واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: در دعا می خوانیم "خدایا ما را یک لحظه و کمتر یک لحظه به خودمان وامگذار" چه کنیم تا خدا ما را به خودمان وانگذارد؟ توجهات و عنایات پروردگار به بندگان تنها در اثر اعمال شایسته ای است که از خود انسان سر می زند. بنابراین برای اینکه انسان مشمول رحمت الهی گردد و در هر لحظه تحت توجهات او قرار گیرد، باید هر فردی با اراده و اختیار خویش، شایستگی های لازم را در خود بوجود آورد. قرآن کریم دربارة طریق دستیابی به این شایستگی ها می فرماید : "یا ایها الذین آمنوا اذکرو ا... ذکراً کثیراً" ای کسانی که ایمان آورده اید خدا را فراوان یاد کنید.(1) برای پرهیز از غفلت زدگی در زندگی مادی و مبارزه با وسوسه های شیطانی که از هر سو در کمین انسان هستند، راهی جز یاد خدا در همة احوال و همة لحظات وجود ندارد، و یاد خدا همان حضور قلب به هنگام عبادت، یاد و ذکر او در صحنه های گناه و در نتیجه چشم پوشی و دوری از گناه، شکر و یاد او هنگام وفور نعمت و صبر و شکیبایی و یاد او به هنگام مصیبت و سختیهاست. توجه مداوم به حقیقت برتری که صاحب جمیع صفات کمال است و از هر عیب و نقصی مبرا است و روح آدمی را به نیکیها و پاکیها سوق می دهد و از بدیها و زشتیها پاک می گرداند و انسان را به مرتبه ای می رساند که آیینه صفات کمال الهی می گردد. قرآن همچنین می فرماید : "خداوند بوسیله قرآن کسانی را که از رضا و خشنودی او پیروی می کند، به راههای سلامت هدایت می کند و از تاریکیها به سوی روشنایی ها می برد و آنان را به راه راست رهبری می نماید."(2) و نیز خداوند هر کس را که به سوی او بازگشت کند (توبه کند) هدایت می نماید.(3) و آنهایی که در راه او از هرگونه تلاش و مجاهدتی دریغ نورزند و برای رسیدن به حق همه گونه فداکاری کنند، یقین بدانند که تحت حمایت او قرار می گیرند و امدادهای غیبی شامل حالشان خواهد شد.(4) و کسانی که گامهای نخستین هدایت را بردارند، خداوند نیز بر هدایتشان خواهد افزود(5) و حال آنان را بهبود خواهد بخشید.(6) بنابراین ایمان محکم و قلبی به خدا داشتن در هر حال و هر لحظه و غافل نبودن از یاد و ذکر او، توبه و انابه به درگاه او ، پیروی از فرمان او و تلاش و کوشش جدی در راه او، لطف و رحمت الهی را در همه لحظات شامل حال انسان می کند. در قرآن کریم از واگذار شدن انسان به خودش تعبیر به فراموشی شده است، که خداوند انسان را فراموش می کند و این بلا و مصیبت عظیم را نتیجه فراموش کردن خدا توسط انسان ذکر فرموده، آری اگر انسان خدا را فراموش کند، خداوند هم انسان را فراموش می کند و او را به خودش واگذار می کند. بجاست که در این باره به ذکر دو حدیث بپردازیم : امام علی( می فرماید : "عنایت و عطای خداوند به اندازة نیّت و حُسن انتخاب انسان است."(7) امام صادق( می فرماید : "همانا خداوند مدد رساندن به بندگان را در مسیر تکامل، به اندازة تصمیم و اراده و انتخاب آنها مقدّر کرده است، و بر این اساس در نظام آفرینش کسی که دارای تصمیم و انتخاب صحیح باشد، مدد خداوند نسبت به او کامل خواهد بود و آن کسی که در انتخاب کوتاهی کند، یاری پروردگار به میزان کوتاهی او از وی دریغ می گردد."(8)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 523]