محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798112301
احاطه زیست مجازی بر زندگی حقیقی / این اعتیاد چطور کنترل می شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
احاطه زیست مجازی بر زندگی حقیقی / این اعتیاد چطور کنترل می شود؟
حضور همیشگی در فضای مجازی را نمی‌شود زندگی تلقی کرد. زندگی بسیار زیباتر از آن چیزی است که در شبکه‌های اجتماعی برای خود می‌سازیم و نیازمند کنش های غیر تکنولوژیک است وگرنه روزی چشم باز می کنیم و می بینیم تنها داریم به طور مجازی زندگی می کنیم.
اگر روزی در میان تبلیغات رنگارنگ رسانه‌های مکتوب و دیداری به تبلیغ مکان‌هایی برای ترک اعتیاد به اینترنت برخورید مسلما تعجب نخواهید کرد چرا که با دیدن رفتارهای نابهنجار برخی افراد در استفاده از این تکنولوژی نوین، چنین اتفاقی را قابل پیش‌بینی می‌دانستید. ورود گوشی‌های هوشمند به زندگی افراد، پیامدهای متفاوتی را با خود به همراه داشته است. مضرات و فوائد فضای مجازی مقوله مفصلی است که تاکنون بسیار به آن پرداخته شده اما به نظر می‌رسد هرچه بیشتر به آن پرداخته می‌شود تأثیر کمتری دارد. چرا؟ آیا می‌توان جاذبه‌های فضای مجازی را تنها علت آن دانست؟ در دنیای مجازی، افراد می‌توانند آنچه را که در واقعیت، امکان دسترسی ندارند به دست بیاورند و به آنچه که نیستند تظاهر کنند و آنچه را که ندارند، ابراز کنند. گروه‌های شکل یافته در بستر این فضا جایگاه ویژه‌ای در ارتباطات افراد به خود اختصاص داده است. افراد در گروه‌ها با هم حرف می‌زنند، دعوا می‌کنند، عقاید شخصی و اظهارنظرهای سیاسی خود را بی‌محابا ابراز می‌کنند، علاقمندی‌های خود را دنبال می‌کنند، عاشق می‌شوند، تجارت می‌کنند و حتی می‌میرند! جالب اینجاست که انسان‌ها برای این دنیای مجازی ساخته دست خود، هر از گاهی قوانینی وضع می‌کنند و یکدیگر را به رعایت آن سفارش می‌کنند. مضرات آن را با نوشتن مقالات فراوان و ساخت کلیپ‌های مفهومی تأثیرگذار به یکدیگر گوشزد می‌کنند و از هم می‌خواهند هر چه می‌توانند از این دنیا فاصله بگیرند یا استفاده بهینه را جایگزین مصرف بی‌رویه کنند. اما واکنش افراد به این پیام‌ها تنها پسندیدن و در نهایت انتشار آن ها در گروه‌ها و شبکه‌های دیگر است. درست مثل معتادانی که دور هم جمع می‌شوند، از مضرات مواد افیونی و آسیب‌هایی که دیده‌اند برای هم حرف می‌زنند، حتی شاید زخم‌ها و جراحت‌های خود را به هم نشان دهند اما بعد با تعارف‌زدن به یکدیگر مشغول استفاده از آن می‌شوند… تشبیه دنیای مجازی به مواد افیونی شاید با دید کارشناسانه بسیار نامناسب بیاید اما آنچه در این مقوله از دنیای مجازی در نظر است تأثیر آن نه در پیشرفت علم و رشد تکنولوژی امروز بشر بلکه حضور مخرب آن بر زندگی فردی و اجتماعی شخص است. همه ما تاکنون با ابراز انزجار از چهره معتادی که در کنار خیابان افتاده است در دل ابراز خرسندی کرده‌ایم که چون او نیستیم اما آیا می‌توانیم مطمئن باشیم که خودمان معتاد نیستیم؟ حضور در فضای مجازی، زندگی است؟ تنهایی افراد، میل به بیشتر دیده شدن و تظاهر به چیزی بیش از واقعیت وجود، داشتن تمام آن چه که فرد در رویا فقط به آن می‌اندیشد، امکان ارتباط با افراد به صورت نامحدود و … رامی‌توان از دلایل اقبال عمومی دنیای مجازی دانست. اما آیا می‌توان به این حضور در فضای مجازی عنوان “زندگی” داد؟ گاه حضور فرد در شبکه‌های اجتماعی آن‌قدر زیاد می‌شود و فرد در مطالب منتشرشده غرق می‌شود که گمان می‌کند تمام جامعه این مطالب را می‌داند یا همه مثل او و گروه‌هایش فکر می‌کنند و احساس غالب بودن نظر و فکر خود را در همه جا دارد و وقتی برخلاف آن را مشاهده می‌کند دچار نوعی زدگی یا دوگانگی می‌شود و یا به نوعی به کتمان واقعیت می‌پردازد نظیر اتفاقاتی که در انتخابات دهم ریاست‌جمهوری رخ داد. گروهی که غلبه حضور خود و طرفدارانش در فضای مجازی تصوری به آن ها داده بود که در کنار دیگر تصورات موجود گمان می کردند قطع به یقین در انتخابات پیروز هستند. این حضور همیشگی گاهی اوقات باعث می‌شود فرد فکر کند همین حضور و پسندیدن و انتشار مطلب در فضای مجازی، خودش کار بسیار بزرگی است و نیازی به واکنش در دنیای حقیقی ندارد. به عنوان مثال در موضوع ورود “فابیوس” وزیر امور خارجه فرانسه به کشورمان در ماه گذشته موج مخالفت و انزجار از حضور وی در گروه‌ها و شبکه‌های اجتماعی بسیار فراوان بود اما در فضای حقیقی تنها تعداد کمی از افراد به حضور این شخص اعتراض خود را نشان دادند و نتیجه این شد که عامل ورود خون‌های آلوده به ایران بر روی فرش قرمز وزارتخانه قدم گذاشت، مسئولان ایرانی با روی باز از او استقبال‌کردند و وی بدون کوچک‌ترین عذرخواهی و یا ابراز پشیمانی خاک ایران را ترک کرد و افراد هم‌چنان در گروه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مشغول پخش مطالب اعتراض‌آمیز به حضور وی و انتشار عکس‌ها و بیانیه‌ها بودند! حضور همیشگی در فضای مجازی را نمی‌شود زندگی تلقی کرد. زندگی بسیار زیباتر از آن چیزی است که در شبکه‌های اجتماعی برای خود می‌سازیم و نیازمند کنش های غیر تکنولوژیک است وگرنه روزی چشم باز می کنیم و می بینیم تنها داریم به طور مجازی زندگی می کنیم در حالی که این پدیده بخشی از زندگی است و حقیقت آن چیز دیگری است. [رصد، پایگاه تحلیلی دفتر پژوهش انتهای متن
94/06/10 - 00:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها