محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826688640
«آموزش» و دیگر هیچ!/ خلأ سیستم ارزیابی در فرآیند تربیتی
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت؛
«آموزش» و دیگر هیچ!/ خلأ سیستم ارزیابی در فرآیند تربیتی
شناسهٔ خبر: 2533080 پنجشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۵
دین و اندیشه > اندیشکده ها
آموزشی شدن شاخص‌های ارزیابی فعالیت‌ها در آموزش و پرورش یکی از مهم‌ترین محورهایی است که در نگاه کارشناسان با تغییر آن می‌توان انتظار رخ دادن یک تحول در حوزه پرورشی را داشت. به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از موضوعات جدی قابل نقد در نظام آموزش و پرورش، بررسی دستاوردهای آن در سطح جامعه می‌باشد، به‌طور طبیعی نتایج کار آموزش‌و پرورش یکی از روشن‌ترین مواردی است که از سوی خانواده‌ها و همه مردم موردتوجه و قضاوت قرار می‌گیرد؛ آنچه در این میان بیش از دیگر ابعاد مورد توجه قرار می‌گیرد، مباحث تربیتی است، قطعاً جامعه انتظار دارد در نظامی که عنوان اسلامی و ایرانی را در پیشانی خود دارد، تربیت نسل آینده کشور مبتنی بر همین شاخصه‌ها باشد.برای یافتن پاسخ‌ها در این حوزه می‌بایست به سراغ بخش‌های تربیتی و پرورشی در آموزش‌وپرورش رفت تا مزیت‌ها و آسیب‌های کار را پیدا کرد، یکی از محوری‌ترین افرادی که دراین‌باره باید از آن سخن گفت، معلم است؛ بی‌تردید همه معلمان علاوه بر نقش آموزشی دارای نقش دیگری تحت عنوان تربیت دانش آموزان نیز هستند، ناخودآگاه بسیاری از دانش آموزان معلم خود را الگوی رفتاری قرار می‌دهند و اینجاست که برخورداری از مهارت‌ها و دانش کافی در زمینه‌های تربیتی می‌تواند در پیشبرد اهداف پرورشی مؤثر باشد.درباره نقش معلم و ویژگی‌های او در فرایند تربیتی دانش آموزان به سراغ تنی چند از کارشناسان رفته‌ایم تا خلأهای این حوزه را در گفتگو با آنان بررسی کرده و از میان صحبت‌هایشان نسخه‌ای برای درمان و پیشگیری از آسیب‌های این حوزه پیدا کنیم. در گفت و گو با محمدابراهیم محمدی و هادی طالبیان مدیرکل سابق فرهنگی و هنری وزارت آموزش‌وپرورش و مدیرکل سابق امور جوانان خراسان رضوی این موضوع بررسی شده است. دانش و مهارت در کنار احساس مسئولیت معلممحمدابراهیم محمدی که اولین مدیرکل فرهنگی و هنری وزارت آموزش و پرورش بوده است در گفتگو با ما بحث را این‌گونه آغاز می‌کند: «۵۰ درصد کیفیت کار در آموزش‌وپرورش به دانش و مهارت‌های معلم و ۵۰ درصد دیگر به دلسوزی و علاقه‌مندی او به تعلیم و تربیت دانش آموزان بستگی دارد؛ درواقع باید معلم و مربی در کلاس، سواد شغلی برای استفاده از قالب‌های تازه را داشته باشد، هرچقدر به کارش علاقه‌مند باشد ولی از دانش لازم برخوردار نباشد نمی‌تواند موفقیت موردنظرش را کسب کند.»مدیرمسئول سابق نشریه زائر با تأکید بر اینکه سواد رسانه‌ای و مهارتی یکی از الزامات معلمان امروز است، اظهار می‌کند: «منظور از سواد رسانه‌ای موردنیاز معلمان توانایی و دانش کار با ابزارهای و فنّاوری‌های نوین آموزشی در راستای مأموریت‌های معلمی است، در کنار این دانش برای استفاده از امکانات فنّاورانه آموزشی، خواستن و دل‌مشغولی معلم نیز نیمه دیگر اثرگذاری بر دانش آموزان است.»وی ادامه می‌دهد: «هرکدام از این دو یعنی دانش و مهارت و همچنین احساس دغدغه و مسئولیت در کار معلم نباشد بخشی از کار او دچار ضعف خواهد شد.» مدارس هوشمند، معلمان هوشمند می‌خواهدمحمدی تأکید می‌کند: «زمانی که از مدرسه هوشمند سخن می‌گوییم، منظور مدرسه‌ای است که ظرفیت‌های رسانه‌ای و فنّاورانه دارد و از قالب‌ها و ظرفیت‌های جدیدی برای تعلیم و تربیت استفاده می‌کند، مدرسه‌ای که معلم آن توان استفاده از این امکانات را نداشته باشد مانند این است که برای انسان مواد خام مورد نیاز او را تهیه کنند اما به دلیل نداشتن آگاهی لازم برای استفاده از آنان گرسنه بماند.» وی نخستین نیاز مدارس هوشمند را معلمان هوشمند دانست و بر ضرورت بهره‌گیری از ظرفیت‌های جدید در فرایند پرورشی دانش آموزان تأکید کرد.مدیرکل سابق فرهنگی هنری وزارت آموزش‌وپرورش درباره راهکارهای رسیدن به نقش اثرگذارتر از سوی معلمان در فرایند تربیتی این‌طور توضیح می‌دهد: «باید ابتدا طرح یک نقشه راه را تهیه کنیم که مبتنی بر پروسه‌های مختلف و مطالعه شده باشد، طرحی که چارچوب فعالیت‌ها را تعیین کند و تخطی از آن صورت نگیرد؛ این نقشه راه که فعالیت‌ها در آن دیده می‌شود، راهبردهای ما را مشخص می‌کند.»وی ثبات در تصمیمات را لازمه چنین طرحی می‌داند و می‌گوید: «باید به طرح‌ها و مرامنامه‌ها تعهد داشته باشیم، یکی از دلایلی که حرکت رو به جلویی در حوزه‌های آموزشی و پرورشی نداشته‌ایم، همین نبودن ثبات در تصمیم‌ها و مدیریت‌هاست؛ ازاین‌روست که نتایج و دستاوردهای ما موردنقد قرار می‌گیرد، فعالیت‌ها باید بر اساس نقشه راه مشخص شوند. در کنار این نیز لازم است که تعهد و وفاداری به این نقشه در میان عوامل آموزشی و پرورشی ایجاد شود، نباید تغییرات و نگرش‌های سلیقه‌ای و سیاسی در چیدمان نیروی انسانی تأثیر داشته باشند.»محمدی ادامه داد: «زمانی که یک نیرو ۵۰۰ ساعت آموزش‌های مهارتی می‌بیند، نباید به‌راحتی دچار تغییر حوزه شود؛ این موارد نمی‌گذارد نتایج موردنظر به مطلوبیت نزدیک شوند. ما شاهدیم که دبیر زبان یا کتابدار به‌عنوان مربی پرورشی فعالیت می‌کنند، بیش از این‌ها باید به ثبات نیرو و آموزش‌های آنها بها دهیم.»وضعیت کنونی، نتیجه نبود سیستم ارزیابی تربیتیوی فرایند نگاری در فعالیت‌ها و برنامه‌های پرورشی و تربیتی آموزش‌وپرورش را به‌عنوان یک راهکار دیگر در این حوزه مؤثر می‌داند و دراین‌باره معتقد است: «تعریف‌ها در این حوزه کلی و سلیقه‌ای است، برای رسیدن به یک خروجی قابل‌اعتنا باید فرایند نگاری کنیم چون کاری که باید انجام شود برای عوامل و کارگزاران مشخص نیست و خروجی‌ها بر اساس دریافت و توجیهات افراد تغییر و تنزل پیدا می‌کند.»مدیرکل سابق فرهنگی هنری وزارت آموزش‌وپرورش نبود سیستم کنترل و ارزیابی را یکی از خلأهای این بخش می‌داند و تأکید می‌کند: «باید بر اساس تعریفی که در نقشه راه می‌آید از افراد کارها را مطالبه کنیم، کنترل و ارزیابی مداوم برای سنجش خروجی‌های کار لازم است، صلاحیت‌های اولیه که احرازشده است و باید در مسیر کار نیز تجدید شوند.» آثار به‌جای آماروی اشاره می‌کند: «پیش از این در حوزه تربیتی باید شاخص‌ها و سنجه‌ها تعریف شوند، ما در این حوزه هم کمبود داریم، در مسائلی مانند حجاب، شاخص ما چیست؟ مسائل معنوی را چگونه ارزیابی می‌کنیم؟ گاهی اوقات برای اینکه کارآمدی خود را اثبات کنیم از شاخص‌های معنوی فرار کرده و به سمت آمارهای فیزیکی و کمی در حوزه تربیتی می‌رویم و به دنبال کارهای آماری و حجمی هستیم، درحالی‌که در حوزه تربیتی به‌جای آمار باید دنبال آثار باشیم.»محمدی برای افزایش کاراملی سیستم ارزیابی و کنترل در این بخش پیشنهاد می‌کند که افراد دیگری خارج از سیستم آموزش‌وپرورش این ارزیابی را انجام دهند تا مانند گذشته خودمان از خودمان راضی نباشیم و ببینیم از خانواده گرفته تا نهادهای دیگر اجتماعی از خروجی‌های ما راضی نیستند.سیستم ارزیابی ما چند شاخص تربیتی دارد؟مدیرکل سابق امور جوانان اداره ورزش و جوانان استان خراسان رضوی نیز در گفتگو با ما بر همین نکته تأکید می‌کند اما گره کار را در شاخص‌های ارزیابی می‌داند و می‌گوید: «زمانی که در اداره کل امور جوانان بودم برای بازدید فعالیت‌های دبیرستان‌های مختلف برنامه‌های بازدید داشتیم، به چند مدیر این نکته را گفتم که باید در فرایند تربیتی دانش آموزان توجه بیشتری داشته باشند و درباره راهکارهای آن باهم بحث کردیم، پاسخی که اغلب آنان دادند برایم جالب بود، می‌گفتند ما را در انتهای سال با تعداد المپیادی‌ها و رتبه‌های کنکور و ... ارزیابی می‌کنند، بروید این را حل کنید.»هادی طالبیان اضافه می‌کند: «شاخص‌های ارزیابی مدیران نباید تنها ملاک‌های آموزشی باشد، مشکلی که این دسته از مدیران به آن اشاره می‌کردند، جای کامل جدی دارد.»این مدرس دانشگاه با اشاره به نقش معلمان به‌عنوان عنصر محوری در افزایش کیفیت فرایند تربیتی در مدارس ادامه می‌دهد: «از مدیران مدارس نیز نباید غفلت کنیم، معلم محور فرایند تربیتی مدرسه است و مدیر نقش فرماندهی را بر عهده دارد؛ در این زمینه باید در ابتدا روی ورودی‌های سیستم دقت داشته باشیم که این سیاست هزینه آموزش را نیز کاهش می‌دهد و با ترمیم کارایی و اثربخشی بهره‌وری را نهادینه می‌کند.»وی تأکید می‌کند: «هرچقدر در جذب سرمایه انسانی کارآمد موفق‌تر عمل کنیم، می‌توانیم با آموزش مناسب میزان اثربخشی آنان را دوچندان سازیم. دانشگاه فرهنگیان از این زاویه جایگاه مناسبی است.» پنج راهکار برای ترمیم سیستم فعلیمدیرکل سابق امور جوانان خراسان رضوی راهکارهای عملیاتی دیگری را نیز در این زمینه پیشنهاد می‌دهد: «برای سرمایه‌های فعلی نظام آموزش‌وپرورش باید با تعریف سیر مطالعاتی مستمر به‌منظور آشنایی با دیدگاه‌های تربیتی، برگزاری کارگاه‌های آموزشی، تعبیه سیستم انگیزشی برای افزایش علاقه و حضور معلمان در فرایند تکمیل اطلاعات تربیتی خود، راه‌اندازی کانون‌های تربیتی ویژه معلمان همانند کانون‌های دانش‌آموزی، شناسایی و معرفی اساتید زبده به نیروهای فعلی و تعبیه ساختاری به‌منظور ارتباط آنها با یکدیگر، روند کیفی سازی را در پیش گرفت.»وی خاطرنشان می‌کند: «در زمینه تربیت انقلابی دانش آموزان فعالیت‌های قابل‌تقدیری انجام‌شده است اما راه‌های نرفته بسیار بیشتر است، به نظر می‌رسد در محتوای متون آموزشی فعالیت‌های مکمل و غیررسمی سرمایه‌های انسانی به‌کارگیری شده، میزان توجه به تشکل‌های غیردولتی، توجه به انجمن اولیا و مربیان و نقش غیرقابل‌انکار خانواده در فرایند تربیتی، بهره‌مندی از توان کارشناسان خبره، بهره‌مندی از توان مادی و معنوی ساختارهای اطراف آموزش و پرورش نیازمند توجه و تامل بیشتری هستیم.»آموزشی شدن شاخص‌های ارزیابی فعالیت‌ها در آموزش و پرورش یکی از مهم‌ترین محورهایی است که در نگاه کارشناسان با تغییر آن می‌توان انتظار رخ دادن یک تحول در حوزه پرورشی را داشت، به هر ترتیب تا زمانی که به معلمان و مدارس از زاویه نگاه آموزشی نگاه کنیم و آنان را با این عیار محک بزنیم، انتظاری بیش از وضعیت موجود نمی‌توانیم داشته باشیم، در این بستر معلمان نیز جایگاه تربیتی خود را پیدا نمی‌کنند و دراین‌باره اگر دغدغه‌ای هم داشته باشند برای اجرای آن باید سیستم را با خود هماهنگ کنند که این اتفاق کمتر و به‌سختی روی می‌دهد.**نویسنده: سید رضا سجادیمنبع: پایگاه دبیرخانه شورای عالی فرهنگی آستان قدس رضوی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها