تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816826421
الگوی تربیتی در مواجهه با پدیده‌ای به نام جهانی‌شدن قرار‌گرفته است -
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: افتخاری:
الگوی تربیتی در مواجهه با پدیده‌ای به نام جهانی‌شدن قرار‌گرفته است
شناسهٔ خبر: 2470031 سه‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۳ - ۱۴:۲۸
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها
رییس مرکز مطالعات و برنامه ریزی وزارت کشور گفت: باید الگوی اصیل انقلابی را که تربیت محوری به جای قدرت محوری بود احیاء کنیم. امروز الگوی تربیتی ما در مواجهه با پدیده ای به نام جهانی شدن قرار گرفته است. به گزارش خبرگزاری مهر، اولین نشست از برنامه کرسی مطالعاتی فرهنگ و امنیت با عنوان «جهانی شدن؛ فرهنگ و امنیت ملی با تأکید بر سبک زندگی» در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، برگزار گردید.در این نشست، افتخاری (ریاست مرکز مطالعات و برنامه ریزی وزارت کشور) گفت: در دوران جدید از یکسو مقوله امنیت ملی تغییراتی را به خود دیده است و از سوی دیگر مسأله سبک زندگی نیز بر مقوله امنیت ملی تأثیرگذار شده است. از طرف سوم، پدیده جهانی شدن هم سبک زندگی را متحول کرده است.در جریان مطالعات امنیت ملی شاهد وقوع یک تحول بزرگ هستیم و آن عبور از رویکردهای سلبی و تهدیدنگر و ورود به رویکردهای ایجابی است. در رویکردهای سلبی و امواج سنتی و اولیه مطالعات امنیتی، امنیت یک بازیگر در توان او برای دفع تهدیدات خلاصه شده و از توان و قدرت نیز تنها توان و قدرت نظامی فهم می شد که البته در دوران مدرن قدرت اقتصادی نیز بدان افزوده شد. در این رویکرد هر چه این منابع قدرت افزایش پیدا کنند، توان بازدارندگی و سرکوب حکومتها نیز افزایش می یابد. در این رویکرد دولتها به تنهایی می توانند با بسیج و ارتقاء منابع خود به دنبال ایجاد امنیت باشند.دکتر افتخاری ادامه داد: گفتمان ایجابی از زمانی مطرح می شود که محوریت قدرت در بحث امنیت جای خود را به محوریت رضایت می دهد. جوامعی که در درون خود از انسجام و رضایت برخوردار باشند حتی می توانند تهدیدات بیرونی را تحت تاثیر قرار دهند. در چارچوب مفاهیم دینی می توان جامعه مرصوص را در برابر بیت العنکبوت مطرح کرد. اگر جامعه ای در درون خود از استحکام لازم برخوردار باشد، اتفاقات بیرونی نه تنها تهدید نیست بلکه می توانند فرصت تلقی شوند. در چنین ایده ای، رضایت می تواند موجب افزایش استحکام داخلی شده و به تبع آن امنیت ملی ارتقاء یابد.وی افزود: گفتمان ایجابی به شدت درون نگر است و به عنوان نمونه به‌دنبال بررسی این موضوع است که جمهوری اسلامی تا چه میزان در تقویت رابطه دولت و ملت موفق عمل کرده است و مردم تا چه میزان از زندگی کردن در جامعه ایران راضی هستند. اگر این رضایت وجود داشته باشد حتی در صورت کمبود منابع نیز توان ایستادگی در برابر تهدیدات وجود خواهد داشت. در نگاه ایجابی تهدیدات بیرونی نادیده انگاشته نمی شوند بلکه فلسفه وجودی آنها و نحوه تأثیرگذاری شان مورد ارزیابی مجدد قرار می گیرد. در چنین رویکردی، مولفه های فردی (مثل انسان شناسی) مورد توجه قرار می گیرند. در این رویکرد روندها و نهادهای اجتماعی هم اهمیت فراوان پیدا می کنند.وی تصریح کرد: هماهنگی یا تعارض میان این نهادها می تواند اثر مستقیم بر استحکام داخلی داشته باشد. به عنوان نمونه اگر نهاد اجتماعی به سمت سکولاریزه کردن جامعه و بالعکس نهاد سیاسی به‌دنبال اسلامی کردن جامعه باشد شاهد وقوع تعارضات جدی در عرصه تربیت فردی و اجتماعی خواهیم بود. چنانچه نظام اجرایی و اجتماعی برخلاف نظام سیاسی حرکت کند نمی توان از جامعه انتظار همراهی داشت. به عنوان نمونه یکی از علل اصلی عدم توفیق در اقتصاد مقاومتی این است که نظام سیاسی به صورت جدی پای آن نایستاده است. در حالیکه در دهه شصت علیرغم محدودیت ها و محرومیت های بیشتر، جامعه از پایداری بیشتری برخوردار بود. چون مردم نظام سیاسی را همراه و همانند خود می دیدند. اگر بتوانیم با تقویت این مولفه ها، در جهت گفتمان ایجابی حرکت کنیم، جامعه را به سمت تعبیر قرآنی بنیان مرصوص خواهیم برد که مقاومتش در برابر تهدیدات بیرونی نیز افزوده شده است.رییس مرکز مطالعات و برنامه ریزی وزارت کشور ادامه داد: مسأله امروز ما این است که باید الگوی اصیل انقلابی را که تربیت محوری به جای قدرت محوری بود دوباره احیاء کنیم. امروز الگوی تربیتی ما در مواجهه با پدیده ای به نام جهانی شدن قرار گرفته است که رمز موفقیت در این مواجهه، پایمردی بر الگوی تربیتی انقلابی است تا تبدیل به سبک زندگی گردد. اگر بتوانیم این تربیت را به سبک زندگی تبدیل کنیم، مسایل امنیتی ما نیز مرتفع خواهد شد. واقعیت آن است که حرکت ما از تربیت اسلامی به سمت سبک زندگی با موفقیت توأم نبوده است و ضعف ما در این زمینه موجب چیرگی سایر سبک های زندگی شده است.سخنران دوم نشست تخصصی دکتر فروزنده جعفرزاده پور (عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی) نیز به بیان یافته های پژوهش انجام شده در این خصوص پرداخت.وی گفت: ارائه حاضر حاصل یک فراتحلیل بر روی مطالعات اجتماعی انجام شده بر روی سبک زندگی است. هنگامی که از حوزه جامعه شناسی به سبک زندگی پرداخته می شود سئوالات اساسی این است که سبک زندگی چیست، چه الزاماتی دارد و چرا باید بدان پرداخت. سبک زندگی با مفهوم انتخاب همراه است، مفهومی که در زندگی سنتی جای چندانی ندارد. انتخاب مقوله ای خاص دنیای مدرن است.سبک زندگی، یعنی کلیت بی همتا و فردی زندگی که همه فرایندهای عمومی زندگی، ذیل آن قرار دارند (آلفرد آدلر، ۱۹۵۶: ۱۹۱)سوبل در تعریف سبک زندگی آورده است: معقول است که بپذیریم سبک زندگی کاملاً قابل مشاهده است و در ادامه تأکید می کند که الگوی مصرف قابل مشاهده ترین و بهترین شاخص سبک زندگی است (سوبل، ۱۹۸۱).«سبك زندگی» راه و روش زندگی است كه بيان كننده ايستارها و ارزشهای يك فرد يا گروه می باشد (آزادارمكی، ۱۳۸۶: ۱۶).لسلی و دیگران با چنین رویکردی در خصوص سبک زندگی آورده اند: «رفتارهایی که با قشربندی حیثیتی و اعتباری مرتبط است، سبک زندگی نامیده می شوند. سبک زندگی فقط آنچه یک فرد دارد نیست؛ بلکه چگونگی نمایش آنها توسط فرد است. سبک زندگی هم الگوهای مصرف را شامل می شود و هم قدرتی که از این ناحیه کسب میشود. سلیقه آداب معاشرت و مد نشانه‌های داشتن جایگاهی در نردبان اجتماعی و نمادهای مرتبط با سبک زندگی هست» (لسلی و همکاران، ۱۹۹۴: ۳۶۸).عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی ویژگی های سبک زندگی را چنین بیان نمود:.بیان گرایانه (افراد از طریق رفتارهای نظام یافته و جهت دار خود را به دیگران معرفی می نمایند و با چگونگی معرفی خود، هویت و تشخص می یابند)· انتخابی (از میان راههای موجود یک راه را انتخاب می کنند)· مشخص کننده و متمایز کننده است (تشابه با سایر هم گروهها و تفاوت با دیگر گروهها)· کلیت و انسجام دارد (در غیر این صورت نمی توان سبک زندگی را مجموعه ای از الگوهای رفتاری دانست)مفهوم مصرف نیز شامل تمامی انواع فعالیتهای اجتماعی است که می توانند برای ویژگی ها و هویت مردم به کار روند؛ غیر از (یا به علاوه) فعالیتهایی که ممکن است مردم برای امرار معاش انجام دهند. یعنی مصرف بر پایه نیاز زیستی و طبیعی مورد نظر ما نیست، بلکه مصرف بر پایه نیازهای اجتماعی و فرهنگی و به معنای امری نمایشی که کنشگر اجتماعی اساس روش زندگی خود را بر آن قرار می دهد، مورد توجه است؛ هر چند کشیدن خط تمایز دقیق و روشن میان کنش ضروری و فراغتی امری دشوار است، ولی ترسیم خطوط اجتماعی در بیان این تمایز، امری ممکن می نماید.مصرف که در اوایل قرن بیستم به صورت یکی از گرایشهای مهم فرهنگی در جامعه غرب در آمده بود، در دوران پس از جنگ جهانی دوم، رفته رفته به عامل اصلی تعیین کننده اصول و الگوهای توسعه اقتصادی و ابزار اصلی انباشت و کنترل سرمایه در جوامع پیشرفته تابع نظام سرمایه داری تبدیل شد. اما آنچه تحقق این امر را میسر ساخت. روند فراگیر خصوصی شدن مصرف و متعاقب آن پیدایش نوعی فرهنگ مصرفی بود که خرید و استعمال خصوصی کالاها را به نحوی (ایدئولوژیک) در کانون حیات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه قرار می گرفت.در ادامه دکتر افتخاری به پاسخ پرسش های مطرح شده پرداخت و بیان نمود: میان جهانی شدن و جهانی سازی به عنوان فرایندی که برخی بازیگران تلاش می کنند الگوی مطلوب خود را به دیگران تحمیل کنند، باید تفاوت قایل شد. در جهانی شدن رسیدن به الگوهای مشترک بر مبنای معیارهای عام و مشترک جهانی مورد نظر است و در آن از زور و اجبار خبری نیست. در واقع اگر عنصر اختیار و پذیرش را به تعریف مان وارد کنیم از جهانی شدن صحبت کرده ایم و اگر این عنصر را حذف کنیم از جهانی سازی.وی افزود: گفتمان ایجابی امنیت، فرهنگ بنیاد است. در این الگو هر نظامی که بتواند میان سنتهای سیاسی با سنتهای اجتماعی رابطه برقرار کند، از امنیت بیشتری هم برخوردار خواهد بود. بنابراین حتی یک نظام استبدادی هم در صورت ایجاد رضایت می تواند از امنیت برخوردار باشد. واگرایی میان قدرت سیاسی و اجتماعی از سه ناحیه ایجاد می شود:۱. حوزه دانش و معرفت: در یک جامعه امن، اصول معرفتی نظام سیاسی و نظام اجتماعی با هم همسو و هماهنگ هست. در نظام جمهوری اسلامی دغدغه ای که وجود دارد این است که عده ای با تاکید بر اسلامیت بدنبال حذف و یا کمرنگ کردن جمهوریت هست و بالعکس. اینها دو لبه یک قیچی هست که امنیت ملی ما را با مخاطره مواجه می کنند. بنابراین اولویت اول نظام امنیتی ما بررسی آن تحولی است که در مدارس و دانشگاهها رخ می دهد و تعرضی است که میان انواع گوناگون تربیتهای اجتماعی رخ می دهد.۲. حوزه عمل: مهمترین وظیفه دولت به معنی قوه مجریه در هر کشور رسیدگی به مسایل و مشکلات آبژکتیو مردم است. هر نظام سیاسی که بخواهد امنیت داشته باشد، باید کارآمدی خود را افزایش دهد.۳. آینده شناسی: انسانها و جوامع بر مبنای الگویی که برای آینده دارند، انرژی و انگیزه حرکت پیدا می کنند. در این حوزه ترسیم آینده انقلاب و نظام و جامعه اسلامی به عنوان افق حرکت بسیار حایز اهمیت است.اصل و اساس این رویکرد همان عنصر تربیت است. اگر تربیت صحیح را به عنوان یک مبنای رفتاری مستمر تبدیل کنیم، ساختار قدرت و امنیت ما نیز در ابعاد داخلی و بین المللی تقویت خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها