تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 24 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كه اگر ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815718886




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

انعکاس گناه در آينه قلب


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
انعکاس گناه در آينه قلب
انعکاس گناه در آينه قلب 1. محروميت از دوستي حق تعالي: تلخ ترين اثر گناه، محروميت از دوستي با خداي مهربان است؛ چون کانون هر محبت و دوستي، دل است و شخص گناهکار، دل را در اثر گناه آلوده کرده و دل آلوده، نمي تواند پذيراي محبت حق تعالي باشد؛ زيرا درواقع او ظرفيت دوستي با حق تعالي را از دست داده است.اگر توبه نکند، خدا هم به او نظر محبت نمي کند و هدايت الهي شامل حالش نمي شود و کسي را که خدا هدايت نکند، چه کسي هدايتش خواهد کرد؟ محبت خدا با محبت غيرخدا جمع نمي شود و انسان هم يک دل بيشتر ندارد. کسي که خواهان دوستي با حق تعالي است بايد آن دل را در برابر خدا خالص گرداند و محبت اغيار را بيرون کند. روشن است محبت هايي که با محبت خدا تعارض نداشته باشد. مانعي ايجاد نمي کند؛ بلکه اگر در طول محبت خدا باشد، خود محبت الهي محسوب مي گردد.2. تذبذب (تفرقه دل): در فرآيند هر تصميم سازي، تصميم گيري و اقدام عملي، بايد انسان تکليف خود را روشن کرده باشد؛ به اين معنا که برنامه کلي و جزيي او ثابت و استوار بوده و خروج از برنامه نداشته باشد. يکي از آثار زيانبخش گناه، تفرقه و چند دستگي است. کسي که گرفتار چند دستگي شود، هيچ گاه در امور معنوي و سير و سلوک الي الله که نيازمند عزم قوي و اراده پولادين است، موفق نخواهد شد؛ بلکه همواره با ترديد و دو دلي کارها را به فردا حواله مي کند و سرانجام توفيقي نخواهد يافت.3. عدم حضور قلب در نماز: نماز برترين تجلي بندگي و راز و نياز به درگاه بي نياز است و کسي که درا ين عرصه نتواند حاضر شود، خيري در او نخواهد بود. از آداب باطني نماز - که شرط قبولي آن است - تحصيل حضور قلب مي باشد. حب دنيا - که منشأ همه گناهان است - مهم ترين مانع تحصيل حضور قلب است. امام خميني قدس سره در کتاب «آداب الصلاه» در اين باره به تفصيل مطالب مهمي را مطرح فرموده است. ايشان در آن جا مي نويسد: «... اما مانع حضور قلب در عبادت، تشتت خاطر و کثرت واردات قلبيه است...و گاهي تشتت خاطر مانع از حضور قلب (ناشي) از امور باطنه است و آن به طريق کلي، دو منشأ دارد... يکي هرزه گردي و فراري بودن خود طائر خيال... منشأ ديگر، حب دنيا و تعلق خاطر به حيثيات دنيوي است تا دل متعلق به آن و متغمر در حب آن است، راه اصلاح قلوب منسد و در جمله ي سعادات؛ به روي انسان بسته است...»(1)4. تأثيرپذيري از خواطر شيطاني: خواطر، افکاري است که روي اساس صحيح و بناي محکم برقرار نشده و بدون اراده و اختيار در قلب منعکس و ظاهر مي گردد. خواطري که به قلب انسان وارد مي شود، بر سه قسم است:1. خواطري که لغو، بيهوده و بي فايده است، مانند، افکاري که برگشت آنها به امور لهو و لغو است.2. خواطري که برگشت آنها به ارتکاب امور محرمه و اعمال منهيه و برخلاف رضاي پروردگار متعال است، مانند : تجاوز به حقوق ديگران، تعدي و ظلم به مردم و اعمال خلاف شرع مقدس.3. خواطري که برگشت آنها به آراء و عقايد فاسد و انحرافي است و برخلاف معارف حقه و حقايق الهيه مي باشد.خواطر از هر نوعي که باشد، موجب آلودگي قلب و مانع صفا و طهارت آن و توجه به ذکر و فکر است. نکته ي مهم و قابل توجه اين است که نفي خواطر به يک باره و در يک زمان امکان پذير نيست، بلکه لازم است به تدريج و به کمک ذکر و تفکر صورت پذيرد. هرچه روح انسان قوت و قدرت و نورانيت پيدا کرد، به همان اندازه مي تواند بر نفي خواطر مسلط گردد. اهل سلوک، سه طريق براي نفي خواطر پيشنهاد مي کنند: 1. جريان طبيعي و تمرينات تمرکز حواس.2. تقويت روح از راه ذکر و عبادت، مانند روزه.3. پيشرفت، از راه جذبه که سالک در اثر ظهور محبت و جذبه، تعلق از غير محبوب را قطع کرده، و در همه حال مجذوب او مي شود.(2)5. دريده شدن پرده هاي عصمت: انسان به طور فطري و خدادادي از نوعي مصونيت، قدرت دفاع و مقاومت در برابر خواسته هاي بي نهايت حيواني برخوردار است که در شرايط عادي، مانند سپري در برابر طغيان و سرکشي قواي غريزي او را مصون مي دارد. شرم و حيا، وجدان اخلاقي، انصاف، عاطفه، ترحم، جوانمردي، نوع دوستي، وفا و ... از بازدارنده هاي قوي در درون انسان است که در تعديل شهوات و اميال نفساني مؤثر مي باشد.يکي از آثار سوء گناهان بر قلب و باطن انسان، دريده شدن پرده هاي عصمت است؛ چنان که امام صادق عليه السلام فرمود: «ان لله تبارک و تعالي علي عبده المؤمن اربعين جنه فمتي اذنب ذنبا کبيرا رفع عنه جنه»(3)؛ خداي تبارک و تعالي چهل پرده بر بنده ي با ايمان قرار داده که هرگاه گناه بزرگ انجام دهد يکي از آن پرده ها برداشته مي شود.گاهي وسوسه ي نفس و خدعه شيطان ممکن است، اندک اندک همه ي پرده هاي عصمت و پل هاي ارتباط با خداي بزرگ را خراب کند و هيچ راه بازگشت و توبه اي باقي نگذارد. در اين صورت از انسانيت ،هيچ چيزي براي او باقي نمي ماند و به درکات انحطاط عمل سقوط مي کند. از چنين آدمي، هر کار بدي ممکن است سر بزند؛ کشتن کودکان و زنان تا تجاوز به حريم هاي الهي و حتي کشتن امام. از اين رو اهل بيت عليهم السلام همواره در کنار توصيه مؤمنين به «اتقوا الله حق تقاته»(4) به گناهکاران نيز سفارش مي نمودند: «اتق الله بعض التقي و ان قل ودع بينک و بينه سترا و ان رق»؛(5) از خدا بترس و قدري تقوا پيشه کن، گرچه اندک باشد و بين خود و خدا پرده اي را باقي بگذار گرچه نازک باشد.امام سجاد عليه السلام گناهاني را که پرده هاي عصمت را مي درد چنين برشمرده اند: «نوشيدن شراب، قماربازي، پرداختن به لغو و بيهوده گويي براي خنداندن نادانها، ذکر عيوب مردم و همنشيني با اهل گناه».(6)6. قساوت قلب: قرآن کريم و اولياي دين، همواره انسانها را نسبت به آن چه که موجب انحراف و گمراهي شان مي شود، آگاهي داده و برحذر داشته اند. قرآن کريم، انسانهاي سخت دل را مورد تهديد قرار داده، مي فرمايد: «فويل للقاسيه قلوبهم من ذکر الله»(7) واي بر بدبختي سخت دلان از خدا بي خبر. در آيه ي ديگري مي فرمايد : پس (با آن معجزه بزرگ)، باز چنان سخت دل شديد که دلهايتان چون سنگ يا سخت تر از آن شد. و به درستي که از برخي از پاره سنگها، نهرها بجوشد و از برخي ديگر بشکافد و باز آبي ازآن بيرون آيد و پاره اي از سنگها از ترس خدا فرود آيند. (اي سنگدلان لجوج! بترسيد که) خدا از کردار شما غافل نيست. و در جاي ديگر مي فرمايد: به درستي که ما فروفرستاديم به سوي امت هايي که قبل از تو زندگي مي کردند و آنان را به سختي ها و گرفتاري هاي گوناگون مبتلا نموديم، تا شايد روي تضرع به درگاه ما آورند. پس چرا وقتي عذاب ما را ديدند، تضرع نکردند؟ ولکن دلهايشان سخت شد و قساوت قلب گرفتند و شيطان عمل زشت شان را برايشان زينت داد.درروايات وارده از معصومين عليهم السلام نيز، نسبت به خطرات و تهديدات مبتلا شدن به قساوت قلب، آگاهي و هشدار داده شده است. از امام صادق عليه السلام نقل شده است که فرمودند: «خدا به موسي خطاب کرد و فرمود: اي موسي! در دنيا آرزو و آمال خود را دراز مکن ،که دلت سخت و قسي مي شود و سخت دل، از من دور است».(8) اميرالمؤمنين علي عليه السلام مي فرمايند: «ما جفت الدموع الا لقسوه القلوب و ما قست القلوب الا لکثره الذنوب»(9)؛اشک هاي چشم نمي خشکد، مگر به خاطر قساوت و سختي دلها، و دلها قسي نمي گردند، مگر به خاطر گناهان زياد.7. مهر خوردن قلب و مرگ دل (وقف قلب): چنان که ديديم پاره اي از گناهان، در نهايت، انسان را به مرحله اي مي رساند که هيچ اميدي به صلاح و رستگاري در او نباشد، گويي براي آتش خلق شده است. از چنين حالتي به مرگ دل يا مهر خوردن دل تعبير مي شود.از ديگر آثار گناه بر قلب، مي توان به موارد ذيل اشاره کرد:ـ تهمت زدن، قلب را تاريک کرده و ايمان را از آن زايل مي کند. امام صادق عليه السلام فرمودند: «اذا اتهم المؤمن اخاه انماث الايمان من قلبه کما ينماث الملح في الماء»(10) همين که مؤمن برادر خود را تهمت زند، ايمانش از دلش زدوده شود (آب مي شود)، چون نمک در آب.ـ اصرار بر گناه موجب وارونه شدن قلب مي گردد: امام باقر عليه السلام فرمودند: «ما من شيء افسد للقلب من خطيئه، ان القلب ليواقع الخطيئه فما تزال به حتي تغلب عليه فيصير اعلاه اسفله»(11)؛ چيزي بيشتر از گناه قلب را فاسد نمي کند. قلب مرتکب گناهي مي شود و بر آن اصرار مي ورزد تا آن گناه بر قلب غالب مي شود پس بالايش به پايين مي گرايد (قرار مي گيرد، يعني سرنگون و وارونه شده)، سخن حق و موعظه در آن اثر نمي کند.ـ گناه رد حاجت مؤمن، بسان کشتن با جريحه دار کردن دل است: رسول اعظم صلي الله عليه و اله و سلم فرمودند: «هرگاه شخص محتاج، حاجتش را نزد کسي که مي تواند برآورد، فاش سازد و او حاجتش را برآورده نکند، درواقع او را کشته است؛ اما نه با شمشير و نيزه، بلکه با زخم دل.(12)ـ گرفتاران معصيت حب دنيا، قلبي اندوهگين دارند. امام صادق عليه السلام فرمودند: هر کسي دل به دنيا بندد به سه خصلت دل بسته است: هم لايفني، اندوهي که پايان ندارد؛ امل لايدرک، آرزويي که به چنگ نيايد؛ و رجاء لاينال، و اميدي که به آن نمي رسد.(13)ـ گناه موجب بد دلي و بدگماني انسان ها به يکديگر مي شود. امام صادق عليه السلام فرمودند: «انظر قلبک فاذا انکر صاحبک فان احدکما قد احدث»(14)؛ به دلت بنگر پس اگر ديدي که نسبت به رفيقت نگران هستي (و چيزي در دل داري) بدان که يکي از شما کار (گناه) تازه اي کرده است.ـ خشمگين شدن، قلب را ويران مي کند. امام صادق عليه السلام مي فرمايند: الغضب ممحقه لقلب الحکيم»(15)؛ غضب، دل شخص حکيم را نابود مي کند.ـ تعارض بين زبان و قلب موجب خروج از حقيقت اسلام است. امام رضا عليه السلام فرمودند: «ليس المسلم من اجاب باللسان و خالف بالقلب»(16)؛ کسي که با زبان اجابت کند ولي با قلب مخالفت کند، مسلمان نيست.ـ مخاصمه و ستيزه کردن، موجب مرض دل مي شود. امام صادق عليه السلام فرمودند: «فان المخاصمه ممرضه للقلب»(17)؛ غفلت، موجب مرگ قلب مي شود و نيز فرمودند: «فيما ناجي الله به موسي عليه السلام قال: لاتنسني علي کل حال فان نسياني يميت القلب»(18)؛ مرا در هيچ حال فراموش مکن که فراموشي ام دل را مي ميراند.ـ نشستن با اهل غفلت و گناه، دل را مي ميراند. قال رسول الله صلي الله عليه و اله و سلم : «ثلاثه مجالستهم تميت القلب؛ الجلوس مع الانذال و الحديث مع النساء و الجلوس مع الاغنياء»(19)؛پي نوشت:1- مقاله ي اولي، فصل 8، ص 51 و 49.2- ر.ک. رساله ي لقاء الله درسير و سلوک منسوب به علامه بحرالعلوم.3- بحارالانوار، ج 70، ص 361، ح 87.4- تقواي خدا پيشه کنيد آن گونه که شايسته خدايي خداست، آل عمران، 102.5- بحارالانوار، ج 75، ص 243.6- معاني الاخبار، ص 270.7- الزمر، 22.8- وسائل الشيعه، باب 75.9- اصول کافي، ج 2، ص 271؛ تحف العقول ، ص 147.10- اصول کافي، ج 4، ص 148.11- همان، ج 3، ص 370.12- همان، ج 4، ص 338.13- همان، ص 9.14- هان، ص 469.15- همان، ج 3، ص 415.16- همان، ج 2، ص 504.17- همان، ج 1، ص 547، ح 25، باب الفيء و الانفال.18- همان، ج 2، ص 498، ح 11، باب ما يجب من ذکرالله.19- همان، ص 641، ح 8، باب من تکره مجالسته.منبع:کتاب ره توشه راهيان نور
#دین و اندیشه#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 472]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن