واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۹:۱۵
مناظره علمی با موضوع «آزادی بیان در اندیشه اسلامی» با حضور حجج اسلام کاظم قاضیزاده و سید ابراهیم حسینی عصر دوشنبه در پژوهشگاه علوم انسانی در پژوهشگاه علوم اسلامی و مطالعات فرهنگی با حضور جمعی از اساتید دانشگاه، اصحاب رسانه و فعالان در این عرصه برگزار شد. به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حجت الاسلام والمسلمین قاضیزاده در ابتدای این مناظره علمی با بیان این که ما باید مراد خود را از آزادی بیان ارائه بدهیم افزود: متاسفانه برخی از افراد در حوزه دین آزادی بیان را نفی میکنند و میگویند آزادی بیان یعنی آزادی همجنس بازی و نفی دستورات الهی و ... و برخی هم که در پی آزادی بیان هستند به این مسائل توجه نمیکنند. مراد ما از آزادی بیان و آزادی سیاسی این است که مردم بستر قدرتها باشند و افراد به طور مستقیم حق نظارت و محاسبه بر رفتار حاکم را داشته باشند. او گفت: آزادی سیاسی نسبت بین مردم و حکومت است. در مفهوم آزادی کسی مخالف با قانون، شرع و اخلاق نیست بلکه آزادی در مقابل دو حالت افراطی استبداد و تفریطی هرج و مرج قرار میگیرد. استاد مطهری و مرحوم نایینی هم این نوع از آزادی را مدنظر داشتهاند. آن چیزی که مدنظر آنها بود به این معنی است که آزادی یعنی اظهارنظر در اموری که موثر در سرنوشت سیاسی جامعه و مورد توجه مردم است. این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: استاد مطهری میفرماید ما آزادی را نمیخواهیم برای این که چیزی بگوییم آزادی باید اثرگذار باشد و این نوع درست از آزادی است. ما وقتی از آزادی بیان یا آزادی مطبوعات و احزاب سخن میگوییم باید بدانیم که از چه بخشی از آزادی سخن میگوییم. ما باید بدانیم که از نظر اسلامی آیا در زمان حال حاضر ما حق داریم که درباره حکومت اظهار نظر کنیم یا نه و اگر حاکمی پذیرفت که مردم حق اظهارنظر دارند باید به طور روشن مشخص کند که این حق آزادی نظر تا چه اندازه و کجا است؟ قاضی زاده یادآور شد: با این نظریه اصولا آزادی بیان غایتی ندارد. آزادی سیاسی در عصر غیبت ارتباط تنگاتنگی با نظریههای سیاسی اسلام دارد. اگر کسی گفت نظام مردمسالاری و اثرگذار داریم پس آزادی را باید در هر جایی که مردم میتوانند اثرگذار باشند داشته باشیم و آن را اجرایی کنیم. در ادامه این مناظره علمی حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم حسینی با بیان این که آزادی بیان اینطور که ما تلقی میکنیم یک تهدید یا فرصت است، گفت: دیدگاه اهل بیت درباره آزادی بیان این است که آزادی بیان یک فرصت و تکلیف است ولی در غرب فقط آزادی بیان را یک حق تلقی میکنند نه یک تکلیف. وی گفت: آزادی بیان به جای تعالی نباید به تخریب بیانجامد. در غرب آزادی بیان مطلق وجود دارد ولی در عمل افراد محدود هستند. آزادی بیان برای تکامل شکوفایی انسانها است. او در ادامه با نقد سخنان قاضیزاده گفت: آن مطلبی که آقای قاضیزاده به آن اشاره کرد درباره آزادی بیان نیست بلکه آزادی و مشارکت سیاسی مدنظر ایشان بود و به نقش مردم در حکومت اسلامی اشاره کردند. حق مشارکت سیاسی مردم در جامعه یک حق خدادادی است چرا که حکومت اسلامی به خواست مردم است و هرگز نمیشود به زور بر مردم حکومت کرد. این استاد دانشگاه گفت: حکومت اسلامی مردم سالاری صرف و یا حاکمیت صرف نیست و سبک حکومت اسلامی دو رکن اساسی یعنی مشروعیت و حقانیت دارد. حکومت و قدرت ارزش ابزاری دارد و کسی به زور نمیتواند مردم را به سمت رشد و هدایت سوق بدهد. در ادامه قاضیزاده با بیان این که آزادی بیان بدون دخالت در امور سیاسی بیفایده است گفت: ما باید بدانیم که آزادی بیان را برای چه چیزی میخواهیم صرف این که حرف بزنیم و بی تاثیر باشد آزادی بیان هیچ فایده و معنایی ندارد. مراد من از آزادی بیان و آزادی سیاسی یکی است. آزادی وقتی مفید است که ما بگوییم یک نظام مردم سالار داریم. متاسفانه برخی میگویند که ما از بالا آمدهایم و مشروعیت الهی داریم و بقیه ملحد هستند. ولی ما باید در آزادی بیان محل نزاع را مشخص کنیم. وی گفت: در عصر غیبت با گروهها و سلایق متفاوتی مواجه هستیم که هرکدام یک روش خاص دارند. در زمان امام راحل هم افرادی بودند که روشهایی به غیر از روشهای امام داشتند. ما در آزادی بیان هرگز نمیخواهیم شرع و یا اصل قانون اساسی را زیر سوال ببریم. نمیخواهیم ماه رمضان و یا نماز را تغییر بدهیم. هدف من از مطرح کردن آزادی بیان این است که آزادی بیان وقتی مهم است که اثر داشته باشد و در عرصه سیاسی جامعه و با حفظ چارچوبها و قانون اساسی این آزادی بیان را داشته باشیم. در ادامه این مناظره حسینی گفت: یکی از اصول اساسی در حوزه سیاست آزادی بیان است و من هم این را قبول دارم. آزادی بیان نه تنها در حوزه سیاست بلکه در تمام حوزههای علمی، فرهنگی، ورزشی و ... مهم است. ما باید بدانیم که وقتی اسلام انسانها را برای امر به معروف و نهی از منکر تشویق میکند مدنظر اسلام فقط نماز و روزه افراد نیست بلکه حضرت علی (ع) در نامهای که به مالک اشتر مینویسد به مالک میفرماید که افرادی را بگمار تا مراقب حاکم باشند و ببینند که چقدر به فکر مردم است و برای مردم کار میکند. پس امر به معروف و نهی از منکر ابتدا در مورد والیان و حاکمان کاربرد دارد. این استاد حوزه گفت: آزادی بیان به شکل مطلق قابل اجرا نیست. ما اگر میبینیم روزنامهنگار و یا فردی به دلایل نادرست در زندان به سر میبرد باید وارد شویم و بنده اگر خودم با چنین موضوعی مواجه شوم حتما وارد میشوم ولی باید بدانیم که دلیل زندانی شدن آن فرد چه بوده. گاهی افراد میخواهند در آزادی بیانی که دارند به یکدیگر توهین کنند که این هرگز مورد پذیرش و قبول نیست. ما به تمام افراد حق نقد مقالات را میدهیم و به افراد انگ بیسوادی هم نمیزنیم. ولی در همین آزادی بیان باید قداست حفظ شود. در ادامه این مناظره حسینی در پاسخ به سوال یکی از حضار که آیا ما اگر نسبت به بالاترین مقام این مملکت یعنی رهبری انتقادی داشته باشیم میتوانیم در آزادی بیان آن را بیان کنیم؟ گفت: ما حق نقد را به تمامی افراد میدهیم ولی فراموش نکنیم که در قانون جزا به این مورد اشاره شده که اگر کسی حرمت رییسجمهور را بشکند درست نیست و نباید فراموش کنیم که اگر قداست رهبری را در جامعه بشکنیم وقتی در جامعه آشوبی به وجود میآید دیگر کسی نیست که بتواند آن را کنترل کند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 166]