محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845940299
زندگی نامه ی حضرت آيت الله العظمي امام خميني رحمت الله علیه(2)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
زندگی نامه ی حضرت آيت الله العظمي امام خميني رحمت الله علیه(2) پس از رحلت آية الله العظمي حايري (10 بهمن 1315 هـ.ش) حوزه علميه قم را خطر انحلال تهديد ميكرد. علماي متعهد به چاره جويي برخاستند. مدت هشت سال سرپرستي حوزة علميه قم را آيات عظام: سيد محمد حجت، سيد صدر الدين و سيد محمد تقي خوانساري ـ رضوان الله عليهم ـ بر عهده گرفتند. در اين فاصله و به خصوص پس از سقوط رضا خان، شرايط براي تحقق مرجعيت عظمي فراهم گرديد. آية الله العظمي بروجردي شخصيت علمي برجستهاي بود كه ميتوانست جانشين مناسبي براي مرحوم حايري و حفظ كيان حوزه باشد. اين پيشنهاد از سوي شاگردان آية الله حايري و از جمله امام خميني تعقيب شد. امام خميني كه با دقت شرايط سياسي جامعه و وضعيت حوزهها را زير نظر داشت دريافته بود كه تنها نقطه اميد به رهايي و نجات از شرايط ذلت باري كه پس از شكست مشروطيت و به خصوص پس از روي كار آوردن رضاخان پديد آمده است، بيداري حوزههاي علميه و پيش از آن تضمين حيات حوزهها و ارتباط معنوي مردم با روحانيت ميباشد. امام خميني در تعقيب هدفهاي ارزشمند خويش در سال 1328 طرح اصلاح اساسي ساختار حوزة علميه را با همكاري آية الله مرتضي حايري تهيه و به آية الله بروجردي (ره) پيشنهاد داد. اين طرح از سوي شاگردان امام و طلاب روشن ضمير حوزه مورد استقبال و حمايت قرار گرفت. حضرت امام در تمام دوران زعامت آية الله بروجردي (ره) سعي خويش را در بُعد حوزوي مصروف حمايت از اقتدار مرجعيت و حوزههاي علميه از يك سو و انتقال اطلاعات سياسي و اجتماعي و ارزيابيهاي خويش از مسائل روز و هشدارهاي به موقع در مورد هدفهاي رژيم شاه و جلوگيري از نفوذ عناصر كج فهم و راحت طلب نموده است. و در همين ارتباط خويش را با عناصر سياسي موجه در تهران و شخصيتهايي نظير آية الله كاشاني ادامه ميداد و از طرق مختلف از جمله پيگيري مستمر مذاكرات مجلس شوراي ملي و نشريات معتبرِ وقت، تحولات جاري را به دقت زير نظر داشت. هنگامي كه زمزمة تشكيل مجلس مؤسسان براي تغيير قانون اساسي و مطلق العنان كردن شاه در سال 1328 هـ.ش مطرح گرديد، شايعه كردند كه آية الله العظمي بروجردي با اين تغييرات موافق بوده و مشورتهايي با مقامات دولتي داشته است. امام خميني از اين شايعه برآشفتند و ضمن هشدار در جلسات حضوري به همراه چند تن از مراجع و علماي وقت نامهاي سرگشاده به آية الله بروجردي خواستار بيان حقيقت شدند. متعاقب آن، آية الله بروجردي طي بيانيهاي توافق در اين مورد را تكذيب كردند. همزمان با اين واقعه آية الله كاشاني نيز از تبعيدگاه خود در لبنان طي بيانيهاي بر لزوم مقاومت در برابر تصميم جديد شاه تأكيد كرد. در جريان انتخاب دورة شانزدهم مجلس، آية الله كاشاني از سوي مردم تهران انتخاب گرديد. همكاري و ائتلاف جناح روحاني مجاهد آية الله كاشاني با جبهه ملي كفه را به نفع طرفداران نهضت ملي شدن صنعت نفت و به زيان شاه سنگين كرد. فدائيان اسلام كه از حمايتهاي آية الله كاشاني بهرهمند بودند طي چند عمليات كم سابقه ضربههاي كاري بر دولتهاي دست نشاندة شاه وارد ساختند. دكتر مصدق رهبر جبهه ملي با بهرهمندي از همين حمايتها به صدارت رسيد. قيام سي تير 1331 در تهران شكل گرفت. ايران آرزوي ديرينة خود يعني پيروزي ملي شدن صنعت نفت را شادماني ميكرد، اما ديري نپاييد كه ناسازگاري در جبهة ائتلاف رخ نمود و اختلافات بين فدائيان اسلام و آية الله كاشاني و رهبران جبهه ملي تا مرز رويارويي توسعه يافت. آية الله كاشاني با جايگزيني آمريكا و شركتهاي آمريكايي به جاي انگليس در صنعت نفت و ديگر پهنههاي اقتصادي كشور شديداً مخالف بود. در حالي كه بسياري از كساني كه اركان قدرت را در دولت مصدق اشغال كرده بودند به اين نظريه تمايل نشان ميدادند. خطرات مشاركت عناصر غير مذهبي در نهضت و اعتماد به حزب توده نيز از جمله موارد اختلاف بود. به موازات افزايش اختيارات نخست وزير و نفوذ عناصر ياد شده در دولت ملي، تبليغات حساب شدة ضد ديني نيز افزايش يافت. خيانتهاي حزب توده به اوج رسيد و جناح مذهبي نهضت منزوي گرديد. امريكا از اين فرصت كمال استفاده را برد و با كودتاي 28 مرداد 1332 سلطنت بلامنازع شاه را تضمين و مخالفين را ساقط كرد. آن چه كه از مجموعه پيامها و سخنرانيها بعدي امام خميني در رابطه با ماجراي نهضت ملي استنباط ميشود اين است كه آن حضرت از ابتدا بر ناپايداري ائتلاف پيش آمده واقف بود. نهضت ملي در اهداف ضد استعماريش پيروزيهايي به دست آورده بود اما ملي كردن صنعت نفت داراي محدوديتهاي فصلي و زماني بود و به تنهايي نميتوانست استمرار نهضت را در دراز مدت تضمين نمايد. جناح ملي گراي نهضت، اعتقادي به شعارها و هدفهاي جناح مذهبي نداشت. فقدان رهبري واحد، نفوذ عناصر ناصالح و نبود اهداف مشترك سياسي و فرهنگي كه بتواند در دراز مدت حمايت عمومي مردم مسلمان ايران را تضمين نمايد از جمله موانعي بود كه ادامه مسير نهضت را ناممكن ميساختند. فعاليت فدائيان اسلام و هم چنين تلاشهاي آية الله كاشاني به دلايلي نه تنها مورد حمايت آية الله العظمي بروجردي، مرجع مقتدر آن روز واقع نميشد بلكه اختلافات فاحشي نيز در بين بود. قبل از آن كه شيريني نهضت ملي نفت در ذائقه مردم ايران بنشيند تلخي اثر اختلاف و حوادث ناگوار بعدي و سرانجام كودتاي 28 مرداد در كامها ريخته شد. فدائيان اسلام دست از مبارزه نكشيدند ولي دو سال بعد (25/8/1334) در ماجراي ترور نا موفق حسين علاء نخست وزير وقت دستگير و رهبران آن در دادگاههاي سرّي نظامي شاه به جوخه اعدام سپرده شدند. تلاشهاي امام خميني و ديگر علما در جلوگيري از اعدام آنان به نتيجه نرسيد. دهم فروردين 1340 آية الله العظمي بروجردي رحلت كرد. در اسفند همين سال نيز روحاني مبارز آية الله كاشاني دار فاني را وداع گفت. امام خميني بعد از رحلت آية الله بروجردي علي رقم استقبال حوزة علميه و مردم، هم چون ادوار گذشتة زندگي خويش كوچكترين قدمي براي مرجعيت خود برنداشت. پس از رحلت آية الله بروجردي و تجزيه مرجعيت عظمي، رژيم شاه شتاب بيشتر به اصلاحات مورد نظر آمريكا داد و همزمان كوشيد تا امر مرجعيت را به خارج از ايران منتقل نمايد. لايحة انجمنهاي ايالتي و ولايتي كه به موجب آن شرط «مسلمان بودن، سوگند به قرآن كريم و مرد بودن انتخاب كنندگان و كانديداها» تغيير مييافت در 16 مهر 1341 هـ.ش به تصويب كابينة اسدالله علم رسيد. امام خميني به همراه علماي بزرگ قم و تهران به محض انتشار خبر تصويب لايحة مزبور پس از تبادل نظر دست به اعتراضات همه جانبه زدند. رژيم شاه ابتدا دست به تهديد و تبليغات عليه روحانيت زد. با وجود اين، دامنه قيام رو به فزوني نهاد. در تهران، قم و برخي شهرهاي ديگر بازارها تعطيل و مردم در مساجد به همايت از حركت علما گرد آمدند. يك ماه و نيم پس از آغاز ماجرا، دولت يك گام عقب نشست و با ارسال پاسخ مكتوب شاه و نخست وزير درصدد دلجويي علما و توجيه آنها بر آمد. رژيم شاه با شناختي كه از شخصيت و انعطاف ناپذيري امام خميني داشت از ارسال پاسخ براي ايشان عمداً خودداري كرد. برخي از علماي حوزة علميه موضع دولت را قانع كننده تشخيص داده و خواستار پايان دادن به قيام بودند. امام خميني سر سختانه مخالفت كرد. حضرت امام معتقد بود كه دولت ميبايست رسماً لايحه انجمنهاي ايالتي و ولايتي را لغو كند و خبر آن را انتشار دهد. سرانجام رژيم شاه تن به شكست داد و رسماً در 7 آذر 1341 هيئت دولت، مصوبه قبلي را لغو كرد و خبر آن به علما و مراجع تهران و قم اطلاع داد. امام خميني در نشست با علماي قم مجدداً بر موضع خويش پاي فشرد و لغو مصوبه در پشت درهاي بسته را كافي ندانست و اعلام كرد تا زماني كه لغو آن در رسانهها پخش نشود، قيام ادامه خواهد داشت. فرداي آن روز خبر لغو لايحه انجمنهاي ايالتي و ولايتي در روزنامههاي دولتي منعكس شد و مردم نخستين پيروزي بزرگ خويش را پس از نهضت ملي شدن صنعت نفت جشن گرفتند. امام خميني بار ديگر مراجع و علماي قم را به چاره جويي و قيامي دوباره فراخواند. با آن كه هدفهاي پشت پرده رژيم از اصلاحات و رفراندوم براي شخص امام آشكار، و رويارويي غير قابل اجتناب بود، اما در اين نشست تصميم جمعي بر اين شد كه با شاه مذاكره و انگيزة او را جويا شوند.پيغامهاي طرفين به وسيلة اعزام نمايندگاني براي مذاكره در چند مرحله رد و بدل شد. شاه در ملاقات با آية الله كمالوند تهديد كرده بود كه اصلاحات به هر قيمتي و لو با خونريزي و خراب كردن مساجد انجام خواهد شد. در نشست بعدي علماي قم، حضرت امام خواستار تحريم رسمي رفراندوم شاه بود ولي محافظه كاران حاضر در جلسه، مبارزه در چنين شرايطي را مقابله «مشت با درفش» دانسته و بيثمر خواندند! سرانجام بر اثر اصرار و مقاومت امام خميني قرار شد مراجع و علما مخالفت با رفراندوم را صريحاً اعلام و شركت در آن را تحريم كنند. حضرت امام بيانيهاي كوبنده در بهمن 1341 صادر كرد. متعاقب آن بازار تهران تعطيل شد و مأمورين پليس به تجمع مردم حمله بردند. شاه ناگزير براي كاهش دامنة مخالفتها در چهارم بهمن عازم قم گرديد. امام خميني از قبل با پيشنهاد استقبال مقامات روحاني از شاه به شدت مخالفت نمود، و حتي خروج از منازل و مدارس را در روز ورود شاه نه تنها روحانيون و مردم قم بلكه توليت آستانه مقدسه حضرت معصومه در اين شهر ـ كه مهمترين منصب حكومتي تلقي ميشد ـ نيز به استقبال شاه نرفت و همين امر سبب عزل او گرديد. دو روز بعد رفراندوم غير قانوني در شرايطي كه به جز كارگزاران رژيم كسي ديگر در آن شركت نداشت، برگزار شد. رسانههاي رژيم با پخش مكرر تلگرافهاي تبريك مقامات آمريكا و دول اروپايي سعي داشتند تا رسوايي عدم مشاركت مردم در رفراندوم را مخفي نگاه دارند. امام خميني با سخنرانيها و بيانيههاي خويش هم چنان به افشاگري دست ميزد. تبليغات وسيعي عليه روحانيت و امام خميني آغاز شد. شاه تصميم به سركوبي قيام داشت. روز دوم فروردين 1342 كه مصادف با شهادت حضرت امام جعفر صادق ـ عليه السلام ـ بود مأمورين مسلح رژيم با لباس مبدل اجتماع طلاب علوم ديني در مدرسه فيضيه را بر هم زدند و متعاقب آن نيروهاي پليس با سلاح گرم كشتار و جرح طلاب پرداختند هم زمان مدرسه ديني طالبيه تبريز نيز مورد هجوم قرار گرفت. منزل امام خميني در قم هر روز شاهد حضور گروههاي زيادي از نيروهاي انقلابي و مردم خشمگين بود كه براي ابراز همدردي و حمايت علما و ديدن آثار جنايت رژيم به قم ميآمدند. امام خميني در اجتماع مردم، بيپروا از شخص شاه به عنوان عامل اصلي جنايات و هم پيمان با اسرائيل ياد ميكرد و مردم را به قيام فرا ميخواند.امام خميني راه خويش را آگاهانه انتخاب كرده بود، او به تكليف شرعي ميانديشيد و شعارش «عمل به وظيفه، و لو بلغ و ما بلغ» بود. در منطق امام معناي «شكست و پيروزي» غير آن چيزي است كه در عرف سياستمداران حرفهاي تعريف ميشود. امام خميني زماني در نقش رهبري انقلاب اسلامي در سال 1342 ظاهر شد كه سالها پيش از آن مراحل مختلف تهذيب نفس و جهاد اكبر و كسب فضائل معنوي و معارف حقيقي را در سطوح عاليه گذرانده بود. راز موفقيتهاي امام خميني را بايد در مجاهدة طولاني او با نفس و نيل به معرفت شهودي حقيقت جستجو كرد. فهم انگيزه و اهداف مبارزات سياسي امام خميني بدون نظر كردن به مراحل تكامل شخصيت روحي و معنوي و علمي وي ممكن نيست. از برجستهترين ويژگيهاي نهضت امام خميني: اعلام خط مشي مشخص در مبارزه، اتخاذ مواضع روشن و عدول نكردن از آنها و قاطعيت در پيگيريهاي هدفهاست كه دوست و دشمن بر آن اعتراف دارند. سال 1342 با تحريم مراسم عيد نوروز آغاز و با خون مظلومين فيضيه خونرنگ شد. شاه بر انجام اصلاحات مورد نظر آمريكا اصرار ميورزيد و امام خميني بر آگاه كردن مردم و قيام آنان در برابر دخالتهاي آمريكا و خيانتهاي شاه پافشاري داشت. در چهارده فروردين 1342 آية الله العظمي حكيم از نجف طي تلگرافهايي به علما و مراجع ايران خواستار آن شد كه همگي به طور دسته جمعي به نجف هجرت كنند. اين پيشنهاد براي حفظ جان علما و كيان حوزهها مطرح شده بود. رژيم شاه براي ايجاد رعب و جلوگيري از پاسخگويي علما به تلگراف آية الله حكيم، نيروهاي نظامي را به قم گسيل داشت و هم زمان هيئتي را براي ابلاغ پيام تهديد آميز شاه به منزل مراجع تقليد فرستاد. امام خميني از پذيرش اين هيئت امتناع ورزيد. حضرت امام بدون اعتنا به اين تهديدها، پاسخ تلگراف آية الله العظمي حكيم را ارسال نموده و در آن تأكيد كرده بود كه هجرت دست جمعي علما و خالي كردن حوزة علميه قم به مصلحت نيست. امام خميني در پيامي (به تاريخ 12/2/1342) به مناسبت چهلم فاجعه فيضيه بر همراهي علما و ملت ايران در رويا رويي سران ممالك اسلامي و دول عربي با اسرائيل غاصب تأكيد ورزيد و پيمانهاي شاه و اسرائيل را محكوم كرد و بدين ترتيب از آغاز قيام خويش نشان داد كه نهضت اسلامي در ايران از مصالح امت اسلامي جدا نيست.منبع:www.andisheqom.com
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها