واضح آرشیو وب فارسی:مهر: پارسانیا:
دکتر آزادارمکی در تکمیل جامعه شناسی امروز ایران نقش به سزایی داشت
شناسهٔ خبر: 2434319 سهشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۰
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها
دکتر پارسانیا در همایش بزرگداشت دکتر آزادارمکی با بیان اینکه کارهای ایشان یک مجموعه تقریبا کاملی است که شکل گرفته است، گفت: ایشان در تکمیل جامعه شناسی امروز ایران نقش به سزایی داشت. به گزارش خبرنگار مهر، اولین همایش تخصصی «جامعه شناسان ایرانی و جامعه ایرانی» با بررسی آثار دکتر تقی آزاد ارمکی دیروز دوشنبه دهم آذر در تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.حجت الاسلام والمسلمین دکتر حمیدرضا پارسانیا عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و استاد دانشگاه تهران در این مراسم طی سخنانی گفت: حکایت جامعه شناسی و علوم اجتماعی در دوران ما کم و بیش حکایت آمد و شد و تعرض و یا در معرض این حکایت بودن است.وی با بیان اینکه نقشی که علوم اجتماعی باید داشته باشد قاعدتا رویکرد های متفاوتی نسبت به آن وجود دارد، افزود: به نظرم با یک مراجعه به آثار دکتر آزادارمکی که یک پروژه تحقق یافته است به صورت تمامیت خودش را در حوزه های مختلف نشان می دهد کارهای ایشان یک مجموعه تقریبا کاملی است که شکل گرفته است و بخش مرکزی آنها بخش نظری است و دغدغه هایی که ایشان دارند و دوره هایی که در آثارشان دارند و همچنین نقش مدیریتی که در حوزه علوم اجتماعی داشته اند در تکمیل جامعه شناسی امروز ایران نقش به سزایی داشت به نوعی که یکی از محصولات ایشان همین فضایی است که در جامعه شناسی می بینید.وی در ادامه سخنانش تصریح کرد: آنچه را که در بررسی آثار ایشان می دانم یک حوزه از کار ایشان است. برداشت من از کلیات کار همان طور که در پیام جورج ریتزر بود و در آثارشان هم هست با تاثیر بحث فرانظری ای ریتزر مطرح است. ایشان بحث نظری شان را مستقر در این حوزه می کند ریتزر یک ظرفیتی را به ایشان برای نقد جامعه شناسی قبل داده است یعنی آزاد را نمی توان متعلق به حوزه یا حوزه های دیگر دانست. استفاده از مدل ریتزر به ایشان این امکان را می دهد که به بازخوانی نظریات مختلف و توجه به مسیر تکوین این نظریه ها داشته باشد.پارسانیا در ادامه بیان کرد: این سؤال در ذهن من بود که توجه ریتزر به ابن خلدون چه مقدار متاثر از دوستان ایرانی ایشان بوده است که ریتزر در این پیام که در مراسم پخش شد به صراحت می گوید که متاثر از دکتر آزادارمکی هم بوده است. نسل آزاد استقبالی که جامعه شناسی به صورت بومی داشتند و به مسائل و اندیشمندان داخلی توجه ویژه ای داشته اند و در اینکه این علم در درون جامعه ایران چگونه بوده است به دنبالش بودند. به نظر این ظرفیت در قیاس با جامعه شناسی ریتزر را در حاشیه توماس کوهن در فلسفه علم قرار می دهد، یعنی اثر این مبادی فلسفی پیامدشان در علوم اجتماعی یا بهتر بگویم بهترین پیامدش ریتزر بود و ورود آن به جامعه ایران با دکتر آزاد است که ایشان از کتاب نظریات استفاده می کند. به نظرم این ظرفیت علی رغم اینکه یک ظرفیت است اما موانعی هم دارد و ممکن است مانع شود که علم به حوزه های دیگر وارد شود و نگذارد میراث قرن ۱۹ علم به زیر سؤال رود.این استاد دانشگاه بیان کرد: دکتر آزادارمکی پرسش هایی مطرح می کند که مسیر پاسخ و تفکر را روشن می کند. ما وقتی که از قالب یکی از این سنتها به علم می خواهیم نگاه کنیم ظرفیت آنرا از دست می دهیم. سنت تاریخی تفکر در جهان اسلام یک عینک خاص را و در واقع یک نوع پیشینه یابی به ما می دهد که اولا این موجب شده که در مواجه با پیشینه یابی ابن خلدون جلب توجه کند و کسانی مانند فارابی و دیگران دیده نشوند.وی افزود: اگر جناب دکتر آزادارمکی به جای سنت تبیینی به انتقادی می پرداختند شاید فارابی بیشتر قابل ارائه بود تا ابن خلدون. اگر آن ارتباط با فرهنگ که این گونه برای ایشان سؤال مطرح می کند می توانستیم آن تصورات فرهنگی را داشته باشیم آن موقع می دیدیم که ابن خلدون هیچ معنایی از علم نمی دانست ابن خلدون باید در حاشیه غزالی و معتزله دانست.و مرحوم بزرگمهر با نگاه فلسفی تحلیلی خودشان که به معتزله داشتند به برخی از این مسائل می پردازد.وی گفت: مسئله اصلی ما برای ورود به مسائل یک بازبینی و بازخوانی مسئله اجتماعی و به خصوص مسئله علم است. به هر حال به نظرم دکتر آزاد بنا به دلیل آن دغدغه های تاریخی و فرهنگی خودشان شاید یکی از بهترین گزینش ها را کرده اند تا شاید بتوانند افق گشایی کند اما به نظرم به رغم افق گشایی افق های دیگری را به روی آدم می بندد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]