تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816895558
ذكر خداي متعال
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: هجدهمين حديث از چهل حديث امام خميني(ره) درباره ذكر خداوند و فايده ذكر پروردگار است و رواياتي در اين زمينه ارائه مي نمايد . اين مبحث با روايتي از امام باقرعليه السلام گشوده مي شود: ابوحمزه ثمالي مي گويد : امام باقرعليه السلام فرمود :" در توراتي كه تغيير نكرده ، نوشته شده است : همانا موسي از پروردگار خود سؤال كرد ، پس گفت: اي پروردگار من! آيا تو به من نزديك هستي تا تو را مناجات نمايم ، يا دورهستي تا تو را صدا بزنم ؟ پس خداي عزوجل به او وحي فرستاد كه اي موسي! من همنشين كسي هستم كه مرا ياد كند . پس موسي پرسيد : چه كسي در پناه توست در آن روز كه جز تو پناهي نيست؟ خدا فرمود : آنها كه مرا ياد مي كنند ، من هم آنها را ياد مي كنم . در راه من با يكديگر دوستي مي ورزند ، پس آنها را دوست دارم . اينها كساني هستند كه وقتي بخواهم عذابي به اهل زمين برسانم ، آنها را ياد مي كنم ، پس آن [ عذاب ] را از آنان [ اهل زمين] به واسطه ي اين كسان رفع مي كنم" . مرحوم مجلسي مي نويسد : " گويا منظور حضرت موسي عليه السلام از اين سؤال ، آن بوده است كه آداب دعا را از پرودگار سوال كند . " اين احتمال هم وجود دارد كه حضرت موسي با اين سؤال ناتواني خود را از كيفيت دعا بيان مي كند و مي گويد كه پروردگارا ! تو منزهي از اين كه به دوري و نزديكي وصف گردي و هيچ گونه دعايي را شايسته مقام تو نمي دانم . تو خود اجازه ورود به دعا و كيفيت آن را به من مرحمت نما. لذا از سوي خداوند متعال جواب آمد كه همه ي عوالم محضر من است. در حقيقت اين كه در آيات قرآن آمده است: " من به بندگانم نزديك هستم " ( بقره/186) يا " از رگ گردن به آنها نزديكترم" ( ق/16) نوعي استعاره است ؛ و الا ذات مقدس خداوند ، منزه از نزديكي و دوري حسي و معنوي است . با عنايت به حديث فوق ، ياد خداوند متعال و دوستي با يكديگر درراه خدا چند دستاورد دارد كه بزرگترين آن ، اين است كه خداوند متعال ، بنده را ياد مي كند و اين ياد كردن ، نقطه ي مقابل فراموشي اي است كه نسبت به برخي افراد آمده است . ( طه/126) چنانكه فراموشي آيات الهي در دنيا موجب آن مي شود كه شخص در قيامت ، كور محشور گردد. محبت و دوستي در راه پروردگار نيز سبب محبت پروردگار مي گردد و اين دوستي زدوده شدن پرده هاي باطني را به دنبال دارد. تفاوت تذكر وتفكر تذكر ، دستاورد تفكر و انديشيدن است ؛ لذا در منازل و مراتب سير وسلوك ، تفكر و انديشيدن را بر تذكر مقدم دانسته اند . جناب خواجه عبدالله انصاري مي فرمايد : تذكر فوق تفكراست زيرا انديشيدن، درخواست محبوب است و تذكر به دست آمدن آن . تا زماني كه شخص در پي به دست آوردن مطلوب باشد ، از مطلوب پوشيده است ؛ و نيز قوت و كمال تذكر، وابسته به قوت و كمال تفكر است و ساير اعمال به آن تفكري كه نتيجه اش تذكر تام و تمام معبود باشد ، قابل مقايسه نيست ، چنان كه در روايات اين نوع تفكر را از يك سال، شصت سال و هفتاد سال عبادت برتر دانسته اند . اي عزيز! بدان كه به ياد محبوب بودن براي هر طبقه از مردم ، دستاوردهايي دارد: براي اولياء و عرفا ، نهايت آرزويشان است و براي عموم مردم ، بهترين راه اصلاح اخلاقي شان است. اين همه مصيبت ، به دليل دوري و غفلت از ياد پروردگاراست . دل را به ياد پروردگار عادت بده ، تا صورت قلبي تو صورت ذكر خداوند گردد . اگر چه ذكر حق از صفات قلب است و اگر قلب شخص متذكر گرديد ، از تمام دستاوردهاي تذكر ، بهره خواهد برد ، ولي بهتر آن است كه ذكر قلبي پس از ذكر زباني باشد . كامل ترين ذكر آن است كه در تمام مراتب وجودي شخص ، جاري باشد و حكم آن ذكر، ظاهر و باطن شخص را در بر بگيرد . در اين صورت ، تمام حركات انسان اعم از حركات ظاهري و باطني با ذكر خداوند انجام مي گيرد ؛ و اين تمام آمال و آرزوي اهل " الله " است و از اين معلوم مي شود كه ذكر زباني هم مفيد است ، زيرا اولاً در اين صورت زبان به وظيفه خود اقدام كرده و ثانياً چه بسا از رهگذر همين ذكر زباني ، قلب نيز متذكر گردد. شيخ عارف ما ، جناب شاه آبادي ، مي فرمودند: " شخص ذاكر بايد مثل كسي باشد كه مي خواهد به طفلي كلمه هايي را آموزش دهد. پس از آن كه طفل توانست بر اثر تكرار معلم ، كلمه را ادا كند خستگي معلم بر طرف مي شود . همين طور كسي كه ذكر مي گويد بايد به قلب خود كه زبان ذكر باز نكرده است ، ذكر را آموزش بدهد ، و علامت گشوده شدن زبان قلب آن است كه زبان از قلب پيروي مي كند ، و ارزش اعمال ظاهري به ميزان اقبال و توجه قلب انسان است و اينكه قلب به آن اعمال ظاهري ، حياتي ملكوتي ببخشد." رواياتي در زمينه ذكر پروردگار امام صادق عليه السلام فرمود:" هر مجلسي كه نيكوكاران و بدكاران در آن جمع شوند و بدون ذكر و ياد خداي عزوجل جلسه را ترك نمايند در روز قيامت برايشان به حسرت تبديل مي شود." در روز قيامت ، وقتي نتايج عظيم ذكر خداوند براي افراد معلوم گردد ، آن وقت است كه شخص خواهد فهميد ، چه نعمتهايي به خاطر غفلت ازدستش رفته است. پس بايد فرصت را غنيمت شمرده و محافل و مجالس را خالي از ذكر خدا برگزار ننمايد . در رواياتي آمده است كه خداي عزوجل به حضرت عيسي عليه السلام فرمود:" اي عيسي! مرا نزد خودت ياد كن تا تو را نزد خودم ياد كنم و مرا در ميان جمعيت ياد كن تا تو را در ميان جمعيتي بهتر از جمعيت آدميان ياد نمايم. اي عيسي! دل خودت را براي من نرم نما و مرا در خلوتها بسيار ياد كن..." خداي عزوجل مي فرمايد : " كسي كه به واسطه ي ذكر من از درخواست كردن باز بماند ، چيزي برتر از آنچه شخص ديگر ِ درخواست كننده از من مسئلت و درخواست كرده است، به او عطا مي نمايم ." از رسول اكرم صلي الله عليه و آله روايت شده است : " بدانيد كه بهترين كارهاي شما نزد خداوند و پاكيزه ترين و بالاترين آنها در درجات شما و بهترين چيزي كه آفتاب بر آن طلوع كرده است ، ذكر خداوند سبحان مي باشد، زيرا خداوند از جانب خود فرموده است من همنشين كسي هستم كه مرا ياد كند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 451]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها