واضح آرشیو وب فارسی:مهر: منصوری لاریجانی در سالگرد درگذشت علامه جعفر شهیدی:
مقالات مرحوم شهیدی از لحاظ بلاغت و تازگی بدیع و آموزنده است
شناسهٔ خبر: 3025958 - شنبه ۲۶ دی ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۰
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها
اسماعیل منصوری لاریجانی در مراسم سالگرد درگذشت مرحوم علامه سیدجعفر شهیدی گفت: این استاد بزرگوار در چندین رشته تخصص داشته است و در هر رشته ای با آگاهی و مطالعه تدریس می کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، همزمان با هشتمین سالگرد درگذشت مرحوم علامه سیدجعفر شهیدی به منظور زنده نگه داشتن یاد و خاطره استاد شهیدی مراسم «یاد استاد» با حضور دکتر اسماعیل منصوریلاریجانی، پژوهشگر عرفان اسلامی و دکتر احمد تمیمداری، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی در کتابخانه دکتر شهیدی برگزار شد. اسماعیل منصوری لاریجانی با اشاره به کلیشه های رایج درباره اساتید فقید بیان کرد: باید در این قبیل مراسم به جای گفتن حرف هایی کلی درباره شخصیت بزرگان به جزئیات زندگی آن ها بپردازیم. جزئیات زندگی آن ها درس آموز است که باید به آن ها بیردازیم. وی با اشاره به زندگی دانشگاهی دکتر شهیدی بیان کرد: این استاد بزرگوار در چندین رشته تخصص داشته است و در هر رشته ای با آگاهی و مطالعه تدریس می کرد. مقاله های ایشان از لحاظ بلاغت و تازگی بدیع و آموزنده بود. آَشنایی با دکتری شهید برای جوانان بسیار آموزنده است. او علامه یعنی جامع علوم ادبی، مذهبی، عرفانی، فلسفی و ... و به همین دلیل همیشه زنده است و مزار او در سینه عالمان زمان است. نویسنده کتاب «پیدایش عشق» درباره فعالیت دکتر شهیدی در موسسه دهخدا ،اضافه کرد: برخورد با محمد معین، باب آشنایی شهیدی با دهخدا را فراهم کرد. بعد از تشکیل مؤسسه لغتنامه دهخدا، دهخدا از سیدجعفر شهیدی دعوت به همکاری کرد و در نامهای نوشت: «او اگر نه در نوع خود بینظیر، ولی کمنظیر است». دهخدا در این نامه خواست به جای ۲۲ ساعت، به شهیدی شش ساعت تدریس اختصاص دهند تا بقیه وقتش را در لغتنامه دهخدا بگذراند. بعد از مرگ محمد معین، شهیدی مسؤولیت این مؤسسه را بر عهده گرفت. احمد تمیم داری در ادامه این مراسم با اشاره به دو روش علمی و مطالعات دانشگاه، بیان کرد: یک روش مطالعاتی خواندن کمی کتاب ها است و نه خیلی عمیق. اما دکتر شهیدی با عمق و باریک بینی کتاب های زیادی را مطالعه و کلمه به کلمه تدریس می کرد. ایشان می توانستند مدار درس و بحث را به راحتی عوض کنند و در هر رشته مبدع باشند. وی دکتر شهیدی را نمونه یک معلم دانست و گفت: کلاس رفتن و تدریس او با انضباط، دقیق و آگاهی بخش بود. به خاطر دارم که یک بار ایشان در دانشکده حاضر شدند و تدریس نکردند. وقتی دلیل این کار را پرسیدم دکتر شهیدی گفت: من شب گذشته نتوانسته ام مطالعه کنم و بنابراین به کلاس نمی آیم. این درحالی بود که او پیش از این مثنوی را 12 بار از ابتدا تا پایان دفتر ششم تدریس کرده بود. عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: در بین اساتید ادبیات خواندن متون کاری است که بسیاری از آن ها هم از آن طفره می روند و متاسفانه علوم ادبی دیگر تدریس نمی شود. بسیاری از اساتید ادبی امروز به جای پرداختن به معانی و بیان و دقایق فکری آثار آن ها را از نظر فرویدی و مارکسیستی تحلیل می کنند و از علوم پیوسته با ادبیات مانند زبان عربی و... غافل می شوند.امروز دیگر مطول و بلاغت تدریس نمی شود. وی افزود: استاد شهیدی به تناوب عربی تدریس می کردند و همواره به روش اساتید بزرگی چون دکتر معین؛ علامه همایی و بدیع الزمان فروزان فر دلمشغول بودند. این اساتید تلاش داشتند به جای تربیت افراد بله قربان گو، انسان های عالم تربیت کنند تا چراغ علم و فرهنگ زنده باشد. تمیم داری با اشاره به شخصیت دکتر شهیدی،عنوان کرد: او هیچ گاه باری از بارهای خود را بر دوش دیگری نمی انداخت و همواره با متانت و بزرگواری با هرکس در هر مقامی رفتار می کرد.چرا که او می خواست علم و انسانیت را باهم بیاموزد تا اساتید نسل بعد از او انسان هایی بله قربان گو و کم مایه نباشند. او حتی به راحتی از پیشنهادهای علمی دانشجویان استقبال می کرد. وی با اشاره به تدریس کتاب های دشوار مانند انوری و خاقانی از سوی دکتر شهیدی گفت: یادم است که در کلاس خاقانی به این بیت رسیدیم: «تا به قارون برد و بند گنج قارون برگشاد.» دکتر شهیدی گفتند من 30 سال است که درباره کلمه «قارون» در این بیت فکر می کردند. تمیم داری در پایان گفت: امیدوارم نتیجه برگزاری چنین نشست هایی گوشزد کردن مقام علمی و ادبی اهالی فرهنگ به مسولان فرهنگی باشد تا در مسیر رشد و تعالی آن ها اقدامات بزرگ فرهنگی صورت بگیرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]