واضح آرشیو وب فارسی:مهر: محمدباقر پورامینی در گفتگو با مهر؛
واقعه غدیرخم مسلما از حوادث غير قابل ترديد تاریخ اسلام است
شناسهٔ خبر: 2929336 - جمعه ۱۰ مهر ۱۳۹۴ - ۱۰:۳۶
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی
پور امینی گفت: واقعه غدير خم از ابتداى وقوع در روز هجدهم ذى الحجة سال دهم از هجرت نبوى(ص) و از همان قرنهاى نخستين تا عصر حاضر پيوسته و بدون انقطاع از حوادث غير قابل ترديد بوده است. حجت الاسلام دکتر محمد باقر پورامینی در رابطه با واقعه غدیر به خبرنگار مهر گفت: واقعه غدير خم از ابتداى وقوع در روز هجدهم ذى الحجة سال دهم از هجرت نبوى (ص) و از همان قرنهاى نخستين تا عصر حاضر پيوسته و بدون انقطاع از حوادث غير قابل ترديد بوده است، به طوريكه دوستداران اهل بیت به اين داستان ايمان داشته و دشمنان بدون اينكه ترديد يا انكارى در آن راه دهند، آن را روايت کرده اند. در تاریخ به نمونه های از احتجاج و دلیل آوردن به حدیث غدير خم اشاره شده است به گونه ای که نخستين استدلال، كيفيّت گفت و شنودى است كه بوسيله شخص امير المؤمنين (ع) با صحابه در مسجد رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و بعد از رحلت پيغمبر(ص) وقوع يافته است. پس از آن نیز امير مؤمنان(ع) در موارد بسياري به حديث غدير احتجاج کرده اند همچنین نمونه های از مناشده از سوی امام روایت شده است ؛ مناشده سوگند دادن دیگران برای بیان موضوعی است، که امام برخی از صحابه را سوگند دادند تا به ماجرای غدیر اشاره نماید، و علامه امینی در جلد اول الغدیر به تفصیل به آن اشاره نموده است. در این پاسخ به نمونه هایی از آن به اختصار اشاره می شود: وی افزود:۱- بار نخستین که اميرالمؤمنين عليهالسلام را به اجبار براي بيعت آوردند و حضرت امتناع کرد، در آنجا فرمود: «... گمان ندارم پيامبر صلياللهعليهوآله در روز غدير خم براي احدي حجتي و براي گويندهاي سخني باقي گذاشته باشد. قسم ميدهم کساني را که از پيامبر(ص) در روز غدير «من کنت مولاه فعلي مولاه...» را شنيدند که برخيزند و شهادت دهند». دوازده نفر از اهل بدر برخاستند و به ماجراي غدير شهادت دادند و ساير مردم هم در اين باره مطالبي گفتند، به طوري که عمر از ترس مجلس را تعطيل کرد!! . پور امینی ادامه داد:۲- بار دوم که حضرت را به اجبار براي بيعت آوردند، عمر گفت: بيعت کن و گرنه تو را ميکشيم. حضرت فرمود: «اي مسلمانان، اي مهاجران و انصار، شما را به خدا قسم ميدهم آيا از پيامبر صلي الله عليه و آله شنيديد که در روز غدير خم چه ميفرمود...»؟ همه تصديق کردند و گفتند: آري به خدا قسم.۳ـ در ميدان جنگ جمل در بصره، اميرالمؤمنين عليهالسلام به طلحه فرمود: تو را به خدا قسم ميدهم، آيا از پيامبر صلي الله عليه و آله شنيدي که ميفرمود: «من کنت مولاه فعلي مولاه». گفت: آري. فرمود: پس چرا به جنگ من آمدهاي؟ گفت: «در خاطرم نبود و فراموش کرده بودم»! وی تصریح کرد:۴- امیرمومنان (ع) به سال ۳۵ هجرى در «يوم الرحبة» از آن حادثه مهم یاد کرد؛ رحبة، حیاط مسجد كوفة بود که به دلیل وسعت، محلی برای اجتماعات تلقی می شد. در آن روز که بسيارى از شاهدان واقعه غدير از دنيا رفته بودند، امام به تعدادی از شاهدان غدیر خم اشاره فرموده، این احتجاج را در رحبه مسجد کوفه بیان داشت. أحمد بن حنبل (متوفی ۲۴۱ ق) پیشوای حنبلیان در مشهورترین کتاب خود به نام مُسند، به حدیث یوم الرحبه به روایت های مختلف، اشاره نموده است؛ در مسند او چنین روایت می شود: این محقق و پژوهشگر دینی اظهارداشت: علی (ع) مردم را در رحبة جمع نمود سپس فرمود: خدا را به گواهی میطلبم و از هر مسلمانی که در روز غدیر خم بوده میخواهم که برخیزد و آنچه را از پیامبر (ص) شنیده، بازگوید. سی نفر برخاستند و ابونعیم نوشته؛ مردم زیادی برخاستند وشهادت دادند که پیامبر (ص) در آن روز دست علی را گرفت و به مردم گفت: آیا میدانید که من نسبت به مؤمنان از خودشان اولی هستم؟ گفتند بلی ای رسول خدا. آن حضرت فرمود: هرکس که من مولای اویم پس علی نیز مولای اوست. ابوطفیل میگوید من از رحبة خارج شدم در حالی که در قلبم چیزی بود (برای من سؤالی مطرح بود) لذا زید بن أرقم را ملاقات کردم و به او گفتم من از علی(ع) شنیدم که چنین و چنان میگفت. زید گفت: انکار نکن. من هم از پیامبر (ص) این مطلب را شنیدم. پورامینی بیان کرد: احمد بن حنبل در حدیثی دیگر، او از شهادت ۱۲ نفر از بازماندگان جنگ بدر یاد می کند :عبدالرحمن بن ابی لیلی روایت می کند: علی را در روز رحبة دیدم که مردم را سوگند داد و به گواهی طلبید و می گفت: تنها کسی بپاخیزد و شهادت دهد که خود پیامبر (ص) را در آن حال دیده باشد. عبدالرحمن می گوید: دوازده نفر از کسانی که در بدر شرکت داشتند برخاستند. گویا من هماکنون به آنها مینگرم. گفتند: ما گواهی میدهیم روز غدیر خم از پیامبر (ص) شنیدیم که میگفت: «آیا من نسبت به مؤمنان از خودشان اولی نیستم؟ و همسرانم مادرانشان نیستند؟ » گفتیم : بلی. فرمود: هرکس که من مولای اویم پس علی هم مولای اوست. وی ابراز داشت: به گزارش احمد بن حنبل، سه نفر از صحابه ای که در غدیر بودند و در یوم الرحبه از شهادت دادن استنکاف ورزیدند، به نفرین امام علی (ع) گرفتار شدند. او حتی به فردی از صحابه اشاره می کند که به دلیل سکوت از شهادت بر واقعه غدیر، بینایی اش را از داد.۵. در واقعه جنگ صفين در سال ۳۷ قمری مردي از لشکر معاويه قرآن به دست به ميدان مبارزه آمد در حالي که اين آيه را تلاوت ميکرد: «عم يتسائلون عن النبا العظيم...». حضرت شخصا به جنگ او رفتند و ابتدا پرسيدند: آيا نبأ عظيم را که مردم بر سر آن اختلاف دارند ميشناسي؟ آن مرد گفت: نه!! فرمود: «به خدا قسم منم نبأ عظيم که بر سر آن اختلاف دارند. بر سر ولايت من نزاع داريد... در روز غدير دانستيد و روز قيامت خواهيد دانست که چه کرديد»؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]