واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
یادگار بشر متمدن! ( روز مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی )هشتم تیر ماه ، روز مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی است؛ سلاحهایی که ناجوانمردانه در جنگ ایران و عراق، مردانی را برای همیشه زمینگیر کرد و دردهایی را در سینههایشان کاشت که نسلهای بعد نیز باید تاوانش را بپردازند. طی جنگ هشت ساله عراق و ایران، بیش از 110 هزار نفر گازهای شیمیایی را استنشاق کردند و هر آن احتمال بروز عوارض آن با شدتهای مختلف وجود دارد. بر اساس آمار ارائه شده از سوی بنیاد شهید و امور ایثارگران، در حال حاضر، 48 هزار و 420 نفر جانباز شیمیایی در این بنیاد پرونده دارند و از خدمات آن بهرهمند میشود. اما به راستی این مردان بزرگ، چگونه روزگار سپری میکنند؟اولین شهر قربانی سلاحهای شیمیایی در جهان پس از جنگ جهانی اول، وسیعترین حملات شیمیایی در طول جنگ هشت ساله عراق علیه ایران روی داد. عوامل شیمیایی که با وسایل و اشکال گوناگون از جمله بمب، موشک، راکت، توپخانه، مین و... مورد استفاده قرار میگیرند، جهت ناتوان کردن یا از پای درآوردن نیروهای نظامی در جنگها به کار میرود. اما رژیم بعثی عراق از این سلاحها به طور گسترده در مناطق مسکونی کشورمان استفاده کرد. عراق که در پی تهاجم خود به سرزمین مقدس جمهوری اسلامی ایران شکستهایی را در برخی مناطق کشورمان متحمل شده بود، از رویارویی با رزمندگان اسلام در مناطق نبرد ناتوان بود، برای جبران ناکامی خود اقدام به استفاده از سلاحهای شیمیایی نمود، به طوری که اولین استفاده ثبت شده 23 دی ماه 1359، در منطقه بین «هلاله» و «نی خزر» در پنجاه کیلومتری غرب ایلام، اعلام گردیده است. حملات شیمیایی عراق به مناطق نبرد محدود نشد، و مناطق مسکونی کشورمان به طور پراکنده مورد تهاجم دشمن قرار میگرفت. گستردهترین حمله ناجوانمردانه عراق به مناطق مسکونی در حدود ساعت شانزده روز هفتم تیرماه سال 1366، در شهر سردشت (در استان آذربایجان غربی)، انجام شد که در این حمله بیش از هشت هزار نفر از جمعیت غیر نظامی دوازده هزار نفری سردشت شامل کودک، زن، مرد، پیر و جوان مجروح شدند، حدود 1500 نفر از این مصدومین برای معالجه در بیمارستانها بستری شدند و 110 نفر به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. در طول هشت سال دفاع مقدس، بنا بر آمار موجود، رژیم عراق 242 حمله شیمیایی به مناطق کشورمان داشته است و در حال حاضر، بیش از یک صد هزار مجروح شیمیایی وجود دارد. این ارقام کم و بیش به تأیید مقامات و سازمانهای بینالمللی رسیده است. به گفته رئیس سازمان بین المللی استکهلم (معروف به یسپری) جنگ عراق علیه ایران چهل و پنج هزار مصدوم و پنج هزار شهید شیمیایی بر جای گذاشته است. همچنین به تأیید دبیر کل سازمان منع سلاحهای شیمیایی، هنوز سی هزار نفر از سلاح شیمیایی در ایران رنج میبرند. بنابر آنچه بیان شد، جمهوری اسلامی ایران بزرگترین قربانی تروریسم و سلاحهای شیمیایی در جهان است و این در حالی است که توسط مسؤولان آمریکایی و رژیم صهیونیستی که خود بزرگترین تولید کننده مواد و صادر کننده تجهیزات پیشرفته استفاده از این سلاحها هستند و در طول جنگ هشت ساله، بیشترین حمایت مادی و معنوی از عراق را در کاربرد این جنگ افزارهای مخرب نمودهاند و با نفوذ خود در سازمان ملل و شورای امنیت از محکوم نمودن عراق در استفاده از این سلاحها خودداری کردهاند و به جمهوری اسلامی ایران اتهام تلاش برای دستیابی به سلاح کشتار جمعی وارد میسازند. در حالی که ایران عضو تمام معاهدات بین المللی سلاحهای شیمیایی است. سلاحهای مرگ آفریناز سلاحهای شیمیایی برای کشتن افراد و وارد کردن صدمات بسیار جدی یا ایجاد انواع معلولیتها در مردم استفاده میشود. این سلاحها بر اساس اثرات گوناگونی که بر بدن افراد بهجا میگذارند، به سه دسته تقسیم میشوند: دسته اول، سلاحهایی هستند که روی نظام عصبی بدن تأثیر میگذارند. از این سلاحها، در طول جنگ جهانی دوم و حتی قبل از آن، فراوان استفاده میشد؛ دسته دوم، بر روی پوست اثر میگذارند؛ دسته سوم نیز باعث اختلال در نظام تنفسی بدن میشوند. دو نوع اول و سوم، یعنی گازهای سارین و خردل، همانهایی هستند که حکومت صدام در جریان جنگ تحمیلی از آنها در برابر رزمندگان ما و حتی مناطق کردنشین خود استفاده کرد.عوارض سلاحهای شیمیایییکی از آسیبهای ناشی از سلاحهای شیمیایی، تخریب بافت ریه و مجاری تنفسی و کاهش ظرفیت تنفسی و بروز عفونتهای مکرّر است که به عدم کارآیی فرد در دراز مدت میانجامد. نیز سبب بروز آسیب و کدورت قرنیه میشود که در مراحل پیشرفته، نیازمند پیوند قرنیه و دیگر عملهای جرّاحی فوقتخصصی است. همچنین موجب خشکی و خارش مزمن پوست میگردد که گاه به استفاده بیمار از داروهای مسکّن و آرامبخش بسیار قوی به دلیل شدت خارش میانجامد.بر پایه مطالعات انجام شده در سطح جهان، گاز خردل به عنوان گازی سینوژن (سرطانزا) عمل میکند و توانایی بالقوه برای ایجاد سلولهای سرطانی را دارد. مطالعات در کشورمان نیز نشان میدهد که شیوع برخی از انواع سرطانها میان این گروه از مصدومان، در مقایسه با دیگر افراد جامعه بیشتر است.سلاحهای شیمیایی، بهانهای برای بهبود اقتصادیکی از کارشناسان میگوید: «مواد شیمیایی و میکروبی، معمولاً موجب مرگ حتمی انسانها نمیشود، بلکه آنها را با زمینگیر شدن و به شدت ضعیف شدن، متقاضی مستمر کالا، خدمات و داروهای متناسب با درمان این مشکلات به مدت طولانی میکند. همچنین چون مواد شیمیایی روی ژن و نسلهای بعدی انسانها نیز تأثیرات سوئی میگذارد، نسلهای بعد نیز متقاضی مستمر کالا و خدمات وارداتی از طرف غرب میشوند و کشورها مجبورند از خدمات پزشکی و دارویی غرب استفاده کنند و سود خوبی به کشورهای غربی برسانند».داستان غمانگیز سردشتروز یکشنبه ساعت 15/4 بعد از ظهر هفتم تیر سال 1366 برابر با 28 ژوئن 1987، سردشت مورد حمله شیمیایی قرار گرفت. روز غریبی بود. مردم پس از خارج شدن از پناهگاهها، برای کمک به همنوعان خود، به مناطق بمباران شده رفتند و خوشحال بودند که کشته و زخمی نداشتند؛ ولی بعد از مدتی، بوی سیر گندیده تمام فضای شهر را فراگرفت. کسانی که در معرض مستقیم بمباران قرار گرفته بودند، با چشمانی کور و متورم و بدنهایی سوخته و تاولزده و تنگی نفس، در حالی که مرتب حالت تهوع داشتند، نمیدانستند تا چند ساعت دیگر زنده میمانند؟حکایت حلبچهوحشیانهترین مورد استفاده از سلاحهای شیمیایی، در اسفند 1366 در حلبچه بود که از جنگ جهانی اول تاکنون، گستردهترین استفاده از سلاحهای شیمیایی به شمار میرود. در این حادثه، دست کم پنج هزار نفر از مردم کرد و مسلمان این شهر به کام مرگ فرستاده شدند و هفت هزار نفر دیگر مجروح گردیدند. بیتردید فاجعهای که در حلبچه رخ داد، با فجایعی همچون بمباران اتمی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن به دست آمریکا قابل مقایسه است.پروتکل ژنوبه کارگیری سلاحهای شیمیایی از سوی رژیم صدام، در حالی صورت میگرفت که این کشور، جزو دوازده کشور امضاء کننده پروتکل ژنو در مورد منع استفاده از سلاحهای سمی خفه کننده و ترکیبات با کتریولوژیک قرار داشت. به موجب این پروتکل که در تاریخ هفدهم ژوئن 1925 تصویب شد، دولتهای امضا کننده پذیرفتند به کار بردن گازهای خفه کننده و شبیه آن را ممنوع بدانند. ممنوعیت یاد شده، شامل وسایل جنگی و میکروبی میشد و آنها ملزم به رعایت بندهای پروتکل بودند. کنوانسیون منع تکمیل، توسعه، تولید و ذخیره سلاحهای بیولوژیک و سمی و انهدام آنها، به منظور عملی کردن پروتکل پیشگفته به تصویب رسید. این کنوانسیون، انتقال مستقیم یا غیرمستقیم عوامل و مواد سمی و تجهیزات مرتبط با آن، و نیز تشویق و کمک هر دولت یا گروهی از دولتها یا سازمانهای بینالمللی را در تولید و تحصیل اینگونه مواد ممنوع اعلام کرده است.کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی و همکاری ایرانکنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی پس از دو دهه مذاکرات فشرده، در سال 1993 در پاریس امضا و از سال 1997 اجرایی شد. تاکنون 162 کشور به عضویت کنوانسیون درآمدهاند. در منطقه خاورمیانه، اسرائیل، مصر و سوریه عضو کنوانسیون نیستند. سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW)، وظیفه اجرای کنوانسیون را برعهده دارد و مقر آن در لاهه هلند است. جمهوری اسلامی ایران از بدو شروع مذاکرات مربوط به تدوین کنوانسیون در ژنو و همچنین در کمیسیون مقدماتی، جزء فعالترین کشورهای عضو بوده است. ایران در سال 1997 با تصویب مجلس شورای اسلامی، به کنوانسیون پیوست و از همان آغاز، همواره عضو شورای اجرایی سازمان بود. تا به حال بازرسیهای متعددی از تأسیسات گوناگون شیمیایی کشورمان تحت نظام بازرسی کنوانسیون انجام شده است. همچنین ایران سالانه اظهارنامههای گوناگون مورد درخواست کنوانسیون را با مشارکت وزارتخانههای مربوط تهیه میکند و به دبیرخانه میفرستد.ویتنامسی سال پس از جنگ ویتنام، هنوز انسانهایی هستند که از صدمات بمبهای شیمیایی آمریکا رنج میکشند. در اثر این بمبارانها، دهها هزار نفر جان باختند. هدف آمریکاییها از این بمبارانها، خشکاندن مزرعهها و گیاهان بود. میلیونها ویتنامی، امروز دچار بیماریهای جسمی هستند که این بیماریها نسل به نسل تا به امروز تداوم یافته است. تولد نوزادان ناقص، مثال مشخصی در این زمینه است.در جنگ ویتنام، هشتاد میلیون لیترسم مخصوص خشکاندن مزارع و گیاهان بر روی زمینهای کشاورزی مردم پاشیده شد. اکنون قربانیان ویتنام، بر ضد 37 شرکت آمریکایی تولید کننده سلاحهای شیمیایی شکایت کردهاند. کمترین خواسته آنها، مجبور ساختن این شرکتها به پرداختن غرامت برای خسارات وارده است.برگرفته از : گلبرگ - تیر 1385، شماره 76 منبع:http://www.hawzah.net/خ
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 459]