واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
علما و بزرگان؛
ستارگان آسمان فقاهت(10)/ عکس
در چهاردهم رمضان ۱۳۴۱ ق . کودتاى خونى طرفداران عبدالسلام عارف به بار نشست و عارف همراه هم پیمانان بعثى اش اداره عراق را در دست گرفت .
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، یکی از راه های رشد و ترقی در مسیر زندگی مطالعه حالات بزرگان و دانشمندان است. در این گزارش می خواهیم به ابعاد زندگی آیت الله العظمی سید محسن حکیم (رحمه الله علیه ) بپردازیم: زندگینامه:
در قرن دهم امیر سید على ، پزشک ویژه شاه عباس صفوى ، همراه پادشاه به زیارت مرقد منور امیر مؤ منان على علیه السلام شتافت . فضاى معنوى این شهر آسمانى چنان قلب پاک پزشک دربار را شیفته ساخت که بى اختیار به تقاضاى اهالى نجف پاسخ مثبت داده ، براى همیشه خادم آستان على علیه السلام و حکیم ساکنان حریم آن امام راستین شد. بدین ترتیب سید على به ((حکیم )) شهرت یافت و این نام را براى همیشه در فرزندانش به یادگار نهاد.
سه سده پس از این ماجرا در خانه سید مهدى حکیم ، دانشور بزرگ نجف ، کودکى پاى به گیتى نهاد که شهرت سید على را جاودان ساخت . سید مهدى فرزندش را محسن نامید و شش سال بعد، در صفر ۱۲۷۰ ق .، در ((بنت جبیل )) لبنان دیده از جهان فروبست .
یتیم نجف
پس از پدر، سید محمود، برادر بزرگتر اندوه یتیمى از چهره محسن زدود، وى را به حفظ و قرائت قرآن کریم مشتاق ساخت . سید محسن در نه سالگى به درسهاى حوزه روى آورد و سید محمود، به عنوان نخستین استاد،بردار کوچکش را در آموختن ادبیات ، منطق و بخشهایى از فقه و اصول یارى داد.
یتیم نجف سپس در شمار شاگردان شیخ صادق بن حاج مسعود بهبهانى و شیخ صادق جواهر جاى گرفت و توانست سه سال پیش از وفات آخوندخراسانى به درس خارج آن فقیه فرزانه راه یابد. در سال ۱۲۸۷ همزمان با درگذشت آخوند خراسانى در محفل درس آقا ضیاالدین عراقى حضور یافت و دو دوره اصول آن بزرگوار را درک کرد. آنگاه به درس فقه شیخ على باقر جواهرى شتافته ، پنج سال از دریاى دانش آن فقیه پارسا کامیاب شد.
سید محسن پس از این دوره در شمار شاگردان میرزا محمد حسین نایینى جاى گرفت و سرانجام براى رهایى از چنگال شیطان به درس حکیم و عارف شهره عراق سید محمد سعید حبوبى پناه برد. محمد سعید درچهره سید محسن آینده اى تابناک مى دید، بنابراین در فرصتهاى گوناگون پشتکارش را مى ستود، به فرداى رخشانش اشاره مى کرد. و او را از حمایتهاى معنوى خویش برخوردار مى ساخت .
جهاد
سال ۱۳۳۲ براى بیشتر مردم جهان بسیار تلخ و دشوار بود. آتش نخستین نبرد جهانى هر روز شعله ورتر مى شد. هر چند شیعیان همواره از بى مهرى دولت عثمانى رنج مى بردند، ولى این مساءله هرگز آنان را از انجام وظیفه باز نداشت . فقیهان بزرگ نجف جهاد با کافران بریتانیایى را واجب خواندند و خود پیشتر از دیگران رهسپار جبهه هاى نبرد شدند. یکى از پژوهشگران در این باره مى نویسد:
نیروى مجاهدان در جبهه شعیبیه ۱۸۰۰ تن و در منطقه قرن ۴۰۰۰۰ نفر بود. رهبران مردمى مجاهدان را در سه جبهه مستقر کرده بودند: جبهه مرکزى قونه به فرماندهى شیخ الشریعه اصفهانى ، مهدى حیدرى ، مصطفى کاشانى . جبهه راست شعیبیه به رهبرى مجتهدانى مانند سید محمد سعید حبوبى ، سید محسن حکیم و باقر حیدر؛ جبهه پشت ، هویزه به رهبرى حضرات آیات مهدى خالصى ، محمد خالصى ، جعفر شیخ راضى ، عبدالکریم جزایرى و عیسى کمال الدین .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]