تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805033940
نکوهش سخن چینی در قرآن/ ایثار در دعا چه معنایی دارد؟/ روز بیست و چهارم میهمانی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
نکوهش سخن چینی در قرآن/ ایثار در دعا چه معنایی دارد؟/ روز بیست و چهارم میهمانی فرهنگ > دین و اندیشه - الهی درهای دعا به‌سوی تو برای فریادکنندگان باز است و به خوبی می دانم که تو برای اجابت شخص امیدوار آماده‌ای و برای فریادرسی اندوهگینان مهیای فریادرسی هستی ...
.jpg)
شرحی مختصر بر دعاى روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان
اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک وأسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ ولا أعْصیکَ یا جَوادَ السّائلین در اين دعا سالك از اغيار به سوي خداوند فرار مي كند "فـَروا اِلي الله". سالك در مراحل پيش دريافت كه تنها مؤثر و بودِ عالم، خداوند است و نمود هاي عالم سرابي بيش نيستند كه بهره اي مستقل از وجود ندارند.در اينجاست كه از حق تعالي مي خواهد كه به او كمك كند تا از هر چه غير دوست دل بريده و به دوست گره زند.
وقتی در دعا برای دیگران به خودت فکر نمی کنی/ درس های ماه رمضان آیت الله آقا مجتبی تهرانی در دعا برای غیر سه حالت تصویر کرده اند. صورت اوّل این بود که حاجتی را برای خودش بخواهد و همان را برای غیر هم بخواهد و بین خودش و دیگری فرقی هم در دعا نگذارد. گفتیم که این کار مانعی ندارد. البته در غیر از غفران، باید دیگری را مقدّم کرد، امّا در غفران همیشه خودم مقدّم هستم. آیات قرآن هم همین را مطرح کرده بود. این تصویر اوّل بود. صورت دوم این است که غیر را بر خودم مقدّم بدارم و اصلاً حاجت خودم را ذکر نکنم و فقط از خدا حاجت او را بخواهم. چرا این کار را میکنم؟ جهتش این است که از معصومین به ما رسیده است که اگر شما از خدا حاجتی را برای غیر بخواهید، خداوند چندین برابر به شما عنایت میکند. پس انگیزه من از اینکه غیر را بر خودم مقدّم میدارم و خودم را حذف میکنم، این است که می‌خواهم چندین برابر نصیبم شود. این همان چیزی است که من از آن به «سوداگری» تعبیر کردم. روایت از پیغمبر اکرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) است که فرمود: «یعنی هیچ بندهای نیست که برای مرد یا زن مؤمنی دعا کند، مگر این که خداوند از جانب هر مرد و زن مؤمنی که در گذشته بوده است یا در آینده تا روز قیامت میآید، مانند آنچه را که دعا کرده است به او باز میگرداند.» چنین کسی انگیزه اش از حذف خود در دعا این است که نمیخواهد چند برابر دعای تضمین شده را رها کند. ایثار در دعا به چه معناست؟
امّا صورت سوم که بالاتر از همه است، «ایثار در دعا» است. شاید این تعبیر را نشنیده باشید؛ «ایثار در دعا» یعنی فقط برای غیر بخواهم و هیچ نظری به خود نداشته باشم. برای این که مطلب روشن شود، مثالی میزنم. ما در روابط اجتماعیمان اینطور هستیم که وقتی به یک شخص خاصّی شدیداً علاقهمند میشویم و بعد میفهمیم که مریض شده، میگوییم خدایا از عمر من بکاه و به عمر او بیافزا! در این دعا چیزی برای خود نمیخواهیم، بلکه از خود مایه میگذاریم. یک وقت میگویی خدایا بر عمر او بیافزا، بعد هم میدانی هر سالی که به عمر او اضافه شود، طبق روایات چند برابر به عمر خودت اضافه میشود! این همان سوداگری است. امّا در این مثال میگوییم از عمر من بکاه و به عمر او بیافزا. معنایش این است که در اینجا هیچ نظری نسبت به خودم ندارم و به دنبال سوداگری و جلب منفعتی به خودم نیستم؛ بلکه برای او می‌خواهم، امّا نه برای این که چیزی نصیب من شود. چه بسا خود طرف نسبت به دیگری به همین حاجت نیازمندتر هم باشد، ولی با این حال هیچ نظری به خودش ندارد. این نوع خاصّی از دعا است که از آن به «ایثار در دعا» تعبیر میکنیم. در ذیل آیه شریفه «وَ يُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَة»، روایتی از امام صادق(علیهالسلام) داریم که حضرت فرمود: «آنها کسانی هستند که چه در حال عُسر و چه در حال یُسر به برادرهایشان نیکی میکنند.» بالاترین نیکی هم دعا کردن در حقّ غیر است؛ با اینکه خودش محتاج و بلکه احوج به دعا است، ولی برای خود نمیخواهد و نظری هم به خود ندارد. ایثار، بالاترین مرتبه ایمان ما در باب ایثار تعابیر جالبی میبینیم! این تعبیر از علی(علیهالسلام) است که: «الإيثار أحسن الإحسان»؛ ایثار بالاترین احسان و نیکویی است. «و أعلى مراتب الإيمان». ایثار بلندمرتبه ترین درجه ایمان است. دو تصویر قبل هم با ایمان رابطه برقرار کرده اند، ولی اینجا می فرماید اینکه انسان در تقدیم غیر در دعا چنین حالتی داشته باشد، از بالاترین مراتب ایمان است. احسانی بالاتر از این نیست و مرتبه ایمانی بالاتر از این نیست. لذا آیه شریفه هم راجع به علی(علیهالسلام) و زهرا(سلاماللهعلیها) است که می فرماید: «وَ يُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَة». امّا اینجا دو تذکر می دهم: تذکر اوّل: مثالی که زدم برای توضیح دادن مفهوم ایثار در دعا بود. اما آنگونه دعا کردن ناشی از دیدگاه محدود من و شما است. ما به خاطر شدّت علاقه و از روی ایثار در دعا میگوییم خدایا از عمر من بکاه و به عمر او بیافزا؛ امّا این دیدگاه نسبت به خداوند ناقص است. چون این دیدگاهِ مادّی است که بر روی روح هم اثر گذاشته است. گویا خدا نمیتواند به عمر او بیافزاید بدون این که از من بکاهد! خداوند میتواند عمر او را اضافه کند و از عمر من هم کم نکند. درست است که این نحو دعا کردن «ایثار در دعا» است، امّا از نظر دیدگاه و بینش الهی ناقص است. این کاشف از دیدگاه ناقص من نسبت به خدا است. تذکر دوم: منافاتی ندارد که ایثار در دعا باشد و اثر دعای بر غیر نیز بر دعای من مترتّب شود. این یک بحث دیگر است. من وقتی دارم برای غیر دعا میکنم، «بینی و بینالله» هیچ نظری به اثر مترتّب بر دعا برای غیر ندارم؛ چون معنای ایثار در دعا همین است که انسان هیچ نظری به خودش نداشته باشد و فقط و فقط حاجت او را از خدا بخواهد. امّا این حالت منافاتی ندارد با اینکه خدا آن اثر را به من بدهد. این مطلب دقیقتری بود. گرچه من برای این که چیزی نصیب خودم شود برای او دعا نکردم، امّا این منافات ندارد با اینکه خدا اثر دعا برای غیر را بر دعای من مترتب کرده و به من عنایت فرماید. آثار ایثار در دعا
در روایتی است که حمّاد از اصحاب امام صادق(علیهالسلام) میگوید: «به حضرت عرض کردم من خودم را به دعای برای برادرانم و پیروان اهل بیت مشغول میکنم؛ کارم این است که برای آنها دعا میکنم و هیچ نظری به خودم ندارم. شما درباره روش من چه میفرمایید؟
حضرت ابتدا در جواب فرمودند: «خداوند دعای شخصی را که دارد پشت سر دیگری دعا میکند، مستجاب میکند.» بعد هم فرمودند: «هر کس برای مردان و زنان مؤمن و برای دوستداران ما دعا کند، خداوند از زمان آدم تا قیامت به ازای هر مؤمن ثوابی به او عنایت میکند.» در اینجا بحث حاجت مطرح نبود؛ نمی فرماید خدا حاجاتت را بر طرف میکند؛ چون من که تا قیامت نیستم و از زمان آدم هم نبوده ام. به همین دلیل تعبیر به «حسنه» میکند.
نکوهش سخن چینی در قرآن/ تفسیرهای ماه رمضان امام موسی صدر سوره مسد (قسمت دوم) تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿۱﴾ مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿۲﴾ سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿۳﴾ وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿۴﴾ فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿۵﴾ بريده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد (1) دارايى او و آنچه اندوخت سودش نكرد(2) بزودى در آتشى پرزبانه درآيد(3) و زنش آن هيمه كش [آتش فروز](4) بر گردنش طنابى از ليف خرماست(5) ابولهب به این علن کنیه او شد که بر اساس برخی کتب تاریخی چهره اش چون آتش برافروخته و سرخ بود. نام او عبدالعزی بود، عموی پیامبر و فرزند عبدالمطلب. زن او ام جمیل، دختر صخر و خواهر ابوسفیان و عمه معاویه بود که ابولهب را برای جنگ با رسول الله تحریک و عزم او را در این راه راسخ می کرد. او از روش های غیرمعمول استفاده می کرد و با تعصب، جنگی بر ضد پیامبر به راه می انداخت. برخی روزها صبح زود تکه های هیزم خاردار را برمی داشت و سر راه پیامبر قرار می داد. کوچه های مکه تنگ بود و پیامبر مجبور بود برای عبور با دست خارها را کنار بزند و در نتیجه دستش زخمی می شد. این زن همچنین با روش افترا و سخن چینی سخنانی را به دروغ از رسول به قریش و بالعکس نقل می کرد و عواطف و احساسات را برای ایجاد اختلاف و درگیری تحریک می کرد. به همی دلیل او را «حماله الحطب» به معنای هیزم کش می نامیدند. فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ، یعنی قران او را به صفت زشتی توصیف کرد که باعث خنده مردم شد که بانوی قریش را هیزم کش بخوانند که بر گردنش ریسمانی از لیف خرما دارد. هیزم کش همچنین کنایه از سخن چین است که سخن یکی را برای دیگری نقل می کند تا بین دو دوست جدایی افکند. سخن چین با گفته خود گویی با هر کلمه ای که از شخصی به دیگری منتقل می کند، هیزم جدیدی در آتش اختلاف می اندازد تا بیشتر شعله ور شود و بیشتر بسوزاند. از این رو از سخن چین به هیزم کش تعبیر کرده اند. درس هایی که از این سوره می توان آموخت را در چند نکته خلاصه کرد: نکته اول: حتی اگر عموی رسول خدا یا نزدیک ترین افراد به او باشی، اگر در برابر راه دعوت به حق بایستی، پیامبر نمی تواند برای تو شفاعت کند، چون خویشاوندی تو با رسول نزدیکی مادی است، اما دشمنی تو با خدا دشمنی حقیقی است. این تاکیدی است بر این که اسلام نژادپرستی را قبول ندارد. رقابت شدید میان بنی هاشم و بنی امیه همواره وجود داشت. آنان گمان می کردند دعوت رسول خدا بازی جدیدی برای سلطه جویی است و این بازی بنی هاشم است.
اما این آیه در سوره مسد که خاص نکوهش پیامبر است، تاکید می کند که کار پیامبر و رسالت او امری نیست که خاص بنی هاشم باشد، بلکه رسالتی از سوی خداست و مردم در برابر این رسالت برابرند. نکته دوم: نتیجه سخن چینی و تاثیر بد آن در جان ها و در جامعه است. نکته سوم: تبلیغات و دعوت صادقانه و استفاده قران از شیوه رفیع در مدح و ذم است. هنگامی که این سوره قرائت شد به علت فصاحت بسیار و قوت تعبیر و آبروریزی زیاد، ابولهب و زن او در میان اهل مکه انگشت نما شدند.
این زنی روزی بر رسول خدا هجوم آورد و به یکی از اصحاب ایشان گفت که شنیده ام یار تو شعر گفته و مرا نکوهش کرده، من خودم شاعرم. سپس با شعری بسیار سخیف پیامبر را مذمت کرد.
این روش تبلیغاتی در این سوره نشان می دهد که قرآن و رسالت از تشویق خدمتگزار و نکوهش خائن استفاده می کند. /6262
کلید واژه ها: ماه رمضان -
شنبه 20 تیر 1394 - 13:10:07
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها