محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853509840
فرق ما با خدا نشناس چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: چرا با این که ما در یک جامعه دین محور زندگی میکنیم ارزش های دینی برای مردم تا این حد بی رنگ است؟ واقعا دین ما در زندگیمان تا چه حد کارکرد دارد ؟ مشکل کار کجاست ؟ با اینکه اصول و فروع دینمان برای همگان تا حدودی معرفی شده میباشد پس کجای کار لنگ است که نمودش را نمیبینیم آن پویایی و رشدی را که باید باشد نمیبینیم ؟ مشکل ما ندانستن نیست باور است.! عقیدهاى که در زندگى نقش نداشته باشد، تنها «دانستن» است، نه «باورداشتن». دانستن هم به تنهایى کارساز نیست. پشتوانه «ایمان» است که «علم» را تاثیر گذار مىکند. اگر عقیده به خداى «دانا، بینا، شنوا»، ما را به دورى از گناه و پرهیز ا زپستى وادار نکند، پس چه فرقى است میان «خدا باور» و «خدانشناس»؟ بشر عادت دارد که «محسوس» را بیشتر باور کند تا معقولاتنامحسوس و حقایق نامرئى و نامشهود را. پیامبران نیز همین مشکل را بامردم «ظاهربین» داشتند. چرا جلوه هاى حقیقت، براى حضرت علىعلیه السلام چنان روشن است کهمىفرماید: اگر پردهها کنار رود، بر یقینم افزوده نمىشود»؟ 1 و چرا آن دیگرى مىگوید اگر خدا را در آزمایشگاه یا زیر چاقوى جراحىنبینم، نمىپذیرم؟! آن «ایمان به غیب» است و این «مادى گرى». مشکل جوانان ما، امروز، ضعف اطلاعات دینى و معلومات مذهبىنیست، چون «معلومات»، خیلى کارساز نیست، از این جهت هم چندانکمبود نیست. آنچه کمبود داریم، «ایمان مذهبى» است. شیاطین جن و انس نیز همین گوهر را هدف غارت و شبیخون قراردادهاند. اگر «باور» آسیب ببیند، رفتارها آسیب دیده است، چون هر کس بهگونهاى عمل مىکند که باور کرده است. خدا باورى، خداترسى مىآورد. ایمان به معاد و حساب قیامت، محصولى جز تقوا و تعهد ندارد. پس، گام مهم، تقویتبنیان عقیده و ایمان است. ظرف دلها اگر با ایمان و یقین پر شود، محل نزول برکات الهى است، واگر با تردیدها و هواها و بىقیدىها انباشته گردد، پایگاه و جایگاه شیطانخواهد شد. مشکل جوانان ما، امروز، ضعف اطلاعات دینى و معلومات مذهبىنیست، چون «معلومات»، خیلى کارساز نیست، از این جهت هم چندانکمبود نیست. آنچه کمبود داریم، «ایمان مذهبى» است. در پاکسازى این «پایگاه» و افشاندن بذر ایمان، در این «مزرعه»، خودشما نیز سهمى دارید و نقشى. تزکیه نفوس و تقویت تعقل و بالا بردن سطح درک و دید، بر عهدهکیست؟ خودتان یا دیگران؟ یعنى خودتان در این زمینه مسؤولیتىندارید؟ «کتاب»، یکى از ابزار تجهیز خویش به بینش و باور است. «علم و عمل» نیز دو بال پرواز است، یکى پشتوانه است، دیگرىچاشنى تاثیرگذارنده و پیش برنده. دعا «آموختن»، و پیوسته معلومات جدید فراگرفتن و در جریان دیدگاه هاىنو و دانش هاى جدید و تجربههاى موفق دیگران قرار گرفتن، ضرورتتوفیق در امر خودسازى است. هیچ لحظه نباید احساس کنیم که ازآموختن بىنیازیم، چه آموزش نکات علمى، چه شیوههاى عملى و تجربىو چه معارف دینى و سلوک اخلاقى و عرفانى. وقتى راه و مسیر رشد و تعالى، باز است و طولانى، چرا قناعتبه اندک و ناچیز؟ افزونطلبى در دانش و تجربه، یک ارزش است. و قناعت در علم و کسب فضیلت نیز، یک ضدارزش. خدا نکند که برداشتنىها را گذاشته باشیم و بگذاشتنىها را برداشتهباشیم! درس بزرگ «رهایى از تعلقات» را اگر نیاموخته باشیم، پیوسته مشکلخواهیم داشت و هر قدم دامى و هر لحظه خطرى ما را تهدید مىکند و «مال» به عنوان یک لغزشگاه، سر راهمان کمین خواهد زد. ریشه بسیاری لغزش ها و گناهان، «مسائل اقتصادى» است. «تقواى مالى» یعنى اینکه نسبتبه ثروت و مال، انسان حسابگر باشدکه «از کجا مىآید» و «به کجا مىرود». چه بسیار کسانى که براى لقمه نانى به گناه مىافتند، یا براى افزایشثروت خویش، مرز «حرام» را زیر پا مىگذارند، و به «منطقه ممنوعهاقتصادى» قدم مىنهند. حرام خوارى، اسراف، طمع، کسب حرام، درآمدهاى نامشروع، رشوه و ربا، کم کارى و تقلب، قاچاق فروشى و احتکار، گرانفروشى و اجحاف درمعامله و... دهها از اینگونه لغزشگاه ها، همه معلول تن دادن و دل سپردنبه «نفس سیرىناپذیر» است. حکمت و علم، در گرسنگى قرار داده شده، و جهل و معصیت در سیرى مگر شکم، چه قدر گنجایش دارد؟ مگر عمر دنیوى ما چه اندازه است؟ آزاد، کسى است که از بندگى شکم آزاد باشد. تکاثر و ثروت اندوزى، به «تفاخر» مىانجامد و تفاخر به تکبر واستکبار. اسارت شکم نیز، انسان را ذلیل مىسازد. بدهکارى به شکم، بهتر از بدهکار بودن به مردم است. آیا نخوردن و مدیون شکم بودن، به حریت و آزادگى نزدیکتر نیست؟! آنکه اسیر شکم و شهوت است، با چه رویى مدعى آزادگى است؟ مگر مىتوان با شکم پر و سیرى مفرط، به «مناجات نیمه شب» برخاست؟ انس با خلوت شب، گوهرى است که هرگز به برخورداران مرفه و تن پروران مشغول به عیش و نوش نمىدهند. حتى آنان که در پى «حال عبادت» و «خشوع در نیایش»اند، سعىمىکنند که به قول سعدى، اندرون از طعام، خالى داشته باشند تا در آن نورمعرفتبینند. زیستن براى خوردن نیست. بلکه خوردن براى زیستن، و زیستن براىتلاش و عبادت و خدمت است. بزرگان گفتهاند: «حکمت و علم، در گرسنگى قرار داده شده، و جهل و معصیت در سیرى». این، به معناى دفاع از فقر نیست، بلکه گامى براى کنترل نفس و کمخورى و قناعت است، تا به «گناه اقتصادى» نیفتند». آنچه ارزش است، «کف نفس» اختیارى است. عمل به این هاست که انسان را بالا میبرد جامعه را روبه ترقی پیش میراند و رابطه ها را اصلاح میکند والا دانستن صرف کفایت نمیکند ما دانستنی ها را میدانیم اما باورشان نداریم که به فعل نمی آوریم . این است مشکل ما. منبع : گامی در مسیر ، جواد محدثی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 324]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها