محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798123443
لبه تیغ سینمای تریلر
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: نقدی بر فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من»
لبه تیغ سینمای تریلر
تاریخ انتشار : یکشنبه 11 مرداد 1394 ساعت 20:30 | شماره خبر : 2041011224449095595 تعداد بازدید: 4
پ پ
فیلم‌هایی را که در چند سال اخیر دیده‌اید مرور کنید. عمده آنها مربوط به سینمای درام خانوادگی یا کمدی و ملودرام‌های اشک‌برانگیز بوده است.
احتمالا وقتی در سینمای ایران یک ژانر متفاوت مانند گونه ترسناک یا دلهره یا حتی یک اکشن پرماجرا و تریلر پر از تعلیق ساخته شود همگی تعجب خواهند کرد البته فقر ژانر در سینمای ایران به دلیل نبود پول و سرمایه در این هنر و صنعت است زیرا ژانرهای یادشده در زمره گران‌ترین گونه‌های سینمایی است، اما «اعترافات ذهن خطرناک من» فیلمی در همین ژانر اکشن است با بضاعت سینمای ایران. هومن سیدی در سومین کارش در حالی سراغ یک داستان شلوغ اکشن رفته که فیلم قبلی‌اش «سیزده» اثر تقریبا خوبی از کار درآمده بود. اعترافات ذهن خطرناک من اثر اورجینالی نیست و فیلم کپی مطلق آثار اکشن آمریکایی به‌شمار می‌آید؛ برخی داستانک‌ها کپی بی‌رمق تارانتینویی و برخی دیگر روایت آبکی الیور استون. با این همه، هم این‌که هومن سیدی به سمت یک ژانر متفاوت رفته (فارغ از ضعف‌های اساسی فیلمش) نفس کارش قابل قدردانی و امتیاز اصلی فیلمش به شمار می‌آید. اعترافات ذهن خطرناک من روایت 24 ساعت پایانی از روز پنجم از زندگی مرد تبهکاری است که در مخمصه‌ای عجیب گرفتار آمده است. او نه می‌داند کیست و نه این‌که دور و بر وی چه خبر است. در این گیرودار او فقط دو مخاطب دارد؛ یک زن که ادعا می‌کند همسر اوست و یک مرد بیکاره و مال‌خر خرده پا که مدام به پروپای این مرد می‌پیچد و حال معلوم نیست که کدام راست می‌گویند. هومن سیدی ژانر تریلر را خوب شناخته است. در اعترافات ذهن خطرناک من او معرفی کاراکترها را به گونه‌ای انجام داده که تماشاگر عام نسبت به پرداخت آنها رغبت نشان می‌دهد و دوست دارد سرانجام آنها را بداند. ضمن این‌که توهم نیز از انگاره‌های اساسی پیشبرد قصه است. گنج ماجرا نیز جزو همین معماهاست. در واقع از گنج خبری نیست. گنج اگر واقعیت داشته باشد صد کیلو قرص روانگردان است که سه نفر ماجرا می‌خواهند تمامش را به دست بیاورند. در این مسیر سیدی گاهی رگه‌های فلسفی به داستانک‌ها وارد می‌کند و گاهی دیالوگ‌ها را به صورت پرسش و پاسخ‌های عمیق در می‌آورد. فضای وهم‌آلود داستانک‌ها بخش سیاه‌تری به معماهای اعترافات ذهن خطرناک من داده است. تماشاگر مدام در این برزخ است که آیا آنچه می‌بیند حقیقت است یا این که توهم یک آدم معتاد است که شیشه مصرف کرده و در هپروت فکر و خیال می‌کند. در واقع مرز واقعیت و خیال مدام در حال تغییر است. در این راستا بازی کاراکترهای فیلم بسیار خوب از کار درآمده است. سیامک صفری در نقش اصلی ایفاگر یک معتاد بیکاره پشت‌هم‌انداز است و در ورطه‌ای دیگر به صورت یک قربانی به تصویر در می‌آید.
عباس غزالی و نگار جواهریان نیز بازی‌های خوبی ارائه داده‌اند. مهم‌ترین جلوه‌گری بازی‌های سه نفر در تعامل آنهاست. در واقع بازیگران نقش مکمل یعنی غزالی و جواهریان بخوبی با صفری هماهنگ و در بسیاری نماها پیشقراول بوده‌اند. این اتفاق یکی از مهم‌ترین امتیازات فیلم است. از منظر تماشاگر خاص، اما اعترافات یک ذهن خطرناک می‌تواند قصه‌ای باشد پر از ادا و اصول یا یک کپی بی‌رمق از آثار تارانتینو و دارای داستانک‌های آبکی از فیلم‌های جنایی خارجی؛ به گونه‌ای که به نظر می‌رسد همه چیز این فیلم عاریه است و هیچ چیز بومی و وطنی ندارد. با این همه از منظر این تماشاگران احتمالا ورود یک کارگردان جوان به ژانری تازه و بازی‌های خوب از امتیازات فیلم به حساب می‌آید. سینمای اکشن هزینه‌بر است. سینمای تریلر بدون اسباب لازم سرصحنه و استودیوهای مجهز و تدوین نهایی در استودیوهای دیجیتال راه به جایی نمی‌برد. سینمای ایران بدون تعارف فاقد چنین زیرساخت‌هایی است. هنوز که هنوز است ساز و کار نمایش یک صحنه تصادف دم‌دستی به شکل ابتدایی انجام می‌گیرد که باعث آبروریزی است. از این‌رو است که وقتی کسی به این نوع ژانر ورود می‌کند این‌قدر شجاعت داشته که پای کاستی‌ها بایستد. اعترافات ذهن خطرناک من از این منظر فیلم قابل احترامی است. مهدی تهرانی - قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)
تاریخ انتشار : یکشنبه 11 مرداد 1394 ساعت 20:30 | شماره خبر : 2041011224449095595 تعداد بازدید: 4
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها