محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802197229
ميوههاى درخت حيات طيبه
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ميوههاى درخت حيات طيبه نويسنده: دکتر سيدصمد آقاميري / دکتر سهيلا صادقي / فاطمه رمضاني منبع:روزنامه رسالت سخن را در خصوص اين موضوع با آيه 24 از سوره ابراهيم آغاز مى‌کنيم آنجا که خداوند متعال مى‌فرمايد: الم تر کيف ضرب الله مثلا کلمه طيبه کشجره طيبه اصلها ثابت و فرعها فى السماء (آيه 24 سوره ابراهيم) آيا نديدى خدا چه مثلى زد؟ گفتار پاک مثل درخت پاک است که ريشه آن ثابت و شاخه آن در آسمان است. توتى اکلها کل حين باذن ربها و يضرب الله الامثال للناس لعلهم يتذکرون (آيه 25 ابراهيم) ميوه‌هايش را به اذن خداوندش هر زمان مى‌دهد. خدا براى مردم مثل مى‌زند شايد آنها متوجه شوند. در واقع مقصود ما از اين قضيه بحث شجره طيبه است که به همان گفتار نيک و يا سخن پاک اشاره دارد. مرحوم علامه طباطبايى در تفسير الميزان، کلمه طيبه را به اين صورت معنى کردهاند. کلمه طيبه: شهادت به وحدانيت خدا، ايمان، مومن، قرآن، تسبيح و تنزيه، ثناى بر خدا، همه طاعت‌ها و هر سخن خيري. شجره طيبه: درخت خرما، درخت جوز هندي، هر درختى که ميوه پاکيزه دهد از قبيل انجير، انگور و انار، درختى که داراى اوصافى است که خداى تعالى بيان کرده هر چند آن موجود نباشد. علامه طباطبايى همچنين در مورد کلمه طيبه مى‌گويد: کلمه طيبه: عقايد حقه‌اى که ريشه‌اش در اعماق قلب و در نهاد بشر جاى دارد. قول به وحدانيت خدا و استقامت بر آن، بيان قول حقى است که داراى اصلى ثابت است و به همين جهت از تغيير و زوال و بطلان محفوظ است و آن اصل، خداى عزاسمه و يا زمينه حقايق است و آن اصل داراى شاخه‌هايى است که بدون هيچ مانعى و عايقى از آن ريشه جوانه مى‌زند و آن عبارت است از معارف حقه فرعيه. و اخلاق پسنديده و اعمال صالحه که مومن حيات طيبه خود را به وسيله آنها تامين مى‌کند و عالم بشريت و انسانيت به وسيله آنها رونق و عمارت واقعى خود را مى‌يابد و همان‌هايى که با سير نظام هستى که منتهى به ظهور انسان (البته انسان منظور بر اعتقاد حق و عمل صالح) مى‌گردد سازگارى و موافقت دارند (و هر چه که غير اين معارف باشد در مبدا عالم جوانه نزده و با حيات طيبه انسانى و با سير نظام هستى سازگار نيست) و همچنين هر کلمه حق و هر عمل صالحى مثلش اين مثل است که اصلى ثابت و فروعى پر رشد و نما و ثمراتى طيب و مفيد و نافع دارد و مثل در آيه شريفه شامل همه آنها مى‌شود و اى بسا نکره (بدون الف و لام) آمدن کلمه طيبه براى همين بوده که عموميت را برساند. چيزى که هست مقصود از آن در آيه شريفه به طورى که از سياق بر مىآيد عموم نيست، بلکه مقصود از کلمه طيبه همان اصل توحيد است که ساير عقايد حقه براساس آن و روى آن تنه جوانه مى‌زند. و فضايل اخلاقى هم از آن جوانه‌ها منشعب مى‌شود و همچنين اعمال صالحه به صورت ميوه از آنها سر مى‌زند. آيه 177 از سوره بقره را مى‌خوانيم و بعد سراغ شجره طيبه يعنى همان درخت مورد نظر مى‌رويم. چکيده مطلب ما هم همين است و اشاره به همين آيه دارد. خداوند در آيه شريفه 177 سوره بقره مى‌فرمايد؛ “نيکى آن نيست که صورتتان را به طرف مشرق يا مغرب برگردانيد، بلکه نيکوکار کسى است که به خدا و روز آخرت و فرشتگان و کتاب و پيغمبران ايمان بياورد و مال را با وجود علاقه به آن به خويشان و يتيمان و تهيدستان و در راه ماندگان و درخواست کنندگان و آزاد کردن بردگان بدهد و نماز را به پا دارد و زکات بدهد و وقتى عهدى بست به آن وفا کند و در سختى‌ها و ضررها و موقع جنگ صبور باشد. چنين افرادى راست گفته‌اند و پرهيزگار هستند.”حال مى‌پردازيم به توضيح کلمه طيبه که نماى سازمانى و يا نماى ساختار درختى را داراست. اين درخت، بر پايه باورها و اعتقادات که اصول دين را تشکيل مى‌دهند و به تعبيرى همان Beliefs به شمار مى‌روند، استوار مى‌باشد. زمينى را در نظر مى‌گيريم که نماى شجره طيبه در آن قرار مى‌گيرد. اولين مقوله بحث، ريشه مهمى به نام توحيد است؛ “خداى شما خداى يکتاست که او بخشنده و مهربان است.” (سوره بقره آيه 163) اصل “توحيد” که حتى مورد قبول افراد لائيک نيز مى‌باشد يعنى افرادى که به نحوى از انحاء توجه چندانى به دين ندارند در بزنگاه‌ها معتقدند قدرت برترى وجود دارد که جز او نيست. “لا اله الا هو” قدرتى که هم رحمن و هم رحيم است، عالم و قادر است. اين يک اصل فطرى است. کمتر کسى را در کره زمين مى‌توان يافت که به اين باور توحيدى نرسيده باشد. اصل توحيد اولين ريشه شجره طيبه مى‌باشد. ريشه بعدى در شجره طيبه “نبوت” است. در اين مورد در کلام الله مجيد مى‌خوانيم: “و پيغمبران را ما فرستاديم با ميزان و کتاب براى اينکه قسط را برقرار مى‌کنند.” (سوره حديد آيه 25) در اين آيه به دو موضوع اشاره شده: يکى مبعوث نمودن پيامبران و ديگرى قسط که از ميوههاى درخت طيبه مى‌باشد و در ادامه درباره‌اش صحبت خواهد شد. فرستادن پيامبران در حقيقت دومين اصلى است که نوع بشر قبول دارد. Universal است. معتقدند خدا پيامبرانى را فرستاده تا انسان را هدايت بکند ولى هدف نهايى قسط و عدل است. پس دومين ريشه شجره طيبه نبوت مى‌باشد. پس از اين دو ريشه يعنى توحيد و نبوت، ريشه بعدى شجره طيبه معاد است: “همه آدم‌ها مى‌ميرند و بعد به ما باز مى‌‌گردند.”(سوره عنکبوت آيه 57.)اين هم احتياجى به اثبات ندارد. کسى را نمى‌توان يافت که عمر طولانى کند و ماندگار شود و جاودانه بماند. اما ممکن است بگويند که اين بخش قضيه يعنى برگشتش را قبول نداريم. به هر حال تجربه‌هاى غيرمعمولى براى عده بسيارى بوده که ممکن است به باور اين مسئله کمک کند. اين سه مقوله که از آنها نام برده شد يعنى “توحيد” ، “نبوت” و “معاد” ريشه اين درخت يا همان شجره طيبه محسوب مى‌شود که قبلا تعبير Beliefs از آن رفت و شالوده و اساس باورها، اعتقادات و اصول دين ما را تشکيل مى‌دهند و تقريبا جهانشمول نيز هست. يعنى همه اديان و افراد ديندار آن را قبول دارند. حال ممکن است شکل و ظاهر قضيه متفاوت باشد. بنابراين ما در اين ريشه و در اين مقوله در سطح جامعه بين‌المللى و در بين تمامى ابناء بشر اختلاف چندانى نداريم به جز عده‌اى معدود که لائيک هستند و در مورد آنها گفته شد که در بزنگاه‌هايى و در مواقع خاصى که با بحران و خطر و شرايط خاصى روبرو مى‌شوند، به مسائلى اعتراف مى‌کنند اما بعد دوباره منکر مى‌شوند و نفى مى‌کنند. بعد از ريشه که سطح اول را شامل مى‌شد به سطح دوم مى‌رسيم که در بالاى سطح اول قرار دارد و همان تنه و شاخ و برگ درخت را تشکيل مى‌دهد. در اين سطح احکام و رفتار مطرح مى‌شود. اولين شاخه‌اى که در شجره طيبه از اين سطح يعنى احکام و رفتارها و مناسک مى‌رويد نماز است. خداوند مى‌فرمايد: “اى رسول ما آنچه را از کتاب آسمانى قرآن بر تو وحى شد بر خلق تلاوت کن و نماز را به پا دار که همانا نماز است که اهلش را از هر کار زشت و منکر باز مى‌دارد و همانا ذکر خداوند بزرگتر و برتر از حد انديشه است و خدا به هر چه کنيد، آگاه است.” اتل ما اوحى اليک من الکتاب و اقم الصلاه ان الصلاه تنهى عن الفحشاء و المنکر و لذکر الله اکبر و الله يعلم ما تصنعون (آيه 45 عنکبوت) دومين شاخه‌اى که از تنه اين درخت سر مى‌زند و جزو سطح احکام و رفتارهاست “روزه” مى‌باشد. کلام‌الله مجيد، ديدگاه اسلامى را در مورد روزه چنين تبيين مى‌کند: “شما وظيفه داريد که روزه بر پا کنيد. همان طور که قبلى‌هاى شما هم روزه‌دار بوده‌اند” (يعنى اديان ديگر هم روزه‌دار بوده‌اند) و اين وسيله‌اى است که شما به تقوا و پرهيزگارى برسيد. (آيه 183 بقره) بنابراين، اينها مقدمه‌اى براى ذى المقدمه يعنى ميوه درخت هستند. اين ريشه و برگ براى ميوه است. همگى در خدمت ميوه درخت مى‌باشند. به عبارتى تمامى اينها زمينه را براى ميوههاى درخت آماده و فراهم مى‌سازند. سومين شاخه‌اى که از درخت طيبه مى‌رويد “زکات” است. خداوند در آيه شريفه مى‌فرمايد: “و آنان را پيشواى مردم قرار داديم تا خلق را به امر ما هدايت نمايند و بر آنان وحى کرديم که کارهاى نيکو انجام داده و اقامه نماز نموده و زکات بدهند و آنها هم به عبادت ما پرداختند.” (آيه 73 انبياء)اينها همگى در يک راستا هستند. خير و نيکي، اقامه نماز و ايتاى زکات آن است که در حقيقت شما مى‌خواهيد به عمل صالح برسيد. شاخه ديگرى از شجره طيبه “خمس” مى‌باشد. خداوند در آيه 41 سوره انفال چنين مى‌فرمايد: “و اى مومنان بدانيد که هر چه به شما غنيمت و فايده رسد (زياد يا کم) خمس آن خاص خدا و رسول و خويشان و يتيمان و فقيران و در راه سفر ماندگان است اگر به خدا و به آنچه نازل نموده بر بنده خود (محمد (ص)) در روز فرقان روزى که دو سپاه (اسلام و کفر در جنگ بدر) روبرو شده‌اند، ايمان آورده‌ايد و خدا بر هر چيزى تواناست.” اين دوباره مقدمه است براى ميوه‌اى که شما بايد به آن برسيد. شاخه ديگر “جهاد” است. به عبارت ديگر اين جهاد هم در حقيقت مقدمه‌اى بر اين ذى المقدمه يعنى ميوه، براى رسيدن به هدفى ديگر. خداوند مى‌فرمايد: “و هر که (در راه ايمان) جهد و کوشش کند، به سود شخص خود مى‌کند. البته خدا (از طاعت و عبادت) عالميان بى‌نياز است.” همچنين مى‌فرمايد: “و آنان که جهد و کوشش کردند در راه ما (به جان و مال) محققا آنان را به راه (معرفت و لطف) خويش هدايت مى‌کنيم والبته خدا هميشه يار نيکوکاران است.” و من جاهد فانما يجاهد لنفسه ان الله لغنى عن العالمين.(آيه 6 عنکبوت) والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا و ان الله لمع المحسنين.(آيه 69 عنکبوت) و همين طور در مورد “حج” است که خداوند مى‌فرمايد: “همانا اول خانه‌اى که براى عبادت خلق بنا شده همين خانه مکه است که در آن برکت و هدايت خلايق عالم است. در آن خانه آيات ربوبيت هويداست، مقام ابراهيم خليل است. هر که در آنچه داخل شود ايمن باشد و به فرمان خدا مردم را حج و زيارت آن خانه واجب است و هر کسى که توانايى رسيدن بدانجا يافت و هر که (به سبب انکار حج) کافر شود تنها به خود زيان رسانيده که البته خدا از اطاعت خلق بى‌نياز است.” (آيه 96 و 97 آل عمران) در جاى ديگر نيز مى‌فرمايد: “نفع اين کار هم براى مردم است.” شاخه بعدى درخت طيبه “امر به معروف و نهى از منکر” است. در همين زمينه و در مورد همين موضوع يعنى امر به معروف ونهى از منکر، در کلام الله مجيد آمده است: “و بايد از شما مسلمانان (برخى که دانا و پرهيزکارند) خلق را به خير و صلاح دعوت کنند و مردم را به نيکوکارى امر و از بدکارى نهى کنند و اينان در دو عالم در کمال پيروزبختى و رستگارى خواهند بود.” (آيه 104 آل عمران)پس: سطح دوم، سطح تنه و شاخ و برگ اين درخت و سطح مناسک است که مربوط به رفتارها و احکام مى‌باشد که در اين مقوله‌ها ما نبايد خيلى وارد شويم، چرا که اختلاف در آن بسيار است. ادعاهاى متفاوت و استنباط‌هاى گوناگونى از آن شده و مذاهب و اديان نيز ممکن است ديدگاه‌ها و نظرات متفاوتى پيرامون آن داشته باشند. اما سطح سوم تحت عنوان: اخلاقيات، ارزشهاى دينى و يا ethics است. سومين سطح که سطح اخلاقيات مى‌باشد و در همه اديان مشترک است و در حقيقت عصاره اديان به شمار مى‌رود اين است که ما بايد ترويج اخلاقيات و معنويات بکنيم. در مقوله اخلاقيات، نخستين مسئله “امانتداري” است که هم در همه اديان و هم در همه نگرش‌هاى بشردوستانه مورد توجه قرار گرفته است. در دنيا حتى کسانى که امانتدار نيستند نيز به امانتدارى معتقدند و هيچ کس را نمى‌توان يافت که از امانتدارى به بدى ياد کند. پس امانتدارى يکى ديگر از ميوههاى درخت طيبه است. دومين مورد در بحث اخلاقيات که از ديگر ميوههاى درخت طيبه نيز محسوب مى‌شود، “وفاى به عهد “ است. وفاى به عهد يعنى اگر شما با کسى قول و قرارى گذاشتيد و عهدى بستيد خود را ملزم به اجراى آن بدانيد و به عهد و وفاى خود عمل کنيد. هيچ نظام بشر دوستانه، حقوقى و دينى نيز در دنيا با آن مخالفتى ندارد و اين خود يک عصاره و ميوه ديگرى از اخلاقيات و معنويت به شمار مى‌رود. ميوه ديگرى که بر درخت طيبه ديده مى‌شود و از ثمرات اين درخت است “کظم غيظ” يعنى “فرو نشاندن خشم” مى‌باشد. يعنى اگر انسان عصبانى شد عصبانيتش را کنترل کند. “کظم غيظ” باز هم يکى ديگر از عصاره‌هاى اخلاقى و ذى‌المقدمه‌هايى محسوب مى‌شود که قبلا عنوان گرديد. ميوه بعدى درخت طيبه “صبر و حلم” است. يعنى اينکه شما بتوانيد در گرفتارى‌هايى که براى خود، خانواده و جامعه شما به وجود مىآيد يا در مشکلاتى که برايتان پيش مىآيد و شما با آنها روبرو مى‌شويد صبر داشته باشيد و تحمل و بردبارى به خرج دهيد. “ايثار” از ديگر ميوههاى شجره طيبه مى‌باشد که از آن مى‌توان نام برد. همه هنر ما اين است که يک گروه داوطلبيم. گروهى هستيم که انگيزه‌ها، ايده‌ها و اهداف خود را ايثارگرانه در خدمت ديگران قرار مى‌دهيم. باز هيچ مکتبى در دنيا با ايثار، تعارض و مخالفتى ندارد، يعنى مخالف اين نيست که انسان بخشى از مايحتاج ضرورى خود رادر اختيار ديگران قرار دهد. از ديگر ميوههاى اين درخت که مى‌توان به آن اشاره کرد “احسان” است. احسان کردن به والدين، اقوام، يتيمان و نيازمندان و غيره که البته با نگرش جامع و طيف گسترده‌اى که دارد، يکى از توصيه‌هاى همه جوامع اخلاقي، همه جوامع انسان دوست و همه جوامع دينى دنياست و کسى هم در مورد آن نظر مخالفى ندارد.ميوه ديگر شجره طيبه “احترام و حرمت شخص” مى‌باشد. تمام مقوله‌هايى که در مورد رعايت حقوق بشر، حقوق انسان‌دوستانه، حقوق افراد اسير و مجروح و غيرنظامى در جريان مخاصمات مسلحانه داريم، از همين امر ناشى مى‌شود.واضح و آشکار است که تمامى اديان نسبت به حرمت اشخاص و تکريم انسانها توجه خاص و دقت ويژه‌اى دارند. “عزت و کرامت نفس” ميوه ديگر شجره طيبه است. هيچ پايگاه و جايگاه انسان‌دوستانه‌اى فرد را ترغيب و تشويق به تخريب خويش نکرده و نمى‌گويد خودت را تخريب کن. بلکه مى‌گويد: حرمت نفس، اعتماد به نفس و احترام به نفس خود را بايد حفظ کني. همه مکاتب روانشناسى موجود در دنيا نيز روى مقوله عزت و کرامت نفس حساب باز مى‌کنند و به آن پايبند هستند. بر اين اساس فرد نه مجاز است خود را تخريب کند و نه مجاز است ديگران را تخريب نمايد و اين مقوله هم موردتوجه بوده و از اهميت برخوردار مى‌باشد. و اما ميوه ديگر “صدق و راستگويى و راست‌گفتاري” است. يکى از مقوله‌هايى که مورد تاکيد همگان بوده “صدق” و “راستي” و “درستي” است که متاسفانه در بسيارى از جوامع جاى آن خالى به نظر مى‌رسد. ميوه بعدى “ذکر” است. ذکر يعنى اينکه تصور کنيد در حلقه‌اى در حال حرکت هستيد که نهايتا در محاسبه قدرت لايزال الهى مى‌باشيد و بدانيد که از پرتو تشعشعات عنايت حضرت حق برخوردار مى‌شويد و مرتبا اين موضوع را در محاسبات و نگاه به گذشته و آينده خود يادآورى نموده، مدنظر قراردهيد. و اما مقوله بعدى “اخلاص” مى‌باشد. Impartiality يا بى‌غرضى يکى از ويژگى‌هاى اخلاص به‌شمار مى‌رود. يعنى شما خدمتى ارائه کنيد ولى چشمداشت و انتظارى نداشته باشيد. نخواهيد که به دنبال خدمتى که ارائه کرده‌ايد پست و مقام بگيريد و نخواهيد به دنبال آن قوم و خويش و فاميل شما به جايگاهى برسند. اين از ويژگى‌هاى بارز اخلاص است. همه به آن معتقدند و اعتماد دارند. در عين حال اگر با اخلاص حرکت کرده و عمل نماييد، کسى با شما مخالفتى نمى‌کند و بر شما خرده نمى‌گيرد. مورد ديگر که بايد از آن نام برد “انفاق” است. انفاق مصرف بخشى از مال و دارايى خود در راه خدمت به نيازمندان است که اين امر موردتوجه و تاکيد مى‌باشد. کسانى را که علاقه و تمايل به انفاق و بخشش دارند هم بايد يارى کنيم و هم نيروهاى دينى و ساير توانايى‌هايشان را تقويت نماييم. يکى از ثمرات، “تقوا” است. تقوا را اين‌گونه تعبير کردهاند: تقوا يعنى انسان به‌گونه‌اى در گفتار و کردارش عمل کند و حرکت نمايد که خارج از خط درستى و صداقت و راستى قدم برندارد و همواره بر اساس موازين ارزشهاى الهى و انسانى حرکت کند. اين مسئله موردقبول تمامى مکاتب دنياست و هيچ مکتبى با آن مخالف نيست. از ديگر ميوههاى شجره طيبه و در واقع موضوع ديگرى که از آن ياد مى‌کنيم و نام مى‌بريم “قسط” است.قسط يعنى عدالت اجتماعي، يعنى برقرارى حق و حقوق هر کس مطابق با شان و نيازش.آخرين موضوع در ارتباط با بحثى که داريم بحث “اصلاح ذات البين” است. يعنى يکى از ميوههاى شجره طيبه است که از اهميت و جايگاه ويژه‌اى نيز برخوردار مى‌باشد. در آيه يک سوره انفال آمده است؛ “... پس شما مومنان بايد از خدا بترسيد (و در اين‌گونه امور) به صلح و مسالمت و اتحاد بين خودتان بپردازيد...”“اصلاح ذات البين” که هم آيه قرآن بر آن تصريح دارد و هم دستور پيامبران است و هم دستور اخلاقى محسوب مى‌شود و ضمنا تمامى مکاتب انسان‌دوستانه نيز روى آن حساب باز مى‌کنند، اين است که: شما ضمن اينکه تقواى خدا را رعايت مى‌کنيد اصلاح بين افراد به عمل آوريد. “اصلاح ذات البين”چنانچه قبلا نيز اشاره شد از ميوههاى شجره طيبه به شمار مى‌رود. بجاست مرور دوباره‌اى داشته باشيم بر مطالبى که گذشت يا در حقيقت نگاهى دوباره بر همان شجره طيبه، که نماى “کلمه طيبه”از آن حاصل شد. سطح اول: “سطح باورها و اعتقادات(Belief)“ بود. دوم: احکام و مناسک که نوعا اختلافات از اين سطح ناشى مى‌شود. سوم و يا همان سطح اصلي، بحث اخلاقيات و ارزشهاى دينى است. همان چيزى که پيامبران مى‌گويند، براى بسط و توسعه آن آمده‌اند. پيامبر بزرگوار اسلام(ص) هم مى‌فرمايد: “انى بعثت لاتمم مکارم الاخلاق.” (به درستى‌که من براى اتمام و تکميل مکارم اخلاق برگزيده شده‌ام) در واقع يکى از وظايف و رسالت‌هاى ما بايد پرداختن به اين مهم باشد. در حقيقت ما مى‌توانيم بگوييم که عصاره هدف همه انبيا “ترويج مسائل اخلاق و معنوي” است که پيامبر ما هم اين مسئله را برشمرده و آن را يادآور شده‌اند. اگر بر اين باوريم که جامعه بين‌المللى فضاى پرتنش و متشنجى دارد، بايد به مسئله اصلاح ذات البين اهميت بسيارى بدهيم و آن را به عنوان خط مشى و برنامه براى حقوق بشر دوستانه مدنظر داشته باشيم. ما يک رسالت ملى بلکه بهتر است گفته شود يک رسالت بين‌المللى داريم. ما اول بايد خودمان را اصلاح‌ذات‌البين کنيم. يعنى اصلاح ذات البين را نخست بايد در مورد خودمان اعمال کنيم. در زمينه همين موضوع و مبحث علاوه بر کلام خداوند متعال از پيامبر بزرگوار اسلام نيز سخنان ارزشمندى به يادگار داريم. فاتقوا الله و اصلحوا ذات بينکم (آيه 1 انفال)رسول اکرم(ص:) “الکلمه الطيبه صدقه”سخن نيکو صدقه است. “افضل الصدقه اصلاح ذات البين” برترين صدقات اصلاح ميان مردم است.حال با توجه به مطالب عنوان شده و با عنايت به اينکه اصلاح ذات البين يکى از ميوههاى شجره طيبه مى‌باشد، پس ذکر اين نکته ضرورى است که کشورهاى دنيا اگر تنش را کاهش نمى‌دهند، لااقل آن را افزون نکنند، ما برقرارى دوستى و تفاهم متقابل را مى‌خواهيم، ما خواهان پذيرش همديگر در فضاى صلح و دوستى هستيم.مهمترين انتظار از ملتها و دولتهاى دنيا برقرارى فضاى صلح و دوستى و تفاهم بين يکديگر است که نه منافاتى با مسائل اخلاقى دارد، نه با مسائل انسان‌دوستانه. در خاتمه اميد است:اولا: خودمان مزين به اخلاقيات گرديم.دوما: مروج اخلاقيات باشيم.ثالثا: در اين مقطع زمانى اشاعه‌‌دهنده و ترويج‌کننده فضاى دوستى و تفاهم و صلح و صفا بين آحاد مختلف جامعه خود و ساير جوامع باشيم.
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها