واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نگاهی گذرا به سوره حمد (4) تهیه کننده : احمدرضا داودیمنبع : راسخون رحمت الهیآیه «به نام خداوند بخشنده بخشایشگر»114مرتبه در قرآن تکرار شده است .برای برسی این تکرار لازم است بدانیم ما انسانها معمولا در دو مورد سخنی را تکرار می کنیم .آنگاه که مطلبی را فراموش کرده ایم .مانند سخنرانی که در جلسات قبل سخنی را بر زبان آورده اما از یاد برده که این مطلب را برای مخاطب خود گفته است. از این رو دو مرتبه تکرار می کند.دلیل دیگر تکرار اهمیت موضوع می باشد.مانند والدین دانش آموزی که می خواهد با دوستانش به سفر زیارتی برود.آنها در منزل سفارش های لازم را به فرزند خود نموده اند. با این وجود وقتی او می خواهد سوار اتوبوس شود باز هم تکرار می کنند. در اینجا علت تکرار اهمیت موضوع می باشد. چون سلامتی فرزند برای پدر و مادر اهمیت دارد تکرار صورت می پذیرد.یکی از مهم ترین جهاتی که خدا این آیه را تکرار نموده است اهمیت آن می باشد.در این آیه دو صفت بخشنده و بخشایشگر در کنار اسم خدا قرار گرفته است. اين دو صفت در ماده رحمت مشترک می باشند. خداوند در ميان اسمهاي خود اين دو را انتخاب كرده است .در صورتي كه در جوشن كبير نزديك به هزار اسم براي خداوند وجود دارد.او با این کار می خواهد به ما بفهمانداساس كار خلقت خود بر پايه رحمت است. قرآن آنجايي كه از ارتباط عبد با مولاي خود سخن مي گويد به بنده گنهكاري كه در مقابل مقام ربويي حضرت حق ايستاده ياد مي دهد که در مرحلة دعا مي تواند به جاي «الله»، «رحمان» را بخواند.خدا از بندگان خود مي خواهد او را به نام ذاتش يعني خدا يا به نام رحمان بخوانند چون در مرحله اجابت و دستگيري از بندگان عين رحمت است .در آيه ديگري از قرآن كه اين آيه جزء اميدواركننده ترين آيات قرآن است مي خوانيم:«هر کس بر طینت خویش می تند.»یعنی هر كس بر اساس سرشت و خمير مايه وجودي خود عمل مي كند.برای تبین بیشتر مطلب به این مثال توجه کنیم .انساني كه كنترل اعصاب ندارد و زود عصباني مي شود تا وقتي خود را تربيت نكرده است هر اتفاقي كه مطابق ميل او نباشد او را به عكس العملي مي كشاند كه بر خاسته از غضب اوست. هرچند ممكن است در ظاهر مقداري تحمل كند يا خود را از وضعيت موجود راضي نشان دهد، اما از درون مانند كوه آتشفشاني است كه بالأخره فوران مي کند و حقيقت واقعي خود را نشان مي دهد.در این حالت حقیقت درونی او غضب است.حقیقت حضرت حق تعالي رحمانيت است و بر اساس همان هم عمل مي كند .اگر موجودات را خلق مي كند و آدمي را بهترين مخلوق خود قرار مي دهد و به او اختيار و آزادي عنايت مي كند و براي وي پيامبري مي فرستد تا راهنماي مسيرش باشد همه و همه از رحمت او سرچشمه گرفته است. خدایی که این گونه است می خواهد به ما بیاموزد همان گونه كه خداوند همه افعالش با رحمت عجين شده است ما هم بايد در تمام كارهاي خود عنصر محبت و رحمت را داشته باشیم ،تا کارهایمان رنگ الهي پيدا كند.دقت در سيره پيامبر بزرگوار اسلام كه برترين و بالاترين مخلوق خداست به ما نشان مي دهد آن حضرت در رفتار و منشش با اطرافيان بسيار با محبت و رحمت بودند اين رأفت با ديگران موجب شده بود كه افراد مختلف با سليقه هاي گوناگون شيفته وي شدند. روزي غلام حضرت كه ابورافع نام داشت وارد منزل پيامبر شد ديد وي در گوشه اي خوابيده است و در قسمت ديگر خانه هم ماري به طرف حضرت، در حركت است .ابو رافع با خود فكر كرد اگر بخواهد مار را از بين ببرد ممكن است پيامبر(ص) ازخواب بيدار شوند و اگر آنرا نكشد ممکن است مار به حضرت آسيبي برساند. تصميم گرفت بين پيامبر اكرم(ص) و مار بخوابد كه اگر مار قصد نيش زدن دارد او فدايي گردد . در همين حال پيامبر(ص) امين از خواب بيدار شد ديد كه ابورافع در كنارش دراز كشيده است. علت را پرسيد او هم پاسخ داد ،بعد آن حضرت فرمود: ابورافع امين من است./س
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 361]