تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805176188
بزرگترين عيب از دیدگاه امام علی (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
بزرگترين عيب از دیدگاه امام علی (ع) اينان مردمي هستند که از ذکر و بيان عيوب مردم لذت مي‌برند، زيرا در خود نوعي حقارت احساس مي‌کنند و با بيان نقاط ضعف مردم و آشکار ساختن عيوب آنان و کاستن از ارزش و موقعيت اجتماعي آنها، احساس حقارت خود را تسکين مي‌دهند.
امام علي عليه السلام فرمودند: « اَکبَرُ العَيبِ اَن تَعيبَ ما فيک مِثلُهُ»بزرگترين عيب آن است که آنچه را که مانند آن در خود توست عيب بشماري.از جمله ويژگي‌هاي انسان مومن و متخلق به اخلاق حسنه، صفت عيب‌زدايي است. همه مي‌دانند که عيب جويي از صفات زشت و ناپسند به شمار مي‌رود، ولي عيب‌زدايي از صفات پسنديده است.جستجوي عيب‌هاي ديگران از بيماري‌هاي اخلاقي است که از غرور و خودخواهي، حس جاه طلبي و حسادت نشات مي‌گيرد. عيب جويان افرادي هستند که بر اثر ناآگاهي از اوصاف روحي خود و بي خبري از وضع و حال خويشتن، به دنبال لغزش‌هاي مردم رفته و پرده از معايب و لغزش‌هاي آنان برمي‌دارند.اينان مردمي هستند که از ذکر و بيان عيوب مردم لذت مي‌برند، زيرا در خود نوعي حقارت احساس مي‌کنند و با بيان نقاط ضعف مردم و آشکار ساختن عيوب آنان و کاستن از ارزش و موقعيت اجتماعي آنها، احساس حقارت خود را تسکين مي‌دهند.خداوند متعال در قرآن کريم مي‌فرمايد: "يا ايها الذين آمنوا لا يسخر قوم من قوم... و لا تلمزوا انفسکم؛ اي کساني که ايمان آورده‌ايد، نبايد گروهي از شما گروه ديگر را مسخره کند... و از يکديگر عيب جويي نکنيد”(حجرات11/).در آيينه روايات، توجه به عيوب ديگران و غفلت از لغزش‌هاي خود، بزرگترين عيب براي انسان دانسته شده است.امام باقر (ع) ضمن توجه دادن مردم به نقاط ضعف و لغزش‌هاي خود، مي‌فرمايد: بزرگترين عيب براي انسان، اين است که عيب ديگران را با کنجکاوي به دست آورد و خود، داراي همان عيب باشد، و آن را حس نکند”(کافي459 2:).بي شک، توجه به عيوب خود و تلاش براي اصلاح آنها، انسان را از سرگرم شدن به عيب ديگران و ميل به فهميدن آن باز مي‌دارد. آن گاه که انسان مشغول کاستي‌ها و عيوب خويش شود، از توجه به نقايص و عيوب ديگران باز مي‌ماند و درصدد برطرف ساختن عيب‌هاي خود برخواهد آمد، پس ديگر نه ميلي به عيبجويي خواهد داشت و نه مهلتي برايش خواهد ماند تا حتي بتواند به عيوب ديگران فکر کند.از رسول خدا (ص) روايت شده: "خوشا به حال کسي که عيب خودش او را از پرداختن به عيب برادران مومنش باز دارد”(همان168 :8 ).اميرالمومنين علي (ع) نيز در بيان اوصاف اهل ايمان فرمودند: "مومن، سرگرم به عيب‌هاي خويش و رها از عيوب ديگران است”(مستدرک الوسائل) همچنين فرمودند: "کسي که به عيب خويش بينا شود، عيب هيچ کس نگويد”(غررالحکم:234 ).همان گونه که بيان شد؛ عيب جويي و سرزنش کردن مردم، امري است و راهنمايي آنان به کارهاي نيک و متوجه ساختن آنان به معايب کار خود، مطلبي ديگر.عيب جويي از رذايل اخلاقي است، در حالي که هدايت مردم و توجه دادن آنها به نقاط ضعف خويش، از طريق نصيحت و اندرز، از وظايف مذهبي و انساني به شمار مي‌رود و بر هر انسان آگاه و بيداري لازم است که همنوعان خود را از بدبختي و تيره روزي نجات بخشد.آگاهانيدن مردم به عيوب زندگي خودشان، به قدري مهم و با ارزش است که امام صادق (ع) آن را بزرگترين هديه انساني شمرده است که يک فرد مي‌تواند آن را به فرد ديگر تقديم نمايد و چنين مي‌فرمايد: "خداوند بيامرزد کسي را که عيوبم را به عنوان هديه به من تذکر دهد”(تحف العقول:366 ).پس کسي که ادعاي دوستي مي‌کند ولي عيوب انسان را تذکر نمي‌دهد و هرگونه نقص و عيبي که مي‌بيند، بي‌تفاوت از آن مي‌گذرد، دوست واقعي نيست. پيامبر اکرم (ص) فرمودند: "مومن آئينه مومن است که خوبي‌ها و بدي‌هاي خود را در او مي‌بيند”(المجازات النبويه:66 ).اميرالمومنين (ع) در کلامي ديگر به صراحت، ارتباط بين توجه و سرگرم شدن به عيب‌هاي خود و بي توجه شدن به عيب‌هاي ديگران را بازگو کرده، مي‌فرمايد: "عيب‌هاي مردم را جستجو مکن، پس همانا تو عيب‌هايي داري که اگر به آنها بينديشي از بيان عيب ديگران مشغولت کند”(همان:438 ).افراد عيب جو همانند مگس روي آلودگي‌ها مي‌نشينند و تنها روي جنبه‌هاي منفي انگشت مي‌گذارند و جنبه‌هاي مثبت اشخاص را نمي‌بينند، چنانکه امام صادق (ع) فرمودند: "افراد زبون و فرومايه مانند مگس روي ناپاکي‌ها و آلودگي‌ها مي‌نشينند و دنبال کارهاي زشت و عيوب مردم هستند و خوبي‌هاي آنان را ناديده مي‌گيرند، همان طور که مگس دنبال نقاط فاسد بدن مي‌گردد و مواضع صحيح و سالم را ترک مي‌کند”(سفينة البحار295 2:).بنابراين بايد از معاشرت و همنشيني با اين گونه افراد خودداري کرد. اميرالمومنين (ع) از همنشيني و معاشرت با انسان‌هاي عيب جو نهي فرموده: "اياک و معاشره متتبعي عيوب الناس” و در بيان علت آن، مي‌فرمايد: "زيرا هيچ کس از ضرر آنها در امان نمي‌ماند(چرا که آنها اسرار باطني و رازهاي دروني و عيوب انسان را نزد ديگران فاش مي‌کنند)"(غررالحکم:659 ). نيز فرمودند: "کسي که در جستجوي عيب‌هاي پنهان داشته مردم است، خداوند عيب‌هاي پنهان داشته او را ظاهر مي‌کند”(همان:421 ). در بيان ديگري فرمودند: "بايد دشمن‌ترين مردم نزد تو و دورترين آنها از تو کساني باشند که بيشتر درصدد يافتن خطاهاي مردم هستند”(فهرست غرر:288 ). راسخون
یکشنبه 31 فروردین 1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها