واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها محمد رجبی:
مقام شعر والاتر از خصوصیات و شخصیت شاعر است
رئیس کتابخانه مجلس در مراسم رونمایی از کتاب نیست انگاری و شعر معاصر گفت: وقتی شعر را می خوانیم نگوییم شاعرش کیست؛ مقام شعر، شعری که واقعاً شعر باشد در جایگاهی قرار می گیرد که والاتر از خصوصیات و شخصیت اوست. آن شاعری که شعرش در ورای شخصیت خودش سروده می شود یعنی اولین خواننده شعرش خودش است.
به گزارش خبرنگار مهر، آیین رونمایی از کتاب تازه یوسفعلی میر شکاک با عنوان«نیست انگاری و شعر معاصر» با حضور وی و دکتر رضا داوری اردکانی و دکتر محمد رجبی دورانی عصر دیروز دوشنبه 28 مهر در سالن اوستا حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد. در این مراسم دکتر محمد رجبی دوانی گفت: در زمانه ما که زمانه نفاق است شاخصه میرشکاک صداقتی است که در گفتار و شخصیت ایشان است. جمله ای از رسول اکرم(ص) است که برای من بسیار تکان دهنده بود. ایشان وقتی مکه و طائف را فتح کردند شخصی در آنجا بود به نام ابو سنان شاعر که دو سال قبل از فتح مکه فوت کرده بود. شعرهایی در وصف توحید و نفی شرک سروده بود؛ و امید داشت خداوند او را به پیامبری برگزیند و با پیامبر هم میانه خوبی نداشت. وقتی رسول اکرم(ص) آمدند و شعرهای بلند سنان را در وصف توحید و نفی شرک برایشان خواندند فرمود سنان در شعرهایش ایمان دارد در حالیکه در قلبش کفر ورزیده است. بارها گفتهام و بار دگر میگویم/ که من دلشده این ره نه به خود میپویم در پس آینه طوطی صفتم داشتهاند/ آن چه استاد ازل گفت بگو میگویم رئیس کتابخانه مجلس ادامه داد: شاعر اگر شاعر باشد در مقام سرایش ممکن است اصلا خودش نباشد. وقتی شعر را می خوانیم نگوییم شاعرش کیست؛ مقام شعر، شعری که واقعاً شعر باشد در جایگاهی قرار می گیرد که والاتر از خصوصیات و شخصیت اوست. خصوصیات و ویژگی های شاعر را بیان کردن و اینکه کجا زندگی کرده و کجاها را گشته. این نقد شعر نیست. البته به کسانی که اینچنین نقد می کنند حق می دهم. شعرهایی که اصلاً شعر نیستند؛ این حق را به منتقدان خود می دهند. شاعران واقعی کم داریم. فروید شعر را می خواند و ویژگی های شخصیتی و عقده های روانی شاعران را می گفت و آنها هم تأیید می کردند. رجبی تصریح کرد: اما آن شاعری که شعرش در ورای شخصیت خودش سروده می شود اولین خواننده شعرش خودش است. نکته ای که استادم آقای داوری گفت مصداق این حرف و این نکته است. یعنی برخی از شعرا خودشان از اینکه در چه احوالی بودند و شعر را چگونه سرودند حیرت می کنند. وی افزود: میرشکاک خیلی جاها متکلم به کلام الله است. این مسئله برای من امری اعجاب انگیز است. به گفته فردید که می گفت کسانی قرآن را مصرف می کنند یعنی حرفهایی می زنند و آیاتی از قرآن می آورند برای تأیید حرفهایشان. از قرآن به نفع خودشان استفاده می کنند اما میرشکاک استناد به قرآن می کند. یک نوعی همسخن با خداوند و کتاب خداوند. این نکته بسیار مهمی در شعر ایشان است. چنین است که خداوند در قرآن موجودات و مخلوقات را به کلمه تشبیه کرده است. که اگر هفت دریا، دفتر شود و همه درختان قلم شوند، کلمات خدا را نمی توانند بنویسند. تمام آفریده های خدا کلمه هستند. در ادیان دیگر مثلا در انجیل هم داریم در آغاز هیچ نبود و کلمه بود و آن کلمه خدا بود. در جای دیگری هم داریم که آفرینش سرود الهی است. در قرآن می گوید ما آمدیم تا ادیان دیگر را تکمیل کنیم. «إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» وقتی خداوند چیزی را راده می کنند وقتی می گویند باش، می شود.
۱۳۹۳/۷/۲۹ - ۱۱:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]