکر است نه میدان صف و رزم!«مسلمانان باید با همه امکانات و وسایل لازم به مقابله جدّی و دفاع از ارزشهای الهی و منافع مسلمین برخیزند و صفوف مبارزه و دفاع مقدس خویش را محکم و مستحکم نمایند.»(39)به نظر میرسد که امام برائت از مشرکین را بهعنوان نوعی «دفاع» مطرح نمودهاند و بههمین جهت در شرکت همگانی در این دفاع و برگزاری آن به شکل راهپیمایی و تظاهرات تأکید دارند.2ـ شرکت همگانی و حضور همه حاجیانحضرت امام شرکت همگان در مراسم برائت را «وظیفه» زائران خانه خدا میدانند و بر آن تأکید دارند و همه حجاج را، چه ایرانی و چه غیر ایرانی، به شرکت در تمامی مراسم اعلام برائت دعوت مینمایند و در عین حال از تفرقه افکنی، دشمنان بر حذر میدارند:«در راهپیماییها، باید فریاد برائت از مشرکان و ستمکاران بهطور کوبنده و با شرکت همگانی باشد که صدای مظلومیت مسلمانان و ملتهای تحت سلطه ابرجنایتکاران را به گوش جهانیان برساند و خفتگان را بیدار و ساکتان را در مقابل جباران هشدار و ناهیان از معروف و آمران به منکر را به جای خود بنشاند.»(40)3ـ اعلام برائت با فریاد بلند و کوبندهاعلام برائت باید همراه با فریاد و نمایش قدرتی باشد که نشانگر صلابت، قدرت و اعتماد به نفس مسلمانان و تهدید مشرکان توطئهگر و متجاوز و بالأخره امید بخش رهایی محرومان و مستضعفان جهان گردد.شیوه فریاد و تظاهر به عنوان وسیلهای هشدار دهنده برای خودی و دشمن، خود نوعی تاکتیک تبلیغی است که اسلام در دعوت و بیان مقاصد و اهداف خود بارها از آن بهره برده است.(41)اینجاست که امام قدسسره همواره بر این نکته تأکید میورزید که:«فریاد برائت باید کوبنده و رسا باشد تا صدای مظلومیت ملتهای تحت سلطه ابرجنایتکاران را به گوش جهانیان برساند و خفتگان را بیدار و ساکتان در مقابل جباران را هشیار سازد.و در واقع با فریاد برائت از مشرکان و اعلام آن وظیفه الهی و قرآنی، فرد، زائر خانه خداست که رسول اکرم به وسیله مولانا علیبن ابیطالب علیهالسلام در حج اکبر آن را اجرا فرمودند.»(42)4ـ رعایت نظم و آرامش در اجتماع برائتمهمترین نکته در برپایی مراسم برائت ، اهمیت دادن به نظم و آرامش است؛ چرا که اگر نظم و آرامش رعایت نشود، نه تنها اهداف برائت تأمین نمیشود، حتی ممکن است که اثر منفی هم داشته باشد؛ به عبارت دیگر در صورت نبودن نظم، امکان نفوذ عمال دشمنان در صفوف زائران وجود دارد که در نتیجه تحریکاتشان، موجبات بدنامی زائران و ایجاد تفرقه و اختلاف فراهم میآید. امام خمینی قدسسره همواره بر این نکته تأکید خاصی داشتهاند و به عنوان یکی از نکات مهم به زائران بیتاللّه الحرام متذکر شدهاند: «در راهپیماییها لازم است در وقت، کیفیت شعار و امثال آنها از متصدیان امور پیروی کنید و نظم و آداب اسلامی را به طور شایسته مراعات نمایید و به هیچکس اجازه ندهید که سرخود و بدون دستور شعار دهد، که ممکن است عمال دشمنان اسلام و جمهوری اسلامی که برای تفرقه افکندن و بدنام نمودن شما آمده باشند، در بین شما نفوذ کنند و با تحریکات و شعارهای غلط مخالف اخلاق اسلامی، به آبروی شما و ملت شما و اسلام و مذهب لطمه وارد کنند.»(43)آری! اعلام برائت با چنین کیفیتی تجدید میثاق مبارزه و تمرین تشکّل مجاهدان برای ادامه نبرد با کفر و شرک و بتپرستهاست و چنین راهپیمایی و اعلام برائتی است که به ضرر ابرقدرتها و قدرتهای جهانی است و بدیهی است اگر برائتی با چنین کیفیتی برپا نشود، هیچ ضرری برای ابرقدرتها نخواهد داشت.نقشبرائت ازمشرکیندرجهان اسلام1ـ نفی قدرتهای استکبارینقش برائت از مشرکین در جهان اسلام، درصورت فراگیر شدن آن، نفی قدرتهای استکباری و سلطهجویی آنهاست. منشأ همه مصائبی که جهان اسلام امروز گرفتار آن است، سلطهطلبی قدرتهای استکباری و در رأس آنها آمریکای تبهکار است.برای خاتمه دادن به سلطه طلبی مستکبران، تنها راه، وحدت صفوف مسلمانان است، وحدت هم با شعار حاصل نمیشود، تا ریشههای شرک از جوامع اسلامی زدوده نشود، تا بت نفس اماره که ریشه همه فسادها و جداییهاست شکسته نگردد و بالأخره تا برائت از مشرکین به مفهوم مطلق و کامل آن در جوامع اسلامی تحقق نیابد، وحدت حاصل نمیشود و مشکلات جهان اسلام حل نمیگردد.(44)2ـ به هم پیوستن مسلمانانامام راحل با فراخواندن عموم زائران و مسلمانان به اعلام برائت از مشرکان، در واقع، به آنان درس اتحاد و همبستگی میدهد و آنان را از تفرقه و اختلاف برحذر میدارد و خطرات این تفرقه را متذکر میشود که به سود مسلمانان نیست و از مسلمانان میخواهد آنجا که پای مصالح عالی اسلام و مسلمین در میان است، اختلافات را کنار نهاده و به اتحاد و همبستگی با یکدیگر بیاندیشند تا با این اتحاد خود بتوانند کاخهای ستم را از میان بردارند.«لازم است حجاج بیتاللّه الحرام، در این مجمع عمومی و سیل خروشان انسانی، فریاد برائت از ظالمان و ستمکاران را هرچه رساتر برآورند و دست برادری را هرچه بیشتر بفشارند و مصالح عالیه اسلام و مسلمین مظلوم را فدای فرقهگرایی و ملیگرایی نکنند و برادران مسلم خود را هرچه بیشتر متوجه به «توحید کلمه و ترک عصبیّتهای جاهلی» که جز به نفع جهانخواران و وابستگان آنان تمام نمیشود بنمایند، که این خود نصرت خداوند تعالی است و وعده حقتعالی به واثق شامل حالشان میشود.»(45)«... و اگر ان شاءاللّه عموم زائران، از هر طایفه و مذهب که از سراسر جهان در آن مکان شریف مجتمع شدهاند، ندای خداوند را اجابت کنند و با فریاد واحد، ستمگران و ظالمان را محکوم نمایند، کاخهای ستم فرو خواهد ریخت.»(46)«همه شما زائران بیتاللّه الحرام، از این قدرتهای تهی از ایمان نهراسید و با اتکال به خدای بزرگ در این مواقف عظیمه پیمان اتحاد و اتفاق در مقابل جنود شرک و شیطنت ببندید و از تفرّق و تنازع بپرهیزید ...وَلاَ تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ... رنگ و بوی ایمان و اسلام که اساس پیروزی و قدرت است با تنازع و دستهبندیهای موافق با هواهای نفسانیه و مخالف با دستور حقتعالی زدوده میشود واجتماع در حق و توحید کلمه و کلمه توحید، که سرچشمه امت اسلامی است، به پیروزی میرسد.»(47)امام در این گفتار خود ریشه ضعف امتهای مسلمان را تفرقه و اختلاف میدانند و رمز پیروزی آنان را اتحاد و وحدت کلمه. از سوی دیگر قدرتهای استکباری را قدرتهای شیطانی و چپاولگر معرفی نموده و از مسلمانان میخواهند تا «از مرکز بتشکنی برای شکستن بتهای بزرگ که به صورت قدرتهای شیطانی و چپاولگران آدمخوار درآمدهاند»(48) مجهز شوند و با اتکال به خدا از آنان نهراسند که اینان قدرتهای تهی از ایمانند.ریشههای اختلافات از نظر امام«یکی از بزرگترین و اساسیترین مشکلات، عدم اتحاد بین مسلمین است که بعضی از به اصطلاح سران کشورهای اسلامی منشأ آن میباشند که معالأسف برای رفع آن تاکنون اقدام چشمگیری نشده است، بلکه جنایتکارانِ سودجو که از اختلافات ملتها و دولتها به سود خودشان بهرهبرداری میکنند، با دست عمال ازخدا بیخبر خود به اختلافات دامن میزنند و هرگاه شالوده وحدت بین مسلمانان ریخته میشود، با تمام نیرو برمیخیزند و بذر خلاف میافشانند.»(49)3ـ آگاهی و بیداری سادهدلان«در پناه برائت از مشرکین است که سادهدلان هم میفهمند که نباید سر بر آستان قدرتهای استکباری نهاد و در برابرشان خاضع بود و در پناه همین برائت از مشرکین است که حتی سادهدلان میفهمند که نباید سر بر آستان شوروی و آمریکا نهاد.»مصداق و مؤید این گفتار «فلسطین و فلسطینیان» میباشند. «آری فلسطینی راه گم کرده خود را از راه برائت ما یافت و دیدیم که در این مبارزه چطور حصارهای آهنین را فروریخت و چگونه خون بر شمشیر و ایمان بر کفر و فریاد بر گلوله پیروز شد و چطور خواب بنیاسرائیل در تصرف از نیل تا فرات آشفته گشت، و دوباره کوکب درّیه فلسطین از شجره مبارکه لا شرقیه و لاغربیه ما برافروخت.»(50)4ـ آزادی انرژی متراکم جهان اسلامما با اعلام برائت از مشرکین تصمیم بر آزادی انرژی متراکم جهان داشته و داریم و به یاری خداوند بزرگ و با دست فرزندان قرآن روزی این کار صورت خواهد گرفت.»(51)پي نوشت : 1 ـ حج:27.2 ـ کهف : 463 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 228ـ2274 ـ حدیث ولایت، ج 1، ص 2055 ـ توبه: 3حدیث ولایت، ج 1، ص 206.6 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 2297 ـ همان، ص 228ـ2278 ـ یونس:32؛ حدیث ولایت، ج 1،ص 2069 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 22910 ـ حدیث ولایت، ج 1، ص 20711 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 22912 ـ حدیث ولایت، ج 1، ص 20613 ـ صحیفه نور، ج 18، ص 67ـ6614 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 1815 ـ حدیث ولایت، ج 1، ص 20616 ـ نساء: 48 و 116 ؛ انعام: 79 و 106 ؛ یونس: 105 ؛ حجر: 94 ؛ قصص: 87 ؛ روم: 31 ؛ فصلت: 60 ؛ توبه: 5 و 36 ؛ بینه: 6 ؛ احزاب: 73 ؛ فتح: 6.17 ـ انعام: 19 و 78 ؛ توبه: 3 و 114 ؛ هود: 35 و 54 ؛ یونس: 41 ؛ شعراء : 276 ؛ زخرف : 26 ؛ (دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج1، ص366ـ365).18 ـ توبه: 3، راغب اصفهانی؛ المفردات.19 ـ عباسعلی عمید زنجانی، در راه برپایی حج ابراهیمی، ص 10420 ـ دانشنامه جهان اسلام، ج 2، ص 62721 ـ محمدتقی رهبر؛ حج و برائت از مشرکان، میقات حج، سال ششم، شماره 22، ص 3322 ـ عباسعلی عمید زنجانی؛ در راه برپایی حج ابراهیمی، ص 106. اقتباس از پیام امام خمینی، صحیفه نور، ج 10، ص 22223 ـ ممتحنه: 424 ـ دانشنامه جهان اسلام، ج 2، ص 62725 ـ همان.26 ـ محمدتقی رهبر؛ حج و برائت از مشرکان، فصلنامه «میقات حج»، ص 3627 ـ نساء : 14128 ـ عباسعلی عمید زنجانی؛ در راه برپایی حجّ ابراهیمی، ص10729 ـ دانشنامه جهان اسلام، ج 2، ص 62730 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 11131 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 2132 ـ صحیفه نور، ج 10، ص 22133 ـ آیة اللّه جوادی آملی، صهبای صفا، ص 21334 ـ سید جواد ورعی: مبانی دینـی برائت از مشرکان (1)، مجله میقات حج، شماره 25، صص 38ـ3035 ـ صحیفه نور، ج20، ص11136 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 11237 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 11238 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 11139 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 11140 ـ صحیفه نور، ج 19، ص 20141 ـ عباسعلی عمید زنجانی؛ در راه برپایی حج ابراهیمی، ص 11042 ـ صحیفه نور، ج 19، صص 199ـ19843 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 23 و ج 19، ص 20144 ـ محمد محمدی ریشهری ؛ فلسفه برائت از مشرکان، میقات حج، سال دوم، شماره چهارم، ص 43ـ42 این مورد از نظر امام قدسسره که پیشتر در تعریف ارائه گردید، بحث شد.45 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 2146 ـ صحیفه نور، ج 19، ص 19947 ـ صحیفه نور، ج 10، ص 22148 ـ همان.49 ـ صحیفه نور، ج 15، ص 124ـ12350 ـ صحیفه نور، ج 20، ص 23451 ـ همان، ص 231منبع: فصل نامه میقات حجتصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها