تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 8 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):سخن طیب و پاکیزه را از هر که گفت بگیرید،‌ اگر چه او خود،‌ بدان عمل ن...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798388184




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

باورهاي ديني تعبدي اند يا تحقيقي؟


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ایمان و چالشهای معاصر (3) 
ایمان و چالشهای معاصر
باورهای دینی تعبدی اند یا تحقیقی؟ در سلسله نگاره های "ایمان و چالشهای معاصر "، برانیم تا با شاهین عقل، کتاب و سنت، وزن دیدگاههای برانگیخته در حوزه های کلامی و دین پژوهی عصر حاضر، که ایمان را به چالش برده اند، را سنجیده و عیار واقعی هر انگاره را به دست دهیم. در نوشتار گذشته ماهیت ایمان را کاویده و پاره ای از شبهات انحراف امیز را پاسخ گفتیم. در ادامه دیدگاه روشنفکرانی چون استاد ملکیان پیرامون ماهیت ایمان طرح و بررسی می شود. نگاه آتوریته به مقوله ایمانآیا می‎توان ایمان را «جستن بی‎قراری و یافتن قرار» یا به تعبیری «دویدن در پی آواز حقیقت» دانست؟  پاسخ: جواب. جناب استاد ملكیان[1] تلقی خود را از ایمان، مبتنی بر چهار مقدمه كرده است.[2] مقدمه اوّل: تقسیم‎بندی مارتین راكیچ، روان‎شناس معروف آمریكایی است. ایشان معتقد است باورهای انسان پنج دسته‎اند: باورهای اصلی اجماعی، مثل این كه من فلان كس هستم؛ باورهای غیر اجماعی ابتدایی، مثل رؤیا؛ باورهای آتوریته یا عقاید تعبدی، مثل عقایدی كه انسان از پدر یا مادر می‎پذیرد؛ باورهای اشتقاقی كه باورهای ناشی از باورهای آتوریته‎اند و در نهایت باورهای بی‎پیامد كه در متن منظومه فكری انسان نیستند. ایشان (استاد ملكیان) معتقد است كه باورهای دینی از نوع باورهای آتوریته است: «رأی من در باب باورهای دینی این است كه اگر این باورها از شخصی كه ما نسبت به او تعبد داریم، منخلع و منسلخ شوند و ارتباطشان با آن آتوریته قطع شود، هیچ دلیل عقلانی‎ای به نحو قاطع به سود یا زیان آن‎ها حكم نمی‎كند»؛[3] استاد ملكیان جداسازی ایمان را از عقیده‌ی ایمان «طلب واقعیت بی‎قرار» و «جستن بی‎قراری» و (با الهام از سهراب سپهری) ایمان دینی را «دویدن در پی آواز حقیقت، نه چسبیدن به عقیده‎ای» تلقی می‎كند.مقدمه دوّم: این‎كه ویلیام جیمز معتقد است انسان‎ها دو گونه‎اند: «مطلق انگار» و آن فردی است كه معتقد است برای انسان امكان دسترسی به حقیقت وجود دارد و هر وقت به حقیقت دسترسی پیدا كرد، از این كه به حقیقت دست یافته است باخبر می‎شود؛ و دسته‌ی دوم انسان‎های «تجربه باور» كه ـ همانند دسته قبل ـ به امكان دسترسی به حقیقت معتقدند اما آن‎گاه كه به حقیقت دسترسی پیدا كردند، باخبر نمی‎شوند. حال، ایمان، برای هر دو دسته ممكن است؛ مقدمه سوّم: از آلن واتس است كه می‎گوید: ایمان از عقیده جدا است. صاحب عقیده كسی است كه می‎گوید جهان همان گونه است كه من باور دارم؛ اما صاحب ایمان «كسی است كه می‎گوید من باید جهان را آهسته آهسته بشناسم... اگر كسی بخواهد حقیقت را در اختیار داشته باشد، یعنی اگر بخواهد رأیش مطابق با واقع باشد، باید سایه به سایه‌ی واقعیت متبدل و متحول سیر كند؛ باید حاضر باشد عقاید خود را با سیلان واقعیت، سیلان دهد. لذا ایشان (آلن واتس) می‎گوید: ایمان طلب واقعیت بی‎قرار است»؛[4] مقدمه چهارم: كه باز از راكیچ نقل شده است این كه نظام‎های اعتقادی دو دسته‎اند: دگماتیست و غیر دگماتیست. نظام‎های اعتقادی چهار ویژگی دارند كه عبارتند از: اولاً. چون دگماتیك هستند، جهان برای ایشان پرمخاطره و دار ستیهش است؛ ثانیاً. داوری‎هایشان درباره‌ی دیگران براساس موافقت و مخالفت آنان با آتوریته آن‎هاست؛ ثالثاً. آتوریته واحدی دارند؛ رابعاً. هیچ حك و اصلاحی را در عقایدشان نمی‎پذیرند. اما نظام‎های غیر دگماتیست این‎گونه نیستند. این نظام‎ها اولا.ً جهان را بسیار مهربان می‎بینند و از این روی انسان‎های شادی هستند. به قول بوعلی: العارف هشّ بشّ بَسّام «عارف خوشرو، خوش‎مشرب و اهل تبسم است»؛ ثانیاً. داوری آن‎ها نسبت به انسان‎ها براساس موافقت و مخالفت آنان نیست؛ ثالثاً. این نظام‎ها آتوریته‌ی واحدی ندارند بلكه از منابع مختلف اخذ رأی می‎كنند؛ و رابعاً. حك و اصلاح پذیرند.  استاد ملكیان بعد از ذكر این مقدمات چهارگانه، جداسازی ایمان را از عقیده‌ی ایمان «طلب واقعیت بی‎قرار» و «جستن بی‎قراری» و (با الهام از سهراب سپهری) ایمان دینی را «دویدن در پی آواز حقیقت، نه چسبیدن به عقیده‎ای» تلقی می‎كند. به نظر می‎رسد تك‎تك مقدمات مذكور مخدوش باشد؛ چنان‎كه تلقی ایشان از ادیان نیز خالی از اشكال نیست. درباره‌ی مقدمه اول می‎توان گفت: اولاً. می‎توان قسم ششمی به طبقه‎بندی راكیچ افزود و آن «باورهای استدلالی» است. در دسته‎بندی راكیچ سخنی از گزاره‎ها و باورهایی كه تنها از طریق استدلال حاصل می‎شود، نیست. بهترین نمونه و الگو در این زمینه باورهای ریاضی است. این‎گونه باورها در هیچ‎كدام از پنج طبقه‌ی راكیچ نمی‎گنجد. از سوی دیگر نمی‎توان آن‎ها را نادیده گرفت. بنیادی‎ترین آموزه‎ها و باورهای دینی، یعنی اصول دین، نیز از این دسته‎اند. بهترین شاهد آن تلاش‎های فراوانی است كه متكلمان و فلاسفه در دوره‎های مختلف صورت داده‎اند. مگر هدف ابن سینا، غزالی، خواجه طوسی، ملاصدرا و علامه طباطبایی جز این بود كه یك «تبیین منطقی ـ استدلالی» برای آموزه‎ها و گزاره‎های اصلی دین ارائه دهند؟ ثانیاً. درست است كه بخشی از این باورها تعبدی است، اما پیش از تعبد، گزاره‎های اساسی دین وجود دارند كه حالت تعبد ندارند و نمی‎توانند داشته باشند، و این امر شواهد فراوانی دارد. از شواهد جزئی، نظیر تأكید تمام مجتهدان بر تحقیقی بودن اصول دین در اولین مسئله رساله‎ها كه بگذریم، بهترین شاهد و دلیل، تأكید قرآن بر مذمت و نفی تقلید در ایده‎ها و باورهای اصلی دین است. از جمله وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَیْنا عَلَیْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُونَ؛[5] «و چون كفار را گویند پیروی از شریعت و كتابی كه خدا فرستاده كنید، پاسخ دهند كه ما پیرو كیش پدران خود خواهیم بود، آیا آنان باید تابع پدران باشند، در صورتی كه آن پدران بی‎عقل و نادان بوده و هرگز به حق و راستی راه نیافته‎اند؟!» حال چگونه با این تأكیدها می‎توان گفت باورهای اصلی دین تعبدی، تقلیدی و آتوریته است؟ثالثاً. این گفته كه «معتقدات دینی نه قابل اثبات عقلانی‎اند و نه قابل نفی عقلایی»[6] دقیقاً سخن كانت است. وی معتقد بود كه آموزه‎های الهی یعنی متافیزیك در محدوده‌ی عقل نظری جای ندارد و باید آن‎ها را از این خانه راند و درون عقل عملی جای داد. از سوی دیگر كانت با اصالت دادن به اخلاق، دین را در درجه دوم اهمیت قرار داد و به این صورت نگاهی اخلاقی به دین كرد. نگاه اخلاقی به دین، اساس تلقی تجربی، شهودی و درونی است كه به تدریج ، در قبال دین، ایمان و وحی، در غرب حاصل شد. هرچند استاد ملكیان دلیلی برای خود اقامه نكرده‎اند، اما باید گفت آیات متعددی گواه آن است كه بخش اساسی دین را اعتقادات تشكیل می‎دهد و تنها راه اثبات آن، استدلال‎های عقلی است. یك نمونه از آن این آیه معروف است كه: لَوْ كانَ فِیهِما آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتا؛[7] «اگر در زمین و آسمان‎ها چندین اله غیر از الله بود هر آینه آن‎ها نابود و تباه می‎گشتند». به هر حال از مجموع آیات و روایات به دست می‎آید كه عقاید و باورهای دینی، عقلانی و اثبات پذیرند. درباره‌ی مقدمه دوم باید گفت: اولا.ً آنچه میان انسان‎های مطلق‎انگار و تجربه‎باور مشترك بود «امكان دسترسی به حقیقت» است. و این با موضع شكاكانه ایشان سازگار نیست؛ زیرا شكاكیت دقیقاً به معنای نفی امكان كشف حقیقت است.[8] استاد ملكیان در مقدمه چهارم (چون مقدمه سوم به اصل بحث ایمان ارتباط نزدیك داشت آن را در پایان بررسی می‎كنیم) به تفكیك نظام‎های عقیدتی و ویژگی‎های هر یك پرداخته‎اند. اولین ویژگی این بود كه جهان برای نظام‎های دگماتیك‎ دارِ ستیهش است. باید گفت جهان برای باورهای اساسی اعتقادی نه دار ستیهش است، نه دار مهربانی؛ زیرا آنچه جهان برای او ستیهنده یا مهربان است، گزاره‎های ناظر به عالم طبیعت است و این همان نظام‎های علمی و تجربی است، نه اعتقادی. به بیان دیگر یك دانشمند علوم طبیعی اگر قانونی علمی ارائه داد، باید خود را در مخاطره ببیند؛ چه بسا فردا نقضی برای آن قانون پیدا شود. اما گزاره‎های دینی و اعتقادی كه ناظر به جهان طبیعت و ماده نیستند و به تعبیری از سنخ مسایل عقلی و ریاضی‎اند، در معرض ستیهش و مهربانی نخواهند بود؛ ثانیاً. از مهم‌ترین معیارهای تحقیق‎پذیری و حتی معناداری، ابطال‎پذیری است. ایشان (استاد ملكیان) معتقد است كه باورهای دینی از نوع باورهای آتوریته استاز این روی اگر گزاره‎های علمی در معرض ستیهش نباشند، ابطال‎پذیر نبوده، اعتبار علمی ندارند؛ ثالثاً.‌ این بیان مبتنی بر اصل تحقیق‎پذیری است[9] كه از سوی پوزیتیویست‎های منطقی مطرح شده و آن مبنا قابل قبول نیست، چنان‎كه گیلبرت رایل استاد آیر بیان پرنكته‎ای در این زمینه دارد: «پوزیتیویسم منطقی یك پیامد ناخواسته دیگر هم داشت، به این شرح كه چون متافیزیك را برابر با مهمل می‎گرفت و فقط علم را واجد معنا می‎شمرد، این سؤال دست و پاگیر، خود به خود پیش آمده بود: حالا ما فلاسفه‌ی «مهمل ستیز» به كدام حوزه تعلق داریم؟ جملاتی كه خود مجله (شناخت) از آن‎ها تشكیل یافته متافیزیك‎اند؟ اگر نیستند پس آیا فیزیك‎اند یا نجوم یا جانور شناسی؟ تكلیف عبارات و فرمول‎هایی كه اصول ریاضیات آكنده از آن‎ها است چه می‎شود؟ ما حكما كه علی‎القاعده باید از حكمت هر چیز سر درآوریم، آیا از حكمت این اصل سر درمی‎آوریم؟ این مقراض، یعنی حصر دو وجهی حلقه وین، كه «علم یا مهمل»، كه «یا» های دیگر هم در بطن خود داشت، بعضی از ما، از جمله مرا، بر آن داشت كه جانب شك و احتیاط را از دست ندهیم. بالاخره اگر منطقیان و حتی فلاسفه می‎توانند چیزهای بامعنا ادا كنند، پس لابد بعضی از منطقیان و فلاسفه‌ی قدیم، حتی خیلی قدیم، هم با آن‎كه به زیور روشنگری آراسته نبوده‎اند، گه‎گاه حرف‎های معنادار زده‎اند»؛[10] رابعاً. در مباحث معرفت‎شناسی آن‎جا كه سخن از «اخلاق باور» است، گفته می‎شود اگر گزاره‎ای پیش روی انسان قرار گرفت، وظیفه‌ی معرفتی در ابتدا سكوت است.---------------------------------[1]. نگارنده معترف است كه سالیان سال از محضر درس استاد ملكیان بهره‎ برده و همواره سپاس خویش را تقدیم ایشان داشته است كه به واقع، استاد، این راه را بر من گشود و كریمانه یاریم نمود. اگر در این سیاهه نقدی طرح می‎شود، نه از سر جسارت و بی‎ادبی است، كه به تعبیر امام (ره) بهترین شیوه‌ی احترام به یك فكر، نقد آن فكر است. هم‎چنین نویسنده معتقد است ویژگی‎هایی در استاد یافت می‎شود كه ایشان را از دیگران ممتاز می‎سازد. [2]. كیان، ش 52، ص 26 ـ 21. [3]. كیان، ش. 52، ص 26 ـ 21. [4]. همان. [5] . بقره، 170. [6]. كیان، ش 52، ص 22. [7]. انبیاء، 22. [8]. درآمدی به معرفت شناسی دینی و معاصر، ص 138 ـ 113. [9]. اصل تحقیق پذیری یعنی این كه ملاك معناداری و نیز اعتبار یك فرضیه، بسته به آن است كه آن فرضیه، قابل مشاهده و آزمون باشد و به كمك پاره‎ای شواهد و قراین آزمون‎پذیر و تجربی، قابل تأیید و اثبات باشد. [10]. خرمشاهی، بهاء الدین، پوزیتیویسم منطقی، ص 33 ـ 34. نوشته ی: دکتر محمد تقی فعالی فرآوری: شکوری_گروه دین واندیشه تبیان 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 352]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن