تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820651677
استفاده از لحظه هاى دنيا
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
استفاده از لحظه هاى دنيا متن حديث:قالَ رَسُولُ اللهِ(صلى الله عليه وآله وسلم): لاتَسُبُّوا الدُّنْيا، فَنِعْمَتْ مَطِيَّةُ الْمُؤْمِنِ فَعَلَيْها يَبْلُغُ الْخَيْرَ، وَ بِها يَنْجُو مِنَ الشَرِّ، اِنَّهُ اِذا قالَ الْعَبْدُ: لَعَنَ اللهُ الدُّنْيا، قَالَتِ الدُّنْيا: لَعَنَ اللهُ اَعْصانا لِرَبِّهِ....(1)ترجمه حديث:پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: به دنيا، دشنام ندهيد، چرا كه مركب راهوار خوبى براى مؤمن است كه با آن به خوبى ها مى رسد و از بديها نجات مى يابد. هر وقت بنده اى مى گويد: خدا، دنيا را لعنت كند; دنيا مى گويد: خدا لعنت كند كسى را كه گناه كرده است، نفرين خدا بر گناهكارترين ما.شرح حديث:در مدح و ذمّ دنيا، روايات گوناگونى وارد شده است. اين حديث، از جمله احاديثى است كه دنيا را مدح مى كند. اگر دقّت كرده باشيد، بسيارى از مردم به دنيا، ناسزا مى گويند; مثلا مى گويند: اى زمانه ملعون، اى فلك كج رفتار و...، حال آن كه پيامبر مى فرمايد: «به دنيا دشنام ندهيد، چون براى مؤمن مركب راهوارى است كه با آن مى تواند به همه چيز برسد.»(2)وقتى تو دنيا را لعن مى كنى دنيا نيز در جواب تو مى گويد: خدا لعنت كند هر كدام از ما را كه بيشتر خدا را عصيان كرده است; يعنى، اگر من معصيت كردم خدا مرا لعنت كند و اگر تو كردى، بر تو نفرين باد.بحث از دنيا، بحث دامنه دارى است، ولى بطور خلاصه مى توان گفت: دنيا تجارتگاه و سجده گاه اولياى الهى است;(3) وسيله آماده اى است كه مى توان از آن به طور صحيح بهره برد و نردبانى براى عروج به ملكوت باشد، اما مهم اين است كه بدانى عمرت را در دنيا چگونه گذراندى، چون دنيا، ساعت عمر است و اين امكانات و نيروهاى جسمانى و عقلانى خود را چگونه صرف كردى، جوانى را در چه راهى به كار بستى؟ زيرا در قيامت از چند چيز سؤال مى شود: از جوانى، از عمر، از ثروت و...(4)به اين چند نمونه توجّه كنيد:1- ضربتى كه امام على(عليه السلام) در روز خندق يا احزاب بر پيكر «عمروبن عبدود» زد از عبادت جنّ و انس برتر بود. حال مگر على(عليه السلام) از چيزى غير از همين دنيا استفاده كرد؟ در لحظه اى از عمرش، به كمك شمشير و قوّت بازو، اسلام را - كه به مويى بسته شده بود - نجات داد، چرا كه ضربت او، رمز تداوم اسلام، در آن لحظات حسّاس بود. پس دنيايى كه انسان مى تواند در آن كارى انجام دهد كه از عبادت جنّ و انس برتر باشد، چيز بدى نيست.2- عبدالرحمن بن ملجم مرادى و شمر بن ذى الجوشن از همين دنيا و از شمشير و نيروى مادّيشان بهره بردند. يكى در مسجد كوفه و ديگرى در كربلا به سبب اعمالشان، بدبخت ترين مردم شدند.تفاوت در كجاست؟ تفاوت در چگونگى استفاده از ابزارى به نام دنيا است. شهداى كربلا در نصف روز به بالاترين شرافت هاى دنيوى و اخروى دست يافتند و مى بينيد عمل آنان در آن نيم روز چه بركتى داشت و منشأ تمام انقلاب ها و برنامه هاى اسلامى ما شد. بنابر اين، آنچه در اختيار داريم سرمايه بسيار بزرگى است كه بايد قدر آن را بدانيم. افسوس كه ما به ارزش اين نعمت بزرگ پى نبرده ايم! اگر در ساعات عمر و جوانى، قدر استعداد و هوش خدادادى را بدانيم، به همه جا مى توانيم برسيم; چرا كه دنيا مجموعه اين امكانات است.در ذيل همين روايت جمله اى دارد كه مرحوم سيّد شريف رضى(ره) همين مضمون را به شعر درآورده است:يقولون الزمان به فساد *** فهم فسدوا و ما فسد الزمان;مردم مى گويند روزگار تباه و فاسد شده در حالى كه خود ايشان فاسد شده اند و روزگار تباه و فاسد نشده است.به عبارت ديگر مردم مى گويند: دنيا خراب شده، در حالى كه خراب نشده، بلكه ما از آن بد استفاده مى كنيم; آفتاب و ماه مى تابند، باران مى بارد، زمين مى روياند، قلب آدمى كار مى كند و...، اينها بد نيست، بلكه آدمى از آنها بد استفاده مى كند. بايد به اين نكته توجّه داشته باشيم كه خداوند سرمايه هاى زيادى به ما داده كه از آن جمله: سرمايه انقلاب و نظام جمهورى اسلامى است كه اگر قدر آن را ندانيم دنيا بر ما لعنت مى فرستد.دنيايى مذمّت شده كه هدف باشد و به صورت ناصحيح از آن استفاده گردد. شمشير بد است اگر در دست ابن ملجم باشد، و خوب است اگر در دست على(عليه السلام) باشد. خلاصه اين كه، اهداف، نتايج و سرمايه ها مهمّ است.(5)پي نوشت1. بحار، ج 74، ص 178.2. ناصر خسرو چه زيبا سروده:نكوهش مكن چرخ نيلوفرى را *** برون كن زسر باد خيره سرى رابرى دان ز اَفعال چرخ برين را *** نشايد نكوهش، ز دانش برى راچو تو خود كنى اختر خويش را بد *** مدار از فلك چشم نيك اخترى رابه چهره شدن چون پرى كى توانى؟ *** به افعال ماننده شو مر پرى رااگر تو زآموختن سر نتابى *** بجويد سر تو همى سرورى رابسوزند چوب درختان بى بر *** سزا خود همين است مر بى برى رادرخت تو گر بار دانش بگيرد *** به زير آورى چرخ نيلوفرى را3. در نهج البلاغه مى خوانيم على(عليه السلام) در مقابل شخص پر ادّعايى كه به اصطلاح «جانماز آب مى كشيد» و پشت سر هم مذمّت دنيا را مى كرد، فرمود: «اشتباه كردى، دنيا براى آنها كه بيدار و آگاهند سرمايه بزرگى است» و سپس شرحى در اين زمينه بيان فرمود: از جمله اين كه، دنيا «متجر اولياء الله» تجارتخانه دوستان خداست.» در حديثى دنيا به مزرعه آخرت تشبيه شده و در اين جا به تجارتخانه تشبيه گرديده است كه انسان سرمايه هايى را كه از خدا گرفته به گران ترين قيمت به خود او مى فروشد; و در برابر متاع ناچيزى، بزرگترين نعمت را از او دريافت مى دارد.اصولا تعبير به تجارت آن هم تجارتى پرسود براى تحريك مهمترين انگيزه هاى انسان يعنى انگيزه جلب منفعت و دفع ضرر است، زيرا اين تجارت الهى تنها سودآور نيست بلكه «عذاب اليم» را نيز دفع مى كند. (تفسير نمونه، ج 24، ص 92).4. در حديثى از ابن عباس نقل شده است كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: «لاتَزُولُ قَدَمَا الْعَبْدِ حَتّى يُسْأَلَ عَنْ اَرْبَعَة: عَنْ عُمْرِه فيما اَفْناهُ؟ وَ عَنْ مالِه مِنْ اَيْنَ جَمَعَهُ، وَ فيما اَنْفَقَهُ؟ وَ عَنْ عَمَلِه ماذا عَمِلَ بِه؟ وَ عَنْ حُبِّنا اَهْلِ الْبَيْتِ؟; در قيامت هيچ بنده اى قدم از قدم بر نمى دارد تا از چهار چيز سؤال شود: از عمرش كه در چه راهى آن را فانى كرده؟ و از مالش كه از كجا جمع آورى نموده، و در چه راه مصرف كرده است؟ و از عملش كه چه كارى انجام داده؟ و از محبت ما اهل بيت.» (تفسير نمونه، ج 27، ص 13).5. به قول مولوى:تيغ دادن در كف زنگى مست *** به كه آيد علم، نادان را به دستعلم و مال و منصب و جان و قران *** فتنه آرد در كف بد گوهرانمنبع:پایگاه حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(دامت برکاته)/خ
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 298]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها