تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867524677
امامت مسئله‌اي فراتر از نبوت
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: امامت مسئله‌اي فراتر از نبوت
امامت در شيعه مسئله‌اي است تالي تلو نبوت و بلكه از بعضي درجات از نبوت بالاتر است يعني انبياي اولوالعزم آنهايي هستند كه امام هم ميباشند. از اين رو پرواضح است كه جايگاه امامت در جامعه اسلامي از موضوعات مهمي است كه پرداخت بدان حائز اهميتي ويژه است. در ادامه نوشتاري پيرامون مسئله امامت از كتاب «امامت و رهبري» شهيد مطهري آورده شده است. امامت تالي تلو نبوت اهل تسنن ميگويند امامت يعني حكومت و امام يعني همان حاكم ميان مسلمين، فردي از افراد مسلمين كه بايد او را براي حكومت انتخاب كنند. آنها بيش از حكومت بالا نرفتند. ولي امامت در شيعه مسئله‌اي است تالي تلو نبوت و بلكه از بعضي درجات از نبوت بالاتر است يعني انبياي اولوالعزم آنهايي هستند كه امام هم ميباشند. خيلي از انبيا اصلاً امام نبودهاند. انبياي اولوالعزم در آخر كار به امامت رسيدهاند. غرض اينكه وقتي چنين حقيقتي را قبول كرديم، همانطور كه تا پيغمبر هست صحبت اين نيست كه چه كسي حاكم باشد زيرا او يك جنبه فوق بشري دارد، تا امام هست نيز صحبت كس ديگري براي حكومت مطرح نيست. وقتي او نيست ( حالا يا اصلاً بگوييم موجود نيست يا بگوييم مثل عصر ما غايب است) آنگاه صحبت حكومت به ميان ميآيد كه حاكم كيست. ما نبايد مسئله امامت را با مسئله حكومت مخلوط بكنيم در شيعه امامت پديده و مفهومي است درست نظير نبوت آن‌هم عالي‌ترين درجات نبوت. امامت در ذريه ابراهيم (ع) آيهاي كه مي‌خوانيم، راجع به مفهوم امامت به همين معني است كه شيعيان ميگويند. شيعه ميگويد از اين آيه استفاده ميشود كه يك حقيقت ديگري وجود دارد به نام امامت كه نه فقط بعد از پيغمبر اسلام بلكه از زماني كه پيامبران ظهور كردند وجود داشته است و اين حقيقت در ذريه حضرت ابراهيم (ع) تا روز قيامت باقي است. آن آيه در سوره بقره است: «و اذا ابتلي ابراهيم ربه بكلمات فاتمهن قال اني جاعلك للناس اماما قال و من ذريتي قال لا ينال عهدي الظالمين»و آنگاه كه خدا ابراهيم را با فرمان‌هايي آزمايش كرد و او اين آزمايش‌ها را به حد كمال و اتمام رساند. آزمايش‌هاي حضرت ابراهيم (ع) قرآن راجع به آزمايش‌هاي ابراهيم(ع) مطالبي ذكر كرده است. از مقاومتش در مقابل نمرود و نمرودي‌ها كه حاضر شد در آتش برود و به آتشش افكندند، تا جريان‌هاي ديگري كه بعدها برايش رخ داد. يكي از آنها اين بود كه يك فرمان عجيبي كه اجراي آن جز براي كسي كه در مقابل امر خدا تعبد مطلق داشته باشد و بي‌چون و چرا تسليم باشد براي احدي ممكن نيست به او ميرسد. پيرمردي كه اولاد نداشته، براي اولين بار همسرش هاجر در سن هفتاد هشتاد سالگي ميزايد. به او دستور ميرسد كه از شام و سوريه بايد بروي به منطقه حجاز و در همين محل فعلي مسجدالحرام اين زن و بچه را بگذاري و خودت هم از آنجا بروي. البته او خودش به وحي الهي ميداند كه نهايت امر چيست ولي از عهده امتحان به خوبي برآمد. امامت حضرت ابراهيم (ع) خدا ابراهيم را مورد آزمايش‌ها قرار داد و او آن آزمايش‌ها را به نهايت و اكمال رساند. آنگاه خدا به او گفت من تو را امام قرار ميدهم. ابراهيم گفت آيا از ذريه من هم امام هستند؟ جواب دادند كه ستمگرانشان نه. اين آيات مربوط به چه زماني است؟ آيا مربوط به اوايل عمر ابراهيم است؟ مسلما مربوط به دوره قبل از نبوت نيست چون صحبت وحي است. مربوط به دوران نبوت است. آيا اوايل دوره نبوت است؟ نه، اواخر است به دو دليل، يكي اينكه ميگويد بعد از آزمايش‌ها بود. آزمايش‌هاي ابراهيم همه در طول دوره نبوت بوده و مهم‌ترين آنها در اواخر عمر ابراهيم بوده است. و ديگر آنكه در همين آيه صحبت از ذريه اوست. از اينكه گفته است: «و من ذريتي» معلوم ميشود كه بچه داشته است. اين آيه به ابراهيم رسول نبي تازه در آخر عمر ميگويد ما ميخواهيم به تو يك شأن ديگر و يك منصب عليحده بدهيم: « اني جاعلك اللناس اماما». معلوم ميشود كه ابراهيم پيغمبر بوده است، رسول بوده است، اين مراحل را طي كرده بوده است ولي يك مرحله ديگر بوده كه هنوز ابراهيم به آن نرسيده بوده است، و نرسيد مگر بعد از پايان دادن تمام آزمايش‌ها. آيا اين نشان نميدهد كه در منطق قرآن يك حقيقت ديگري هست كه نامش امامت است؟ حال معناي امامت چيست؟ امامت، عهد خداوند امامت يعني انساني در حدي قرار بگيرد كه به اصطلاح يك «انسان كامل» باشد كه اين انسان كامل به تمام وجودش ميتواند پيشواي ديگران باشد. ابراهيم(ع) فورا به ياد ذريه و نسلش ميافتد: خدايا و از ذريه من چطور؟ از نسل من چطور؟ جواب ميدهند: «لا ينال عهدي الظالمين». در اينجا مسئله امامت «عهد خدا» ناميده شده است. اين است كه شيعه ميگويد امامتي كه ما ميگوييم، با خداست و قرآن هم ميگويد «عهدي» يعني عهد من است نه عهد مردم. ما وقتي كه بدانيم امامت غير از مسئله حكومت است ديگر تعجب نميكنيم. تنظيم‌كننده: جواد اسكندري
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۳ - ۱۶:۳۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها