تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805456899
تمام ناهنجاری های بشر ناشی از عدم باور به خداست/«خودبسندگی» مهمترین دشمن قرآن محوری است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
دین و اندیشه در گفتگو با مهر عنوان شد:
تمام ناهنجاری های بشر ناشی از عدم باور به خداست/«خودبسندگی» مهمترین دشمن قرآن محوری است
یک عضو هیئت علمی دانشگاه هنر گفت: خشونت‌ها، طلاق‌ها و بچه‌های بی‌سرپرست و سلاح‌های مرگبار و کشتار جمعی محصول انسان سرگشته است که خود را محور تلقی کرده بدون اینکه باور کند محوری بنام خدا دارد.
حجت الاسلام علی سرلک، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر در مورد اینکه اگر بخواهیم آسیبهای فرهنگی جامعه را با توسل به قرآن مجید درمان کنیم چه نکات و محورهایی قابل طرح است؟، به خبرنگار مهر گفت: شاید مهمترین نکته در طبیعت هر بیماری توجه به شخصی باشد که این بیماری و مرض را درمان کند. طبیب بودن را باید در درجه اول برای قرآن قائل شویم. تعبیر خود قرآن این است که می فرماید شفاست «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ» (آیه 82/سوره اسراء) مشکل ما این است که هنوز خود را در اختیار قرآن قرار نداده ایم. ما قرآن را قرائت می کنیم و می خوانیم، چاپ و تفسیر می کنیم، اما تلاوت نمی کنیم. تلاوت از«ولی یلی» است، یعنی به معنای درپی رفتن و پیگیر بودن است. وی افزود: آیات قرآن برای ما قرائت می شوند در حالی که باید تلاوت شوند. تلاوت یعنی ما بر اساس ظرفیتهای نورانی و الهی تصمیم به ساختن جامعه کنیم اما وقتی به خلأها، حفره ها و معضلاتی که در ابعاد سیاسی و اقتصادی و فرهنگی می رسیم آن وقت پای حرف و راهنمایی قرآن بنشینیم تا قرآن سخن خودش را با ما در میان بگذارد. اینکه اهل بیت(ع) فرمودند قرآن را به زبان بیاورید یعنی پرسش کنید و مسائلتان را با قرآن در میان بگذارید اما اول جلسات در هیئت دولت، مجلس، قوه قضائیه، مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجموعه های دیگر از قاریان در حد بالایی استفاده می کنند اما مسائلی که بعد آن پی می گیریم به نظر می رسد خودمان را بی نیاز از قرآن می دانیم. این محقق و کارشناس علوم و معارف اسلامی تصریح کرد: قرآن می‌‌فرماید: «خزی» دنیا و آخرت برای دیدگاه ها و نگاه هایی است که « نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ» (آیه 150 سوره نساء) پاره ای از آیات را می پذیرند و پاره ای از آیات را نادیده می گیرند. «نّكْفُرُ بِبَعْضٍ» یعنی اصلا به سراغشان نمی روند یعنی اگر به آنها عرضه شد نسخه های شفابخش را جای دیگری ملاحظه می کنند، البته این را که گفتم سیاه نمایی نشود. جامعه ما بعد از انقلاب اسلامی میل و تمایلش به سمت شفاخانه بودن قرآن رفت منتهی تا این مسئله بیاید و تبدیل به فرهنگ شود و جامعه ما مؤمنانه در ابعاد مدیریتی و سیاسی و فرهنگی اش با این موضوع برخورد کند نیاز به کار وجود دارد. بسیاری از ما قرآن را در حد مراسم آئینی یا مسافر از زیر قرآن بدرقه کردن یا به عنوان مهریه عروس یا اینکه از قرآن استخاره بگیریم یا جلوی ماشینمان بگذاریم تا از تصادف جلوگیری کنیم و یکسری از کارکردهای ظاهری و تشریفاتی می گیریم البته نمی گویم اینها بد است، اما این رفتارها و کارها نشانه انس واقعی با قرآن نیست. سرلک یادآور شد: مثل این است که شما به یک اقیانوس بیکران و پر از دُر و حیات و هنر بروید و فقط بایستید و عکس بگیرید. البته عکس گرفتن در کنار اقیانوس زیباست، ولی اصلاً سهم ما از اقیانوس یک عکس گرفتن نیست. به هر حال در یک کلمه باید از قرآن استمداد واقعی بطلبیم. در مراکز دانشگاهی ما علومی که به دانشجویان ما تدریس می شود و چیزی که رایج است منابعی را معرفی می کنند، تصور بعضی از اساتید این است که خدا بی‌سواد است. قرآن کتابی است که یکسری اطلاعاتی را برای خالی نبودن عریضه داده است، اما نمی دانند که قرآن کتاب زندگی و هدایت و شفاست. اولین و مهمترین مشکل ما این است که نسخه های بیماری را در جاهای دیگر جستجو و پی گیری می کنیم. بی‌تردید قرآن مثل شمشهای طلاست که باید آن را پردازش کرد آن را به گوشواره، النگو و دستبندی تبدیل کنیم. شمش طلا، گران قیمت است ولی کسی به عنوان زینت و زیبایی و جاذبه زندگی اش از آن استفاده نمی کند. ما شمش طلا را در مخازن بانکها نگهداری می کنیم اما ممکن است مشکل ما از این هم عمیق‌تر باشد. ممکن است در باورمان تصور کنیم که قرآن کریم شمش طلا هم نیست. اولین گام تصحیح نگرش ما به عنوان مخاطبان خدا، در ارتباط این خطاب الهی قرآن است که به تعبیر خدا ذکر و نور است. این محقق و پژوهشگر مسائل دینی عنوان کرد: اولین و مهمترین گام این است که بیماری خود را به قرآن کریم عرضه کنیم، البته در این میان، حوزه های علمیه و مراکزی که به علوم انسانی می پردازند نقش و سهم بسیار مهمتری از دیگران دارند. متأسفانه و سوگمندانه باید اعتراف کنیم اکثر دانشجویان و جوانان خوش استعداد ما به سمت علوم غیرانسانی یعنی تجربی و ریاضی می روند. باید استعدادها به سمت علوم انسانی متمرکز شود. قرآن که کتاب انسان و شناخت انسان است باید در سر جای خود قرار گیرد. آن وقت بتوانیم از این منبع بی پایان و لایزال الهی استفاده کنیم. یک عضو هیئت علمی دانشگاه هنر در مورد اینکه آسیبهایی مانند افزایش طلاق، بدحجابی، ناهنجاری های اجتماعی مانند اعتیاد، خشونت و قتل چگونه از طریق قرآن قابل درمان هستند، هم عنوان کرد: شما دارید راجع به خیابانی با من حرف می زنید که در وجود آن در نقشه شهر اشکال داریم. شما دارید درباره کوچه های بن بست یعنی طلاق و خشونت حرف می زنید. معماری این شهر براساس تفکرات مادی یعنی شهر و روابطی براساس مبنای نگاه انسان محور و اومانیزم طراحی شده است. آن نگاه و آن شهر از روابط از این نگاه بن بست و خیابان‌های بی قواره و بد‌قواره و پر آسیب فراوانند. ما می گوئیم طراحی زیست جمعی و فردی مان را براساس محوریت خدا و انسان الهی باید جلو ببریم. وی افزود: خشونت‌ها، طلاق‌ها و بچه‌های بی‌سرپرست و سلاح‌های مرگبار و کشتار جمعی محصول انسان سرگشته است که خود را محور تلقی کرده بدون اینکه باور کند محوری بنام خدا دارد. فکر می کند درمان به تفاهم رسیدن درست است ولی نسخه های کوتاه مدت است و آن این است که برای مثال به خانواده توجه بیشتری شود که به تعبیر قرآن در درون خانواده آرامش و مودت و رحمت است و مهربانی بین اعضای آن برقرار است اگر چنین باشد حتماً آسیبهای اجتماعی کم می شوند. این محقق و کارشناس علوم و معارف اسلامی تصریح کرد: ما باید افق نگاه مان به انسان، حیات و زیست و مناسبات اجتماعی او بر مبنای انسانی که محورش خدای متعال است عمق دهیم. مثل این است که شما در جاده خشک و بی‌آب و علف و کوری زندگی می کنید و مرتب از من سراغ چشمه‌ها و باغ‌ها را می‌گیرید. می‌گوید پس باغ‌ها و چشمه‌هایش کجاست؟، تشنگی به سراغم آمده است؛ در حالی که من دارم درباره جاده جدیدی با شما حرف می زنم. می گویم شما از یک جاده ای دیگری بروید همه اینها در آن جاده است. اینها به تعبیری سختی ای که در تنگی قفس می کشیم کفران نعمتی است که در باغ کرده ایم. سرلک یادآورشد: ما از فرهنگ قرآن فاصله گرفته ایم، به تعبیر روایات گاهی غیرمسلمانها در عمل کردن به قرآن نسبت به ما پیش افتاده اند. قرآن مجید در بین ما مهجور است «إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا» (آیه 30 سوره فرقان) وقتی بیاییم اینها را از این غربت نجات دهیم و به مسیر درستش برگردیم افراد را از این بیماریهای اجتماعی که بعضی‌هایش واقعاً در حد بحران هم به فضای عمومی آسیب می زند درمان می کنیم. منتهی صحبت از هر کدام از این آسیبها یک پروژه است برای مثال طلاق و راه های درمان آن از نگاه قرآن، بحث مستقلی است. برای مثال راهکارهای خاصه قرآن برای کاهش طلاق یا خشونت چیست که طبیعتاً اینها از موضوع مصاحبه ما خارج است. این محقق و پژوهشگر مسائل دینی در مورد راه رسیدن به فرهنگ قرآن محور گفت: مهمترین راه این است که خودمان را محتاج قرآن بدانیم. ما ظاهراً احتیاجات خود را از جاهای دیگر برطرف می کنیم و ظاهر قرآن را می گیریم. باید قرآن را از ظاهر خارج کرد. گاهی اوقات پندار بی نیازی داریم، یعنی تصور می کنیم که گامهایی که برداشته ایم و وظایفمان را در قبال قرآن انجام داده ایم. درحالی که مبنا انس با قرآن است، انس با قرآن برای فهمیدن راه زندگی. اینکه در روایات آمده که اگر مسلمانی روزانه 50 آیه از قرآن نخواند جزو غافلین است باید مراجعه به قرآن کنیم. منزلتش منزلت، مراجعه است منزلت طبیبی است. عضو هیئت علمی دانشگاه هنرادامه داد: کسی که بیمار است حداقل باید کلیات درد خود را بپذیرد و به سمت آن حرکت کند. باید به قرآن مراجعه کنیم و قرآن را واقعاً در زندگی خود وارد کنیم. اینکه در روایات آمده وقتی امام زمان(عج) ظهور می کنند زنها در خانه تفسیر و احکام الهی را از قرآن استخراج می کنند، یعنی ظرفیتی وجود دارد که ما از این ظرفیت مقداری فاصله گرفته ایم. مهمترین دشمن قرآن محوری، تفکر مدرنیته است، البته تفکری که ابزارش مدرنیته و تکنولوژی است. مدرنیته را نباید با تکنولوژی و تفکری که انسان را از محوریت خدا و قرآن دور کرده اشتباه گرفت. بزرگترین بلایی که در این 200 سال اخیر بر سر انسان آمده این است که خودبسندگی کرده و نیازش به خدای متعال را کم کرده و خود را در حیات مادی و عادی تنزل داده است. وی افزود: به تعبیر قرآن مجید «وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا»(آیه 82 سوره اسراء). قرآن می گوید بهره خودش را دریغ خواهد کرد و طبعاً آدمهایی که قرآن را محور قرار نمی دهند و فرهنگ قرآن محوری را اصالت نمی دهند، حتماً باید خسارتهایش را هم بپذیرند. به تعبیر مولوی تصور انسان حاضر این نیست که او را از قرآن بریده اند و نوای غریبی می دهد. نوایی که «هر کسی کو دور ماند از اصل خویش/ باز جوید روزگار وصل خویش»، تفکری به انسان نمی دهد که از اصل خودت دور ماندی و راه بازگشتی نداری. این تفکر، بزرگترین دشمنی را در حق بشر داشته است. واقعاً رذالتها، خباثتها و خشونت‌ها و .... همه نتیجه گیری‌های عملی این تفکر است که امیدوارم حداقل آن را درست بشناسیم و به اندازه نسبت به آن خود را واکسینه کنیم و خودمان را در امان قرار دهیم. حجت الاسلام سرلک تصریح کرد: البته قرآنی که راجع به آن حرف می زنیم منهای اهل بیت(ع)، قرآنِ منهای قرآن است. قرآنی که راجع به آن صحبت می کنیم معلمان آن اهل بیت(ع) هستند. قرآن منهای اهل بیت(ع) قرآن واقعی نیست. یکی از فریبهای بزرگی که بر مسلمان رفته این است که گمان کرده «حسبنا کتاب الله» یعنی کتاب خدا برای بندگانش به معنای خاص کلمه کافی است. اگر اهل بیت(ع) کنار این کتاب باشند معنا دارد. همان اتفاقی که الان در جهان اسلام افتاده و اوج آن در عربستان است که کتاب قرآن با زیباترین شکل چاپ می شود و کعبه محل نزول قرآن و وحی در آنجاست اما سیطره صهیونیسم و آمریکا بلامنازعه است و با اشارات جریان کفر حاکمان آنها عوض می شوند و مسلمات اسلام را هم نادیده می گیرند، اما ما راجع به قرآنی که اهل بیت(ع) ممزوج و درآمیخته با آن هستند صحبت می کنیم. برابر سخن رسول الله(ص) ثقلین یعنی کتاب و عترت از هم جدایی حقیقی و ماهوی ندارند.
۱۳۹۳/۲/۱۰ - ۰۹:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها