تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805647399
سفارش امام زمانعليه السلام به نماز شب و زيارت عاشورا و جامعه
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سفارش امام زمانعليه السلام به نماز شب و زيارت عاشورا و جامعه حكايت سيّد احمد رشتى و تشرّفش خدمت امام زمانعليه السلام از حكايات معروف و مورد اطمينان علماء مىباشد ، و مرحوم شيخ عبّاس قمىقدس سره نيز آن را در مفاتيحالجنان نقل نموده ، و ما در اينجا اين تشرّف را از كتاب عبقرىّ الحسان آوردهايم كه در آنجا بعد از ذكر تعداد زيادى از راويان موثّق اين حكايت را از قول خود سيّد احمد رشتى به اين صورت بيان مىكند :سيّدگفت : مندرسالهزارودويست و هشتاد به قصد حجّ بيت اللّهالحرام از رشت به تبريز آمدم و در خانه حاجى صفر على تاجر تبريزى منزل كردم ، چون قافلهاى براى حجّ نيافتم متحيّر مانده بودم ، تا اينكه حاجى جبّار جلو دار سدهى اصفهانى بار برداشت به قصد طبروزن من نيز از او حيوانى كرايه كردم و با او همراه شدم ، چون به منزل اوّل رسيديم سه نفر ديگر با ما همراه شدند ، و آنها عبارت بودند از : حاجى ملاّ باقر تبريزى حجّه فروش ، حاجى سيّد حسن تاجر تبريزى و حاجى على نامى كه خدمت مىكرد ، پس به اتّفاق روانه شديم تا رسيديم به ارزنةالرّوم و از آنجا به طربوزن ، در يكى از منازل بين اين دو شهر حاجى جبّار جلودار نزد ما آمد و گفت : اين منزلى كه فردا در پيش داريم بسيار مخوف و وحشتناك است ، امشب كمى زودتر بار كُنيد تا همراه قافلههاى ديگر باشيد ، پس ما تقريباً دو ساعت و نيم يا سه ساعت به صبح مانده به اتّفاق حركت كرديم ، به اندازه نيم تا سه ربع فرسخ از منزل خود دور شده بوديم كه هوا تاريك شد و برف سنگينى شروع به باريدن كرد و به همين علّت هر كدام از رفقا سر خود را پوشانيدند و مركب خود را تند راندند ، من نيز هرچه كردم كه با آنها بروم ممكن نشد ، تا اينكه آنها رفتند و من تنها ماندم و آنها را گُم كردم ، از اسب خود پياده شدم و در كنار جاده نشستم ، بسيار مضطرب و نگران بودم ، چون قريب ششصد تومان براى مخارجم همراه داشتم ، بعد از تأمّل و تفكّر زياد تصميم گرفتم كه در همين مكان بمانم تا صبح شود و سپس يا به منزل قبلى برگردم و يا از آنجا چند محافظ اجير كنم و به قافله ملحق شوم .در اين فكر بودم كه ناگاه ديدم در مقابلم باغى است و در آن باغ باغبانى بيلى در دست دارد كه با آن به درختان مىزند تا برفهاى درختان بريزد ، سپس او پيش آمد و با كمى فاصله ايستاد و به من فرمود : تو كيستى؟ عرض كردم : رفقايم رفتهاند و من ماندهام و راه را گم كردهام ، به زبان فارسى به من فرمود : نافله ( نماز شب ) بخوان تا راه را پيدا كنى ، من مشغول خواندن نافله شدم ، پس از فارغ شدن از نافله و تهجّد بار ديگر آمد و فرمود : نرفتى؟ گفتم : واللّه راه را نمىدانم ، فرمود : جامعه بخوان تا راه را پيدا كنى ، ( سيّد احمد رشتى گويد من زيارت جامعه را حفظ نبودم و هنوز هم حفظ نيستم ) امّا با دستور ايشان از جاى برخاستم و تمام جامعه را از حفظ خواندم ، وقتى تمام شد بار ديگر آمد و فرمود : نرفتى؟ من بىاختيار شروع كردم به گريه كردن و گفتم آرى هنوز نرفتهام ، راه را بلد نيستم ، فرمود : عاشورا را بخوان ، ( و من زيارت عاشورا را نيز حفظ نبودم و تا كنون نيز حفظ نيستم ) امّا بلند شدم و از حفظ مشغول خواندن زيارت عاشورا و علقمه شدم ، بار ديگر آمد و فرمود : نرفتى ، هستى ، گفتم : نه نرفتم ، تا اينكه صبح شد ، فرمود : اكنون تو را به قافله مىرسانم ، و سپس رفت و اُلاغى آورد و سوار شد و بيل خود را به دوش گرفت و فرمود : پشت سر من بر اُلاغ من سوار شو ( و عنان اسبت را بگير تا همراه ما بيايد ) من سوار شدم و عنان اسبم را كشيدم امّا اسب حركت نمىكرد ، فرمود عنان را به من بده ، سپس بيل را به دوش چپ گذاشت و عنان اسب را با دست راست گرفت ، اسب كاملاً رام شد و حركت كرد ، همانطور كه سوار بر اُلاغ بوديم دستش را به زانوى من گذاشت و فرمود : شما چرا نافله نمىخوانيد؟ ،نافله نافله نافله ، و سه مرتبه اين سخن را تكرار فرمود ، و بار ديگر فرمود : شما چرا عاشورا نمىخوانيد؟ عاشورا عاشورا عاشورا و اين سخن را نيز سه مرتبه تكرار فرمود ، و بعد از آن فرمود : شما چرا جامعه نمىخوانيد؟ جامعه ، جامعه ، جامعه ، ناگاه برگشت و فرمود : اين هم رفقايت ، ديدم آنها بر لب نهر آبى فرود آمده بودند و مشغول وضو ساختن براى نماز صبح بودند ، من از اُلاغ پائين آمدم و خواستم سوار بر اسب شوم نتوانستم ، پس آن جناب پياده شد و مرا بر اسب سوار نمود و سر اسب را به طرف رفقايم ( و پشت به خودش ) برگردانيد ، من در اين حال به فكر افتادم كه اين شخص چه كسى بود كه به زبان فارسى صحبت مىكرد؟ در حالى كه در اين نواحى زبانى جُز تركى و مذهبى جز مسيحى غالباً وجود ندارد ، و چگونه با اين سرعت مرا به رفقايم رسانيد؟ پس چون برگشتم و پشت سرم را نگاه كردم احدى را نديدم و اثرى از او پيدا نبود .رفع عذاب از اهل قبرستان به خاطر خواندن زيارت عاشوراصاحب كتاب نجم الثّاقب بعد از ذكر حكايت قبل، قضيّه ديگرى در اهميّت زيارت عاشورا آورده است كه ما آن را عيناً نقل مىكنيم :حاجى ملاّ حسن يزدى كه از مجاورين نجف اشرف است و پيوسته مشغول عبادات و زيارات است نقل كرد از قول حاج محمّد على يزدى كه او گفت : مرد فاضل و صالحى بود در يزد كه دائماً مشغول اصلاح امر آخرت خود بود ، و شبها در مقبره خارج يزد كه جماعتى از صُلحا در آن مدفون هستند به سر مىبرد ، و او همسايهاى داشت كه از زمان كودكى با هم بزرگ شده بودند ، تا اينكه آن همسايه بزرگ شد و به شغل عشّارى مشغول شد ، و سر انجام از دنيا رفت ، و او را در همان قبرستان نزديك آن مكانى كه آن مرد صالح شبها بيتوته مىكرد دفن كردند .كمتر از يك ماه از فوت او گذشته بود كه آن مرد صالح او را در خواب ديد ، و مشاهده كرد كه حال او بسيار خوب است ، پس نزد او رفت و گفت : من مبدأ و منتهاى كار تو و ظاهر و باطن تو را مىدانم ، و مىدانم كه از كسانى نبودى كه اكنون حالت به اين خوبى باشد ، و شغل تو نيز اقتضاى عذاب آخرت را داشت ، بگو بدانم كدام عمل تو را اينگونه عاقبت به خير كرد؟گفت : همانگونه است كه تو مىگوئى ، و من از روزى كه فوت كردم تا ديروز در اشدّ عذاب بودم ، امّا از ديروز كه همسر استاد اشرف حدّاد فوت شد و او را در اين قبرستان دفن كردند ( و اشاره كرد به مكانى كه صد زراع از او دور بود ) عذاب از من برداشته شد ، و گفت : چون آن زن را در اين مكان دفن كردند در همان شب اوّل سه مرتبه حضرت اباعبداللّهعليه السلام به زيارت او آمدند ، و در مرتبه سوّم امر فرمودند تا عذاب را از اهل اين مقبره بردارند ، و پس از امر آن حضرت حال ما نيكو شد و در راحتى و نعمت قرار گرفتيم ، آن مرد گويد : من از خواب بيدار شدم و متحيّر بودم ، و حدّاد را نمىشناختم ، و محلّه او را نمىدانستم ، پس در بازار حدّادان ( آهنگران ) به جستجوى او پرداختم ، و او را پيدا كردم ، و چون نزد او رفتم از او سؤال كردم آيا تو همسرى داشتى؟ گفت : آرى ، او ديروز وفات كرد و او را در فلان مكان دفن كرديم ( و همان قبرستان را نام برد ) به او گفتم : آيا او به زيارت امام حسينعليه السلام رفته بود؟ گفت : نه ، گفتم : آيا او ذكر مصائب امام حسينعليه السلام مىكرد؟ گفت : نه ، گفتم : آيا مجلس روضه خوانى داشت؟ گفت : نه ، سپس حدّاد گفت : اين سؤالها براى چيست؟ من خوابى كه ديده بودم را براى او نقل كردم ، شوهر آن زن جواب داد : آرى او هميشه مواظبت داشت به زيارت عاشورا .
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها